Heb al meteen niet zon goed nieuws Ondanks alle extra hulp
die we het geitje gegeven hebben, is het toch gestorven :( De moeder keek niet
om naar het kleintje dus hebben we het maar onder onze hoede genomen maar
tevergeefs :( Ondertussen is er wel een andere geit bevallen en hebben we 2
nieuwe miekes mogen verwelkomen in de kudde!
We hebben vrijdag aan de grootste stal nog een deeltje bijgemaakt waar we hooi
kunnen opslaan voor de geiten, de stal is al goed gevuld! :D
Zondag was een echte girlsdag voor Kathleen en mij! Kathleen is het andere
meisje dat bij ons in het huis verblijft. We zijn samen gaan eten s middags en
erna gingen we shoppen tot ze het idee kreeg om haar haren te laten invlechten!
:D Dit heeft zon 3 uur in beslag genomen en nadien staarde alle lokalen haar
aan omdat het niet zo veel voorkomt wanneer een blanke een Afrikaanse coupe
heeft :D Maandag en dinsdag hebben we ons bezig gehouden met het planten van
olifantengras. Hiervoor hebben we de oudere stengels in deeltjes gekapt en zijn
we deze deeltjes opnieuw gaan planten. Als alles goed verloopt, zullen deze
uitgroeien tot grote planten die we kunnen gebruiken als voedsel voor de
geiten!
Op het schooltje hadden ze voor Kathleen een afscheidsfeest in elkaar gestoken.
De kinderen hebben liedjes gezongen, rituele dans laten zien en vooral hun
dankbaarheid getoond naar Kathleen toe! De leerkrachten hebben ook een
dankwoordje gezegd en nadien was het feest! Wel een leuke manier om de
leerkrachten op een andere manier te leren kennen :)
Woensdag zijn we samen met de dierenarts naar Masaka gereden! Aangezien hij van
daar afkomstig is, zijn we eerst zijn familie gaan bezoeken! Na een hartelijk
ontvangst zijn we naar zijn tuin gaan kijken zoals hij het noemde! Deze tuin
was een koffieplantage van 18 ha! Hier hebben we een tijdje rond gewandeld en
wat uitleg gekregen! Nadien zijn we voor het eerst in een echte Afrikaanse
woning geweest! Het is helemaal anders dan in België. De living was een beetje
kleiner maar had wel zijn charmes! De dierenarts en zijn vader zijn muzikaal
aangelegd dus we hebben een privéconcertje gekregen, haha! De sfeer zat er goed
in! Zo hebben we liedjes gezongen als Jingle Bells en stille nacht. Als
middageten kregen we vanalles wel wat! Ze hadden kip, rijst, matooke
(bananenpuree), groentjes, voorzien! Lekker gegeten dus :D Na het
familiebezoekje zijn we Masaka gaan verkennen! We hebben het centrum gezien en
hebben wat inkopen gedaan voor in het huisje! Ik was héél blij toen ik twix en
nesquick in de winkel gevonden had! :D Het deed me België wel een beetje missen
;)
s Avonds hadden we in het huisje een afscheidsfeestje voor Kathleen aangezien
het haar laatste avond in Nkozi was. De leerkrachten hebben zich volgens mij
toch behoorlijk goed geamuseerd! Wat ik vooral heb geleerd is dat Afrikanen
niet zo goed tegen drank kunnen, haha! :D
Donderdag was het tijd om afscheid te nemen van Kathleen Afscheid nemen is
natuurlijk nooit leuk maar ik ben er zeker van dat we elkaar nog gaan
terugzien! (Dus Kathleen, ge weet het hé ;) )
Vrijdag zijn we naar Kampiringisa geweest. In het begin wist
ik niet goed wat ik ervan moest verwachten aangezien het de enige
kindergevangenis ter wereld is. Om eerlijk te zijn had ik zelfs wat bang om
gaan te kijken maar ik wou het koste wat kost bezoeken! We hadden afgesproken
met de opstichtster van Foodstep. Dit is een organisatie die zich inzet voor
een beter leven voor de kinderen in Kampiringisa. In de auto kregen we wat
uitleg over de gevangenis en fotos nemen mocht absoluut niet! In Kampiringisa
zitten 3 categorieën van kinderen om het zo te zeggen de jongste kinderen,
nieuwe kinderen en kinderen die er al een tijdje verblijven. De jongste
kinderen hebben we niet gezien omdat ze die hadden weggehaald. Je zou denken
dat dit goed is, maar eigenlijk was het voor een vrij hypocriete reden
gedaan Binnenkort zou er een man met een hoge status voorbij de gevangenis
rijden en daardoor hebben ze de jongste kinderen weggehaald. Zelfs de gebouwen
hebben een laagje verf gekregen. Voor de rest zou de overheid van Uganda geen
cent in de gevangenis steken omdat ze van het principe zijn dat stoute kinderen
gestraft moeten worden. Dan zijn er ook de nieuwe kinderen. Elke week komen er
nieuwe kinderen toe in de gevangenis en deze hebben alleen een broek aan. Ze
worden gedurende 6 weken in the blackhouse opgesloten en mogen er alleen uit
wanneer Natalie er is. The blackhouse een ruimte zonder toilet of enig ander
comfort. Zelfs een matras kregen ze niet. Uit eigen ervaring weet ik dat het s
nachts nog al kan afkoelen in Uganda en ik lig dan onder enkele dekentjes maar
deze kinderen liggen gewoon op de koude vloer :( Na deze harde 6 weken krijgen
de kinderen ook een tshirt en kunnen ze in slaapzalen in bedden slapen. Dan
worden ze van 5 uur s avonds tot 5 uur s morgens opgesloten om te slapen.
Op 8 jaar tijd zou de gevangenis enorm veranderd zijn dankzij het werk van
Foodstep. Toen Natalie er voor de eerste keer kwam, was ze geshockeerd. De
kinderen liepen allemaal naakt rond. Ze werden niet alleen geslagen maar ook
gemarteld en zelfs sommigen werden afgeslacht :( In de keuken zou de vloer
volledig bedekt geweest zijn met een dikke laag van koeienmest. Hierop gooiden
ze dan wat eten voor de kinderen. Vroeger waren er ook 6 isoleercellen waar ze
handen vol rode mieren bij de kinderen gooiden en zelfs ratten. Ze hadden 8
jaar geleden ook 2 martelkamers waar ze de kinderen op een onmenselijke manier
behandelden. Voedselzekerheid was er toen ook absoluut niet, soms kregen ze
enkele dagen geen eten. Op deze plaats hebben veel kinderen het leven gelaten.
Dankzij foodstep is het op korte tijd een veel betere plaats geworden. Nu is er
slechts nog 1 isoleercel, de kinderen krijgen 3x per dag voedsel, de
martelkamers zijn afgeschaft, ze kunnen er zingen en dansen, ze hebben een eigen
fanfare opgesteld,
De kinderen krijgen ook les zodat ze een diploma kunnen halen wanneer ze de
gevangenis verlaten. Al het voedsel dat ze consumeren, is op de school zelf
geteeld en de kinderen zijn dan ook bereid om er voor te werken.
Een van de ergste zaken aan Kampiringisa is voor mij de reden waarom zoveel
kinderen daar zitten Er zaten nu een 300 tal kinderen en slechts 3 zijn er
door de overheid geplaatst. De overige kinderen zitten daar omdat ze vb. een
dag niet naar school wouden gaan (omdat ze daar geslagen werden), omdat ze
rondhingen in de buurt van een discotheek, omdat ze een voedsel stalen, omdat
ze op straat leefden, Van de 300 kinderen zijn er 16 meisjes. Het was voor mij
een ongelofelijke ervaring om met enkele kinderen te kunnen praten en hun
verhaal te horen. Tijdens het bidden waren enkele kinderen aan het wenen omdat
de liedjes hun deden terugdenken aan hun ouders en hun leven voor Kampiringisa.
We hebben die dag ook het leven van een meisje kunnen veranderen. Foodstep
probeert zoveel mogelijk kinderen uit de gevangenis te halen. Deze plaatsen ze
dan bij gezinnen of nemen ze mee naar hun home in Entebbe waar ze een beter
en liefdevol leven krijgen. Vrijdag hebben we dan een meisje uit de gevangenis
kunnen meenemen. Het gevoel dat we toen hadden is onbeschrijfelijk :) Het meisje straalde gewoon! Ik weet niet of ze
volledig wist waar ze heenging, maar ze wist dat haar leven op dat punt ging
veranderen in positieve zin.
Gisteren zijn we samen met de dierenarts naar de motorcross
in Kayabwe gaan kijken! Normaal ging het om 9u beginnen, dan om 12u en
uiteindelijk is het rond 14u begonnen :D Het was zeker wel de moeite! Er waren
een aantal volwassen mensen die reden maar er waren ook 3 kinderen! Toen ik de
leeftijd van de kinderen vroeg, was ik toch wel even geschrokken :D de oudste
kinderen waren 9 jaar en het jongste kind (een meisje!) was slechts 3 jaar
Het was heel schattig om te zien!! :D Eerst hebben ze allemaal wat toerkes
gereden en nadien wat trucjes en dan natuurlijk een raceke :D Het was een leuke
ervaring om in Uganda een motorcross bij te wonen! :D
Vandaag ben ik voor het eerst naar een Ugandese kerk geweest! Alle geluk was
het in het Engels te doen :) Het lijkt heel fel op de kerkdienst in België
eigenlijk Maar er zijn verschillende soorten kerken hier dus er zal zeker wel
verschil zijn :D Tijdens de dienst heb ik de persoon naast mij (ja Jonas, het
gaat over u :D) een stoempke moeten geven zodat hij zou wakker blijven :D
Tot zo ver de verhalen van vorige week ^^
Tot snel! :D
