|
17/08/2017
Ondertussen heeft de nieuwe katheter zijn plaatsje gekregen
ter hoogte van het sleutelbeen van Jade. Het is me wat hoor, al die draadjes in
zo een klein lijfje. En alsof dat nog niet genoeg was kregen we maandag nog de
boodschap dat ze, terwijl Jade nu toch onder narcose was, ook nog eens een
maagsonde zouden plaatsen. Wat??!! Ja blijkbaar doen ze dit bij alle kindjes
die een transplantatie moeten ondergaan. Preventief hoor mama, we gaan hem nog
niet gebruiken, enkel voor moest ze misselijk zijn en haar medicatie of voeding
niet kan binnen houden, om de maag en de darmen in werking te houden. Onder het
motto Wat moet gebeuren, zal gebeuren, kan dit er ook wel nog bij zeker. En
zo geschiedde
. We krijgen een baby terug met 1: veel draadjes uit het lijfje
en 2: een draadje in haar neus. Gelukkig hoeven we geen schrik te hebben en
kunnen we door de pleisters heen toch nog genieten van haar putjes glimlach.
De maagsonde heeft wel geteld 48u standgehouden tot de
grijpgrage handjes van een nieuwsgierige baby toch eens goed wilden voelen wat
dat nu precies was dat in dat neusje zat. Jade besliste om gewoon de maagsonde
eruit te trekken, als ze hem toch nog niet gebruiken moet die er volgens haar
ook niet meer in zitten! De dokter beslist dan ook wijselijk om hem nog niet
direct terug te plaatsen en af te wachten of ze hem eigenlijk wel nodig heeft. (wij
hopen stiekem van niet).
De eerste dag conditionering is achter de rug zonder momenteel
al te veel bijwerkingen
we tellen af!!
|
. Ze, is niettegenstaande haar gebondenheid, nog altijd katterap en wanneer de "putjesglimlach" komt dan weet je het al.
