Jade haar periode op intensieve zorgen zit er op, en we hopen hier nooit meer naartoe te moeten komen. Niet dat de zorgen niet goed zijn, maar het alles behalve een hoopgevende omgeving...
De waarden zijn stabiel (pols, saturatie en ademhaling), de koorts blijft (mits om de 6u een dosis paracetamol) onder controle, enkel de hoge bloeddruk blijft een beetje hangen. Wegens te weinig plaats op intensieve zorgen (al zeggen ze dat niet met zoveel woorden) en Jade haar vrij kamertje op het 5de, zijn we opnieuw mogen verhuizen. Ondertussen sneuvelde reeds 1 infuus en houden we ons hart vast dat het andere nog een tijdje blijft zitten. En een tijdje mag je wel heel letterlijk nemen. Normaal gezien zou er morgen een nieuwe Hickman katheter geplaatst worden, maar wegens te weinig plaats in de planning van het OK, deze speciale mannen worden enkel op maandag en donderdag geplaatst (zo zie je dat een ziekenhuis dus ook een beetje bandwerk kan zijn) staat Jade pas donderdag op de planning...tenzij ze toch nog een gaatje vinden ergens... Op zich goed omdat de bacterie dan hopelijk voor eens en altijd verdwenen is als ze het pas op donderdag zouden doen, maar aan de andere kant moet ze nu toch wel weer dringend alle nodige medicatie en voeding krijgen, wat niet kan via zo een klein infuus. Ook bloed prikken is op deze manier niet heel lang de beste oplossing.
Wanneer je nogal nood hebt aan structuur en organisatie is dit absoluut not the place to be!!!
We hebben 100 000 vragen, ze spoken elk moment van de dag door ons hoofd, we hebben 1 droom...
Gelukkig ook 1 zekerheid, gisteren waren er 420 witte bloedcellen waarvan 170 neutrofielen.
Even een klein berichtje met een korte update... Geen lange teksten, daarvoor zijn we een beetje te moe...
Omdat de hevige koortsaanvallen bleven duren, met een absoluut hoogtepunt op zondagnamiddag, werd Jade ter observatie over gebracht naar de afdeling intensieve zorgen. Dit om haar beter in de gaten te kunnen houden bij de piekmomenten. Op zich is dit voor ons geen grote verandering, enkel is het kamertje veel kleiner en heb je geen raam om naar buiten te kijken. Maar dat is slechts een bijzaak en we concentreren ons volledig op de genezing van Jade.
Gisteren beslisten de dokters dat alle katheters uit haar lichaam moesten verdwijnen. De vuile bacterie waar ik eerder over sprak verstopte zich heel goed voor de antibiotica en nestelde zich inwendig aan de katheters. Nu deze weg zijn hopen we dat de bacterie ook heel snel uit het bloed zal verdwijnen. Voor de lieve verpleegsters is dit echter een enorme verandering, want nu moeten ze verder met 2 gewone infusen aan beide handjes in plaats van de 5 grote ingangen via de katheters. Gelukkig zijn ze hier nogal goed in puzzelen, zodat Jade haar belangrijke medicatie toch nog kan krijgen.
We duimen dat de 2 kleine infusen het 48u zullen uithouden, dat is het absolute minimum.
