Hiep hoera voor het infuus!!

Deze kleine vriend heeft ons niet in de steek gelaten, want tegen alle verwachtingen in is hij tot gisteren braaf en mooi blijven zitten en heeft hij dus meer dan zijn diensten bewezen.

Gisterenmorgen werd dan een nieuwe centrale katheter geplaatst ter hoogte van Jade haar borstbeen. De zesde narcose is goed verlopen, mama mocht een uurtje en half na het in slaap doen een chagrijnig hongerige baby gaan vergezellen in de ontwaakruimte. Nat van het zweet heb ik onze kleinste prinses dan toch in slaap gekregen. Ze heeft het toch maar weer moeten ondergaan, wat is een klein lijfje toch sterk! 

De laatste 2 dagen hebben we goed nieuws gekregen en daar zijn we heel blij mee. Zonder er lyrisch over te vertellen:

• paracetamol moet niet meer systematisch gegeven worden �n
• koorts blijft momenteel achterwege.
• Aften in de mond zijn weg, jaja helemaal weg, dus
• Jade drinkt opnieuw flesjes, kleintjes, maar deze knuffelmomentjes zijn voor Jade en het dreamteam een ware opsteker
• blaassonde is weg waardoor we opnieuw in de kamer kunnen walsen en niet meer beperkt zijn tot een meter rond het bed (al is dat walsen in een isolatiekamer ook nogal relatief, maar we zijn met weinig content)
• vandaag 1400 witte vrienden!!! Wauw!!! 1400!!!!!

Niet zweven en met de voetjes op de grond blijven was onze eerste reactie, waardoor de nuchterheid zelve de dokter erop wees dat de witte ook serieus kunnen stijgen als er een infectie op komst is.... 

Maar nee: op dit moment zijn de infectiewaarden laag hoor mama.

Toch een joepie?? Een kleintje??...want als ze er zijn dan kunnen ze ook werken en kunnen ze de ongewenste bacterien en virussen te lijf gaan, dus ja...toch JOEPIE!

In ieder geval voor vandaag, en die nemen we dan ook mooi mee in onze rugzak, want op deze manier is hij toch weer iets lichter geworden om te dragen doorheen onze bergtocht!