Bon, ik heb de stap gezet. Ik ben aan het bloggen. Blog aangemaakt, van alles ingevuld en nog zo onwennig bloggend als een veulen in de wei.
Ik ben deze blog begonnen, niet omdat ik zo persé zou moeten gelezen worden maar omdat ik het persé wil schrijven. Ik hou van schrijven en naast het plezier dat ik er aan heb is er vooral een therapeutische waarde. Ik moet één en ander af en toe opschrijven om het uit mijn hoofd te krijgen en ik wil me graag voorstellen dat deze uitlaatklep door mijn omgeving op prijs zal worden gesteld. Ik weet nog van alles niet, maar één van de weinige dingen die al zeker zijn is dat u van mij geen emoticons zal moeten verwachten. Wat dan wel? Wat ik in de krant lees, waar ik over denk, mijn zicht op de samenleving, mijn denken over kunst.
