Fuck you all!

Zo ongeveer kan je volgende uitspraak van de Luxemburgse premier Juncker in Der Spiegel samenvatten: “Wij beslissen iets. We maken dit bekend en wachten enige tijd om te zien wat er gebeurt. Volgt er geen misbaar, breekt er geen opstand uit - want de meesten begrijpen toch niet wat er werd beslist - dan gaan we weer een stapje verder, tot er geen terugkeer mogelijk is.” Hij heeft het hier over de strategie van de Europese Commissie om de sociale zekerheid af te bouwen; enkele weken terug hebben Merkel en Sarkozy en passant nog even geprobeerd om onze pensioenleeftijd op te trekken, de minimumlonen te verlagen en de automatische loonindexering te schrappen. Ik vind dit niet uit maar ik lees elke week vlijtig Knack waar vorige week de hoofdredacteur, een mens die je niet gauw van sympathie voor de vakbond kan verdenken, wist te waarschuwen dat de afbouw van de welvaarstaat is ingezet. Moeten we het normaal vinden dat mensen op hun sociale zekerheid moeten inleveren om aandeelhouders nog wat meer geld te laten verdienen? Ikke niet.

Wat ik ook niet normaal vind is dat dit zo weinig leeft bij de bevolking; het lijkt of dit allemaal niet zo belangrijk is of, dan wel voor andere mensen maar toch zeker niet voor ons. Ik heb pas nog in de krant gelezen dat er meer dan honderdduizend gezinnen moeite hebben om hun energiefactuur te betalen. Als je weet dat de werkgeversorganisaties de energieprijzen heel graag uit de loonindex zouden willen halen én dat de energieprijzen jaarlijks 2 tot 4% stijgen (afhankelijk hoe roos- of anderskleurig je de toekomst ziet) is de automatische loonindexatie misschien toch wel heel belangrijk voor wie zijn/haar loon nodig heeft om van te leven. Voor de volgende opmerking zal ik me waarschijnlijk de heilige toorn van vendelzwaaiend Vlaanderen wel op de hals halen, maar als ik Onkelinx hoor zeggen dat ze niet wil meegaan in het ter discussie stellen van de automatische loonindexatie kan het me geen zier schelen of ze Frans, Roemeens of Chinees met een Tirools accent spreekt. Ik hoor in Vlaanderen zeer weinig politici die dit durven, verenigd in hun ijver om meer NV-A dan de NV-A te zijn.

Over de sociale zekerheid worden mensen altijd aangesproken in hun hoedanigheid van ‘hardwerkende Vlaming’, waarbij anderen, die zonder uitzondering altijd wel wat bruiner of Waalser worden voorgesteld, van hen zouden profiteren. Er lopen blijkbaar veel mensen rond die zichzelf hebben wijsgemaakt dat de sociale zekerheid voor hen niets kan betekenen. Ik moet hen gelijk geven, vooropgesteld dat ze nooit met pensioen zullen gaan, nooit ziek worden en nooit het ongeluk zullen hebben om zonder werk te vallen. We hebben allemaal vroeg of laat de sociale zekerheid nodig, dus lijkt het me logisch dat we toch een kleine poging zouden moeten doen om wakker te worden en liefst ook nog te blijven.

Mensen uit mijn omgeving zullen, in gradaties van enthousiasme, instemmen met de gedachte dat ik de slimste niet ben maar ik ben altijd bereid om te leren. Hoe normaal is het dat een partij (en ik noem de NV-A niet om geen aureolen tegen het hoofd te stoten) die zich er durft op te laten voorstaan het aller-, allerbeste met de Vlamingen voor te hebben, zich langs de zijlijn staat op te warmen om gewone mensen voor de tweede keer de crisis te laten betalen? Wie wil mij 

Maar genoeg gelachen! Vrijdag 4 maart organiseert ABVV een nationale actiedag tegen het doorvoeren van het IPA. Of u hieraan zal deelnemen weet ik niet maar misschien is het een goed idee om tijdens die dag op zijn minst eens 5 minuutjes na te denken over hoe ver het voor u mag gaan voor u reageert, wat men u zonder protest mag afpakken. Nu de andere kant opkijken en later klagen over wat we allemaal kwijt zijn is alvast geen optie voor het ABVV. De afbraak van de sociale zekerheid staat voor de deur. De vraag is, wat gaan we er aan doen? Wilt u er iets aan doen?