In het ziekenhuis hebben we het onszelf deze week wat drukker gemaakt, want als je wil zit je daar de hele dag op een stoel, een optie die de meeste co assistenten daar wel aantrekkelijk vinden. We hebben op operatie afdeling wat meegedaan met curettages (abortussen). De rest van de operaties mogen we alleen zien en niet meedoen omdat er geen steriele jassen beschikbaar zijn voor ons. Daar betalen we dan 75 euro per week voor... We hebben patienten die we ondervraagd en onderzocht hadden moeten bespreken met de zaalarts, die niet als de meest aangename persoon bekend staat onder de co's, en we hebben gezien waarom. Hij heeft zowat op elke regel die we geschreven hadden iets van commentaar geleverd, en niet bepaald leerzame commentaar. Zo vond hij dat wij niet genoeg ervaring hadden om te beoordelen of peristaltiek (darmgeluiden) normaal is, dus mochten we dat ook niet opschrijven. Hij heeft zelfs bij een surinaamse co assistent de manier waarop hij zijn a's schreef verbeterd om toch maar iets te kunnen zeggen. We hebben maar wijselijk op onze tanden gebeten om niets terug te zeggen en hebben besloten om vanaf nu de vrouwelijke dokters op te zoeken. Zo overvriendelijk de mannen op straat zijn zo gefrustreerd en nors is onze zaalarts. Gelukkig staan we vanaf morgen op verloskamer om schattige babies te laten geboren worden.
Dit weekend zijn we naar white beach gegaan, een zandstrand aan rivierwater dat een half uurtje rijden is van ons huisje. Daar hebben we in een hangmat geslapen onder een hutje (wat wel handig was vermits we een tropische nachtelijke regenbui gekregen hebben). We zijn er vrijdag avond aangekomen en hebben daar van de plaatselijke overvriendelijk kok een lekker avondmaal gekregen op een tafeltje op het strand. s nachts werd het iets kouder dan verwacht in onze hangmat maar al bij al hebben we nog redelijk geslapen. Zaterdag gaan zwemmen in het water, waar we maar in een klein deeltje in mochten. De rest was afgeschermd met hoge omheining omdat er vleesetende pirhana's in het water zitten. Een gynaecoloog van bij ons was daar met zijn kindjes, dus toen we die veilig zagen spelen waren we weeral gerust.
Vandaag heeft Ines haar fiets het onderweg naar de stad begeven, in de plaatselijke fietsenwinkel hebben ze een stuk van 1 SRD tussen de ketting gevonden en eruit gehaald, is hier allemaal normaal. Daarna nog even naar de zoo geweest en een paar leuke beestjes gezien.
