het is vandaag de eerste dag dat het regent, eigenlijk meer druppelt, en dat is beter dan we hadden verwacht in het zogenaamde regenseizoen. verder is het elke dag al super heet geweest, maar dat hebben we opgelost door een abonnement op het plaatselijk openluchtzwembad te kopen. als stagiair betaal je daarvoor 75 SRD of een kleine 20 euro per maand en bijgevolg zit het er vol stagiairs wat op zich een goede manier is om mensen te leren kennen. Na een week zijn we de kus- en andere geluiden die we om de 2 autos van de mannen krijgen toegeworpen lichtelijk beu. we hebben geprobeerd met lange rokken, zonnebrillen, hoedjes en lange tshirts de aandacht te beperken, maar hebben dat nu ook opgegeven. misschien zijn ze gewoon vriendelijk... het ziekenhuis is op zijn minst anders te noemen. patienten liggen hier met 6 in een warme zaal opeengepakt, de ene steekwond ligt naast de andere diabetische voet, veel meer ligt er op de afdeling chirurgie niet, maar daar staan we pas volgende maand en daar zijn we dus nog maar even geweest
nu staan we op de afdeling gynaecologie, onze taken bestaan uit toeren, ontslagbrieven schrijven waar we om 10u mee klaar zijn en de rest van de dag moeten we aanwezig zijn voor het geval dat er een infuus geprikt moet worden of er meisjes terugzijn van abortussen die we dan naar huis kunnen sturen. Abortussen zijn hier jammer genoeg geen uitzondering. de pil wordt hier nog niet vaak gebruikt, ook omdat sex hier voor jonge meisjes nog taboe is, maar het gebeurt regelmatig dat 15 jarigen de foute dosis van een soort morning after pil nemen omdat er gewoon niet over gesproken wordt, met alle gevolgen vandien. De vrouwen zijn hier trouwens wel erg vriendelijk.
verder mogen we nieuwe patienten die de dag erop geopereerd (meestal keizersnede of wegname baarmoeder) worden ondervragen en onderzoeken. gisteren zijn we ook even op het operatiekwartier naar een keizersnede gaan kijken, waar Ines na 5 min reeds door een van de dokters geslagen werd. 5min later pas hadden we door dat dit was om een vlieg dood te kloppen... Maandag is er een keizersnede van een tweeling dus dat zien we weer volledig zitten. Om drie uur mag je hier naar huis, meestal trekken we dan dus naar het zwembad en gaan we iets eten. je kan hier overal rijst met kip en scampi's voor weinig geld eten, dus daarover valt niet te klagen. voor de kleine kans dat we dat ooit beu worden hebben we een fornuis een oven en een microgolf dus we zullen niet verhongeren.
onze 2 mannelijke huisgenoten zijn terug naar belgie vertrokken, bijgevolg hebben we nu een proper huisje
Na een lange vlucht zijn we gisterenavond in ons appartementje aan de mariestraat in Paramaribo aangekomen. Er was niemad thuis, dus heeft de man des huizes ons even alles uitgelegd, alle even het was een super lange uitleg. Was ik even blij dat Kevin en Wouter thuis kwamen en die man kon vertrekken. Na zoonm vermoeiende dag heb je nie echt zin om naar zoon mens zijn verhalen te luisteren, maar ja hij bedoelt het natuurlijk allemaal wel goed. Na een paar uurtjes tetteren met de twee mannen zijn we dan eindelijk gaan slapen. Alle slapen. De bedden zijn hier nie echt geweldig, maar alle we mogen nie klagen. Jullie horen snel weer van ons. Groetjes Davina en Ines
