Voetreis naar Rome voor AKABE (13 april 09 - 11 juli 09)
Danny Collewaert uit Lokeren stapte naar Rome ten voordele van AKABE Aan alle pelgrims in spé,blader gerust eens in het archief. Gans onderaan vind je informatie over reisweg, mee te nemen materiaal, gewenste kledij enz.. Veel kijkgenot !
Dag beste vrienden, ondertussen ben ik al in piacenza. K moest daar zeker bijtijds zijn nu mijn vrouwke Nicole. samen met de vriendinnen Veronique, Christine en Tine mij komt opzoeken. Heb er dus gisteren een tandje bijgezet, en ik begrijp nu Herman waarom die duivenmelkers op weduwschap spelen met hun duiverkes.Gisteren ben ik tot in Calendasco geraakt. Heb een stukje met een taxiboot op de Po moeten doen wegens rotte brug. Meegevaren met andere pelgrims, een koppel uit Maastricht die de tocht in stukjes doet en een andere Nederlandse uit Rotterdam die op 5 april vertrokken is. Na het vertrek van de berggeiten ben ik tot hiertoe al kunnen slapen in de parochia,s en gisterenavond, was het eten zelfs inbegrepen. Nie moeilijk met een dorp zonder restaurant. In Santa Christina werd ik opgevangen als een king: de parochieherder , de Dom, is er hier eentje zoals onzen Theo B van vroeger. De zwiterse dienstmeid van de Dom van Calendasco heeft mijne was gedaan, en ik heb ondertussen weer wa slaap ingehaald. Moet òe dringend nieuwe lage wandelschoenen kopen en mijn bergschoenen zitten ook een goed stuk door de zool. Nog gauw enkele bedenkingen .
- een italiaan praat 50 procent met zijn handen, dus ik kan al een handje italiaans - de mensen zijn behulpzaam , vb mortara in cafe gevraagd naar internetpoint , een man heeft alles gedaan om mij te helpen en fietste mij nog achterna om de laatste info te geven - de italianen houden van de natuur maar respecteren die niet. Het is verschrikkelijk wa je vindt op picknickplaatsen. Ze komen er zelfs hun oude frigo,s ed storten
De fotookes komen subiet he Daaronder zit er eentje van die Nederlandse pelgrims, 3 italiaanse coiffeusses, een stukje italiaanse moorre (op heiende zullen ze mij wel begrijpen) en ook eentje die laat zien sat je s middags best niet in de zon blijft wandelen maar dan liever kunt genieten van een glaasje druivensap
Beste vrienden, goe toegekomen in PAVIA, terwijl de berggeiten in de lucht zitten met ryanair naar Belgie: Vandaag heb ik mijn staprecord gebroken 46 km terkes. Anders dan òet de vrienden van d,eigendommen was het pad nu wel goed aangeduid, en liep het over prachtige stukjes natuur: De spelbreker voor vanmiddag was een hevige stormwind die me flink wa parten gespeeld heeft. Ik liep door bosrijk gebied met ernorme zijwind, en ik hoorde her en der bomen afkraken: Vier vielen er pardoes over mijn pad, wat mij enig klauterwerk opleverde. De takken vlogen in het rond en dit heeft een hevige naniddag geduurd. Toen ik dan net voor mij het pyamajasje dat een grote adder kort tevoren van zich af moet geschud hebben bemerkte, liep ik dubbel voorzichtig goed kijkende waar ik mijn voeten neerzette. In pavia liep in meteen de kerk binnen. Het was er een jongerendienst voor de kindere die morgen hun communie doen. De priester riep mij naar voren en hoorde mij uit over mijn pelgrimsactiveit in volle kerk. Iedereen applaudiseerde. Tof ze: Ik kreeg terplekke het adres van een jongerencentrum waar ik nu slaap. Het is een centrum waar zowat van alles verblijft alle rassen, van 12 tot 25. Ik ontmoette er oa Maria een Albanees meisje dat dit jaar afstudeert en een Nigeriaanse jongen die ingenieur wil worden. De leiding is in toffe handen We aten er samen en deden samen het afwaswerk: Maria is me hier komen opzoeken in het internetpoint omdat ze ondertussen al naar de blog gekeken had. Ze wou ook een fotooke en daarom staat ze er ook bij. Slapen en eten is gratis en ik hoop dat ik alles nog heb als ik terugkom , want de kamer mag niet op slot gemaakt worden. Allee, sluukes en tot blogs Danny
dE ITALIAANSE IJSCREEM IS LEKKER ZULLE. De berggeiten verwennen me hier, en brachten me ook een maxifles duvel mee, die ondertussen al op is , want dagewicht meesleuren is ook nie alles he D, eigendommen en Lientje hebben me zeker verwend, en Patjen, bedankt voor het mooie boek - ben er al in bezig , en lientje voor de snoepjes BEDANKT
van Vercelli naar Mortara - eeuwige rijstvelden - grote slang en treintje spelen
Met een paar moedige meestappers van d,eigendommen en Lientje (moensken kon nie mee want moest nog naar toilet), ben ik na wel een zeer korte nacht, verdergestapt richting Mortara; Afspraak was oò s middags in Robbio te komen, want ook de volgende bezoekers (de berggeiten) afspraak gemaakt hadden. Serieze problemen in de voormiddag, het pad netjes volgende op de dammen in de rijstvelden - stelden wij na een uurtje wildernis vast dat er geen pad meer was: Een diepe waterloop versperde ons de verdere doorgang en verder niets meer: Dan maar verdergesukkeld om na weer een uurtje vast te stellen dat ook in de andere richting niets mogelijk was: Ettelijke km,s later hebben we de hulp ingeroepen van den beek, die ons oppikte met de auto toen we eindelijk op een stuk weg kwamen. Kleinigheidje gegeten enliterke bier gedronken om dan met de Berggeiten Guido, John, Luc en Eddy op stap te gaan richting Mortara: Als je dacht dat het pad dan beter ging worden .... forget it . Op gegeven ogenblik moesten we op spoorwegbedding lopen en gelukkig waren we er net af toen er een trein voorbijraasde. Op dat glipte er een grote groene waterslang voor mijn voeten om gehaast het water in te duiken... nie plezant ze. Im Mortara aangeland een klein hotelletje gevonden en voor een minieme prijs gegeten in een lekker lokaal restaurant. Tevoren wel goede wijn en lekkere tapa,s zie foto,s Vandaag ben ik met de geiten aangeland in Garlsco waar we overnachten in IL PINOvoor een zeer zacht via francigena prijsje Morgenvroeg reizen de geiten terug en stap ik verder richting PAVIA: Allee de groetjes, en nog nekeer neig bedankt voor , - de vriendenkring voor de milde bijdrage - het prachtige gedicht - de toffe reacties Ondertussen is het water aan het gieten, maar na zo,n 28 km waren we bijtijds gestopt. groetjes Danny ps . fotos òet tweede msg
Beste vrienden, terwijl ik dit berichtje schrijf ben ik in compagnie van Lientje en Alex van FGP Dmonde. Beverken, Moensken, en Beeksken zitten grote potten te drinken terwijl ik hier na 42 km stappen de blog probeer bij te werken. Dit is La Bella Italia mensen, en as het nie gelooft, moogt ge altijd eens overkomen: D-eigendommen vergezellen mij morgen nog op mijn pad - betalen mijn logies, En mijn eten:::: mille gracie.... en morgenmiddag komen de berggeiten. Op 9 juni komt òijn nicolleke, samen met veronique, Tine, en Christine. Mijn blogsken zal dan wel eens dagsken gesloten zijne zulle . Enfin gisteren in mijn tentje geslapen op een heuvel nabij de agriturismo natura foresto inCavaglia. Gespeeld met een drietal honden, die mij potver... vannacht kamen wekken en in mijn tentje wouden komen. Nu zit ik in Vercelli. kga sluiten en voeg gauw nog paar fotookes toe. PS ik zit volop in de po vlakte. Met heimwee blik ik terug naar de bergen die nog steeds zichtbaar zijn. groetjes danny, lientje en Alex
Beste vrienden, ondertussen is het 1/6 en ben ik omstreeks 1600 uur toegekomen in IVREA. Na 34 km - tja het was mijn rustdag - ben ik uit de grote AOSTA vallei gestapt. Gisteren deed ik nog 38 km oop de flanken van de bergreuzen dwz ook 1800 stijgmeters. Vandaag - slechts 500 stijgmeters - Het weer is weerom schitterend. Uit mijn vorige msg weten jullie dat ik in chatillon een klein kamertje vond . Kwil toch nog een woordje zeggen hieromtrent. LUCIANA , de bazin van het hotelletje vermeld ik even extra, omdat ik een paar keren getracteerd werd door haar-resp haar echtgenoot: Daarom ook een extra fotooke omdat ze het verdient: Na Chatillon richting Pont St Martin: De km teller liet ik stoppen in DONNAS, enkele km voor pont st martin. Ik wist van luciana dat de pastoor van donnas een parroir had, en ik vond die snel. In de enige bar kookte de vriendelijke bazin mij nog snel wa pasta, zodat ik toch gegeten had. Eerlijkshalve moet ik zeggen dat ik smiddags al een lokale maaltijd binnengekregen ha waaronder superlekkere kastanjes en zoete aardappelen. Het toeval wilde dat ik moest psseren op een plaats waar er wijnfeesten waren en alle lokale wijnen kondener gratis geproefd worden. Ik heb daar 2 wijntjes geproefd van een uitstekende kwaliteit, en hoewel franse studenten mij aanboden bij hun te overnachten heb ik beleefd geweigerd. Ik weet niet waar ik vanavond zal kunnen slapen - hetgeen mij aangeboden wordt is veel te duur, en van de collega,s van de it lok pol kreeg ik een njet. Kdenk dak maar eens wild ga kamperen, maar dan moet ik nog voorbij de stad...enfin we zien wel.
bij de volgende berichtjen direct hierna de fotookes zulle
zondag 31 mei is Danny aangekomen in Pont St.Martin. Waar hij overnacht in een parroir. De omgeving is er beautiful maar zeer doods. Vandaar ook geen internet. Zoals een gehoorzame echtgenote schrijf ik in zijn plaats daarom dit korte berichtje. Het weer is er prachtig maar met een stormachtige wind. Morgen waarschijnlijk meer nieuws en foto's. Groetjes Nicole
AOSTA>CHATILLON een dagje om maar snel te vergeten ....
Hallo beste vrienden, hier bennekik weer . Ben na 34 km tot in Chatillon geraakt - en heb voor 18 euro ook slapers in een klein kamertje in hotel DUFOUR in CHATILLON, dat ook een verbond heeft òet VIA FRANCIGENA. Morgen zou de kans reeel zijn dat ik in een parroir kan slapen van de parochie. Immers, mijn ervaring, hoe groter de stad, hoe moeilijker: Het zijn hier behulpzaòe mensen, en ik mag even op een pc tokkelen.Fotos doorzenden kan niet: IK BEHOUD HET GOED HUMEUR, kben immers goed toegekomen, maarre kheb serieus afgezien onderweg. Wat een gemakkelijke toc ht zou worden, werd er eentje met hindernissen . - ganse dag regen, - het via francigenapad is allerminst onderhouden, op sommige plaatsen is het meer het overwinnen van de brousse: Op gegeven ogenblik zo n 8 km van CHATILLON, volgde ik braafje de aanduiding VF, pijl die me een steil paadje omhoog liet gaan. Het werd moeilijker en moeilijker, en hoewel de aanduidingen nog correct gevolgd werden, was er geen pad meer, alleen nog wildernis . over omgevallen bomen kruipen, tot de borst in het onkruid, om dan vast te stellen dat nog grotere hinderpalen dienden overwonnen. Ik moest dwars door een beek, en omdat kreupelhout het pad versperde. Met kletsnatte voeten dan maar verdergetrokken om in een spookdorp terecht te komen; Uiteindelijk, na fveel mzwervingen, klauterwerk ben ik dan toch op de weg terechtgekomen; Daarna stelde ik vast dat de weg voor een groot stuk weggezakt was, de dieperik in, en toen ik in de bewoonde wereld terugkwam, moest ik over nadarafsluitingen kruipen.. De AOSTAVALLEI is prachtig: Je bent omgeven door hoge bergtoppen, en af en toe - kon ik boven de wolkenlaag ook het "tjoepeke" van de matterhorn z<ien - allee ik peis toch dat die datr is: Subiet een goed glaasje landwijn en wa slierten pasta, en we zijnt allemaal vergeten
en nu ist gedaan ze, want da kost hier 4 euro per uur ps . het huis achter het houten beeld is de casa alpina van de nonnekes: Hun goede werk bestaat in het opvangen van kinderen, vakantieklassen enz. tot blogs Danny
Hallo beste vrienden, terwijl ik dit zit te schrijven in AOSTA - een prachtige stad , is het buiten snikheet. Allereerst nog een paar dingskes dak vergeten vertellen ben .
- in ORSIERES genoten ludo en ik an een prachtige B en B bij Marie-Claude Tornay. Da madammeke heeft mijne was gedaan en gedroogd . het adres kun je altijd bij mij bekomen - onderweg naar de Grand St Bernard was de weg ook eens weg, jawel weg. Het pad dat we volgden vertoonde een gapend gat naar de afgrond: het was weggespoeld na een onweer. We hebben dus retour gemaakt om een ander pad te zoeken, en het is ons ook gelukt - op de grand st bernard waar we te gst waren bij de paters - zie mijn vorig bericht was de opvang zeer hartelijk. De echte pelgrims genoten een gunstprijs en de toeristen, die moesten meer betalen: De Paters hier doen al sedert ong 1011 aan de opvang van pelgrims op weg naar Rome, kunnen skieen als de beste, want hun vaste taak bestaat er ook in om hulp te verlenen in de bergen: De St Bernardshonden werden destijds ingezet om het pad te banen, en nu zijn ze er enkel nog voor de toeristen. 165 slaapplaatsen bij de paters: Toffe ervaring: - De Afdaling 28/5 en volgende dagen: Het pad was nog niet vindbaar wegens de sneeuw - soms nog een paar meter - en de weg konden we gelukkig, tot de sneeuwgrens bewandelen - soms bekruipen, want in den beginne moesten we over een hoop sneeuw, oò van de ijsplekken maar te zwijgen: Doorgestapt tot in ETROUBLES waar Ludo de bus nam terug richting MARTIGNY - B E D A N K T L UD O - In Etroubles had ik chanche en vond ik de CASA van de nonnekes die mij voor een lage prijs als een koning verwenden: Mijne buik staat nog dik van al da lekker eten: Het werd wel heel stilletjes bij mij vanbinnen toen moeder-overste 69 lentes mij bij het afscheid liefkozend over mijn baard streelde, en mij verzekerde dat alle zusterkes voor mij, voor mijn vrouw, voor mij moeder, kinderen en alle familieleden zouden bidden.. Vandaag verder dus afgedaald naar AOSTA, waar ik niet zoveel sjans had als pelgriò: Heb dus òijn intrek genomen in goedkoop hotelletje : Ik ga nu het berichtje verzenden, en de fotookes komen subiet: Ik heb ondertussen onder de middag ook al kennis gemaakt met de lokale bevolking - zie fotooke sluukes, en nog eens merci voor de reacties
Nog eens is opdracht van mijne held . Terwijl hij nu al ligt te slapen bij de nonnekes in Etroubles.Etroubles zou voorbij St.Oyen liggen richting Aosta. Hij heeft eerst om 18 uur naar de mis geweest zoals het een goede pelgrim hoort. Hij schrijft dat 'tote va bene' is, wil zeggen 'alles OK'.
Beste vrienden, dit korte berichtje om jullie te zeggen dat ludo en ik na 9 uur klimwerk de mont bereikt hebben. De laatste 400 klimmeters waren voor mij de zwaarste. smiddags niets kunnen eten en ik was zo goed als uitgeput tja ikke en geen eten da kan nie ee. in totaal vandaag meer dan 1800 m geklommen. Het laatste stuk moesten we het pad verlaten om op de voor het verkeer nog niet toegankelijke weg naar boven te gaan. IK BEB BLIJ dak ik er ben en ja, er waren zelfs vreugdetraantjes bij. Ik zit nu immers halfweg. Slapen bij de paters en morgen het eerste stuk afdaling. Nog 200 meters en ik ben in italie. Prachtig weer gehad vandaag en ons heer is dus met ons
sluukes en slaapwel. fototjes komen later want ik zit hier op ne patzer zijne privepc tetokkelen
. Terwijl hij nu al ligt te slapen bij de nonnekes in Etroubles.Etroubles zou voorbij St.Oyen liggen richting Aosta.
