Goeie terugreis gehad. Beetje vertraging in Washington want het vliegtuig moest de-iced worden. Wel gaaf om te zien hoe dat gaat. Heb best lang geslapen want ik werd vlak voor Ierland wakker. Mooi op tijd voor de snack en koffie.
Koffer was er snel en zo door de douane. Toch stiekem kijken of er geen welkoms-comité staat... Helaas. Dus dan maar door naar de trein. Dat ging ook allemaal goed tot zo'n 200 meter voor Antwerpen Centraal.. Sein-storing. Ik was er bijna! Dus toen nog zeker 3 kwartier stil gestaan.. Maar goed, beetje muziek geluisterd en Patience gespeeld op m'n laptop. En zo ging de tijd wel voorbij. In de bus naar huis besef je het verschil toch.. De vriendelijkheid van de buschauffeurs hier vergeleken bij die in SD is vèr te zoeken. Geen "thank you" of "have a good day". En de huizen, auto's, manier van rijden... Het kan zo veel relaxter..
Thuis aangekomen had Andy's moeder het wat gezelliger gemaakt met kaarsjes (ze waren niet aan, hoor ;) ) en een lief welcome home briefje. Dat is fijn thuiskomen. :) Alle verwarmingen aan en alles uitgepakt. Toen beetje geslapen, wat tv gekeken, weer geslapen en wakker geworden door de deurbel om kwart over 10 vanavond... Ja, sorry, maar dan doe ik niet meer open. Ik verwachtte ook niemand, dus... Pech voor diegene die daar stond. Ook 2 anonieme calls gehad, maar goed... Zal allemaal wel toeval zijn.
Ik ga zo maar weer eens proberen te slapen. Morgen en vrijdag de late shift... Ja, ja... Life goes on, he!
Ik werd vanmorgen wakker en dacht... COOL! Lekker strak windje, dat worden mooie golven straks. (we zouden gaan whale-watchen..).. Nog geen half uurtje later belt er een mevrouw van de "Hornblower" om te zeggen dat "due to strong winds, it's too dangerous to go outthere".. Nou, lekker dan.
Nu ga ik met Cris nog wat rondrijden, denk ik en relaxen. Baal ik wel van, want het was toch één van de dingen die ik echt wilde doen. De volgende keer dan maar!
Morgenochtend super vroeg op... 8u vertrek dus al om 6u 's morgens op het vliegveld.. Cris is zo vriendelijk om me weg te brengen.
Laatste berichtje vanuit SD, denk ik... En die eindig ik met een foto van mij en m'n roomie, Christian, in hèt TopGun café hier in San Diego. Waar verschillende scenes uit de film zijn opgenomen. We probeerden een foto na te doen waar de hoofdrolspeelster (ben effe de naam kwijt) op schoot van Tom Cruise zit en samen met een ander koppel een liedje zingt. Needless to say dat we erg gelachen hebben daar. Daarna zijn we nog naar een karaoke-bar geweest. En omdat Nadine er zin in had, heb ik mezelf maar op het podium gehezen en "Get here" van Oletta Adams gezongen (samen met haar, want alleen doe ik dat niet, hoor!) Christian heeft het opgenomen met z'n camera. Erg lachen. Beetje donker maar je hoort het wel...
Cris is zo vriendelijk om me weg te brengen.
