Na een lange vlucht ben ik er dan eindelijk. Paul was zo lief om me naar het vliegveld te brengen gisteren. En ik had maar 16,2 kilo bagage! Goed, he? Moest nog best lang wachten om te boarden, maar ook dat ging aardig snel.
In het vliegtuig zat ik naast een Romeense mevrouw die alleen maar Spaans kon. Rare combinatie, niet? En dat terwijl ze wel een visum had voor de USA. Zo gauw ik zei dat ik niet echt Spaans kon praten, maar over het algemeen wel Spaans kon verstaan begon ze aardig snel Spaans te ratelen. Met veel handen en voeten werk kon ik terug antwoorden. Ze vroeg steeds of ik foto's wilde maken. (ik zat bij het raam). Dus dat heb ik gedaan. Voor de rest ging die vlucht erg smooth.
Aangekomen in Washington. Waar de douane vorige keer zo SUPER snel ging, duurde het nu 45 minuten voordat ik voor een vriendelijke douanemeneer stond. meneer: "How long are you here for?" (alsof ie dat niet kon zien) ikke: "One month, sir" (die mannen kicken op het woordje "sir", believe me. Dan zijn ze ineens pakken vriendelijker) meneer: "Why one month?" ikke: " "Cause I need a nice long vacation after a year of hard work" meneer: "Wow, I'd like to have a boss like that!" meneer: "What kind of job do you do?" (da's de eerste keer dat ze dat vragen) ikke: "I work for the best news website in Belgium" He didn't seem to be impressed. Vroeg nog waar ik verbleef en "STAMP! STAMP! STAMP!" "Have a nice stay in the US, miss"
Zo! Even m'n zware koffer 're-checken' en dan maar even snel door security. Ging ook alles smoothly. Maar oh wee als je je laptop boven op je laptop-tas legt. Dan moet het hele zootje opnieuw. (Dat was dus bij mij het geval ) Even rap, rap voor te eten/drinken halen. Want tijdens de binnenlandse vlucht van UA moet je betalen voor je eten. Een dikke vette Californian burrito. Ik dacht dat dat wel toepasselijk was. ;) Ik zat weer helemaal achteraan in't vliegtuig. Naast een jonge vent die net papa was geworden. Het vliegtuig zou vol moeten zitten, maar onze rij had 1 lege stoel. Dus dat was wel effe lekker. Mooi breed zitten, en zooooo. In september had ik al gemerkt dat als ik een koptelefoon opzette en de radio afstemde op jazz-muziek ik heel goed kon slapen Dat werkte nu dus ook weer! Zelfs van Brussel naar Washington al. De piloot had ons bij het opstijgen al gewaarschuwd dat boven Kansas veel turbelentie zou kunnen zijn. En vèèl it was. En dan nog zei hij dat dit "moderate" was. Nou, ik vond het redelijk hevig. Maar ik denk dan altijd dat ik in een bus zit op een hobbelige weg (zo voelt dat toch? ;)) en dan gaat het wel beter. En altijd de stewardessen in de gaten houden. Dus na een erg bumpy vlucht landden we precies op tijd in San Diego.
Cris was er ook net. Niet echt in z'n normale doen vond ik, maar hij zei dat ie moe was. Dus ja.. Ik ook! Maar goed, op naar "m'n" huis. Na even te zijn rond gereden vonden we het uiteindelijk. Kerstmis verlichting is hier nog VOLOP aanwezig. (zal wel een foto maken, van de week). Leuk ontvangst, maar was zo moe dat ik, denk ik, maar de helft heb meegekregen. Er zijn nu veel mensen in huis omdat de 2 "echte" roomies visite hebben. Een Duits meisje heeft haar vriend en ouders op bezoek en een Indische jongen heeft z'n vriendin op bezoek. Erg vriendelijke mensen allemaal. Daarna zijn Cris en ik nog bij wat vrienden op bezoek geweest, die ik vorige keer ook had ontmoet. Nog even een midnight snack gehaald en toen was ik toch echt op, hoor. Ben mama's Betty Boop pyjama vergeten En het is hier nogal chilly, op m'n kamer. Eens checken of ik ergens een goedkope pyjama op de kop kan tikken. Want ik heb nu een nachthemd, zonder mouwen, en da's nie alles merk ik al.
Het is nu 7.35AM en ik ben redelijk klaar wakker. Ik ga nog effe slapen. Straks met Cris shoppen en dan kijk ik gelijk voor een simkaart voor een ander telefoonnummer. Dan kan Cris mij ook bereiken, als't moet. Al met al een vreemde start, maar dan kan het alleen maar beter gaan, right? :)
Bedankt voor jullie lieve SMSjes/emails/krabbels/posts trouwens. Keep 'm coming!
Nog 2 nachtjes slapen. Waarvan ik nu al weet dat de laatste nacht echt "gene vette" wordt. (Da's Vlaams voor euh.. ja, hoe leg je dat uit? ) Het komt er dus op neer da'k de laatste nacht niet veel ga slapen.
Anyhooo... Heb een gezellig kerst gehad met m'n ouders en zussie. Voor het eerst in mijn huisje. Lekker gekletst, gegeten en gedronken. Morgen gaan ze al weer naar huis en kan ik m'n lijstje checken of ik écht wel alles heb. Handig hier in België, niks geen tweede kerstdag... Winkels open!
Pfff. Ik kom handen, ogen, benen en een mond te kort! Gisteren naar Andy's moeder geweest met de gedachte om daar de sleutels al af te geven. (ze is zo lief om op m'n huisje te passen) Bloemetje gekocht.. Sta ik voor de deur. Kom ik tot de ontdekking dat ik dus de sleutels vergeten ben! Slim, he? ;) Even daarvoor was m'n sleutel van het slot van m'n fiets ook al afgebroken.. IN het slot. Ja, ja!
Vandaag de laatste boodschapjes doen voor kerstmis en alvast checken of m'n koffer groot genoeg is voor al m'n rommel. Hihi. Nee, hoor, ben echt geen stresskip!
Net ook nog eens tot de ontdekking gekomen dat de afvoerpijp van m'n gootsteen in de keuken lekt. Heel de boel daaronder zeiknat. Tuurlijk! Kan er ook nog wel bij. Maar dat kan de pret niet drukken, hoor. Da's voor later.
Ik heb trouwens net ook even SKYPE laten installeren op m'n laptoppie. Wel handig voor wanneer het thuisfront eens wil bellen, of andersom. M'n SKYPE name is: daniellecali .
Gisteren trouwens eventjes het weer gecheckt in San Diego. Als het goed is krijgen we tijdens de jaarswisseling 19°C en sunny weather! Kun je je toch niet voorstellen, he?
"Cause I need a nice long vacation after a year of hard work" 
)
En het is hier nogal chilly, op m'n kamer. Eens checken of ik ergens een goedkope pyjama op de kop kan tikken. Want ik heb nu een nachthemd, zonder mouwen, en da's nie alles merk ik al.
