Vandaag hebben we Zeno zijn eerste echte badje gegeven.  Jullie denken misschien : Wat nu pas!  Maar we hebben hem heus wel gewassen maar vandaag dus in bad.  Zeno is echt bang van alles maar vooral van iedereen.  Wij dus met een bang hartje Zeno in bad gestoken, en zo waar hij kirde het uit van plezier.  We hebben er geen fotootjes van omdat papa mee nat gemaakt moest worden.  Hij is helemaal zot van in bad gaan. 
Hij begint bij ons nu echt los te komen maar weent nog vaak, zeker als hij ergens is waar er teveel volk is. Zo wil hij wel in de lift met ons drietjes maar niet als er andere instaan.  Tja, er is nog werk aan de winkel. 
Vandaag heeft ook mama een ongeloofelijk glimlach gehad, maar papa is toch zijn lieveling.
Ondertussen zijn mijn 2 mannen in slaap gevallen.  Ik hoop dat ik vanacht ook eindelijk goed zal slapen.
Morgen gaan we proberen een groepsfoto te maken!
Tot morgen
mama Linda

Voorafje: kunnen jullie aub GEEN reacties plaatsen onder foto's? Het duurde twee dagen eer we zelf de foto's zagen en dus ook de ingeschreven reacties. Gelukkig hadden meter Noëlla en Petra de reacties al naar het hotmail adres gestuurd!

Beste thuisfront, gisteren voor het slapengaan de tekst op de weblog gezet, ergens 's nachts bleek hij verloren en natturlijk vergeten op te slaan. Vandaar de vertraging. We zijn overstelpt met mails en reacties op de weblog. Dat pakt ons ongelooflijk. De laptop is al twee maal verzopen in de tranen (leest mijn vader dit?, het is zijn laptop). Zeno stelt het goed maar is verschrikkelijk vermoeid. Dat komt zo, hoewel ik mezelf had voorgenomen niks over de vervelende administratie te schrijven. De kindjes moeten 's middags slapen van 11u tot 13u, dat zijn ze zo gewoon van in het weeshuis en de eerste dagen verander je geen vaste gewoonten. De Chinezen wijzen er ons constant op dat we zowat alles verkeerd doen (hij moet een kousenbroek aan, een hemd+trui+vestje+donzen anorak+muts vinden ze "veel te licht gekleed!") We kregen Zeno met verkoudheid, maar krijgen dan te horen: "Zie je wel dat hij verkouden is, met die lichte kledij!" Slechts 1 staaltje wil ik vertellen. We moesten naar het kantoor van burgerlijke zaken, zeer vroeg, dus we zetten Zeno om 5u uit zijn bed, concert in do groot, zelf slapen was er de eerste twee nachten toch niet bij vanwege de jetlag (Linda niks, Danny in totaal ongeveer 5u). Om 11.20u moeten nog twee koppels doorgelicht worden. Ja, we werden opnieuw doorgelicht, je houdt dat echt niet voor mogelijk. Maar toen bleek het etenstijd voor de ambtenaren, tegen 15.00u terug! Wij dus met de ganse bus op restaurant. Dat was zeer leuk. Een groep krijgt meestal een eigen ruimte aan een grote ronde tafel met ronddraaiend glazen blad in het midden. De gids voorspelde een zeer eenvoudige maaltijd. Er werden dan ook maar een goede twintig schotels binengebracht voor vijf koppels met kindjes. Soep, vlees, vis, groenten (die aubergines!), fruit. Dit is de echte Chinese (Peking)keuken. En ik verzeker jullie, kameraden Bourgondiërs, die is dus niet gewoon lekker, maar superlekker. Je moet het ontbijt- en avondbuffet in het hotel zien: klasse. Ik ging afvallen in China. Talloren. Maar wat ik eigenljik wou zeggen: de kindjes weer geen middagdut en zo stilaan over hun toeren. Onze Zeno bloeit wel open. Hij begint zich behoorlijk aan ons te hechten, maar reageert soms nog zeer paniekerig en heeft nog zijn erg verdrietige momenten. Zielig en pakkend.
Ik ga onmiddellijk voort op dinsdag!

papa Danny

Nog maar een paar uurtjes en we vertrekken naar China !
Vandaag was wel een emotionele dag! Afscheid van de collega's, van onze ouders!  Bomma en Bompa en oma en Opa tellen al af naar onze thuiskomst.

Vandaag heeft Zeno al een prachtig kunstwerkje gehad van Annelies (6 jaar), het dochtertje van mijn collega!  Het is echt een heel mooi werk en van zodra we thuis zijn gaan we het inkaderen en ophangen in de kamer van Zeno.

Alles is ingepakt en hopelijk zijn we niets vergeten.

Ons volgende berichtje zal waarschijnlijk vanuit China komen!

Groetjes en nogmaals bedankt voor al jullie fijne reacties!
Linda en Danny

Deze morgen ben ik wakker geschoten en er ging vanalles door mijn hoofd. 
Ben ik niets vergeten? 
Ik heb pampers gekocht? dus dat is al ok!
Kleding? Zeno heeft meer kleding dan zijn mama en papa, maar gaat alles wel passen? 
Wat gaat hij eten? Aha ! Ik weet het, koekjes! Die zitten dus ook al klaar (als hij ze niet mag dan eet papa Danny ze wel op). 
De babysit voor het huis is ook al geregeld, dus daar hoeven we ons al geen zorgen meer over te maken.
Ik zal maar een lijstje maken.

Vanuit China gaan we in elk geval proberen om onze weblog alle dagen bij te houden.

Nog ongeveer 2 weken en dan kunnen we eindelijk vertrekken.  Sinds vandaag is Danny uit het ziekenhuis.  Hij heeft nog platte rust tot 26.01.06 ! Maandag zal ik dus alleen naar de reisvoorbereiding moeten gaan, maar beter dat,  dan alleen naar China.  Onze planning is natuurlijk grondig door mekaar gehaald.
Ik kan het nog altijd niet geloven dat het bijna zo ver is.  Eindelijk zullen we Zeno ontmoeten.
Ondertussen kunnen jullie ook op de website van Mieke en Gerry hun dochtertje bewonderen.