De Siegfriedlinie, ook wel Westwall genoemd, is een verdedigingssysteem in Duitsland, bestaande uit meer dan 18.000 bunkers.
De linie loopt van Kleef aan de Nederlandse grens tot aan de Zwitserse grens en heeft een lengte van meer dan 630 km.
De linie werd gebouwd tussen 1938 en 1940 in opdracht van Adolf Hitler. (Hij liet zich voor de naam inspireren door Wagner.) Dit gebeurde als antwoord op de Franse Maginotlinie, een gigantisch forten- en gangenstelsel langs de Duitse grens, dat de Duitsers de nodige angst inboezemde. Hitler wilde echter zo min mogelijk hulpbronnen besteden aan dit project; hij geloofde in de aanval en niet in de verdediging. Hij wilde de economie aan een aanvalsoorlog dienstbaar maken, en niet aan een verdediging. Bovendien was het Duitse aanvalsplan gebaseerd op het Von Schlieffenplan, waarin voor de Siegfriedlinie geen plaats was.
Om het Duitse moreel toch hoog te houden, werd de linie aangelegd. De werking was louter psychologisch bedoeld: als oppepper voor de Duitsers en als afschrikking voor de Fransen. De linie kon echter niet worden vergeleken met de Maginotlinie. Behalve de (slecht bemande) bunkers, bestond de linie verder uit een rij zogenaamde asperges en andere versperringen.
In september 1939 waren slechts 100.000 à 200.000 soldaten in de linie gelegerd. Frankrijk had hiertegenover 100 divisies (bijna 800.000 man) die er door konden breken wanneer zij wilden, waarna men simpelweg naar Berlijn had kunnen doorstoten. Dit gebeurde echter niet, en in mei en juni 1940 vielen de Duitse troepen aan. Niet via de Siegfriedlinie, maar dwars door de Belgische Ardennen.
In 1944-45 werd de Siegfriedlinie relatief makkelijk door de Amerikanen doorbroken. De Duitsers trokken zich terug achter de Rijn. Net als de Atlantikwall was deze verdedigingslinie niet erg effectief.

De Maginotlinie is een Frans verdedigingswerk bestaande uit bunkers, dat is aangelegd in het interbellum (Een interbellum (van het Latijn inter (tussen) en bellum (oorlog)) is een periode tussen twee oorlogen. Specifiek wordt ermee de periode tussen de Eerste- en de Tweede Wereldoorlog bedoeld.). Het bestond uit 58 verdedigingswerken en 400 kazematten.
De Franse minister van Defensie André Maginot diende het plan in bij zijn regering. Zijn miljarden kostende project trok een zware wissel op de Franse economie, juist in een tijd van economische crisis. Verdediging tegen Duitsland werd echter van levensbelang geacht, met name toen Adolf Hitler aan de macht kwam.
De linie bevond zich op de grens van Frankrijk en Duitsland en werd beschouwd als een verdedigingswerk dat onmogelijk door de Duitsers kon worden gepasseerd. De linie bestond uit antitankversperringen, "drakentanden", bunkers en enorme forten. Duizenden kanonnen stonden klaar, met hun lopen op Duitsland gericht. Enorme ondergrondse gangenstelsels waren aangelegd, voorzien van rails, zodat de Franse soldaten van fort naar fort konden worden verplaatst zonder gevaar van beschietingen. Er waren ondergrondse slaapplaatsen, eetzalen en zelfs bioscopen. De soldaten raakten echter behoorlijk depressief van de sombere gangen en moesten regelmatig vervangen worden.
Van 1933 tot 1938 lagen weinig tot geen Duitse troepen tegenover de honderdduizenden Fransen in hun zwaar versterkte verdedigingslinie. In september 1939 vocht vrijwel het gehele Duitse leger in Polen en bleven slechts 100.000 à 200.000 reservetroepen achter aan de Franse grens. Frankrijk ondernam echter geen enkele actie. Duitsland, dat op dat moment andere prioriteiten had, deed o De linie bevond zich op de grens van Frankrijk en Duitsland en werd beschouwd als een verdedigingswerk dat onmogelijk door de Duitsers kon worden gepasseerd. De linie bestond uit antitankversperringen, "drakentanden", bunkers en enorme forten. Duizenden kanonnen stonden klaar, met hun lopen op Duitsland gericht. Enorme ondergrondse gangenstelsels waren aangelegd, voorzien van rails, zodat de Franse soldaten van fort naar fort konden worden verplaatst zonder gevaar van beschietingen. Er waren ondergrondse slaapplaatsen, eetzalen en zelfs bioscopen. De soldaten raakten echter behoorlijk depressief van de sombere gangen en moesten regelmatig vervangen worden.
Van 1933 tot 1938 lagen weinig tot geen Duitse troepen tegenover de honderdduizenden Fransen in hun zwaar versterkte verdedigingslinie. In september 1939 vocht vrijwel het gehele Duitse leger in Polen en bleven slechts 100.000 à 200.000 reservetroepen achter aan de Franse grens. Frankrijk ondernam echter geen enkele actie. Duitsland, dat op dat moment andere prioriteiten had, deed ook niets, en zo bleef het een half jaar stil aan het front. Deze periode heette de "Sitzkrieg" (zittende oorlog), drôle de guerre (oorlogsgrap, grappige oorlog) of "phoney war"(nepoorlog).
Duitsland besloot voor de Tweede Wereldoorlog niet langs de Maginotlinie te trekken maar vanuit België Frankrijk binnen te vallen; het zogenaamde Schlieffenplan uit de Eerste Wereldoorlog werd bij wijze van spreken herbruikt. Nadat ze met de Britten hadden afgerekend draaiden de Duitse divisies naar het oosten en veroverden zo de Maginotlinie vanaf de achterkant. Het gehele, miljarden verslindende project, was dus uiteindelijk voor niets geweest.
Heden kunnen enkele forten en delen van de linie open voor het publiek. Sommige locaties zijn nog in uitstekende staat. Zo is het grootste verdedigingswerk van de linie, de Hackenberg bij Veckring, nog immer te bezoeken.
ok niets, en zo bleef het een half jaar stil aan het front. Deze periode heette de "Sitzkrieg" (zittende oorlog), drôle de guerre (oorlogsgrap, grappige oorlog) of "phoney war"(nepoorlog).
Duitsland besloot voor de Tweede Wereldoorlog niet langs de Maginotlinie te trekken maar vanuit België Frankrijk binnen te vallen; het zogenaamde Schlieffenplan uit de Eerste Wereldoorlog werd bij wijze van spreken herbruikt. Nadat ze met de Britten hadden afgerekend draaiden de Duitse divisies naar het oosten en veroverden zo de Maginotlinie vanaf de achterkant. Het gehele, miljarden verslindende project, was dus uiteindelijk voor niets geweest.
Heden kunnen enkele forten en delen van de linie open voor het publiek. Sommige locaties zijn nog in uitstekende staat. Zo is het grootste verdedigingswerk van de linie, de Hackenberg bij Veckring, nog immer te bezoeken.

1.      Devesie (landmacht) is een organisatie van 10.000 - 20.000 mensen.

2.      Een brigade is een gevechtseenheid van 2.000-4.000 soldaten.

3.      Een eskader is een groep oorlogsschepen die in formatie varen. De samenstellingvaneen eskader is niet vastgesteld. De definitie van een eskader verschilt per land.

4.      Een bataljon bestaat uit ca. 400 tot 800 militaire

5.      Een eskadron bestaat uit 15 - 17 gevechtswagens of pantserwagens en staat onder bevel van een ritmeester (Cavalerie) of een kapitein (Marechaussee).De grootte is vergelijkbaar met die van een compagnie

6.      Een compagnie bestaat uit ongeveer 100-150 manschappen

7.      Een eskader is een groep oorlogsschepen die in formatie varen. De samenstelling van een eskader is niet vastgesteld. De definitie van een eskader verschilt per land.

8.      Een peloton bestaat uit zo'n 20 tot 40 soldaten met aan het hoofd een officier: doorgaans een Luitenant. De plaatsvervangende commandant (ook wel: opvolgend commandant) is een Onderofficier, meestal een sergeant-majoor. Een peloton bestaat weer uit een aantal afzonderlijke groepen met een grootte van zo'n 10 militairen, met aan het hoofd een onderofficier, meestal een sergeant.

9.      Een squadron gevechtsvliegtuigen varieert bij NAVO-landen van 12 tot 24 vliegtuigen. Bij de marine is een squadron de aanduiding voor een groep van 3 of 4 gelijke schepen

Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard. 

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!