Ik hoop stilletjes op reacties om een ander inzicht te krijgen en om mij toe te laten mezelf andere vragen te stellen dan deze die ik mezelf nu al stel. Alvast bedankt aan de personen die op mijn blog reageren.
Ik ben alleenstaand, 47 jaar, en heb een dochter van 21 jaar. Aangezien het als vrouw niet eenvoudig is om zomaar een pub binnen te stappen en de ware niet aan mijn deur zal kloppen heb ik mezelf een aantal weken terug ingeschreven op een datingsite. Heel wat leuke reacties gekregen...en minder aangename maar die laat ik even voor wat ze zijn. Het is en blijft een virtuele wereld waar niet iedereen zich uitgeeft voor wie of wat hij/zij is. Een foto in zwart/wit trok mijn aandacht. H., leeftijd 52 jaar. Leuk profiel en sprak mij ook onmiddellijk aan. Hij had dus uiteraard gezien dat ik zijn profiel had bezocht en hij reageerde op één van mijn foto's.
Na dit bericht, zijn reactie, veranderde mijn leven, zo blijkt nu.
Op een gegeven moment werd mijn profiel geblokkeerd. Ik had namelijk mijn e-mailadres doorgegeven aan een persoon. Wist ik veel dat dit niet kon, wie leest nu die kleine lettertjes. Na drie dagen werd mijn profiel opnieuw geactiveerd omdat ik had laten weten dat ik de voorwaarden dus niet had gelezen. My mistake, I would behave in the future.
H. had dit ook opgemerkt en was eigenlijk op zoek naar mij op de datingsite, zo hoorde ik van hem nadien. Er werden heel wat berichtjes uitgewisseld, ik keek telkens weer uit naar de avond dat ik online kon. Op de één of ander manier (ben ik vergeten) kreeg ik zijn e-mailadres, zal cryptisch geweest zijn denk ik want anders hadden ze hem wel geblokkeerd. Vanaf dat moment hebben we gecommuniceerd via msn. Het duurde niet lang of we hadden elkaars gsm nummer. Vooraleer we echter telefonisch contact hadden waren de gevoelens voor elkaar al sterk. We werden tot elkaar aangetrokken door, ja wie kan het ook anders zijn, Cupid himself natuurlijk. Aangezien er al wat gevoelens aan te pas kwamen vond hij het best om eerlijk te zijn. Hij bleek gehuwd te zijn! Ik wist even niet wat ik hoorde want ik heb het niet zo voor gehuwde mannen op een datingsite. Aan wat ontbreekt het hen? Ontbreekt elke vorm aan communicatie met de partner? Geen intimiteit? Wel intimiteit maar onvoldoende? Om financiële redenen? Omwille van de kids?
Als men een stabiele relatie heeft denkt men hier zelfs niet aan. Toch? Ik nam het hem in zekere zin niet kwalijk, ik was blij dat hij eerlijk was. Dit gaf me toch het gevoel dat hij iets voor mij was gaan voelen en mij niet wou kwetsen. Ben ik naïef? Ik denk het niet, hij staat tenslotte met zijn foto op de datingsite. Ik stelde mij dus geen vragen. Vind ik nog steeds vreemd en heb ik hem ook over aangesproken. Stel dat iemand die hem kent dit zou zien? Ik heb er hem enkel en alleen op gewezen, wat hij ermee doet is zijn zaak natuurlijk.
Ik hoop deze blog ooit door hem te laten lezen. Dat hij weet hoe speciaal hij voor me is, wat ik voel als hij niet bij me is.
Ons verhaal op het internet, heel anoniem. Ik heb behoefte om hierover te praten met iemand maar is niet eenvoudig dus neem ik mijn toevlucht tot een persoonlijke blog. Nooit gedacht dat ik het zou doen maar kijk hier sta ik dus met mijn eigen blog. Ik hoop er iets moois te kunnen van maken...
