Eindelijk een aanvulling. Waar waren we: Monteverde en ons verblijf op de Ranch. we hadden een fantastische tijd op de ranch. We leerden een toffe gast kennen van Madrid en de gasten die werkten op de ranch vormden een leuke groep. We hebben een daguitstap gemaakt naar Monteverde: 5 uur constant klimmen in nevelwoud en zelfs tot aan onze heupen te voet door enkele rivieren moeten gaan, dit samen met een gids en twee boswachters. Het was een helse toch; Heel lastig zelfs, zowel fysisch als psychologisch want je begint te klimmen en er komt maar geen einde aan. Het regende dan nog de hele morgen dus we waren door en door nat. Op de middag kregen we een lichte lunch en dan moesten we nog terugkeren maar te paard. Zalig gewoon: 3 uur te paard. Cindy was wel een beetje bang, want het waren absoluut geen tamme paarden. We moesten dus constant afdalen met ons paard, dat soms tot zijn buik in de modder zakte. Ge kunt je dus voorstellen: we zagen er proper uit. In de open velden werd er met de paarden wel gegaloppeerd, en wetende dat wij nog bijna op geen enkel paard gezeten hebben... Dan weer afdalen, dan weer galopperen. Prachtige ervaring.
De dag erna wilden we naar Liberia. Eerst kregen we nog een rondleiding op de ranch van Don Juan (letterlijk ook) en dan moesten we vlug hollen naar de bus. Deze hadden we al lang gemist, maar in Parijs-Dakar stijl bracht hij ons tot bij de bus (met andere woorden hij reed achter de bus tot we hem inhaalden). Dan nog tweemaal overstappen en de bussen werden busjes: steeds kleiner en kleiner.
In Liberia deelden we een kamer met een Zwitser en 's avonds was daar een stoet ter aankondiging van Kerst. Allerlei groepen van scholen, organisties,... waren verkleed in Kersttenue en sommigen hun rokjes waren heel kort. De dag erna bezochten we Santa Rosa. Het was een lange wandeling maar een groep universiteitsstudenten bood ons aan mee te rijden tot net aan de ingang van dit Natuurpark. 7 km uitgespaard. In dit park zagen we vogels, vlinders, leguanen, apen en slangen. Weerom hadden we geluk bij de terugweg want op de terugweg kregen we een lift van Amerikaanse jongeren tot in de stad, waar we logeerden. Het was onze lucky day.
Het was weer terug vroeg dag en onze tocht ging nu naar Quepos. We leerden Belgen kennen vanuit Kortrijk, die reeds een bericht gelaten hadden op onze blog.. De namen waren ons eerst niet bekend, maar de organisator van Reiswijzer had het blog adres doorgegeven. En toevallig zijn we dus totaal onverwacht samengekomen. De busrit brachten we al tetterend door in ons eigen dialect (best wel raar na alleen een andere taal te spreken) en in Quepos brachten we een prachtig hotelleke voor een budgettaire prijs. We spraken 's avonds af met Hilde en Johan (het koppel van Kortrijk) en het was heel gezellig. Na enkele biertjes: bedje in
Toen we wakker werden stond het natuurpark Manuel Antonio op het programma. Mooi park vol met leguanen, aapjes (doodshoofdaapjes, kapucijnenaapjes,...), wasbeertjes, slangen,... Deze aapjes kwamen tot een meter afstand bij je en de wasbeertjes probeerden voedsel uit de rugzakken van de toeristen te halen. Het strand erbij was prachtig. Cindy is nog aan het genieten van de warmte, want ze is rood in haar gezicht (weer niet geluisterd naar ons Joeritje hé) Opnieuw spraken we af met de Belgen en was weer heel gezellig.
Gisteren moesten we met de bus naar Puerto Jíménez. De eerste 40 km was offroad met de bus. na een overstap van bus viel het traject nog mee, maar de laatste 50 km was een ware hel. We deden er dan ook 2.30 uur over om hier te geraken. Een stofferige weg, we konden zelfs het stof uitkloppen uit rok en broek, uit rugzakken, en hiermee een wolk veroorzaken. Het was echter wel de moeite waard om uiteindelijk in een gezellig mooi dorpje te belanden. En we zitten hier nog dus in Puerto Jimenez. We keep you in touch x x x
we zijn goed aangekomen, na 12 uur vliegen en 24 uur onderweg, en liggen nu al in het zonneke...
Ja, we weten het, life is hard!
Juist de plaatselijke zoo bezocht, en genoten van de prachtige natuur. Mooie vogels, aapkes en is dus voorsmaakje wat we hier kunnen verwachten. Jo en Alex: als die varen die we van jullie kregen zoooooo groot komt, mag je hem weer meehebben hoor .-)
Beetje jetlag vandaag, dus houden het wat rustig ; Morgen starten we opnieuw vroeg, voor een bezoekje aan een vulkaan met het plaatselijke busje: we namen vandaag al de bus en voelden ons als sardientjes in een blikske. Maar kom, Joeri kon dus van dicht de lokale schonen bekijken
(de jongere meisjes hebben hier wel bijna allemaal al kindjes).
Foto's voegen we wat later toe, hier ligt momenteel geen USB kabelke;
Maaike: we wensen je een fantastische verjaardag toe; is kunnen hee: op de dag zelf! Tot later amigos en bedankt voor alle goeie-reis-berichtjes x x x Arnold, nog es bedankt voor het aanmaken van deze blog!
We zijn nog niet weg, maar we zien het al zitten. Langs deze weg zullen we iedereen op de hoogte houden hoe de reis verloopt. Ook zullen we proberen foto's toe te voegen in het fotoboek.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
- Alle bezoekers kunnen een reactie kwijt op ieder bericht via "reageer" onder het bericht ofwel algemeen via het Gastenboek. * -Hou er rekening mee dat IEDEREEN uw bericht kan lezen. * -Wil je een bericht schrijven dat niet door ieder oortje en ieder oogje mag gehoord en gezien worden, dan mail je best op Cindy en Joeri's mailadres * Vergeet niet van te kijken op "Cindy en Joeri's Fotoalbum"
