Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
In het wiel van....
Passie voor de fiets. Veel leesplezier,
Johan 'Coppi'
20-06-2013
1953-2013
Op 30 juni staat de beklimming van de Passo delle Stelvio op het programma. In 1953 was Fausto Coppi de eerste renner die over de top geraakte op een Bianchi fiets. Vorig jaar was er de Belg Thomas de Gendt (op een Bianchi fiets) hier fenomenaal. De Stelvio heeft een reputatie op te houden. Nu, in 2013 houd ik de eer aan mezelf en zal net zoals mijn idool de top bereiken op een Bianchi !
60 jaar terug in de tijd.
In 1953 maakte Fausto Coppi in de 48 bochten naar de pas op 2758 meter hoogte korte metten met zijn achtervolgers Hugo Koblet en Gino Bartali. Nadien stond de Passo dello Stelvio nog maar acht keer op het programma in de Giro. Twee keer daarvan werd de pas niet eens bereikt. In 1965 lag de finish 800 meter lager vanwege een lawine hogerop en in 1988 en ook dit jaar werd de beklimming vanwege de hevige sneeuwval helemaal geschrapt. De beklimming van 1 juni 1953 is legendarisch. Op de hellingen ziet het zwart van de toeschouwers. Overal mannen met lange jassen die de eenzame fietser hartstochtelijk toejuichen. Hier op de flanken van de Passo dello Stelvio is Fausto Coppi op weg naar zijn vijfde Giro-zege. Of zou het het nog misgaan? Coppi is hier al direct nadat de weg begon te stijgen in de aanval gegaan. Nog voordat de eerste van 48 bochten opdoemt, rijdt hij al alleen. Als de bomen plaatsmaken voor sneeuwhopen kijkt hij hoopvol opzij. Ver beneden zich ziet hij het roze zwoegen. In het gezelschap van een andere oude rivaal van hem, Gino Bartali. Twee vliegen in één klap. Gelukkig regent het vandaag niet op de lagere flanken. Met een hoogte van 2758 meter betekent dat begin juni vrijwel zeker sneeuw op de top. De organisatie durft het risico dit jaar voor het eerst aan. Zo hoog kwam de Giro nog nooit. Als Fausto Coppi het hoogste punt passeert moet hij zich door een dichte haag van toeschouwers wringen. Hij voelt de warmte van de vele lichamen die hem bijna aanraken. Dichter bij hun held kunnen zij niet komen. Als hij zich even later in de afdaling naar Bormio stort, denkt hij af en toe nog terug aan die haag van warme lichamen. De krant onder zijn shirt houdt maar een beetje van de koude tegen. In Bormio ziet hij zijn concurrenten op ruime afstand binnenkomen. Bartali komt binnen op bijna drie minuten en ruim een halve minuut later passeert Koblet de finish. Eindelijk evenaart Coppi het record van zijn idool en trainer Alfredo Binda. Vijf keer de Giro winnen!
De ervaringen van mijn beklimming kan u later lezen....
Afgelopen week een vergadering ingelast om de laatste praktische dingen te bespreken. Een belangrijk punt, nog een pittig ritje rijden als voorbereiding op het Italiaans avontuur. De Mergellandroute staat op het program, een rit doorheen het Nederlands Limburgse heuvelland over 145km met 1500HM. Bekend terrein maar niet te onderschatten. We vatten het menu van de dag aan met Bemelerberg en Meshberg als voorgerecht, Moerslag en Wolfsberg als tussengerecht Loorberg, Camerig, Wittemberg, Eyserbos, Keutenberg als hoofdgerecht. Even bij het AmstelGoldRace café passeren om te schuilen en de nodige energie op doen door koffie en vlaai te verorberen om daarna het laatste gedeelte aan te vatten. Daarna Walem en Ravensbosh als dessert. (De brug van Wèzent heeft één klimgeit slecht kunnen verteren) De kettingen blijven de hele rit flink strak staan, het tempo blijft er goed in, zelfs op de Eyserbosweg gaat het zo hard, dat de wielertoeristen die we voorbijsteken gewoon van de fiets vallen (zonder erg). Op twee buien na blijft het de hele rit droog, maar de wind blijft flink tekeer gaan. Eerlijkheid, de laatste hectometers een flinke hongerklop ontvangen. Bij thuiskomst de hele frigo leeggeplunderd en ik ben er weer bovenop. Zondag, de rit naar Henri Chapelle 91km, ook zeer goed doorstaan en verteerd. Na dit weekend heeft mijn vertrouwen een flinke boost gekregen...
Volg hier de voorbereidingen en de verhalen over de Dolomietenreis die ik samen met 8 clubmakkers* maak eind juni 2013. Op het menu: de Maratone dell Dolomites en op de terugreis 'de Stelvio'. (zie foto's beneden)
*Urbain, Jo T, Bart, Davy, Lorry, Dirk, Eddy en Ludwig.
Beweging, ontspanning, genieten, natuur, vriendschap, gezondheid, afzien, doorzettingsvermogen en soms challenge zijn waardes die het fietsen samenbrengt. Door het fietsen weet ik veel een plaats te geven!
Een fietsdoel is voor mij veel meer dan sport alleen, het is een manier van denken en van leven. Door de juiste ingesteldheid zal ik slagen in mijn doelen, zoals o.a. de Maratone del Dolomites.
De liefde voor de fiets, mijn passie voor Coppi, mijn ervaringen op en naast de fiets kunt u nu volgen via deze Blog. Foto's, reisverhalen, annecdotes en belevenissen komen aan bod. Geniet, leef mee en aarzel niet om te reageren of wat te schrijven in mijn gastenboek.
Beste fietsliefhebber, volger, vriend(in),
