Ik ben Chichi
Ik ben een en woon in Deurne (Belgium) en mijn beroep is om elke dag naar de leukste school van heel Antwerpen te gaan..
Ik ben geboren op 01/09/2010 en ben nu dus 14 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelletjes spelen, reizen.
drie dagen zijn we hier nu in Roemenië en vandaag was onze laatste hele dag in Berbesti. Morgen reizen we terug naar Boekarest voor het tweede deel van onze reis.
We zijn vandaag extra vroeg opgestaan omdat we om 9:00u (weten jullie nog hoe laat dat bij jullie is?) een bezoek gaan brengen aan de school van Berbesti. Daar gaan we eerst samen praten over een nieuw spel dat we gaan maken om te spelen in de school. Na een ritje van 20 minuten, kwamen we aan in de school. Samen met mijn vriendjes ontdekten we alle klassen.
Nadien gingen de meesters en de juffen vergaderen over het nieuwe spel. Maar, ik mocht iets anders gaan doen: ik ging een bezoekje brengen aan een pottenbakkerij! Op een half uurtje rijden van de school kon ik kijken hoe ze de mooi versierde potten maken. Het waren dezelfde potten waaruit we elke dag koffie, water, ... drinken... het was erg leuk. Ik zag zelfs de oven waarin ze de potten bakken. Van de juffen en de meester heb ik toen een leuk Roemeens hoedje gekregen.
Toen we terugkwamen kregen we een lekkere maaltijd. Allemaal lekkere dingen die mama's en papa's hadden gemaakt. Heerlijk was dat.
Na het eten moesten juf Greet en Herwig (van de school in Herselt) over Comenius gaan praten met een echte journalist voor de televisie! Juf Greet vertelde wat we hier doen en waarom. Ik zal eens vragen of we dat aan jullie kunnen laten zien.
En dan volgde er een mooie show voor ons. De kleuters van de school hadden prachtige dansjes, toneeltjes en liedjes voorbereid. Alles werd door de televisie opgenomen... (spannend)
Op het einde kregen we ook nog enkele speciale cadeautjes: in Roemenië krijgen alle meisjes en mevrouwen een rood-wit lintje in het begin van maart. (om het begin van de lente te vieren en voor de vrouwendag). Alle juffen kregen er een heleboel. Meester Steven kreeg er, na een tijdje zeuren, ook enkele als hij beloofde ze in de klas op te hangen...
Nu het hier in Berbesti bijna gedaan is, was er voor ons nog een feestelijke avond voorzien. In onze villa was er een lekker etentje met allerlei specialiteiten uit Roemenië: soep met balletjes of met rundsmaag; polenta met rendierstoofvlees; lam met koolsla en kaastaart als dessert. Het was erg lekker. Ook de burgemeester van het dorp en de directeur van de mijn en de inspecteurs van de scholen waren er.
Je kan je wel voorstellen dat ik daarna erg snel in slaap ben gevallen. Morgenvroeg inpakken en dan gaan we naar Boekarest.
het was vandaag keieieieileuk! We kennen ondertussen al wat Roemeens Weten jullie wat volgende woorden betekenen? * DA * NOROC * MULTSJIMESJK (hoe het juist geschreven wordt weet ik eigenlijk nog niet...)
onderaan kan je wat fotootjes zien van de villa waar ik nu mag logeren Ik heb er al wat vriendjes gemaakt... zoals de hond, nog een hond en nog een hond (een blinde zelfs...)
Vandaag zijn we in een grot geweest. Dat was keicool!!! Er waren stalagmieten en euhh -tieten (hihihi) en ook héél véél vleermuizen. We moesten heel stil zijn of ze werden wakker. Want ze zijn nog aan het winterslapen. En dan nu de vraag? Is het een vliegtuig, is het een vogel? Of iets anders... Toen we uit de grot kwamen moesten we een supergevaarlijke afdaling maken langs een ijstrap. Sandra durfde bijna niet verder. Ze heeft de hele tijd gegild... AMAI mijn oren!
Daarna zijn we cakejes gaan eten en gaan plassen. Meester Steven heeft daar maar 1 cakeje gegeten. Wat de anderen ook beweren... Of waren het er nu 2 of 3, 4, 5 allez het hele bord...
Toen zijn we naar het klooster gegaan om juf Greet daar af te leveren... Ze mocht niet blijven, maar het was er wel erg mooi hoor, daarboven in de bergen. Juf Lieselotte heeft me daar wel opgestookt om een sneeuwbal te gooien naar meester Steven... Wat denk je was het raak? Wisten jullie trouwens dat de kerken hier toch anders zijn dan bij ons? Wij weten al hoe maar zoeken jullie dat even op?
Na het klooster zijn we een hapje gaan eten. Bij de plaatselijke steenkoolmijn kregen we lekker (en veel) eten van de directeur van de mijn. Daarna zijn we naar de mijn gaan kijken. Even dacht ik dat ik weer onder de grond moest, maar dat was niet zo... Deze mijn was gewoon boven de grond. Met grote schrapende wielen halen ze de steenkool uit de grond. Zo hebben ze al een enorm grote put gegraven... Nog groter dan het Boelaerpark! We mochten ook niet teveel aan de rand gaan staan, want het zou wel eens kunnen instorten...
Toen werd het tijd om terug in het busje te stappen. We werden naar een bakkerij gebracht. In die bakkerij maakten ze koekjes voor de scholen. Grote bollen deeg en lekkere confituur verdwenen in een rare machine. aan de andere kant kwamen er kleine ongebakken koekjes uit. Een witte mevrouw stak deze koekjes in de oven en toen waren ze plots echt! Ik mocht er één proeven. Ze waren heerlijk... In een zaal ernaast werden deze koekjes meteen in zakjes gedaan, klaar om weg te brengen. Van die lieve witte mevrouw mocht ik een zakje meenemen.
Op de terugweg naar onze villa stopte het busje nog even aan de supermarkt. Het was al donker toen we terug in de villa waren. Na het eten ben ik snel naar mijn bedje gegaan. Morgen komt er nog een drukke dag...
wat ben ik vandaag toch vroeg opgestaan... halfvijf ging mijn wekker. Na een heerlijk ontbijtje vertrokken we met de auto naar de luchthaven van Zaventem. Er was weinig plaats, dus ik moest in de koffer plaatsnemen. (Ik kon van daar wel alles goed zien.)
Op de luchthaven moesten we ticketjes gaan halen en onze koffer afgeven. De juffen en de meester dronken nog een lekkere koffie (of chocomelkske) Niet lang daarna mochten we het vliegtuig opstappen. Na een vlucht van een klein uurtje, zijn we in Frankfurt geland. Tijdens de vlucht moest ik Sandra af en toe gerust stellen...
We kwamen hier verschillende winkeltjes tegen met vééél snoep ... en we moesten ook veel stappen. gelukkig waren er speciale roltrappen, maar dan platte. (rolmatten?)
Straks nemen we de volgende vlucht richting Boekarest. Daar komen we dan aan om 16:30. MAAR: dan is het ginds al een uurtje later... Dus als we landen is het daar al 17:30u. Gek hé !
De rest vertel ik jullie later wel...
Groetjes, Chichi juf Greet, juf Lieselotte, Sandra & meester Steven
Morgenvroeg is het zover, dan vertrekken we (Chichi, juf Greet, juf Lieselotte, Sandra & meester Steven) naar Boekarest in Roemenië... We vertrekken erg vroeg (om 6:00 's morgens) en komen pas 's avonds aan... Het wordt dus een lange dag. Maar we zijn er klaar voor, alles is ingepakt, klaargezet en zodadelijk op tijd gaan slapen...
Volgende dagen kan je ons weer volgen op deze blog...
. (Ik kon van daar wel alles goed zien.)
... en we moesten ook veel stappen.
