In 2010 heb ik voor het eerst op een snowboard gestaan maar die ervaring is niet goed afgelopen. Een gebroken pols en maanden in het gips hebben toch mijn moed niet weggenomen. Deze keer beter! was mijn motto. En dit was dan ook het geval..

Gisteren ben ik samen met de mama,( ja met de mama =D) gaan proberen op ons eentje. De mama kon niet eens rechtstaan op haar skien maar een applausje verdient ze zeker. Niet veel mama's zouden op 48 jarige leeftijd nog beginne met skien maar de mijne heeft na veel schrik en steun van mij de eerste dag overleefd. Vandaag heeft ze dan maar skielessen genomen en na 2h kon ze toch al bochten nemen. 

Simona, mijn snowboard lerares, heeft me vandaag leren remmen en draaien. De eerste keer op backside rem naar beneden was gemakkelijk mar met de frondside was al een heel pak moeilijk. Je hele gewicht steeds naar voor leggen en op je tippen staan, simpel klinkt het maar uitvoeren is helemaal iets anders. Zeker en vast als dit de manier is waarop je 2 jaar geleden hard op je hoofd bent gesmakt en je pols op het "ijs" hebt geklopt. 

Na 3 keer proberen kon ik de mini helling al op men eentje naar beneden. Hihi, ik was wel een beetje trots; Daarna zijn we samen met de lift de hellen op gegaan. Boven aan gekomen, ben ik voor de eerste keer op mijn poep beland. Hier heb ik leren draaien, eerst samen met Simona, die telkens mijn handen vast hielt wanneer ze zag dat ik toch een beetje te wankel op mijn board stond. Tijdens de 2 keer dat we het bovenste stukje deden had ik mijn eerste draai al op men eentje gedaan. Wat een ZALIG gevoel!! Toch ben ik nog een aantal keren hard op mijn poep te recht gekomen... Maar na 2 dagen proberen is het ergste dat ik deze keer voor had maar een een blauwe knie =D

Een ding dat ik nog wil zegge: Allemaal proberen!! =D