JEZUS TRAD  EEN AFSCHUWELIJKE DOOD TEGEMOET.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Een kruisiging begon normaal gesproken met het zwepen of striemen van de rug van het slachtoffer. De Romeinen gebruikten een zweep die 'flagrum' werd genoemd. Deze bestond uit kleine stukjes bot en metaal die aan een aantal leren striemen waren bevestigd. Het aantal slagen dat Jezus te verduren kreeg is nergens vastgelegd, maar het aantal slagen in de Joodse wet was 39 (één minder dan de 40 die in de Torah worden vereist, om een telfout te voorkomen). Gedurende de geseling werd de huid van de rug afgerukt en hierdoor werd een bloedige massa weefsel en bot blootgelegd.

Extreem bloedverlies trad op, wat vaak de dood tot gevolg had, of op zijn minst bewusteloosheid. Naast de zweepslagen werd Jezus ook in elkaar geslagen en door de Romeinse soldaten gefolterd. Zo werd Zijn baard uitgetrokken en Zijn schedelhuid doorboord met een kroon die gemaakt was van doornen.

Na de geseling werd het slachtoffer vaak gedwongen om de dwarsbalk, of 'patibulum', van zijn eigen kruis naar de plaats van executie te dragen.

Het patibulum woog meer dan 45 kilogram. In het geval van Jezus laten de verslagen zien dat Hij het patibulum misschien wel over een afstand van meer dan twee voetbalvelden heeft gedragen. Het is niet verwonderlijk dat de verslagen vermelden dat Jezus, in een zwakke en gefolterde toestand, hierbij nogal wat hulp nodig had. Wanneer het slachtoffer de plaats van executie bereikte, werd het patibulum op de grond gelegd en werd het slachtoffer gedwongen er op te gaan liggen. Spijkers, die ongeveer 18 cm lang waren en een diameter hadden van bijna een centimeter, werden door de polsen geslagen.

De spijkers zouden het gebied van de middelste armzenuw raken, en hiermee pijngolven door de armen veroorzaken tot in de schouders en de nek. De ongeveer 2,30 meter hoge paal, 'stipes' genoemd, zou dan al op de plaats van de kruisiging zijn opgericht. In het midden van de stipes bevond zich een ruwe zetel om het slachtoffer te "ondersteunen".

Het patibulum werd vervolgens op de stipes gehesen en het lichaam van het slachtoffer werd dan op een lompe manier op de zetel gedraaid zodat de voeten aan de stipes konden worden genageld. Op dit moment stond er een enorme spanning op de polsen, armen en schouders, wat resulteerde in een dislocatie van de schouder en de gewrichten in de elleboog.

De houding  van het vastgespijkerde lichaam hielden de borstkas van het slachtoffer in een starre positie, wat het extreem moeilijk maakte om uit te ademen, en onmogelijk om volledig in te ademen. Na de geseling, de afranselingen en de tocht met het patibulum te hebben moeten ondergaan, was Jezus extreem zwak en uitgedroogd. Hij verloor waarschijnlijk een grote hoeveelheid bloed.

Met het verstrijken van de tijd veroorzaken  het bloedverlies en het gebrek aan zuurstof zware krampen, spastische samentrekkingen en wellicht bewusteloosheid.



Uiteindelijk was verstikking de doodsoorzaak bij een kruisiging. Om te kunnen ademen zag het slachtoffer zich gedwongen om zich met zijn voeten omhoog te drukken zodat de longen zich konden vullen. Maar wanneer het lichaam zwakker werd en de pijn in de voeten en benen ondraaglijk werd, werd het slachtoffer gedwongen om het ademen in te ruilen voor pijn en uitputting. Uiteindelijk zou het slachtoffer op deze manier bezwijken, compleet uitgeput of af en toe het bewustzijn verliezend, zodat hij zijn lichaam niet langer van de stipes op kon tillen om zijn longen met lucht te vullen. Door de oppervlakkige ademhaling zouden de longen van het slachtoffer het op enkele plaatsen beginnen te begeven, wat waarschijnlijk hypoxie veroorzaakte.

Door het bloedverlies dat het gevolg was van de geseling ontwikkelde het slachtoffer een respiratoire acidose, wat resulteerde in een verhoogde spanning op het hart, dat dan sneller ging slaan om hiervoor te compenseren. Ook zou zich vocht in de longen opeenhopen.

Onder de spanning van hypoxie en acidose zou het hart eventueel falen. Er zijn verschillende theorieën over de feitelijke doodsoorzaak van Jezus.

Eén theorie zegt dat het pericardium zich met vocht vulde, wat een fatale spanning veroorzaakte waardoor Zijn hart geen bloed meer kon pompen.

Een andere theorie stelt dat Jezus stierf aan een scheuring van het hart.

Nog een andere theorie zegt dat de dood van Jezus werd veroorzaakt door "meerdere factoren en vooral gerelateerd was aan een hypovolemische shock, verstikking door uitputting en misschien een acuut falen van het hart.”

Ongeacht de feitelijke medische oorzaak van Zijn uiteindelijke dood, is het historische verslag bijzonder duidelijk: 

  Jezus leed vele uren onder afschuwelijke en onophoudelijke folteringen aan het kruis op  Golgota.

 

Kruisiging: Jezus Leed voor ons. 

De verslagen over de kruisiging van Jezus Christus zijn volledig in overeenstemming met de gebruiken en gewoonten van de Romeinen in die periode. Het bewijs voor de afschuwelijke en pijnlijke dood van Christus wordt door de legitieme schriftgeleerden van tegenwoordig niet in twijfel getrokken. Mediteer  het verslag bij  jezelf:

-- Zelfs onder al die pijn, dacht Jezus aan anderen in plaats van aan Zichzelf. --

Zijn eerste woorden aan het kruis waren:

"Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen." (Lucas 23:34). --

Hij dacht aan Zijn moeder, die huilend bij het kruis stond, en vroeg zijn geliefde discipel Johannes om voor haar te zorgen. Aan de twee zijden van Jezus waren twee dieven die tegelijk met Hem werden geëxecuteerd.

Toen één van hen Jezus als zijn Heer accepteerde, deelde Jezus het volgende met hem:

"Ik verzeker je, nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn." (Lucas 23:43).

Tenslotte drukte Jezus zijn volledige overgave aan de wil van God uit, toen Hij zei:

"Het is volbracht." (Johannes 19:30).

En:

"Vader, in uw handen leg ik mijn geest." (Lucas 23:46).  

Onderzoek het historische verslag, en onderzoek dan je hart. Jezus gaf Zijn leven vrijwillig voor ons.  Jezus leed een afschuwelijke dood voor ons. Jezus hield zo veel van ons dat Hij bereid was om in volledige schaamte en pijn voor onze zonden te sterven.  

Door Zijn liefde droeg Hij aan het kruis de zonden van de gehele wereld. De enige manier om Zijn liefdesverhaal af te maken is om Hem ook lief te hebben.


Er is veel te winnen en absoluut niets te verliezen!  

Met dank aan Jules & Suzy.

Hallo goede vrienden,
 
Stel  je voor wat er kan gebeuren als elke katholiek in de wereld een rozenkrans  bidden zou op dezelfde dag! We hebben een voorbeeld uit de  geschiedenis:
 
In oktober 1573 werd Europa gered van de invasie van de machtige  Turkse vloot door het bidden van de rozenkrans door alle katholieken.
Vandaar dit voorstel om op Goede Vrijdag 2 april 2010  allemaal samen een rozenkrans te bidden voor vrede in de wereld en de  terugkeer van de morele waarden in onze gemeenschappen. Indien mogelijk,  gelieve uw rozenkrans te bidden tussen 12:00 en 15:00 uur.
                                                                                        
 There  is a great deal to gain and absolutely nothing to lose!
Hi  Everyone,

Imagine  what might happen if every Catholic in the world would pray a Rosary on the  same day! We have an example in October of 1573, when Europe was  saved from the invasion of the mighty Turkish fleet, by the praying of  the Rosary by all Christians!

So,  on Good Friday, let us all pray a Rosary for peace in the world and the  return of moral values into our communities. If possible, please pray your  Rosary between Noon and 3:00pm.

Also,  please e-mail this message to every Catholic on your address list, and ask  them to pass it along to every Catholic on their lists. Let's unite in  praying one of the most powerful prayers in existence, for these  intentions, on one of the holiest days in our Church year.

God  bless all,

Heel wat priesters zullen heengaan

De tien geboden

Lezing uit het boek Exodus 12,1-8.11-14.
Psalmen 116(115),12-13.15-16.17-18.
Lezing uit de 1e brief van de apostel Paulus aan de Corinthiërs 11,23-26.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Johannes 13,1-15.

Lezing uit het boek Exodus 12,1-8.11-14.

Toen sprak Jahweh tot Moses en Aäron in Egypte:
Deze maand zal voor u de beginmaand zijn, de eerste der maanden van het jaar.
Beveelt heel de gemeenschap van Israël: Op de tiende van deze maand moet ieder voor zijn familie een lam nemen, één voor elk gezin.
Indien het gezin voor een lam niet talrijk genoeg is, moet hij er zijn naasten buurman bij uitnodigen; ge moet betreffende het lam het aantal personen berekenen naar wat ieder gewoon is te eten.
Het lam moet zonder gebrek zijn, een mannelijk dier en één jaar oud; ge moogt het uit de schapen of geiten kiezen.
Gij moet het bewaren tot de veertiende dag van deze maand, waarop heel de gemeenschap van Israël het in de avondschemering moet slachten.
Vervolgens moeten zij het bloed ervan nemen, en er de beide deurposten en de bovendorpel mee bestrijken van de huizen, waar zij het zullen eten.
In diezelfde nacht moeten zij het vlees eten, dat in het vuur gebraden moet zijn, met ongedesemde broden en bittere kruiden er bij.
Zó moet ge het eten: uw lenden omgord, schoenen aan de voeten, uw stok in de hand; en gij moet het eten met grote haast, want het is het Pascha van Jahweh.
Want in deze nacht zal Ik door Egypte trekken, in Egypte alle eerstgeborenen slaan van mensen en dieren, en aan alle goden van Egypte mijn straffen voltrekken: Ik Jahweh!
Maar het bloed aan de huizen zal het teken zijn, dat gij daar woont; en wanneer Ik dat bloed zal zien, zal Ik genadig aan u voorbijgaan, zodat u geen dodelijke slag zal treffen, als Ik Egypte teister.
Deze dag moet voor u een gedenkdag zijn, die ge als een feest ter ere van Jahweh moet vieren. Gij zult hem vieren van geslacht tot geslacht: een eeuwige wet.


Psalmen 116(115),12-13.15-16.17-18.

Hoe zal ik Jahweh kunnen vergelden Al het goede, dat Hij mij deed?
De kelk der redding hef ik omhoog, En roep de Naam van Jahweh aan;
Want te duur was in de ogen van Jahweh De dood zijner vromen.
Ach Jahweh, ik ben maar uw knecht, de zoon van uw dienstmaagd, Toch hebt Gij mijn boeien verbroken:
Ik breng U dan een offer van dank, En roep de Naam van Jahweh aan,



Lezing uit de 1e brief van de apostel Paulus aan de Corinthiërs 11,23-26.

Want ik zelf heb van den Heer ontvangen, wat ik u ook heb overgeleverd; dat de Heer Jesus in de nacht, dat Hij verraden werd, brood nam,
een dankzegging sprak, het brak en zeide: "Dit is mijn Lichaam, dat voor u wordt overgeleverd. Doet dit tot mijn gedachtenis."
Zo ook na de maaltijd de kelk, zeggende: "Deze kelk is het nieuwe Verbond in mijn Bloed. Doet dit, zo dikwijls gij drinkt, tot mijn gedachtenis."
Welnu, zo dikwijls gij dit brood eet en de kelk drinkt, verkondigt gij de dood des Heren, totdat Hij komt.


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Johannes 13,1-15.

Het was nu daags voor het paasfeest. Jesus wist, dat zijn uur was gekomen, om uit deze wereld naar den Vader te gaan. Had Hij de zijnen liefgehad, die in de wereld waren, thans had Hij hen lief ten einde toe.
Het avondmaal was begonnen; en reeds had de duivel Judas, zoon van Simon Iskáriot, het plan ingeblazen, om Hem te verraden.
Hoewel Jesus wist, dat de Vader Hem alles in handen gesteld had, en dat Hij van God was uitgegaan en tot God zou wederkeren,
stond Hij toch van tafel op, legde zijn klederen af, nam een linnen doek, en omgordde Zich daarmee.
Dan goot Hij water in het bekken, en begon de voeten der leerlingen te wassen en af te drogen met de linnen doek, waarmee Hij omgord was.
Zo kwam Hij ook bij Simon Petrus. Maar deze zeide tot Hem: Gij Heer; wast Gij mij de voeten?
Jesus antwoordde hem: Wat Ik doe, begrijpt ge nu nog niet; maar later zult ge het inzien.
Petrus zeide Hem: Nooit in der eeuwigheid zult Gij me de voeten wassen. Jesus antwoordde hem: Zo Ik u niet was, hebt ge geen gemeenschap met Mij.
Simon Petrus zei Hem: Heer, dan niet mijn voeten alleen, maar ook mijn handen en mijn hoofd.
Jesus sprak tot hem: Wie een bad heeft genomen, behoeft zich niet te wassen, maar hij is rein geheel en al. Ook gij zijt rein, maar niet allen.
Want Hij wist, wie Hem verraden zou; daarom sprak Hij: Niet allen zijt gij rein.
Toen Hij dan hun voeten had gewassen, en zijn klederen had aangetrokken, nam Hij weer aan tafel plaats, en sprak tot hen: Begrijpt gij, wat Ik aan u heb verricht?
Gij noemt Mij Meester en Heer, en gij zegt het terecht; want dat ben Ik.
Wanneer dus Ik, de Heer en Meester, u de voeten was, dan moet ook gij elkander de voeten wassen.
Want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook gij zoudt doen, zoals Ik ú heb gedaan.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling

Uit Exodus 12 en Johannes 14, over stilstaan en voorbijgaan,

gedenken en de weg gaan.

***************************************************************

Trouwe God,

we bidden voor ieder die stil is blijven staan, omdat de weg vooruit onbegaanbaar lijkt;

voor ieder die passief en machteloos alleen nog leeft in het verleden, in dat wat niet meer is,

voor ieder die bitter en zuur het oude verhaal blijft vertellen, en mensen van zich vervreemdt.

Trouwe God,

we bidden voor ieder die maar door blijft rennen, omdat in de stilte van de nacht, van het zwijgen, van het niets doen teveel kwade dromen terugkomen.

voor ieder die overal aan voorbijgaat, niet kan stilstaan bij het klein geluk;

voor ieder die door anderen steeds gepasseerd wordt, ongezien, ongeacht.