Lezing uit het boek Jona 3,1-10.
Psalmen 51(50),3-4.12-13.18-19.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Lucas 11,29-32.

Lezing uit het boek Jona 3,1-10.

Voor de tweede maal werd nu het woord van Jahweh tot Jonas gericht:
Sta op, ga naar Ninive, de grote stad, en kondig haar aan, wat Ik u heb bevolen.
En nu stond Jonas op, en ging naar Ninive op Jahweh’s bevel. Ninive was een geweldige stad, drie dagreizen groot.
Toen Jonas de stad een dagreis ver was binnengetrokken, begon hij te preken: "Nog veertig dagen, en Ninive zal vergaan!"
En de inwoners van Ninive geloofden in God; ze schreven een vasten uit; groot en klein trok het boetekleed aan.
De mare kwam ook den koning ter ore. Onmiddellijk stond hij op van zijn troon, legde zijn koningskleed af, trok een boetekleed aan, en zat op as.
Ook liet hij afkondigen: "Gegeven te Ninive, op last van den koning en zijn rijksgroten: Mensen noch dieren, runderen noch schapen mogen iets nuttigen, voedsel nemen of water drinken.
De mensen moeten het boetekleed aandoen, en met aandrang roepen tot God. Ook moeten allen zich van hun slecht gedrag bekeren, en van de ongerechtigheid hunner handen.
Misschien dat God zich dan nog bedenkt, en berouw krijgt; dat Hij zijn grimmige toorn laat varen, en wij niet om ‘t leven komen."
Toen God zag wat zij deden, en hoe zij zich van hun slecht gedrag hadden bekeerd, kreeg Hij spijt over het onheil, waarmee Hij ze gedreigd had, en voerde het niet uit.


Psalmen 51(50),3-4.12-13.18-19.

Erbarm U mijner naar uw genade, o God; Delg mijn misdaden uit naar uw grote ontferming;
Was mij vlekkeloos schoon van mijn schuld, En reinig mij van mijn zonde.
Schep mij een zuiver hart, o mijn God, En leg in mijn boezem een nieuwe, standvastige geest;
Verstoot mij niet van uw aanschijn, En neem uw heilige geest niet van mij weg.
Neen, slachtoffers behagen U niet, En zo ik U brandoffers bracht, Gij zoudt ze niet willen;
Maar een vermorzeld gemoed is een offer voor God, Een verbrijzeld en deemoedig hart versmaadt Gij niet, o mijn God!


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Lucas 11,29-32.

En toen de menigte samenstroomde, begon Hij aldus: Dit geslacht is een boos geslacht; het vraagt een teken, en geen teken zal hun worden gegeven, dan het teken van Jonas.
Want zoals Jonas een teken was voor de Ninivieten, zo zal het ook de Mensenzoon zijn voor dit geslacht.
De koningin van het Zuiden zal in het oordeel opstaan te zamen met de mannen van dit geslacht, en ze veroordelen; want ze kwam van het uiteinde der aarde om Sálomons wijsheid te horen; en zie, meer dan Sálomon is hier.
De mannen van Ninive zullen in het oordeel opstaan te zamen met dit geslacht, en het veroordelen; want ze bekeerden zich op de prediking van Jonas; en zie, meer dan Jonas is hier.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling

Is er iemand die ik systematisch negeer, aan wie ik nog niet alles vergeven heb?

Ben ik erom bekommerd anderen niet te ergeren of te kwetsen
door mijn gebrek aan fijngevoelige tact, aan bescheidenheid, aan waardering?

Ben ik erop uit bewonderd en geprezen te worden ?
Kan ik kritiek of opmerkingen aanvaarden ?

Ben ik autoritair? Wil ik steeds mijn gedacht doordrijven ?

Probeer ik de andere en zijn standpunt te begrijpen ?

Geef ik aan anderen soms een pluimpje? Moedig ik hen aan ?
Of heb ik er heimelijk plezier in, als de andere een slecht figuur slaat ?

Ben ik niet al te kwistig om mezelf te installeren,
mezelf te vertroetelen in eten, drinken, kleding, roken, enz .?

Denk ik alleen aan diploma's halen en dan geld verdienen
of staan mijn plannen in het teken van dienstbaarheid ?

Ben ik jaloers op anderen omdat zij verstandiger zijn, meer succes oogsten,
meer vrienden hebben ?

Durf ik voor mijn mening uitkomen? Durf ik de waarheid onverdraaid zeggen,
ook al moet ikzelf daarbij schuld bekennen ?

Is mijn christen-zijn een etiket of een façade-steen, of doordringt het werkelijk mijn leven ?

Houd ik dagelijks een ogenblik vrij voor stilte of gebed ?

Besef ik dat elke levenssituatie een uitnodiging van God is
om doorheen mijn handen hem zichtbaar te maken in mijn leefwereld ?

Maar in de vroegte was Hij alweer in de tempel en heel het volk stroomde naar Hem toe. Hij ging zitten en onderrichtte hen. Nu kwamen de schriftgeleerden en de farizeeën aanzetten met een vrouw die betrapt was op echtbreuk. Ze brachten haar voor Hem en zeiden: `Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt op echtbreuk. Mozes heeft ons in de wet voorgeschreven zulke vrouwen te stenigen. Hoe staat U daar tegenover?' Met deze vraag wilden ze Hem op de proef stellen, om te zien of ze een aanklacht tegen Hem konden indienen. Maar Jezus bukte zich om met zijn vinger op de grond te schrijven. 7 Toen ze op een antwoord bleven aandringen, keek Hij op en zei: `Wie van u zonder zonde is, moet dan maar als eerste een steen op haar werpen.' En weer bukte Hij zich om op de grond te schrijven. Zij echter trokken na die woorden weg, de een na de ander, te beginnen met de oudsten, zodat Hij alleen achterbleef met de vrouw daar vóór Hem. Jezus keek op en vroeg haar: `Waar zijn ze gebleven, vrouw? Heeft niemand u veroordeeld?' `Nee Heer, niemand', antwoordde ze. Waarop Jezus zei: `Ik veroordeel u ook niet. Ga nu maar, en zondig voortaan niet meer.'