en speciaal van alle kinderen.
Leer grote mensen net zoals jou
ook zoveel van kinderen houden.

Leer ze meer dan genoeg
houden van kinderen
opdat elk kind genoeg
kansen krijgt.

Leer ze niet te veel
houden van kinderen
zodat elk kind
voldoende ruimte
heeft om op te groeien.

N.

 Goede God, deze mensen willen zich samen met mij voorbereiden op de komst van Jezus. Wij willen ons vrijmaken van belemmeringen in ons leven, in ons hart. Wij plaatsen hier bloemen, brood, wijn en lichtjes als teken dat wij wegen willen banen die de mensen dichter bij elkaar en bij U kunnen brengen naar de boodschap van Jezus onze redder. Amen.

N.

God onze Vader, wij wachten op de komst van uw Rijk op aarde. Wij weten dat wij daarom zelf onze krachten dienen in te zetten om de vrede en verstandhouding in onze omgeving te bevorderen. Geef ons een hart dat open staat voor andere mensen. Help ons om onszelf te veranderen. Help ons om te begrijpen wat de woorden van Jezus in ons eigen leven kunnen betekenen. Schenk ons ook in deze viering meer inzicht in de taak die wij kregen van Jezus uw Zoon. Amen.

 N.

Om zijn inzet voor kwetsbaren, God van mensen, werd uw getuige uit Nazaret
door machtigen afgeschreven.
Maar met Hem geloven ook wij
dat Hij die leven ter beschikking stelt,
leven zal vinden.
Bemoedig ons om zijn volgelingen te worden, beschikbaar voor hen die uitzien
naar handen die helen,
en naar harten die delen
wat U daarin neerlegt.
Amen.

Aanvaard onze dankzegging, God, om ons aller herder Jezus,
die zich inzette voor anderen, maar niet opkwam voor zichzelf.
Maak zijn verhaal tot het onze,
opdat wij als zijn volgelingen mensen voor mensen worden,
dienaars van elkaars geluk en vrede.
Amen.

Er zijn verschillende manieren waarop mensen met elkaar kunnen omgaan. Die komen we allemaal tegen in het leven.
Mensen kunnen elkaar zakelijk benaderen, van op afstand, onpersoonlijk, naamloos en genummerd. Mensen kunnen ook anders met elkaar omgaan en dat gebeurt gelukkig ook: heel persoonlijk en aandachtig.
Het kost veel meer tijd en moeite, maar de kans is groot dat je dan een enig mens ontmoet, iemand met een eigen naam en een eigen verhaal.
Het is een genade als je mensen ontmoet met wie je zo mag omgaan. Je herkent elkaar als lotgenoten, worstelend met dezelfde vragen, levend in dezelfde hoop.
Dan vindt er een soort versmelting plaats, van samen leven, lachen, lijden, in echte sympathie, vriendschap en vrede.

N.

Heer, heel onze aarde is voor U als een stofje op de weegschaal of als een vroege dauwdruppel die neervalt op deze aarde.
Maar Gij ontfermt U over allen die op deze aarde leven, want Gij zijt bezorgd om alles, zelfs om het heel kleine. Gij oordeelt mild over de zonden van de mensen, opdat ze tot inkeer zouden komen. Gij houdt immers van alles wat bestaat en verafschuwt niets van wat Gij geschapen hebt.
Iets dat Gij haat, zoudt Gij immers niet geschapen hebben. Ja, alles spaart Gij, want alles is van U en Gij heerst vol liefde over al wat leeft!
Zo straft Gij de zondaars met mate, opdat ze hun boosheid verlaten en trouw blijven aan U, Heer.

        N.

Een kind vroeg: "God, hoe kan het nu, dat Gij mij roept? Hebt Gij al eens goed naar mijn handen gezien? Naar mijn begerige ogen, mijn gesloten oren, mijn zwakke schouders en mijn mismaakte voeten? Hoe zou ik met al deze U kunnen dienen."
God sprak met een lichte verontwaardiging: "Maar kind toch, sinds wanneer zijn je voeten van jou? En je handen, je oren, je ogen?
Heb ik je mijn voeten niet gegeven om op weg te gaan naar kale akkers die dringend moeten bewerkt worden?
Heb ik je mijn oren niet gegeven om te luisteren waar ergens een helper gezocht wordt bij het mesten?
Heb ik je mijn eigen handen niet gegeven om kwistig te zaaien, vol verlangen geen plekje ongemoeid te laten?
Heb ik je mijn ogen niet gegeven om te zien waar ergens onkruid staat dat absoluut moet gewied worden?
Heb ik je mijn hart niet geschonken om vreugdevol op te slaan bij het zien van de rijke oogst?"
Toen ging het kind onder de bloeiende kerselaar zitten en keek naar zijn open handen, volgde de blik van zijn nieuwsgierige ogen, telde het onrustig kloppen van zijn hart, stapte mee met de trage gang van zijn voeten, luisterde naar het monotone geruis van zijn oren.
"Dat kan niet! God, nu moet ge U toch vergist hebben." Vervolgens kwam er een vriend voorbij, dromend fietsend over de weg en struikelend over een opstaande steen en viel. En de handen van de vriend lagen open en zijn voet werd pijnlijk dik en in diens oren klonk een luid geruis.
Meteen stond het kind haastig op en voeten gingen naar die ander, ogen zagen een blik vol pijn, handen drenkten een zakdoek in een plas om pijn te verzachten. En het kind hoorde zich troostwoorden zeggen en twee harten klopten samen in hetzelfde ritme. Toen knikte het kind en zei:
"God, misschien gaat het toch wel! Hier ben ik."

         N.

Gij wilt niet onbereikbaar zijn, God, Gij laat U zien.
Waar wij bereid zijn U te vinden, daar zult Gij zijn. Als ergens vrede tot stand komt, zijt Gij dichtbij. Als wij elkaar vertrouwen schenken en kracht om te leven, werkt Uw Geest in ons. Waar trouw wordt beloofd en wij ons geven voor elkaar, is Uw Zoon onder ons. Eens en voorgoed is Hij voor ons het bewijs van Uw altijddurende liefde.

        N.

Liefdevolle God, aan het begin van de week van gebed voor de eenheid van christenen willen wij ons openen voor de kracht van uw Geest, die ieder van ons met talenten heeft bedeeld, want Gij zijt een God van liefde.
Wij danken U, goede God voor Jezus, uw eerstgeborene, die leefde in uw Geest. Zoals Jezus gericht was op het welzijn van allen, zo zouden ook wij onze talenten willen inzetten.
Soms voelen wij ons als lege wijnvaten, waaruit niet meer te schenken valt. Help dat we ons dan spiegelen in het vertrouwen van Maria dat wat onmogelijk leek toch mogelijk kan worden. In en door U, God, zijn wij allen met elkaar verbonden. Help ons om in de Geest van Jezus ruimhartig met elkaar om te gaan. Dat vragen wij U voor vandaag en voor alle dagen van ons leven. Amen. 

 N.

62 1 Uit liefde voor Sion kan ik niet zwijgen,
uit liefde voor Jeruzalem ken ik geen rust,
totdat zijn heil straalt als een gloed
en zijn redding als een brandende toorts.
2 De volken zullen uw heil zien
en alle koningen uw heerlijkheid.
Zij geven u een nieuwe naam,
die de HEER zelf heeft bepaald.
3 U zult een schitterende kroon zijn in de hand° van de HEER,
een koninklijk diadeem in de hand van uw God.
4 Men noemt u niet langer `Verstotene°',
en uw land niet langer `Verlatene',
maar u zult heten: `Mijn Welbehagen',
en uw land: `Gehuwde'.
Want de HEER heeft welbehagen in u
en uw land wordt gehuwd.
5 Zoals een jongeman een meisje huwt,
zo zal Hij, die u opbouwt, u huwen.
En zoals de bruidegom blij is met zijn bruid,
zo zal uw God blij zijn met u.

        N.

God, als kind in die stal bent U zo zwak, zo klein en krachteloos tussen ons gekomen. Door uw geboorte bent U aan mensen gelijk. Geen mens arm of rijk bestaat hier of hij was ooit klein als U. Laat ons proeven van die verrukking die wij spontaan ervaren bij een pasgeboren baby, en houdt die gevoeligheid in ons hele leven wakker. Dan zullen wij weer mens zijn voor elkaar, los van functies, rang of stand. Wordt elke dag weer in ons geboren opdat wij bewust zouden streven naar verbondenheid met elkaar in de naam van Jezus van Nazareth, Mensenkind en Messias. Amen.

DRIE EN DERTIGSTE VERSCHIJNING

Vrijdag, 4 juli 1975 om 15.50 uur

De priester had net het derde tientje van de rozenkrans aangekondigd, toen het Licht verscheen en daarna Jezus.

Hij kijkt eerst naar Madeleine en dan naar zuster J. die schrijfgerei bij zich had.

"Zegt dit hardop : Ziehier wat de religieuze moet opschrijven. Deze brief is gericht aan het Hoofd der Kerk en het is Jezus van Nazareth die hem aan u dicteert door de mond van zijn dienares.

Hij zegt :

"Zalig de geroepenen door mijn Vader, die de Vrede en Vreugde gevonden hebben op deze grond van Dozulé, maar hoe groot zal hun aantal wel niet zijn als de gehele wereld vol berouw aan de voet van het Glorierijke Kruis gekomen is, wat Ik u vraag op te richten.

Want de tijd is voorbij waarin Ik de lichamen opwekte, maar het ogenblik is aangebroken waarop Ik de geesten moet opwekken.

Begrijpt dit wel : in de dagen die aan de zondvloed voorafgingen, hadden de mensen geen enkel vermoeden tot aan de komst van de zondvloed, die hen allen wegnam. Maar heden bent u gewaarschuwd. U maakt de tijd mee waarvan Ik u zei :

Deze aarde zal door van alles in grote beroering zijn; de ongerechtigheid, die is oorzaak van de ellende en hongersnood; de volkeren zullen in angst verkeren vanwege de buitengewone verschijnselen aan hemel en op aarde; daarom houdt u gereed, want de grote verdrukking is nabij; zoals niet eender geweest is sinds het begin der wereld tot nu toe en zoals nooit meer zal zijn.

Ik zeg u, deze jonge generatie zal niet voorbijgaan voordal dit plaatsvindt. Maar vreest niets, want zie, aan de hemel verheft zich het Teken van de Mensenzoon, dat Madeleine heeft zien schitteren van Oost naar West. U, Hoofd van de Kerken, voorwaar Ik zeg u, het is door dit Kruis, opgericht op de wereld, dat de volkeren gered zullen worden.

Mijn Vader heeft Mij gezonden om te redden, en het ogenblik is aangebroken waarop Ik in de mensenharten mijn Barmhartigheid moet uitstorten.

Waarop zachter en alleen tot Madeleine :

"Mijn Boodschap mag niet rusten in het duister van een lade, maar moet Waarheid en Licht zijn voor de gehele wereld."

Vervolgens met luide stem :

Dit Glorierijke Kruis moet worden opgericht in het einde van het Heilig Jaar. Dit Heilig Jaar zal verlengd worden tot aan de oprichting van het Glorierijke Kruis."

Hiermee eindigt mijn boodschap. Ik draag u op om, vergezeld van een overste, het persoonlijk te overhandigen aan het Hoofd der Kerk."

Daarna verdwijnt Jezus.

De boodschap werd zo langzaam gedicteerd dat zuster J. alle tijd had het op te schrijven; Madeleine heeft de inhoud hiervan niet kunnen onthouden. Om het naar de Heilige Vader te gaan brengen, wacht de zuster af totdat de bisschop haar daar opdracht toe geeft.

 Wordt  vervolgd.

Lezing uit het boek Spreuken 9,1-6.
Psalmen 34(33),2-3.10-11.12-13.14-15.
Lezing uit de brief van de apostel Paulus aan de Efeziërs 5,15-20.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Johannes 6,51-58.

Lezing uit het boek Spreuken 9,1-6.

De wijsheid heeft zich een huis gebouwd, Haar zeven zuilen opgericht,
Haar vee geslacht, haar wijn gemengd, Haar dis ook bereid.
Nu laat ze haar dienstmaagden noden Op de hoogste punten der stad:
Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken.
Komt, eet van mijn spijzen, En drinkt van de wijn die ik mengde;
Laat de onnozelheid varen, opdat gij moogt leven, Betreedt de rechte weg van het verstand!


Psalmen 34(33),2-3.10-11.12-13.14-15.

Altijd wil ik Jahweh prijzen, Steeds trilt zijn lofzang in mijn mond.
Mijn ziel zal roemen in Jahweh; Bedrukten zullen het horen, en juichen.
Vreest Jahweh, zijn vromen, Want die Hem duchten, ontbreekt het aan niets;
Rijken kunnen verarmen en hongeren, Die Jahweh zoekt, komt niets te kort.
Komt nu, kinderen, en luistert naar mij! Ik leer u, hoe men Jahweh moet vrezen,
En wie het is, die van het leven geniet, Lengte van dagen zich wenst, om het goede te zien:
Bewaar uw tong voor het kwaad, En uw lippen voor leugen;
Vlucht het kwaad, doe enkel wat goed is; Zoek de vrede, en jaag hem na!


Lezing uit de brief van de apostel Paulus aan de Efeziërs 5,15-20.

Ziet dus nauwlettend toe, hoe ge u gedraagt: niet als dwazen, maar als wijzen;
benut de gunstige gelegenheid, want de tijden zijn boos.
Weest daarom niet onverstandig, maar tracht de wil des Heren te verstaan.
Bedrinkt u niet aan de wijn, want dit voert tot losbandigheid; maar wordt vol van den Geest.
Spreekt tot elkander in psalmen, lofzangen en geestelijke liederen; zingt en juicht in uw hart voor den Heer;
betuigt zonder ophouden voor alles uw dank aan God en den Vader, in de naam van Jesus Christus onzen Heer.


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Johannes 6,51-58.

Ik ben het levend brood, dat uit de hemel is neergedaald; zo iemand eet van dit brood, zal hij in eeuwigheid leven. En het brood, dat Ik zal geven, is mijn vlees voor het leven der wereld.
Maar de Joden twistten onder elkander, en zeiden: Hoe kan Hij ons zijn vlees te eten geven?
Jesus sprak tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Zo gij het vlees van den Mensenzoon niet eet en zijn bloed niet drinkt, dan hebt gij het leven niet in u.
Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft het eeuwige leven, en Ik zal hem op de jongste dag doen verrijzen.
Want mijn vlees is waarlijk spijs, en mijn bloed is waarlijk drank.
Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem.
Zoals de Vader die leeft, Mij heeft gezonden, en Ik leef door den Vader, zó zal ook hij, die Mij eet, leven door Mij.
Dit is het brood, dat uit de hemel is neergedaald. Niet een brood als de vaders hebben gegeten en toch zijn gestorven; wie dit brood eet zal leven in eeuwigheid.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling

Heel veel mensen hebben een overvloed aan muziek,
maar ze zijn van binnen niet blij.

Heel veel mensen hebben een overvloed aan televisie,
maar ze zien elkaar nauwelijks.

Heel veel mensen hebben een overvloed aan zenders,
maar ze kunnen elkaar niet meer ontvangen.

Heel veel mensen hebben een overvloed aan geld,
maar zijn armer dan ze zelf weten.

Heel veel mensen hebben een overvloed aan kennissen,
maar ze kennen niemand echt.

Heel veel mensen hebben een overvloed aan goden,
maar de onbaatzuchtige God is hun onbekend.

Heel veel mensen zoeken
aar echt contact
naar een echte ontmoeting
die niet te koop is,
maar die je ontvangt
als je omziet naar elkaar,
als je aandachtig leeft
met elkaar.