Bij Mijn Tweede Komst zal Ik iedere persoon, die op dat moment in leven op de aarde overblijft, oordelen naar wat zij tot eer van God gedaan hebben

Woensdag 18 september 2013 17.08u

Mijn zeer geliefde dochter, toen Ik zei dat Ik terug zou komen om de levenden en de doden te oordelen, bedoelde Ik dat gewoon zo. Het eerste oordeel moet vervuld worden en daarmee bedoel Ik dat Ik bij Mijn Tweede Komst iedere persoon, die op dat moment in leven op de aarde overblijft, zal oordelen naar wat zij tot eer van God gedaan hebben. Mijn oordeel zal hard zijn want Mijn barmhartigheid zal in dat stadium reeds over de aarde uitgestort zijn.

Diegenen onder jullie die, door jullie afwijzing van Mij, tot op het einde opstandig blijven – niettegenstaande de waarheid jullie bekend gemaakt zal zijn – zullen van Mij verstoten worden. Jullie zullen Mijn barmhartigheid nooit aanvaarden, hoe Ik ook voor jullie redding pleit. Jullie loochening van en haat voor Mij zal jullie eeuwig lijden brengen, en Ik zal bittere en treurige tranen om jullie vergieten. O hoe zullen jullie hunkeren naar het comfort van de aarde, hoewel jullie je tijd daar verspilden met het najagen van zondige genoegens en macht, en waarbij jullie anderen onderdrukten. De wereld zal een reeds lang verloren Paradijs lijken, terwijl jullie in de diepten van de duisternis om Mijn hulp schreeuwen.

Diegenen onder jullie die van Mij houden, maar van wie de ziel door zonde aangetast werd, moeten niet bang zijn, want Ik zal jullie door Mijn barmhartigheid verteren wanneer jullie erom vragen. Alle zondaars zullen gered worden zodra zij het in Mijn ogen weer goedmaken, ongeacht hoe zwaar hun zonden zijn.

De levenden, die Mij welgevallig zijn, zullen tot in Mijn glorieus Paradijs opgeheven worden. Dit omvat elke zondaar, elke geloofsovertuiging, elk ras, die tot Mij - Hun Redder, de Mensenzoon - geroepen hebben en al diegenen die Mij vragen hen te redden.

Ik zal de doden opwekken, zowel diegenen die in de diepten van het vagevuur gezuiverd werden, als diegenen die in de Hemel geduldig op de komst van deze Grote Dag aan het wachten zijn. De rest zal verbannen worden.

Jullie tijd op aarde werd door Mijn Vader bepaald en die dag is Mij nog onbekend, maar Ik zeg jullie dit. Jullie, van deze generatie, zullen verzameld en in Mijn Nieuw Paradijs opgenomen worden wanneer de Hemel en de aarde één worden. Er werd jullie de tijd gegeven om jullie voor te bereiden, maak er dus zekerheidshalve gebruik van, zodat jullie eeuwig leven kunnen hebben en het met jullie geliefde kunnen delen. Ik vraag jullie nu om al jullie dierbaren, jullie families, jullie vrienden en jullie natie aan Mij toe te wijden, zodat Ik hen met de bescherming van Mijn Kostbaar Bloed kan bedekken.

Jullie Jezus

Ik kom voor jullie, om jullie naar Mijn Vader te brengen. Ik kom om Zijn Goddelijke Wil te vervullen en het Verbond te voltooien.

Dinsdag 17 september 2013 22.45u

Mijn zeer geliefde dochter, wanneer dit werk je moeilijk valt en je aarzelt om de wereld slecht nieuws te bezorgen, moet je beseffen dat jij alleen maar de boodschapper bent. Jij bent een instrument van de Heilige God, de Allerhoogste, en het is je plicht om aan Gods oproep gehoor te geven. Jouw gehoorzaamheid is essentieel en je mag niet bang zijn voor de weerslagen die jou, als profeet van de Heer, zullen treffen.

Alle voorzegde gebeurtenissen werden in het begin vastgelegd en maken deel uit van Gods plan om het Verbond, om Zijn kinderen uiteindelijk te verzamelen, te voltooien zodat zij naar Zijn Goddelijke Wil in harmonie kunnen leven. De beslissende strijd tussen de hiërarchie van Mijn Vader en de Boze brengt met zich mee dat veel mensen, die zich hieraan blootstellen, door de zonde aangetast zullen raken en zich tegen hun broeders, die God trouw blijven, zullen keren.

Wanneer de strijd gestreden wordt, zullen er door de vijanden van God veel goddeloze wreedheden op Zijn geliefde kinderen uitgevoerd worden. Maar, zoals Ik jullie al eerder gezegd heb, kunnen zij niet verder gaan omdat zij de macht niet bezitten om de mensheid te vernietigen, ook al menen zij van wel.

Troost jullie, jullie allemaal, want Mijn Vader zal tussenkomen in de goddeloze acties van diegenen die alle naties willen controleren, en Hij zal hen doodslaan – diegenen die het wagen Zijn kinderen te kwetsen. Veel arme zielen zullen tijdens deze vervolgingen lijden, maar Mijn Vader is steeds barmhartig. Aan Zijn macht kan niet geraakt worden. Zijn hand is almachtig. Hij kan Zijn vijanden te allen tijde verwerpen. Maar de voorzegde profetieën, en die moeten voor Mijn Tweede Komst plaatsvinden, zijn een realiteit. Deze zullen zich ontvouwen op een manier die wellicht niet voor iedereen van jullie duidelijk is, maar weet dit. Het gebed is jullie wapen. Het gebed zal jullie uitrusten met de wapenrusting die jullie nodig hebben om de Boze te verslaan. Het gebed zal de impact van oorlog, lijden en elke vorm van vervolging - door de vijanden van God aan het menselijk ras opgelegd - afzwakken. Het gebed zal jullie, en al diegenen voor wie jullie bidden, redden. Jullie gebeden zullen het kwaad vernietigen, en wanneer de Grote Dag aanbreekt, zullen jullie tranen van vreugde huilen bij het aanschouwen van de nieuwe generatie, de miljarden mensen die door jullie antwoord op Mijn oproep gered werden.

Hoewel Mijn boodschappen een mengeling van droefheid, angst en frustratie meebrengen, brengen deze ook hoop omdat ze veel bekering teweegbrengen. Het plan van Mijn Vader is de meesten van jullie onbekend. Dit is wat jullie moeten begrijpen: Zijn plan zal al Zijn vijanden vermorzelen. Door toe te staan dat al deze beproevingen plaatsvinden, zal Hij het menselijk ras ten slotte bevrijden uit haar slavernij aan de zonde. Wees geduldig! Wees kalm! Want weldra zullen vreugde, liefde en vrede jullie eindelijk voor eeuwig toebehoren.

Ik kom juist omdat we solidair zijn – één heilige familie in het Koninkrijk van God. Ik kom om voor jullie, om jullie naar Mijn Vader te brengen. Ik kom om Zijn Goddelijke Wil te vervullen en het Verbond te voltooien. Ik kom om jullie de waarheid te brengen.

Jullie liefhebbende Redder

Jezus Christus

EEN SPIRITUEEL ROOSJE UIT MIJN DOOSJE.

Hij zei: "Laat mijn Heer niet kwaad worden, als ik nog één keer spreek: misschien zijn er maar tien te vinden."

En Hij zei: "Ik zal de stad niet verwoesten, omwille van die tien" (Gen. 18,32).

Heer Jezus, hoe dikwijls prevelde ik in de stilte van mijn hart dit vragend gebed:

Zal God ons in de steek laten, als men gelooft in de kracht van het rozenkransgebed?

Al vlug was het antwoord duidelijk: Wil men de wereld veranderen, begin bij uzelf.

En zo gebeurde het dat paternosterbolletjes herleefden en een krans van rozen open bloeide.

Door elk mysterie leerde ik onderweg een schat van een moeder kennen.

Maria, zo mooi, zo jong en zo alleen: Toch heeft zij in blijde overgave ‘ja’ gezegd.

Een eenvoudig meisje dat moeder wordt en er ook van houdt volledig dienstbaar te zijn.

Het prille moedertje, kwetsbaar en broos, onopvallend door haar pure eenvoud.

Een hart dat overstroomt van vreugde, om het mooiste geschenk dat God haar kon geven.

Het overrompelde haar leven maar ze aanvaardde met dankbaarheid het moederschap.

Zij vertrouwde erop dat het Kind niet alleen haar leven maar heel de wereld zou veranderen.

Anders dan zij droomde, zag haar Kind het levenslicht in armoe en verlatenheid.

Maar het hinderde haar niet. Zij vertroetelde haar kleine baby met warme genegenheid.

Haar liefde maakte van een stal een koninklijk paleis, van een kribbe een zachte wieg.

Zoals iedere bezorgde moeder kende zij momenten van onrust, angst en verdriet.

Er gebeurde zoveel om haar heen waartegen zij haar jongen niet kon beschermen.

Als moeder ziet zij de gevaren van de buitenwereld en voelde hierdoor de diepe pijn.

Maria, de moeder die ervaart dat een moeder haar kinderen moet loslaten.

Zij is ook de moeder aan de voet van het kruis, een moeder die haar Zoon ziet sterven.

Een moeder die alleen maar lijdend kan toekijken, machteloos en stil.

Zijn pijn is haar pijn, Zijn tranen, haar tranen, Zijn dood, is ook haar dood.

Wanneer Zijn levenloos lichaam in haar armen rust, is het Gods Liefde die overwint.

Maria, vol bewondering kijk ik naar U op en naar uw mooiste naam ‘Moeder’.

Verenigd in de Krans van Rozen, de Moederlijke zegen van Maria.

Oktober 2013 Lea Mertens

LITANIE VAN HET VOLMAAKTE BEROUW.

Heer ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons.

Heer ontferm U over ons.

God de Vader, uit de hemelen, waar Gij zijt neder gezeten, ontferm U over ons.

God de Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.

God de Heilige Geest, Heiligmaker van de zielen, ontferm U over ons.

Heilige Drievuldigheid, één God, ontferm U over ons.

Gij, die de dood van de zondaar niet wilt, maar dat hij zich bekeert en leeft, ontferm U over ons.

Gij, die met geduld op de bekering van de zondaar wacht, ontferm U over ons

Gij, die de boetvaardige zondaar zo genadig ontvangt, ontferm U over ons

Gij, die U verheugt in de bekering van de zondaar, ontferm U over ons

Gij, die de volmaaktste geneesheer van onze zielen zijt, ontferm U over ons

Gij, die de goede Herder zijt, ontferm U over ons

Dat ik gezondigd heb, het is mij leed uit geheel mijn hart, o mijn God.

Dat ik zo lang, zo dikwijls en zo zwaar heb gezondigd,

Dat ik gezondigd heb door gedachten, woorden en werken,

Dat ik gezondigd heb door al de zintuigen van mijn lichaam,

Dat ik gezondigd heb door al de krachten van mijn ziel,

Dat ik gezondigd heb met vrije wil en volle kennis van mijn boosheid,

Dat ik U heb verloochend om mij aan de ijdelheid te hechten,

Dat ik Uw oneindige volmaaktheden heb versmaad,

Dat ik Uw gaven en weldaden heb misbruikt,

Dat ik het lijden van Jezus Christus heb vernieuwd,

Dat ik Uw gunst en vriendschap heb verstoten,

O mijn God, het is mij leed uit geheel mijn hart, en maar alleen om U.

Het is mij leed uit geheel mijn hart, o mijn God.

Omdat ik U heb mishaagd, Omdat ik U heb vergramd,

Niet door de vrees voor straf,

Niet door de hoop op enig loon,

Maar uit liefde tot U,

Uit eerbied voor uw opperste Majesteit,

Omdat Gij oneindig heilig, oneindig beminnelijk zijt, en de zonde U boven alles mishaagt,

Ik beween mijn zonden, Heer, met dezelfde droefheid, welke de heiligen erover gevoeld hebben,

Omdat ik U bemin, o mijn God, wil ik mij beteren met Uw genade,

U van heden nooit meer vergrammen,

Al de gelegenheden tot zonde vluchten,

Mijn kwade driften steeds bestrijden,

Weerstaan aan alle bekoringen,

Alle zondige gedachten verdrijven,

Liever al wat ik bezit verliezen, dan U opnieuw te vergrammen,

Liever alles lijden, en zelfs sterven, dan U voortaan nog te vergrammen,

Christus hoor ons. Christus verhoor ons.

Onze Vader…

Laat ons bidden,

O God, die in Uw oneindige goedheid altijd bereid zijt om de zondaar in genade te ontvangen, aanschouw de menigvuldigheid en de grootheid van mijn boosheden niet, maar wel Uw oneindige barmhartigheid.

O, verstoot toch niet een vernederd en vermorzeld hart! Met de hulp van Uw genade wil ik mijn leven beteren, de gevaren en de gelegenheden tot zonde vluchten. Liever zou ik sterven dan U nog door één enkele zonde te vergrammen. Kastijd mij gelijk het U behaagt; geen straf is te groot voor mij, die U, o mijn God, zo dikwijls en zo zwaar beledigd heb.

Alleen deze genade smeek ik U af, door uw lieve Zoon, die voor de zondaars gestorven is: verleen mij, dat ik in dit leven nog boetvaardigheid moge doen, opdat ik eenmaal, met al de heiligen van de Hemel, Uw oneindige barmhartigheid zal kunnen loven.

Amen.

Op 25 september 1993 zegt Jezus tot MARGUERITE:

"Luister naar het geween van mijn Kerk; ze wordt geslagen en gehoond door de verantwoordelijken van deze tijd."

Is er sindsdien ook maar iets veranderd? Integendeel zouden we zeggen!

ZALIGE PATER VALENTINUS ALS BIECHTVADER.

((Uittreksel uit het boek van Ignace Beaufays, ofm, "PATER VALENTINUS PAQUAY"

Zalige pater Valentinus is het meest bekend geworden als wonderbare biechtvader.

Waarom kwamen de mensen eigenlijk toch naar zijn biechtstoel? Ik denk dat je op de eerste plaats voor ogen moet hebben dat het de zware zondaars waren, met veel berouw, die het eerste naar de heiligste pater liepen.

Waarom? Omdat iemand, die diep berouw heeft, die zoekt niet naar een ‘dove’ biechtvader die maar de helft verstaat. Die wil iemand hebben die met een zekere scherpte en met gestrengheid in het hart kijkt en, liefst, een zware penitentie oplegt. Iemand die echt berouw heeft, zal dat moeten voelen. Daarom gingen ze ook naar degene die het meeste van een heilige had. En dan hebben ze een ontmoeting met een Valentinus die hen verbijstert. Hij doet niet wat ze verwachten. Hij begint hen niet uit te schelden. Hij maakt hen geen verwijten en gooit het schuifje ook niet dicht wanneer het te erg wordt.

Al wat een beetje bij het ‘repertoire’ hoorde van een degelijke biechtvader, met daarop nog een zware penitentie. Niets van dat alles bij Valentinus! Valentinus luistert en heeft dan maar één ding: haast om de absolutie uit te spreken.

En voor de zware zondaars, geen zware penitentie. De penitentie verrichtte hij zelf. Hij toetste hun geloof en vertrouwen en zegde: "Bid maar gauw ‘Ave Maria’ en dan is het goed." Hij zelf deed de grote penitentie. Op die manier ontmoetten zij hier iemand die hen niet veroordeelde, maar die haast had om barmhartig te zijn. Die haast had om hen in hun waardigheid te herstellen.

Bovendien had Valentinus nog een andere eigenschap als biechtvader die zeer geliefd werd. Hij was geen ‘biechtvisser’. Hij zat niet te pulken in ieder detail. Hij wilde al helemaal niet alles horen. "Zeg maar kort en krachtig wat er is", en dan ging hij niet alle mogelijke details uitzoeken.

Hij zei ooit: "Je moet medelijden hebben met die mensen. Het kost ze al meer dan genoeg moeite om te komen. Dan moet je ze het niet nog zwaarder maken door ze uit te schelden of alle mogelijke onsmakelijke details te willen horen. Herstel ze maar vlug in hun waardigheid."

Ook hierin doet Valentinus sterk denken aan alle grote biechtvaders van de geschiedenis die altijd opvielen door hun mildheid en die meer berouw konden opwekken door hun mededogen dan door hun scheldpartijen. De biechtvader aan wie je alles kon zeggen, omdat je wist: "Hij veroordeelt mij niet. Hij kijkt ook niet op mij neer en zodra de zonden zijn vergeven, ziet hij in mij enkel nog het goede." Dit is het wonderlijke van Valentinus: eenmaal de absolutie gegeven, was iemand voor hem ook helemaal goed.

Het is heel vaak gebeurd dat Valentinus bij een stervende werd geroepen die een alles behalve fraai leven achter de rug had. Maar eenmaal de biecht gehoord, kwam Valentinus naar buiten en dan zegde hij maar één ding: "Het was toch zo een goede mens."

En dat bedoelde hij, dat is het juist. Wanneer de zonde weggenomen en vergeven is, dan blijft een goed mens over. En daarom wilde hij ook dat de mensen uit zijn biechtstoel niet weggingen met een neergebogen hoofd, het schaamrood op de kaken, maar het hoofd opgeheven, blij, met een glimlach, want zij waren en bleven: kinderen Gods. De vergeving en de barmhartigheid herstellen mensen in hun waardigheid en drukken ze niet nog verder naar beneden.

De biechtvader Valentinus had nog een andere trek die hij gemeen heeft met vele grote biechtvaders uit de geschiedenis en die je daarom het liefste zou mijden, er niet naartoe zou gaan. Valentinus kon lezen in het hart en het geweten van de mensen. Als je iets wilde verzwijgen, dan zegde hij het wel. De meeste van ons zouden er niet op zitten te wachten om bij zo iemand te gaan biechten. Wij vergeten zelf iets en wij zijn heel blij dat de biechtvader er zelf ook over heengaat. Dat is een normale houding.

Maar Valentinus ging er niet aan voorbij. Wat vergeten werd en van belang was, dat zegde hij zelf. Ik heb dat uit de mond van een aantal mensen gehoord, van wie de ouders bij Valentinus biechtelingen waren. Het is heel frappant. De moeder van iemand die ik goed ken, kreeg te horen: "Kindje, luister eens, al wat je daar gezegd hebt, is niet zo belangrijk, maar dat heb je niet gezegd en daar moet je op letten." Het geval is bekend dat iemand, die in geen achttien jaar was gaan biechten, en die heel wat te biechten had, moest ervaren dat Valentinus zelf zegde wat die man te zeggen had. En daarna zegde Valentinus: "Geef nu maar dat briefje dat je ondertekend moet hebben om te kunnen trouwen." De man had nog niets gezegd. Ook dat heeft bijgedragen aan de roem van Valentinus. Iemand die in het hart kan lezen en dat niet doet om je op iets te betrappen, maar om je van iets te bevrijden.

Merkwaardig genoeg, deze bovennatuurlijke kennis die Valentinus had, die breidde zich ook uit buiten het domein van de zonde. Valentinus was een waarlijk geestelijke vader die daarom ook heel goed wist dat, voor een goed christelijk leven, het ook goed is dat de rest van je leven marcheert. Dat je een goede betrekking hebt, dat je een goed huwelijk sluit en hij was nooit te flauw om daarin raad te geven.

Bekend is het verhaal van een jong meisje dat per toeval bij Valentinus ging biechten en Valentinus maakt het schuifje open en zegt: "Kindje, luister eens, die betrekking mag je niet aannemen." Het ‘kindje’ had er niets van gezegd, natuurlijk, maar ze zou dienster worden in een bepaalde familie.

Valentinus zei: "Dat mag je niet doen, want die man deugt niet."

Het kind denkt: "Wat weet die pater daarvan", en neemt die betrekking toch aan. Een hele tijd later komt ze opnieuw bij hem biechten. Valentinus maakt het schuifje open en het eerste wat hij tegen dat meisje zegde was: "Kindje, ik heb je toch gezegd dat die man niet deugde." Ze had ondertussen ontslag genomen en toen zegde ze heel verbaasd: "Maar pater, hoe weet u dat?" en Valentinus antwoordde: "Natuurlijk weet ik dat, trouwens, de vorige keer zat je aan de andere kant in de biechtstoel." Op die manier krijg je wel naam.

Ik ken ook een kloosterzuster die zei: "Ik ben hier omdat Valentinus het huwelijk van mijn ouders gearrangeerd heeft. Mijn moeder ging ooit biechten bij hem als jong meisje en ze kreeg, zonder dat ze iets gezegd had, te horen: "Jij moet gaan trouwen met die jongen van de patisserie aan de overkant." Ze is ermee getrouwd en het is een gelukkig huwelijk geworden. Dat vind je bij alle grote, begenadigde biechtvaders, die ook heiligen waren, terug. Hun bekommernis voor het welzijn van de mens is breder dan enkel het welzijn van een goed geweten. Zij zijn bekommerd voor de héle mens.

HEBZUCHT VERNIETIGT U.

Geld op zichzelf is geen probleem, maar hebzucht en gehechtheid aan geld veroorzaken kwaad en vernietigen gezinnen en banden tussen mensen. Dit zei paus Franciscus in een preek tijdens een ochtendmis.

"Geld is nodig om vele goede dingen mogelijk te maken, maar als je hart eraan gehecht is, vernietigt het je", zei de paus. "Hoeveel vernietigde gezinnen hebben we gezien vanwege problemen met geld, broers en zussen tegen elkaar, vader tegen kind?", aldus PausFranciscus.

"Wanneer iemand gehecht is aan geld, vernietigt hij zichzelf, vernietigt hij het gezin."

Wat er voor God toe doet.

De paus reflecteerde over het evangelie van de dag waarin Jezus zegt, dat wie schatten voor zichzelf verzamelt, niet rijk zal zijn "in zaken die er voor God toe doen". Jezus, zei Franciscus, waarschuwt mensen "waakzaam te zijn tegen alle hebzucht, want men kan rijk zijn, maar het leven bestaat niet uit bezittingen".

Afgoderij

Wat vernietigend werkt, is "niet geld, maar de houding die hebzucht genoemd wordt. Hebzucht maakt je ziek omdat het je alleen nog maar over alles laat nadenken in relatie tot geld. Hebzucht is een instrument van de afgoderij", omdat "je uit ijdelheid God speelt" en omdat "het leidt naar het pad dat tegengesteld is aan wat God voor ons deed".

GOED NIEUWS.

Gepubliceerd op vrijdag 18 oktober in Rorate 2013|

Vaticaanstad (News VA)

In het kader van wereldmissiezondag, welke dit jaar werd gevierd op 19 en 20 oktober, publiceerde ‘Fides News Service’ vandaag nieuwe cijfers over de Rooms Katholieke kerk.

Op 31 december 2011 was de totale wereldbevolking gegroeid tot 6.933.310.000.
Vergeleken met een jaar eerder betekent dit een toename 84.760.000.

In dezelfde periode groeide het aantal Rooms Katholieken met 17.920.000 tot 1.213.591.000. Dat betekent dat de groei van het aantal katholieken relatief sterker was dan de groei van de totale wereldbevolking.

Het aantal priesters groeide met 1.182 tot 413.418.
Ook het aantal bisschoppen nam wereldwijd toe met 28 tot een totaal van 5.132.

GEBED VAN SINT FRANCISCUS VAN ASSISIË.

Heer God, maak me tot werktuig van je vrede,

dat ik liefde uitdraag, waar haat heerst,

dat ik vergeef waar vernedering is,

dat ik verenig, waar onenigheid is,

dat ik de waarheid spreek, waar de leugen heerst,

dat ik geloof breng, waar twijfel woont,

dat ik vreugde breng, waar verdriet is.

Ach, Heer, laat me proberen,

dat niet ik getroost word, maar dat ik anderen troost,

dat niet ik begrepen word, maar dat ik anderen begrijp,

dat niet ik liefde ontvang, maar dat ik anderen liefde schenk.

Immers, wie geeft, ontvangt,

wie zichzelf verliest, zal zichzelf vinden,

wie vergeeft, zal vergeven worden

en wie sterft, zal eeuwig leven.

GEBED VOOR DE PRIESTERS.

God de Vader geef hen kracht en genade.

God de Zoon geef hen liefde en barmhartigheid.

God de Heilige Geest, geef hen wijsheid, inzicht en geduld. Moeder Maria, bescherm hen met Uw grote mantel, zodat niemand hen kan deren naar lichaam en ziel.

Geef dat ze trouw blijven aan hun Heilige priesterroeping: trouw aan het Heilig Evangelie.

Moeder Maria Koningin van de priesters,

Heilige Jozef, toeverlaat van de priesters,

Heilige (patroonheilige van een priester voor wie u speciaal bidt)

Wees voor hen een voorspraak bij God de almachtige Vader zodat hun werk gezegend wordt en rijke vruchten draagt. Alle Heiligen van God, bid voor de priesters en Zegen hen.

Amen

G R O T E   N O V E E N

8 December 2013

FEEST VAN DE ONBEVLEKTE ONTVANGENIS

Grote Noveen gezegend en aangemoedigd door Zijne Heiligheid Johannes Paulus II

Iedere dag één tientje van het Rozenhoedje, gevolgd door driemaal het gebed:

" O Maria, zonder zonden ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen!"

De heilige Communie ontvangen op 8 December ofwel in de periode van 30 november tot 8 december

Een voorafgaande biecht is sterk aanbevolen.

GEBED: O Maria, Onze Lieve Vrouw van de Heilige Rozenkrans, wij willen ons aan U toewijden, vooral in dit jaar 2003, omdat onze Heilige Vader Johannes Paulus II dit jaar speciaal aan U heeft toegewijd. Moge in Uw school, de meditatie van de Rozenkrans, verrijkt met de lichtende mysteries, een toegangsweg zijn naar een diepere, meer innige en meer getrouwe overweging van uw goddelijke Zoon Jezus. Geef aan de gezinnen die de Rozenkrans bidden een grotere eenheid en een sterkere liefde die hen helpt in het gezamenlijk tegemoet treden van moeilijkheden. Geef aan de parochies die de getrouwen rondom U verenigt, een nieuw elan van missionering. Koningin van de Rozenkrans, kom ons ter hulp in de bedreigingen en de gevaren van iedere soort en omvang, zoals U het beloofd hebt. Bekom voor ons de vrede van het hart en vooral de vrede van de wapens. Dat ons niets van uw blik en van Uw moederlijke aanwezigheid moge verwijderen, U die onze meest machtige advocaat zijt bij het Hart van God! Amen

Imprimatur van het bisschoppelijk Vicariaat van Parijs 7 April 2003.

GEEF MIJ JE KRACHT.

Heer, geef mij ogen

Om je naakt en hongerig te zien

Geef mij oren, om je te horen huilen en smeken

Geef mij handen

Om je als zieke en gevangene te verzorgen

Heer geef mij een open hart

Om je als vreemdeling en dakloze te ontvangen

In het huis van broederlijkheid

Aan de tafel van de verdeling

Geef mij het intellect

Om bruggen te bouwen

Geef mij een hart

Om grenzen te verleggen

Geef mij kracht

Om steun te geven in moeilijkheden

Om onbevreesd te zijn voor profetieën

Geef mij de moed om afstanden in te korten

Om solidariteit te bundelen

Om dromen opnieuw licht te geven

Om bloemen en glimlachen te planten

In een toekomst van hoop.

José Oscar Beozzo

Braziliaans priester

Theoloog der Bevrijding

Voorvechter van minderheidsgroepen

Sleutelfiguur in Brazilië voor de oecumenische dialoog

DE STIMULERENDE GETUIGENIS VAN HEILIGEN.

Ik bid de Heer dat dit initiatief en andere gelijkaardige (want de Heer zaait heel mild deze dagen) ons kunnen helpen om ons geloof te verdiepen, onze hoop te verruimen en onze liefde aan te wakkeren. Uit onszelf kunnen we maar heel weinig. Met Zijn genade is alles mogelijk. Moge Maria die de woorden geloofd heeft die vanwege de Heer tot haar werden gericht, onze gids en onze beschermster zijn.

Ik denk ook aan het oneindig kostbaar getuigenis dat de heiligen van alle tijden ons aanreiken. Zij zijn onze meesters in zaken van geloof, hoop en liefde. In de voorbije zomermaanden kon ik op dvd twee Italiaanse films bekijken, een over Philippus Neri, de andere over Johannes Bosco. Ik kan u beide films van harte aanbevelen. Beiden zijn - naast veel andere figuren - vandaag meer dan ooit onze meesters. Zij verenigen een diep gebedsleven met een standvastige hoop en een onvermoeibare liefde. Aanvoelen wat hun leven was, is boeiend en zet aan tot bekering. Vooral hun vlotte overgang van contemplatie naar actie, van tranen wegens beproevingen en vervolgingen naar gedeelde vreugde met een steeds sprankelende humor, van financiële zorgen naar een onthutsende nabijheid bij de allerarmsten, van omgang met de groten van de wereld en de Kerk naar aanwezigheid bij delinquenten van alle slag. Wat een harmonie in de diversiteit! Wat een natuurlijke manier om de contrasten die eigen zijn aan een godsdienst van de Incarnatie, te verenigen. En welke mirakels realiseerde bij hen - net zoals bij de heilige Franciscus van Sales - de deugd van hoop, die bij hen de vorm aannam van een volhardend, steeds hernieuwd vertrouwen dat ze aan mensen schonken, ondanks hun zwakheden!

Ja, in de grote uitdagingen waarmee wij geconfronteerd worden en waaraan wij hoopvol het hoofd moeten bieden, zijn zij onze meesters. En wat een eer bewijst de Heer ons door ons toe te laten op bescheiden wijze hun leerlingen te zijn!

DE TIEN GEBODEN VAN DE HOOP.

1. Dat we geregeld tijd maken om ons leven door te lichten om onze ideeën en motivaties te onderscheiden, en zo te komen tot een meer helder engagement.

2. Waar staan we in onze verhouding tot God onze Vader, tot Jezus zijn Zoon en tot de Heilige Geest die is uitgestort in onze harten? Laat ons het gebed terugplaatsen in de kern van ons dagelijks leven, persoonlijk en in gezinsverband. En dat de zondagsmis en de eucharistie - als wij in staat zijn deze te ontvangen - elke week ons leven mogen voeden. Net zoals we praktiserende artsen nodig hebben om ons te verzorgen (een niet-praktiserende zal ons van weinig nut zijn), zo heeft de Heer gelovige en praktiserende christenen nodig.

3. Laat ons voortdurend bekommerd zijn om te getuigen van de schoonheid van God en van het geloof, steeds door ons gedrag en soms door onze woorden. Een van de mooiste getuigenissen is om steeds de waarheid te zeggen aan hen die er recht op hebben en nooit zonder ernstige reden kwaad te spreken over onze naaste.

4. Laat ons ervoor ijveren dat in ons persoonlijk en familiaal leven, maar ook in de maatschappij, de zondag steeds zou geëerbiedigd worden. Als er geen zondag meer is, gaan zoveel religieuze en menselijke waarden teloor.

5. Laten we ons engageren voor de eerbied voor het menselijke leven, vanaf de bevruchting tot aan de natuurlijke dood. Wij allen zijn een minuscuul embryo geweest. Laat ons, zonder iemand te veroordelen, deelnemen aan solidariteits-bewegingen die de menselijk persoon toelaten geboren te worden én moeders in moeilijkheden bijstaan. En laat ons, eerder dan euthanasie te bevorderen die het lijden opheft door de zieke te laten verdwijnen, de palliatieve zorgen promoten die het lijden bestrijden en een levenseinde en dood toelaten in waardigheid, solidariteit en broederlijkheid.

6. Laten we ons actief aansluiten bij bewegingen die trachten het leefmilieu te beschermen en die zich bekommeren om de toekomst van het leven op de aarde, met inbegrip van het menselijk geslacht, dat in het westen bedreigd wordt door een demografische winter. Laten we in ons dagelijks leven sober zijn in de consumptie van basis-goederen en energie.

7. Laten we, zonder iemand te veroordelen, met alle persoonlijke en sociale middelen zien dat seksualiteit iets moois is als ze ten dienste staat van ware , duurzame en verantwoordelijke liefde. En verzetten we ons tegelijkertijd tegen alles wat die seksualiteit onteert (porno, seksueel misbruik) of het echtpaar en de familie verzwakt (de banalisering van echtscheiding, de gelijkschakeling van homoseksuele relaties met het huwelijk, de radicale scheiding van liefde en het doorgeven van het leven door contraceptie en systematische sterilisatie en abortus).

8. Laten we er in ons persoonlijk leven over waken eerlijk en rechtvaardig te zijn. En laat ons op sociaal vlak actief alle bewegingen en organisaties ondersteunen die door sociale, syndicale en politieke actie streven naar een meer rechtvaardige samenleving.

9. Laat ons alles aanmoedigen wat vandaag mensen samenbrengt. En dat ook op het terrein van het christelijke geloof: door deel te nemen aan oecumenische initiatieven die bezield zijn met een rechtgeaard geloof, een standvastige hoop en een onvermoeibare naastenliefde.

10. Laat ons, eerder dan te jammeren over de slechte tijden, onze poorten openen voor de hoop die komt van de verrezen Christus. Als we diepbedroefd zijn wegens de duisternis rondom, zullen we de nacht nog donkerder maken. Maar als we ook maar een klein lontje aansteken, doen we de donkerte wijken.

Een verlicht geloof, een standvastige hoop en een grenzeloze liefde moeten onze grote beweging van voorspraak voor de genezing van het menselijke hart, onze inzet voor de verbetering van onze huidige wereld en ons verlangen dat de Heer eindelijk de nieuwe hemelen en de nieuwe aarde komt vestigen, bezielen.