1 maart 2011

1. NASA vindt de ontbrekende dag van Jozua

De dag die ontbrak

Voor alle wetenschappers en studenten die het moeilijk hebben om de waarheid van de Bijbel te aanvaarden hebben we hier iets dat Gods ontzagwekkende schepping aantoont en dat hij er nog steeds zeggenschap over heeft.

Bent u er op de hoogte van dan de wetenschappers van de NASA momenteel bezig zijn met iets dat steeds als een "mythe" aanschouwd werd in de Bijbel, aan het bewijzen?

De Heer Harold Hill, Voorzitter van de Curtis Engine Company in Baltimore, Maryland, en een deskundige in het ruimtevaartprogramma, vertelt de volgende ontwikkelingen. "Ik denk dat een van de meest verbazingwekkende dingen die God ooit heeft gedaan, recentelijk ontdekt werd door onze astronauten en ruimtevaartdeskundigen te Green Belt, Maryland."

Geleerden waren de posities van de zon, de maan en de planeten, honderden en duizenden jaren geleden aan het onderzoeken. We hadden deze informatie nodig en konden deze achterhalen zonder een nieuwe satelliet in de ruimte te moeten sturen. Het was dus onnodig omdat er al genoeg ruimtevervuiling is rond onze planeet, en vroeg of laat, zou het toch in zijn baan tegen een of ander voorwerp botsen. We berekenden het dus aan de hand van de banen van de　planeten en hun satellieten, zodat we geen vertraging zouden oplopen.

Ze lieten de computer　afstanden berekenen, zowel in het verleden als in de toekomst. Op een gegeven ogenblik stopte de computer met zijn berekeningen en ging het signaal over naar rood, wat betekende dat er iets verkeerd was, ofwel met de ingegeven informatie, ofwel met de informatie, in vergelijking met de gebruikelijke normen.

Er werd ondersteuning bijgeroepen om het probleem na te gaan. Het onverwachte probleem was dat er een dag ontbrak in de ruimte in de onderzochte tijdspanne in het verleden.

Zij pijnigden hun hersenen en trokken zich bijna de haren uit het hoofd. Ze konden immers geen afdoend antwoord vinden.

Uiteindelijk was er christen in het team die zei: "Toen ik vroeger de zondagschool [godsdienstlessen] volgde, werd er ooit gezegd dat God ooit de zon heeft doen stilstaan." Niemand kon deze onzin geloven, tot hij er de Bijbel bijhaalde. Aangezien de teamleden　toch geen antwoord konden vinden, werd er naar hem geluisterd en vroegen ze hem waar dit te lezen stond in de Heilige Schrift.

De man opende de Bijbel bij het boek Jozua, waar ze inderdaad een nogal belachelijke verklaring vonden, voor mensen met "een gezond verstand," zoals zij.

Daar lazen ze nu allen het gedeelte over de Slag bij Gibeon. De Heer zei tegen Jozua: "Je hoeft voor die koningen niet bang te zijn, want ik lever ze aan je uit. Geen van hen zal tegen je kunnen standhouden." Want op die dag, de dag dat de Heer de Amorieten aan Israël overleverde, had Jozua gebeden tot de Heer. Jozua was bezorgd, omdat hij omsingeld was door de vijand, en als de duisternis zou invallen, zouden ze hem en zijn leger overmeesteren. In aanwezigheid van Israël sprak hij: "Zon, sta stil boven Gibeon, maan, blijf staan boven de vlakte van Ajjalon." En de zon stond stil en de maan bleef staan, tot Israël zijn vijanden had afgestraft. Dit staat opgetekend in het Boek van de oprechte. De zon bleef een volle dag boven aan de hemel staan voordat ze onderging. [Jozua 10: 8, 12 en 13]

De astronauten en de wetenschappers zeiden tot elkaar: "Inderdaad, dit is de dag die ontbreekt!" Ze keken opnieuw de computerberekeningen na tot de tijd dat de tekst was geschreven en vonden dat ze　er dichtbij zaten, maar niet genoeg dichtbij. De verstreken tijd in de dag van Jozua was geen 24 uur, maar 23 uur en 20 minuten. Geen volledige dag dus.

Ze bekeken dus opnieuw de Bijbel, namen het hele hoofdstuk opnieuw door en kwamen er op uit dat het [bij benadering] een dag was of zoals het in de Bijbel staat: "bijna een hele dag." Deze kleine woorden in de Bijbel zijn heel belangrijk, maar nog steeds hadden ze kopzorgen, want nu was het zoeken naar de resterende 40 minuten. Dergelijke berekeningen moeten immers nauwkeurig kloppen. Er moesten dus 40 minuten worden gevonden. Toen dacht de christelijke werknemer dieper na en herinnerde hij dat er ergens in de Bijbel stond vermeld dat de zon "achteruit ging, tegen haar normale richting in."

De wetenschappers dachten nu dat hij volledig gek was geworden. Opnieuw werd de Bijbel erbij gehaald en werd de Heilige Schrift opengelegd op 2 Koningen, waar ze het volgende verhaal konden lezen in hoofdstuk 20, bij Hizkia’s ziekte en genezing: Hizkia vroeg aan Jesaja: "Krijg ik van de Heer ook een teken dat hij me zal genezen en ik over drie dagen naar de tempel zal kunnen gaan?" "Ja", antwoordde Jesaja, "de Heer zal u een teken geven dat hij zijn belofte zal nakomen. " Wat denkt u, zal de schaduw tien graden vooruitgaan of tien graden achteruit?" Hierop antwoordde Hizkia: "Tien graden vooruit zou niets bijzonders zijn, maar tien achteruit wel." Daarop riep de profeet Jesaja de Heer aan, en deze liet de schaduw op de zonnewijzer van Achaz tien graden achteruitgaan. [2 Koningen 20: 9-11]

Tien graden achteruit: dat is precies 40 minuten!

De 23 uur en 20 minuten in Jozua en de veertig minuten in 2 Koningen geven dus een verklaring aan de ontbrekende dag in de ruimte! Verbazingwekkend niet? En bovendien een waar gebeurd verhaal. En zijn de tijden intussen veranderd dat God dit vandaag voor ons niet meer zou kunnen doen? Uiteraard niet. God blijft steeds dezelfde. Alles wat we zijn en hebben, is er dankzij Gods Genade.

Vertaling: Chris De Bodt

Maria-dag in het ‘Jaar van het Geloof’

Op 13 oktober is er wereldwijd een Maria-dag in het kader van het "Jaar van het Geloof" voorzien. Dat wisten we al een hele tijd. Enkele weken geleden kreeg het Heiligdom van Banneux vanuit Rome een bijzondere vraag, waarop vanuit Banneux een positief antwoord werd gegeven. Het opzet is om vanuit het Vatikaan verschillende Maria-oorden in een TV-uitzending samen de rozenkrans laten bidden.

Het Heiligdom van Banneux werd door het Vatikaan uitgekozen om, samen met tien andere heiligdommen van over de hele wereld, deel te nemen aan deze internationale rozenkrans. Deze eer konden we niet laten voorbijgaan. Vanuit Banneux zullen tegelijkertijd met de ‘grote’ Heiligdommen van Fatima (Portugal), Lourdes (Frankrijk), Nazareth (Israël), Guadalupe (Mexico), Kibeho (Rwanda), Akita (Japan), Czestochowa (Polen), Vailankanny (India), Sydney (Australië) en Buenos Aires (Argentinië) de blijde mysteries van de rozenkrans worden gebeden en via een satelietverbinding rechtstreeks worden uitgezonden.

Op 12　oktober komt ’s avonds het beeld van de Verschijningskapel van Fatima aan in het Heiligdom van Maria van de Goddelijke Liefde (Rome). 13 oktober is immers de verjaardag van de laatste verschijning in Fatima. Dan worden de tien uitgenodigde Heiligdommen voorgesteld en zal de paus een boodschap brengen, gevolgd door een boodschap van de kardinaal-vicaris van Rome. Na de rozenkrans volgt in Rome een gebedswake. Het hele avondprogramma wordt door de Italiaanse televisie (RAI) in Eurovisie rechtstreeks uitgezonden.

We nodigen iedereen uit om samen in Banneux de rozenkrans te komen bidden op zaterdag 12 oktober. De hele gebedsdienst kan daar gevolgd worden op grote schermen　tot 22 uur.

- Athanasius -

Waartoe dient de Paus? Onze Heer Jezus Christus heeft gewild dat Zijn Kerk bestuurd wordt door de Bisschop van Rome. die de opvolger is van Sint Petrus : "Ik zeg u : gij zijt Petrus,en op deze steenrots zal Ik Mijn Kerk bouwen en u zal Ik de sleutels geven van het rijk der Hemelen. En al wat ge op aarde zult binden, zal ook in de Hemel gebonden zijn: en al wat ge op aarde zult ontbinden zal ook in de Hemel ontbonden zijn." (Mt. 16,18-19) Christus geeft door deze woorden aan Simon Petrus -en zijn opvolgers rechtsmacht over heel de kudde.

Na Zijn verrijzenis bevestigde Onze Heer deze aanstelling met de woorden: "Weid Mijn lammeren, weid Mijn schaapjes. Weid Mijn schapen". (Jo. 21. 15-1),

Onder "lammeren en schaapjes" verstaat de christelijke Traditie de gewone gelovigen en de lagere clerus, en met "schapen" worden de bisschoppen bedoeld. De Paus van Rome is dus werkelijk het zichtbare hoofd van de gehele Kerk, van alle christenen. En waarin bestaat dan de wezenlijke en de voornaamste taak van de paus?

Dit wordt duidelijk vanuit de omstandigheden waarin Onze Heer Sint Petrus als toekomstig hoofd van Zijn Kerk heeft aangesteld ... : "Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben?" Simon Petrus antwoordde : "Gij zijt de Christus, de Zoon van de levenden God!" (Mt. 16, 15-16) Petrus belijdt hier als eerste, en in naam van alle Apostelen, dat Onze Heer niet alleen de langverwachte Messias (=de "gezalfde", de "Christus") is, maar ook de Zoon van God! Het gaat dus om de grondslag van het katholieke en ware Geloof : de godheid van Christus, die is de God-Mens. Welnu, aan alle Apostelen en hun opvolgers de bisschoppen, gaf onze Heer, de opdracht Zijn Godheid

te verkondigen aan alle volkeren, zonder uitzondering : "Gaat dus heen, onderwijst alle volken, doopt ze in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, en leert ze onderhouden al wat Ik u heb geboden". Mt. 28.18-19; Aan alle Apostelen en hun opvolgers heeft Onze Heer deze gewichtige opdracht toevertrouwd, maar het is vanzelfsprekend dat deze zware verantwoordelijkheid : het katholieke geloof aan alle volkeren te verkondigen, met nog meer reden, berust bij de eerste der Apostelen, en zijn opvolgers, de bisschoppen van Rome.

Nu we weten, vanuit het heilig Evangelie, waarin de taak van de paus bestaat, wordt het ons mogelijk vast te stellen of hij al dan niet naar behoren deze gewichtige taak vervult. Wanneer hebben we dus een goede paus?

We hebben een goede paus : 1) Wanneer hij zijn kudde, dit is, de katholieke gelovigen, beschermt tegen de roofzuchtige wolven, de dwaalleraars. En dat zijn — aldus de H. Judas Thaddeus in zijn brief — "goddelozen die Jezus Christus verloochenen, onze enige Meester en Heer". (Judas 4) Dat in de H.Kerk dwaalleraars zullen optreden, heeft Christus voorspeld : 'Wacht u voor de valse profeten, die tot u komen in schaapskleren, maar inwendig roofgierige wolven zijn". (Mt. 7, 15) En Sint Paulus sprak tot de geestelijkheid van Efese : "Geeft acht op heel de kudde, waarover de Heilige Geest u als bewakers gesteld heeft, om Gods Kerk te besturen (...) Ik weet dat na mijn heengaan wrede wolven onder u zullen komen, die de kudde niet sparen en dat uit uw eigen midden mannen zullen opstaan, die verkeerde dingen leren om de leerlingen met zich mee te slepen. Weest daarom waakzaam".

(Hand. 20, 28-31) Ook de heilige Johannes waarschuwt de christenen: 'Vele valse profeten zijn uitgegaan over de wereld. Hieraan erkent gij de geest van God: iedere geest die belijdt dat Jezus Christus in het vlees is gekomen (dit wil zeggen, die belijdt dat God de Zoon mens is geworden), hij is uit God. Maar iedere geest, die Jezus niet belijdt, is niet uit God; dat is er één van de antichrist". (Jo. 4, 1-3) Het is eigen aan het modernisme dat deze "vergaarbak van alle ketterijen'', zoals Paus Pius X het noemde, rechtstreeks of onrechtstreeks de Godheid van Onze Heer Jezus Christus ontkent. Men leze dienaangaande de Encycliek "Pascendi" van de H. Paus Pius X, waarin deze het modernisme streng veroordeeld heeft (1907) en de modernisten ontmaskerd. Welnu, we stellen vast dat het in de katholieke Kerk, sinds het Concilie, wemelt van de modernistische bisschoppen, priesters en theologen, die ongestraft hun gang kunnen gaan, en dat de pausen, die elkaar sinds 1960 opvolgden, uit onwil of onmacht, deze "dwaalleraars", niet of nauwelijks veroordelen en verwijderen, dat zij met andere woorden, de kudde niet beschermen tegen de roofzuchtige wolven, en aldus het Geloof van de katholieken in Jezus Christus, ernstig in gevaar brengen.

We hebben een goede paus : 2) Wanneer hij "te pas en te onpas" (2 Tim 4,2-5) de zendingsopdracht van Christus vervult:

"'Gaat, onderwijst alle volkeren: doopt ze...". (Mt. 28,18)

Want zo hebben de pausen gehandeld, 20 eeuwen lang tot ... aan het 2^{de Vaticaans Concilie.}

Zij waren het, die het vertreksein gaven voor de niet-christelijke volkeren, die gebukt gingen onder de valse godsdiensten, door het zenden van missionarissen en het organiseren van bisdommen. Denken we maar aan Paus Gregorius.

de Grote die, eind 6de eeuw, 40 benedictijnenmonniken zond naar Engeland, om er de Angelsaksen tot Christus te bekeren.

Maar wat zien wij sinds 1960? Pausen die blijkbaar hun voornaamste opdracht vergeten zijn, namelijk de volkeren tot Christus te brengen. Tijdens hun vele reizen ontmoeten zij de vertegenwoordigers van valse godsdiensten (evenwel niet om hun te zeggen dat Jezus Christus, God zijnde, de énige Verlosser is) bezoeken zij synagogen, moskeeën en protestantse kerken, om er te bidden met de vijanden van het katholiek geloof.

We hebben te doen met pausen die een ramp zijn voor de Kerk, want zij willen iedereen een plezier doen en durven de vijanden binnen en buiten de Kerk niet voor het hoofd stoten. Zij willen m.a.w. "de wereld behagen".

De H. Jacobus schrijft evenwel :

"Wie een vriend van de wereld wil zijn, maakt zich tot vijand van God". (Jac. 4,14) En Sint Paulus : "Zo ik aan mensen tracht te behagen, zou ik geen dienaar van Christus zijn". (Gal. 1,10)

Op 11 juli 2013 heeft de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten volgende tekst gepubliceerd : "..., de H. Vader heeft beslist dat religieuzen van de Congregatie van de Broeders Franciscanen van de Onbevlekte gehouden zijn aan de gewone liturgische ritus (Nieuwe Mis Orde) en dat voor het celebreren volgens de oude ritus expliciet toestemming moet gevraagd worden ..."

Deze Congregatie is in 1970 gesticht en is een bloeiende tak in de Kerk met meer dan 800 religieuzen en 50 huizen en kent veel jonge roepingen.

Gevolggevend aan het Motu Proprio Summorum Pontificum van 7 juli 2007, zijn een groot deel van haar leden overgegaan tot het opdragen van de traditionele H. Mis.

Dit decreet spreekt het decreet van Benedictus XVI tegen, in deze zin dat voor het opdragen van de traditionele Mis zonder volk geen voorafgaande toestemming dient gevraagd te worden, terwijl voor de missen met volk er slechts aan enkele voorwaarden moet voldaan zijn, maar toch zo dat de priester de vrije keuze heeft.

In de Congregatie staan hoe langer hoe meer de leden open voor de traditionele ritus en spiritualiteit, tot groot ongenoegen van sommige religieuzen, die niet alleen de nieuwe Mis verkiezen maar ook nieuwe theologie van Vaticaan II. Vandaar de tweespalt. Een bewijs te meer dat de twee misritussen met ieder zijn eigen theologie en geest, niet samen kunnen gaan.

Daarom komt het Vaticaan tussen beiden. De woordvoerder zegt dat het eerder gaat om de spanningen binnenin de congregatie op te lossen dan om het tegenspreken van het decreet van Benedictus XVI.

"Gaat en onderwijst, en leert onderhouden ..." deze opdracht van Jezus Christus indachtig, wil iedere christen zijn medemensen tot de kennis van Jezus en de Vader brengen en hen de weg aanwijzen via het Doopsel naar de Hemel.

De heidenen: boeddhisten, de

islamieten en de joden, en ande- ren moeten nog tot het licht van Jezus gebracht worden. De gods- diensten van al deze niet christenen berusten op dwalin- gen allerlei aard.

Sinds Vat. II met haar Verklaring Nostra AEtate worden plotseling deze dwalingen geïnterpreteerd als waardevolle ideeën, dragers die leiden tot de genade en de gelukzalige eeuwigheid.

De Openbaring leert dat waar- heid wel anders is. Die dwalingen verhinderen deze mensen de waarheid te vinden en Jezus Christus te erkennen als God enige weg ten heil. Vele katholie- ke leiders interesseren zich aan die valse godsdiensten, onder steunen ze en moedigen zelfs hun christenvolk aan dit ook te doen. Ondertussen worden hun kerken platgebrand, slaan christenen op de vlucht of sterven al martelaar.

Wanneer nu de vicarissen van Christus de koran kussen of de muzelmannen feliciteren in de praktijk van hun afgodendienst, dan staan zij niet alleen NIET aan de zijde van Christus, maar zij weerhouden de dwalenden bovendien tot Christus te ko- men.

Als ik vandaag nadenk over dit interview zie ik hoe die woorden stilaan in vervulling komen. Het christendom in Rusland groeit en groeit. De Russische president lijkt de enige wereldleider te zijn die opkomt　voor het christendom. Hij　spreekt dikwijls over God. Ik heb al eerder geschreven en al met veel mensen gesproken over de　daden en woorden van Vladimir Poetin. Zoals hij op bedevaart naar St. Petersburg trok om er de gordel van Onze-Lieve-Vrouw te zien en in het openbaar te kussen en vervolgens de Russische　vrouwen vroeg te stoppen met het aborteren van kinderen. Of nog toen hij op de universiteit te Moskou sprak en de studenten zei dat　het beste wat ze konden doen te　leven was zoals St. Franciscus van Assisi geleefd heeft. Of hoe hij frequent opgemerkt wordt bij het bijwonen van de orthodoxe liturgie. Of over zijn weigering om jonge kinderen onderricht te laten worden over homoseksualiteit.

Vanzelfsprekend is hij niet volmaakt en maakt hij veel fouten. Het is een mens en aldus heeft hij zijn zwakheden. Desondanks neemt hij het op voor Christus en christenen nu hij de afslachting van christenen in Syrië probeert te voorkomen. Iets wat veel andere politieke leiders negeren.

Ik dank God en Onze Gezegende Moeder Maria dat wij vandaag via en in Rusland Gods genade aan het werk zien, dat wij zien dat God de mensheid zegent in overeenstemming met de voorspelling van Fatima.　

Laat ons allemaal bidden dat alle wereldleiders echte kanalen van Gods genade mogen worden en vrede, liefde, gelijkheid, moraliteit en, belangrijkste van al, Jezus Christus, Onze Heer, zouden bevorderen.