Wilkerson waarschuwt: ‘Ramp gaat hele aarde schudden’

De Amerikaanse pinksterpredikant David Wilkerson heeft vandaag (zaterdag) een ‘dringende boodschap’ wereldwijd verspreid. Daarin zegt hij dat een ramp op het punt staat zich te voltrekken over de hele aarde. “Het zal zo beangstigend zijn dat we allemaal zullen staan beven van angst.” David Wilkerson verwierf wereldwijd bekendheid met zijn werk onder verslaafde jongeren in New York, vanaf eind jaren vijftig. Hij stichtte de organisatie Teen Challenge. Zijn boek daarover, ‘Het kruis in de asfaltjungle’ is wereldwijd een bestseller en beleefde herdruk na herdruk. Het is nog steeds verkrijgbaar. In de jaren ’70 kreeg hij een visioen over de eindtijd dat hij te boek stelde. Het is in 1978 verschenen ‘Het visioen’ ondervond aanvankelijk nogal wat scepsis omdat er zaken in beschreven werden die op dat moment nog volkomen onvoorstelbaar leken. Maar met het verstrijken van de jaren zijn tal van zaken uit ‘Het visioen’ bewaarheid geworden en andere zaken lijken niet langer ‘onmogelijk’. In 2004 verscheen bij Eli Media een bijgewerkte versie: ‘Het visioen en verder’. Sindsdien ontpopte Wilkerson zich steeds meer als iemand die op gezette tijden waarschuwt voor naderend onheil. Zijn boek ‘Blaast de bazuin’, dat slechts op beperkte schaal werd verspreid, is daar een treffend voorbeeld van. Wilkerson is internationaal een veelgevraagd spreker. In 2004 was hij in Nederland op uitnodiging van het Landelijk Platform van de Pinkster- en Volle Evangelie Beweging in Nederland, waar hij sprak op de Leidersconferentie. Vandaag kwam Wilkerson met een ‘dringende boodschap’ die hij wereldwijd heeft verspreid. “Ik word er door de Heilige Geest toe gedrongen een dringende boodschap uit te zenden”, schrijft hij. “Een ramp die de hele aarde zal schudden, staat op het punt zich te volktrekken. Het zal zo beangstigend zijn dat we allemaal zullen staan boven van angst, zelfs de meest godvruchtige mensen onder ons!” Wilkerson: “Ik waarschuw nu al tien jaar voor duizenden branden die door New York zullen razen. Het zal heel New York treffen, inclusief delen van New Jersey en Connceticut. Grote steden in heel Amerika zullen getroffen worden door oproer en door branden. Zoals we een aantal jaren geleden zagen in Watts, Los Angeles. Er zullen opstanden uitbreken en steden in de hele wereld zullen in brand srtaan. Er zullen plunderingen zijn, zelfs op Times Square in New York. Wat we nu ervaren is geen recessie, zelfs geen depressie. We hebben nu te maken met God’s wraak.” Hij wijst op Psalm 11. In vers 3 daarvan staat: ‘Wanneer de grondslagen zijn vernield, wat kan dan de rechtvaardige doen?’ Wilkerson: “God oordeelt de zonden van Amerika en van de naties. Hij vernietigt de wereldse grondslagen. De profeet Jeremia sprak tot een goddeloos Israël. ‘Nu dan, zeg toch tot de mannen van Juda en de inwoners van Jeruzalem: Zo zegt de Here: zie, Ik bereid rampspoed over u en beraam tegen u een plan; bekeert u toch een ieder van zijn boze weg en betert uw handel en wandel. Doch zij zeggen: Het baat niet, want wij zullen onze eigen gedachten volgen en een ieder naar de verstoktheid van zijn boos hart handelen’ (Jeremia 18:11,12). In Palm 1:6 waarschuwt David: ‘Hij regent op de goddelozen vurige kolen en zwavel, schroeiende wind is het deel van hun beker’. Waarom? David antwoordt: ‘De HERE is rechtvaardig’. Dit is een rechtvaardig oordeel, zoals in de oordelen over Sodom en over Noachs generatie.” Wilkerson stelt vervolgens de vraag ‘Wat zullen wij, rechtvaardigen, doen? Hoe gaat het met Gods volk?’ en geeft zelf het antwoord: “Ten eerste geef ik een praktisch woord door dat ik voor mijn eigen situatie ontving. Als het mogelijk is, leg dan een voorraad van niet-bederfelijk voedsel en andere essentiële dingen aan, voor een periode van dertig dagen. In steden zullen de supermarkten binnen het uur leeg zijn als de ramp zich voltrekt.” Maar hij gat ook in op de vraag hoe onze geestelijke houding moet zijn. Daarvoor staan, zegt hij, twee opties open. Waarvoor hij zich andermaal wendt tot Psalm 11. Wilkerson: “Of we ‘vliegen weg naar de bergen’. Of, zoals David zegt, ‘De HEER in zijn heilig paleis, de HEER op zijn troon in de hemel, met aandacht beziet hij en fronsend keurt hij de mensen op aarde’ (vers 4). ‘Schuilen doe ik bij de HEER’ (vers 1). Ik zal zeggen: Geen noodzaak om te vluchten, geen noodzaak om je te verbergen. Dit is Gods rechtvaardig werk. Ik zal mijn oog richten op de Heer, op Zijn troon, terwijl Zijn ogen vol tedere en liefhebbende vriendelijkheid waken over elke stap die ik doe, in het vertrouwen dat Hij Zijn volk zal bevrijden, zelfs door overstromingen, branden, calamiteiten, beproevingen, rechtszaken en dergelijke.” In zijn vandaag uitgegeven waarschuwing begint Wilkerson te zeggen “dat een ramp op het punt staat zich te voltrekken”, maar hij zegt dat hij niet precies weet wanneer die ramp plaats vindt. “Ik weet niet wanneer deze dingen zullen geschieden, maar ik geloof dat het niet ver weg meer is. Ik heb mijn ziel ontlast voor jullie. Doe met deze boodschap zoals jullie verkiezen.”

Ik wil je iets duidelijk maken.
Het is voor velen nog een geheim, maar het mag niet langer een geheim blijven.
Het Kruis, dat Onze Vader Mij heeft opgelegd, was voor Mij alleen ook te zwaar.
Ik kon het met de beste wil van de wereld niet meer dragen.

Mijn rug was kapot.
Het lopen met dat zware Kruis was een ramp.
Vele keren ben Ik gevallen, ook toen men het Kruis Simon liet dragen.
Weet je, wat Ik gedaan heb?

Bij iedere stap bad IK: "Vader, help uw Kind, Ik kan niet meer.
Geef Mij de kracht om de pijn te verdragen, geef Mijn spieren weer energie.
Geef Mij geduld om Mijn lijden tot een goed einde te brengen.
Vader, help uw Kind, help Mij!"
En wat deed Onze Vader?

Hij zorgde ervoor dat de soldaten Mij voorzichtiger gingen behandelen.
Hij zorgde dat de doornenkroon wat gunstiger op Mijn hoofd werd gezet.
Hij gaf Mij een sterke man als hulp, die Mijn kruis ging dragen en bracht mensen op Mijn lijdensweg die Mij troosten.
Zo gelukte het Mij op Golgotha te komen.
Laat deze bekentenis voor jou en voor alle mensen een kracht zijn om nooit op te geven.

Hoe moeilijk het soms ook is.
Geef nooit op, maar bid!
Door Mij te volgen op Mijn Kruisweg, zo hoor jij ook tot hen, die Mijn Vader gezonden
heeft, om Mij te helpen.
Dank je Mijn vrienden dat gij naar Mij heeft willen luisteren.

Medjugrje.
Moeder Uw licht moet voor de mensen oplichten, opdat zij Uw werken kunnen zien.
De harten nemen het woord nu eenmaal niet gemakkelijk op, maar eerder nemen ze wel diegenen op die in vrede leven, wandelen in het licht en getuigen zijn van dat licht; en naar iemand die over dat licht spreekt.
Velen praten wel over de boodschapppen; we hebben echter levende getuigen nodig.
Als toch eens al datgene waartoe de Moeder Gods de zieners, degenen die permanent in Medjegorje helpen, de leden van de parochie en de pelgrims heeft gesmeekt, aangenomen was geworden, dan had het getuigenis van Medjegorje oneindig veel groter kunnen zijn, en zou er zeker een vloed van liefde en vrede in en volk en wereld van haat en onvrede hebben kunnen vloeien.

Spreekt de profeet Jesaja ook niet inzulke bewoordingen?
En zijn de deze woorden ook niet van toepassing op de bevolking in de omgeving van Medjegorje, die met eigen ogen de verwoestingen, die ontstaan zijn door de haat van de oorlog hebben gezien?

Hoeveel blinden hadden de ogen van hun hart op de weg van het heil op kunnen zien lichten, als diegenen die hun leiders naar het licht zou moeten zijn, ook echte kinderen van het licht, in plaats van totaal verblinde leiders zouden zijn geweest?
Maar voor Maria is nog altijd alles mogelijk.

Nu wil Ik jullie eens bedanken.
Voor al die mooie gedichten en gezangen.
Die u Mij ten gehore bracht.
Mijn tranen werden eventjes gedroogd en terug kwam mijn zoete lach.

Voor het schone wat u Mij kwam brengen en vragen.
Of het grote verdriet dat u Mij vroeg om het te willen dragen.
En dat Wil Ik heel graag voor jullie doen.
Zo krijg je van Mij door op Mij te vertrouwen nog een Goddelijke zoen.

Zo liefdevol blijf Ik in jullie harten wonen.
Om uw geluk te sterken zodat uw levensbloed harmonische verder zal stromen.
Opdat Mijn gebed u altijd de juiste woorden in het leven aan mag wijzen.
Zo ook voor Mijn Zoon Jezus blijft prijzen.

U ziet hoop, geloof en door Godsliefde.
En door tot Mij te bidden de pijnen zullen verzachtten die het leven griefde.
Ga daarom het leven harmonische met al Mijn kinderen het leven beleven.
Want geen een kind mag alleen door het leven.

Daarom, hebt u naaste lief, als is het een kleine dief met veel verdriet.
Opdat uw kind behulpzaam wilt zijn, want vele van Mijn kinderen zien het niet.
Dat is Mijn vraag aan u die zijn medemensen liefheeft.
Opdat u allen als een familie het leven beleeft.

Ook te willen zijn als Mijn Zoon Jezus.
Eerlijk, betrouwbaar, eenvoudig en te willen zijn als Hij een niets.

ONDERWERP : passagier van Vlucht 1549

Brief van een passagier van Vlucht 1549 (overlevende Fred Berretta)

Lees deze brief van één van de overlevenden van Vlucht 1549 – het vliegtuig dat op 15 januari op de Hudsonrivier geland is. De overlevende, Fred Berretta, heeft deze brief naar Vinny Flynn geschreven, een katholiek schrijver/componist/spreker. Verspreid alstublieft deze inspirerende getuigenis van de Barmhartigheid van God!

Vinny,

Ik hoop van harte dat deze brief effect zal hebben. Ik was een passagier van Vlucht 1549 en mijn naam is Fred Berretta. U kan me enkele seconden gezien of gehoord hebben op CNN of FOX op de avond van de crash.

Ik was op een eendaagse zakenreis in New York geweest en ik zat op zetel 16A, vlak achter de linker motor. Mijn reis was een beslissing van de laatste minuut, in de loop van de vorige dag. Ik had mijn afspraken van dinsdag vroeg afgerond en ik had nog tijd om de mis in de St-Patrick-kathedraal bij te wonen. Het gebeurde niet vaak dat ik vrije tijd had, maar die dag was dat wel het geval. Na de mis hield ik halt bij een cadeauwinkeltje aan de andere kant van de kathedraal en ik heb uw boek “De zeven geheimen van de Eucharistie”[1] gekocht. Omdat ik wachtte op Vlucht 1549 naar Charlotte N.C, waar ik verbleef, ben ik uw boek beginnen lezen. Ik bleef lezen terwijl we ons naar het vertrek begaven.

Ik denk dat ik ongeveer tot de helft van het boek was geraakt en ik heb toen besloten om mijn ogen te sluiten en na te denken over de ongelooflijke ideeën over de Eucharistie die uw boek me had gegeven. We stegen op en na een tweetal minuten in de lucht, hoorde ik de impact van de botsing met vogels en toen, een explosie in de linker motor. Ik zag hem in brand staan en de cabine begon naar kerosine te ruiken. Als privépiloot realiseerde ik plots dat de tweede motor niet meer werkte. De situatie werd steeds hachelijker.

Hoewel ik de Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid kende en vroeger had opgezegd, was het lang geleden dat ik hem gebeden had. Ironisch genoeg had ik de rozenkrans de dag voordien om 15u gebeden. Ik was vergeten dat ik in mijn koffer al lang een blaadje over de Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid bijhield, waarop fragmenten van het dagboek van Zuster Faustina stonden. Toen ik in New York aankwam had ik nog wat tijd in mijn hotel en ik besloot om mijn koffer op te ruimen, wat al lang eens moest gebeuren. Ik heb het blaadje van de Goddelijke Barmhartigheid gevonden, de rozenkrans gebeden en enkele woorden gelezen die Jezus aan Zuster Faustina had gezegd.

 Alvorens we op het water neerstorten dacht ik aan de woorden van Jezus die zei “dat niets geweigerd zou worden als het gevraagd zou worden tijdens het uur van barmhartigheid”[2]. Ik dacht echt dat ik en anderen veel kans hadden die dag niet te overleven, maar ik vroeg God om barmhartig te zijn met ons. Ik heb het Onzevader en een Weesgegroet gebeden. Dan bad ik tot de Heilige Michaël en toen belandden we op het water. Het geluk was die dag niet met ons, maar God wel. Ik denk dat dat het enige vliegtuig in de luchtvaartgeschiedenis is dat succesvol en zonder slachtoffers op zee geland is.

Ik wil enkel dat u weet dat uw boek me geruststelde terwijl we daalden en daarom ben ik u dankbaar. Ik weet dat veel mensen op dat vliegtuig gebeden hebben en ik geloof dat het mirakel van de Hudson een uiting was van de Barmhartigheid van God en een teken van hoop.

Zorg goed voor uzelf en dat God u mag blijven zegenen alsook alles wat u doet om de boodschap van de Goddelijke Barmhartigheid en de wonderen van de Heilige Communice te verspreiden.

Met vriendelijke groeten,

Fred Berretta

Eeuwige Vader, ik offer u op het lichaam en het bloed, de Ziel en de Goddelijkheid van uw welbeminde Zoon, onze Heer Jezus Christus, tot vergeving van onze zonden en die van de hele wereld. Omwille van zijn smartelijk lijden, wees barmhartig voor ons en voor heel de wereld. Heilige God, Almachtige God, Eeuwige God, wees barmhartig voor ons en voor heel de wereld. Amen!

BELIJD UW ZONDEN

Op Aswoensdag beginnen we de vasten, een intense liturgische periode in het lopende jaar. Wij bereiden ons voor op Pasen. In haar boodschap van 25 februari herinnert Onze Lieve Vrouw ons er aan dat het een tijd van onthechting, van gebed en van boete is.

Zijne heiligheid Paus Benedictus XVI zegt in zijn vastenboodschap van dit jaar: “Bij het begin van de vasten, die een weg van intense spirituele oefening is, stelt de liturgie ons opnieuw 3 praktische boeteoefeningen voor die zeer nauw betrokken zijn bij de Bijbelse en christelijke traditie - het gebed, het aalmoes en het vasten – teneinde ons voor te bereiden om het Paasfeest beter te vieren en zo de kracht te ervaren van God die, zoals wij het horen op de vooravond van Pasen: “het kwade overwint, onze zonden uitwist, de onschuld teruggeeft aan de zondaars, de vreugde schenkt aan de bedroefden, de haat verbant, ons de vrede brengt en de trotsen neerhaalt.” (Aankondiging van Pasen …)”

De Paus zegt verder verder: “zich onthouden van materieel voedsel dat het lichaam voedt, leidt tot de innerlijke gesteldheid om te luisteren naar Christus en zich te voeden aan zijn Reddend Woord. Met vasten en gebed laten wij Hem toe ons te komen verzadigen van de diepste honger die wij kunnen ervaren in het diepste van ons zijn: de honger en dorst naar God.

Tezelfdertijd is de vasten ook een hulp om ons bewust te worden van de situatie waarin velen van onze medemensen leven … Het is goed te zien hoe de vasten als uiteindelijke doel heeft om elk van ons te helpen, zoals Gods dienaar Johannes Paulus II schreef, om zichzelf totaal aan God te geven.”

De kern van deze boodschap van Onze Lieve Vrouw is het belijden van de zonden want het is door de biecht dat de genade onze harten opent en ons verandert. Jezus heeft het Sacrament van de biecht ingesteld voor alle zondige leden van Zijn Kerk, voor allen die een zware zonde hebben bedreven en daardoor de genade van het Doopsel hebben verloren. De biecht opent voor ons de mogelijkheid om ons te bekeren en opnieuw de Genade te verwerven. Daarom hebben de kerkvaders haar “de nieuwe kans na het breken van de genade” genoemd.

Een oprechte biecht leidt altijd naar totale bekering die een ommekeer in ons leven, in ons doen en denken teweegbrengt. Het is een totale ommekeer. Een gelijkaardige ommekeer heeft zich bijvoorbeeld voorgedaan bij Sint Paulus, Sint Augustinus, Sint Franciscus en bij vele andere heiligen. De biecht leidt ons naar onthechting van ons zondig leven, ze oriënteert ons zodanig dat we ons volledig kunnen openstellen voor God, voor Zijn Plan en Zijn Doel, zoals Onze Lieve Vrouw het ons ook vraagt.

Naast het afwijzen en/of onthouden van voedsel, alcohol, tabak, gokken, en andere verslavingen, houdt het vasten ook een positief aspect in. Dit betekent dat we kiezen voor het gebed, voor vergeving, om onze naaste lief te hebben, om Jezus Christus te aanbidden in het Allerheiligste Sacrament van het Altaar, om anderen meer te helpen, …

Laat ons deze twee aspecten van de vasten opnemen in ons geestelijk leven om daarmee de Paasvreugde in haar volheid te tonen.

Fr. Danko Perutina, Medugorje 26/02/2009

TOON ONS DE WEG NAAR DE BERG

Als de twijfel en de angst ons leven aanvreten,
en de moed ontbreekt om door te gaan,
toon ons dan de weg naar de berg:
die plek van stilte om even met U alleen te zijn,
om kwaad en zorgen af te geven
aan U, die onze grote Drager bent.
Zet ons dan op het spoor van Mozes, Elia en Jezus,
die ook hun angst en twijfel hebben gekend,
en toch hun keuze trouw gebleven zijn ,
en zo dragers zijn geworden van uw Licht.
Leer ons ons te spiegelen aan hen,
die zo dicht met U verbonden waren,
zo intens vanuit U leefden,
dat zij uw licht, uw Naam uitstraalden,
en alles in hen sprak van "Ik zal er zijn voor u".
Doe ons weten dat Gij in hen te vinden zijt,
in ons te zien zult zijn als wij verder gaan op hun weg.
Geef ons nu en dan, en soms heel even,
zo'n  moment van licht in uw stilte,
 in het  weten dat wij door U bemind zijn ,
en toon ons dan de weg naar de vlakte,
naar het dagelijkse leven,
om met uw kracht uw weg verder te gaan.

O mijn Jezus,

Aanschouw Uw lauwe kudde, slechts vurig in de haat en in de aanbidding der wereldse verleidingen.

Hun bloed is geen sap van liefde meer dat hun ziel het leven geeft.

Hun hart klopt niet langer voor het Eeuwig Licht.

Voel hoe mijn hart is ontbrand aan het onblusbaar vuur dat Maria, de Koningin van de Liefde, tot Moeder van de Verlossing heeft gemaakt.

Vanuit Haar Hart dat één is geworden met het mijne, herhaal ik nu Maria's jawoord, de sleutel tot de hemelpoort voor de dienaren van het Kruis.

O miskende Verlosser, voel ik niet de hemel zingen wanneer mijn hart zegt wat mijn lippen niet zeggen kunnen ? Hebben de stenen van Golgotha niet geschreeuwd omdat de harten zwegen ?

De onwil van de mensenkinderen om hun kruis te dragen, heeft Uw last op Kalvarie zozeer verzwaard.

Uw roepstem vanop het Kruis heeft mij gewekt.

Zij die U aan de Vader heeft opgedragen op het altaar van het Kruis, zal nu mij opdragen langs de weg van het medeverlossende offer.

Om in Uw sporen te treden, zal ook ik opgaan naar Jeruzalem, want de Geest heeft het verlangen van Uw Hart en het pijnlijke vuur van de Moeder van Smarten in mij gezaaid, opdat bloesems van medeverlossing een nieuwe lente voor stervende zielen zouden aankondigen.

Hoe schrikbarend is de straling van het Kruis in wereldse ogen, doch hoe zoet is de weg naar het Hout van Eeuwig Leven voor het hart dat in Maria's Hart herboren is.

Ja, ik kom, want op het Kruis wacht de ware Liefde. Al te veel hebben Moeder en U mij gegeven dat ik in mijn armoede niet heb beantwoord.

O Jezus, leg Uw kruisweg aan in mijn hart, waar Maria's tranen vloeien. Laat mijn lichaam Uw Kalvarie zijn.
AMEN.

Het tart elk gevoel van liefde wanneer wij bedenken dat zelfs de gemiddelde christen er van uitgaat dat het Lijden en de Kruisdood van Jezus alles moet vergelden. Gods Zoon is Mens geworden om datgene te doen waartoe de overweldigende meerderheid van de mensheid niet in staat zou zijn : totale en onvoorwaardelijke zelfgave in het lijden tot verlossing van zielen. “Ja” zeggen tot Jezus is in Gods ogen een heldhaftige akte van liefde, die echter moet ingevuld worden door concrete daden in het leven van elke dag : daadwerkelijk opdragen van lijden en beproevingen, in liefde en zonder protest. De waarde daarvan zal U na dit leven duidelijk worden.

O Jezus, levend Teken van Gods Liefde voor mij, aangestoken door het vuur van het Kruis kust mijn ziel Uw Hart dat voor het Heil van de hele mensheid is doorstoken.

Ik bemin U, o Jezus, omdat U de zelfvernedering van Uw Menswording hebt aanvaard om alle verloren zielen tot erfgenamen van God te maken.

Ik bemin U, o Jezus, omdat U in Maria's Moederschoot de heiligheid van het menselijk wezen hebt hersteld.

Ik bemin U, o Jezus, omdat de woorden uit Uw mond de mensheid van haar dwalingen willen bevrijden.

Ik bemin U, o Jezus, omdat U Uw Lichaam totaal hebt laten vernietigen opdat mijn ziel voor eeuwig zou leven.

Ik bemin U, o Jezus, omdat Uw vrijwillige overgave aan het smartelijkste Lijden de verwoestende gevolgen van de zonde in al haar vormen heeft uitgeboet.

Ik bemin U, o Jezus, omdat U al Uw Bloed hebt vergoten om mijn ziel een Goddelijk Bad van heiliging te bereiden.

Ik bemin U, o Jezus, omdat U het beeld van Uw Kruis in mijn hart hebt gedrukt als wegwijzer naar het eeuwig Geluk.

Ik bemin U, o Jezus, omdat Uw pijnlijke dood een nooit opdrogende Bron van Genaden voor alle zielen heeft ontsloten.

Ik bemin U, o Jezus, omdat U Uw reddende Tegenwoordigheid in stand blijft houden in elke Eucharistie op de altaren van Uw Kerk.

Ik bemin U, o Jezus, omdat Uw Barhartige Liefde de hoop laat bloeien in mijn bevlekte ziel.

O Gekruisigde Broeder, ik vertrouw mijn ziel toe aan de voet van het Kruis, opdat zij U als een bloem zou toelachen tijdens Uw eeuwigdurend Kruisoffer voor alle zielen, want ik heb U toch zo lief.
AMEN.

Mensen kunnen door het leven flink teleurgesteld worden. Zij raken daardoor soms zo verbitterd dat zij het niet langer kunnen opbrengen om God te beminnen. “Een God die de mens liefheeft, kan niet toelaten dat diezelfde mens lijdt”, zo luidt dan de redenering. Dat is een dwaling. In het lijden schuilt een onmetelijk verborgen geschenk, want in het lijden groeien voor de ziel de bloemen die zij na dit aardse leven in de Tuin des Hemels zal vinden, op de plaats die God voor haar heeft bereid. Doordat de wereldse realiteit de enige is die de mens dagelijks aan den lijve ervaart, heeft hij in zijn beproevingen en lasten meestal geen boodschap aan een vertroosting voor het eeuwig Leven, dat hij nu nog niet kan zien en dat daarom voor hem onzeker lijkt. Daarom is alle lijden een geloofstest.

Lieve Moeder Maria, mijn beminnelijke Moeder, van liefde ontvlamd vlucht ik in Uw armen om U de roos van mijn hart te geven.

Ik bemin U, o Maria, omdat U Jezus hebt gebaard tot redding van mijn ziel.

Ik bemin U, o Maria, omdat Uw engelachtige zuiverheid de vloek van de erfzonde voor de mensheid heeft opgeheven.

Ik bemin U, o Maria, omdat U al mijn schulden verdrinkt in de tranen die U sedert Kalvarie hebt gestort.

Ik bemin U, o Maria, omdat U mijn ziel voedt met het sap der Hemelse Genaden.

Ik bemin U, o Maria, omdat U al mijn zonden omhult met de heilige adem van Uw Voorspraak.

Ik bemin U, o Maria, omdat U mijn Moeder wil zijn, die voor mij schatten bereidt in het Rijk der Hemelen.

Ik bemin U, o Maria, omdat mijn zondigheid U niet weerhoudt om al mijn wonden en pijnen in Uw Hart te sluiten.

Ik bemin U, o Maria, omdat U de kop van de satan zult verpletteren tot bevrijding van de wereld uit de ketenen van het kwaad.

Ik bemin U, o Maria, omdat Uw brandende Liefde mij zal redden op de dag van het Oordeel.

Ik bemin U, o Maria, omdat U in mijn stervensuur op mij zult wachten om mij naar de eeuwige Gelukzaligheid van de Hemel te leiden.

O Hemelse Moeder, aanvaard elke klop van mijn hart als een bloem van dankbaarheid en vreugde, want ik heb U toch zo lief.
AMEN.

Mijn Jezus, U hebt Uw leven gegeven als losprijs voor velen. In vergelijking met U ben ik slechts wat schamele pasmunt, doch moge God mijn zelfgave beschouwen als de penning van de arme weduwe.

Spreek zo vaak mogelijk de namen “Jezus” of “Jezus Christus” en “Maria” uit. God zelf heeft deze namen gekozen en ze een enorme kracht gegeven. De krachten van het kwaad sidderen voor deze namen. Deze namen een aantal malen met liefde en vuur uitspreken, vormt op zichzelf reeds een machtig gebed.