geest, is ondervoed, slecht gevoed! Hij heeft gezegd: "de wereld is vandaag bevolkt door miljoenen ondervoede zielen". Onvoldoende gevoede zielen kunnen niet beminnen, kunnen niet vergeven. Ze hebben geen respect, geen geduld, geen vrede, geen medelijden. Ze concentreren zich enkel op hun "ik". Het zijn egocentrische mensen.

Hij zei dat miljoenen mensen vandaag de vrucht zijn van ontucht en niet van liefde, niet van echte liefde. Het huwelijk is geen prioriteit in het leven van de mensen omdat ze God niet meer respecteren. Hij spreekt natuurlijk niet over allen, want hij spreekt altijd van een "rest". Hij spreekt altijd van een "handvol rechtvaardigen", de mensen die Hem trouw gebleven zijn. Die vormen de reden waarom we de Eucharistie nog altijd hebben, de reden waarom we nog niet verteerd werden door het vuur dat uit de hemel valt!

Maar de Heer heeft gezegd dat omwille van het handelen van enkelen en omwille van de Barmhartigheid van de Vader die ons Jezus geeft, wij deze hogepriester in de hemel hebben die voor ons voorspreekt en dit omwille van de daden van enkelen. Het gevecht is nochtans zeer fel en wordt steeds feller, omdat er een ongelooflijk aantal mensen is dat zich constant van God verwijdert.

Toch blijft de hoop overeind omdat de Barmhartigheid van de Heer immens is. Hij zegt dat ondanks de duisternissen die de wereld van vandaag en morgen overdekken, Zijn Barmhartigheid en Zijn Liefde veruit al die duisternissen overstijgen. Geen enkele zonde kan groter zijn dan Zijn vergeving en Zijn Barmhartigheid.

Wij hebben dus hoop en barmhartigheid, maar we moeten ons die eigen maken opdat wij ze aan de anderen zouden kunnen brengen! Opdat ook zij zouden begrijpen, zij ook, dat onze God een God van vergeving is en Zijn weg de goede weg is!

De Heer heeft me gezegd dat alles wat wij in ons vlees beschadigd hebben door onze zonde, in ditzelfde vlees moet hersteld worden. Want eenmaal dit vlees verdwenen zal zijn, kunnen wij het kwaad dat wij gedaan hebben niet meer herstellen en gaan we moeten uitboeten (nvdr in het vagevuur), wat een zeer pijnlijke toestand is, omdat het is alsof men iets fysieks probeert te doen, terwijl men niet fysiek is. We hebben dan de kans niet meer om te reiken, aan te raken… Dat is heel moeilijk want men is afhankelijk van veel factoren, zoals de liefde die men misschien op aarde gelaten heeft en die de ziel voedt, want dat is alles wat haar rest… De enige zaak die men mee neemt na de dood, is immers de liefde die men gegeven heeft. Niet de liefde die men gekregen heeft.

Maar de liefde die de ziel krijgt door het gebed dat haar door voorspraak bereikt, door het gebed van anderen, helpt haar om in het licht te blijven. Ze steunt op dat gebed dat haar toelaat in het licht te blijven en dat haar toelaat "ja" te zeggen aan de Heer. Daar zonder zou ze volledig in het donker zijn. Maar omdat dat licht niet van haar komt vermits ze het niet gegeven heeft tijdens haar aards verblijf, beleeft ze een heel pijnlijk vagevuur.

Dan heeft hij me gesproken over mijn katholiek geloof. Hij heeft me gezegd dat als we ons bij onze dood voor Zijn goddelijk gerecht bevinden, er twee manieren bestaan om de Heer te ontmoeten.

1. Hetzij ontmoeten we de God van Barmhartigheid en vergeving. Hij zal ons omhelzen en ons in Zijn glorie binnenvoeren omdat we al in Hem zullen zijn, omdat we in Hem geleefd hebben. Hij sprak over de goddelijke liturgie. Hij heeft gezegd dat als wij het mysterie van het Mystieke Lichaam van Jezus begrijpen, wij de goddelijke Liturgie beleven. Onze Liturgie is goddelijk.

Daarom, indien wij gedurende ons bestaan die Liturgie geleefd hebben, dan bevinden wij ons op het ogenblik van onze dood nog altijd in het binnenste van die Liturgie die het Lichaam van Christus is. En dan zullen we in de hemel zijn. Laat ons dit mysterie, dit geschenk van de Kerk, dit geschenk van het geloof, begrijpen!

2. Als wij ons voor Zijn rechtbank bevinden om geoordeeld te worden – omdat we nog altijd schuldig zijn aan de Heer – dan zal de Heer ons niet volgens onze godsdienst oordelen, noch volgens ons geloof, noch volgens de filosofie. Hij zal ons enkele beoordelen op onze liefde. Zoals Sint Jan zegt zullen we op het einde van onze dagen allemaal op de liefde geoordeeld worden. De Heer zegt dat een indiaan die in de jungle leeft en die nooit heeft horen spreken van Jezus of van zijn geboden, toch op de liefde en op de daden die hij gedurende zijn leven gesteld heeft, zal geoordeeld worden. Enkel daarop. "Maar", heeft de Heer gezegd, "aan wie veel gegeven werd, zal veel in ruil gevraagd worden."

Hij heeft me gezegd dat het prachtigste en het grootste geschenk dat een mens kan krijgen, het katholieke geloof is. Want het katholieke geloof bevat alle waarheden, allemaal! Er ontbreekt niets, niets! Maar tegelijkertijd geeft ze een grote verantwoordelijkheid aan degene die ze ontvangen heeft. En niets ontbreekt! Katholiek zijn is geen reden om een dikke nek te hebben. Katholiek zijn wil zeggen over een groot wapen beschikken om de zielen te verdedigen. Wij hebben de meest geduchte en de machtigste wapens en wij kunnen ons niet eens voorstellen hoe machtig die zijn en hoe die door de meerderheid van de katholieken verspild worden!

De Heer heeft me uitgelegd dat ik mij van het geloof had verwijderd omdat satan mij met trots vervuld had van vroeg in mijn adolescentie. Ik heb me eerst van het geloof verwijderd omdat ik het belachelijk vond te gaan biechten bij een priester. Ik zei: "Waarom mijn zonden gaan biechten bij een ander mens die waarschijnlijk een groter zondaar is dan mijn?". Ik vond dat belachelijk en ik nam er afstand van, van trots vervuld. De Heer heeft me dat getoond. Hij heeft gezegd dat de Almachtige Vader een bemiddelaar voor ons heil gekozen had, omdat het de trots is die ons van God verwijderd had. De trots! De erfzonde was de trots. De ongehoorzaamheid, is de trots. « Ik zal doen wat ik wil ! » De trots.

De Heer heeft gezegd : Jezus, de Zoon van de Drie-ene God is bemiddelaar geworden en Hij handelt via andere bemiddelaars zoals Onze Lieve Vrouw, de Maagd Maria. En Jezus, God zelf, heeft andere bemiddelaars, apostelen, voor ons benoemd en hen de macht gegeven zonden te vergeven of niet te vergeven.

Hij zei me dat dit een genade was, een geschenk voor ons. God wil ons uit onze situatie halen, uit onze ballingschap. Hij wil dat we vrij zijn en terug in het paradijs komen. Maar we moeten via dat portaal dat Hij ons heeft aangeduid en de weg nemen die Hij ons getoond heeft.

Welk is die weg? Het is de verzoening, de verlossing die Hij ons schenkt als wij de gaven van de Heilige Geest aannemen. Wanneer wij begrijpen dat die gaven handelen in de sacramenten en dat de sacramenten als wapens handelen in ons dagelijks leven in onze ballingschap.

Hij heeft me gezegd: "satan is de troon van de trots en het grootste wapen tegen de troon van de trots heet nederigheid". De grootste daad van nederigheid die aan een katholiek geschonken wordt heet biecht, het sacrament van de verzoening. Want als gij uw wapens van trots durft neer te leggen en u durft te vernederen door te knielen en uw zonden te biechten aan een ander menselijk wezen die misschien een grotere zondaar is als gij zelf, dan wordt gij los gemaakt van de duivel. Het kan natuurlijk ook dat gij u voor een heilige bevindt, een heilige priester, maar het kan ook iemand zijn die niet heilig is. Het blijft altijd een priester, want de Heer zegt dat het er niet om gaan hoe die priester is, maar wat van belang is, is de zalving die die priester gekregen heeft. De zalving. De zalving van de priester betekent niets minder dan de aanwezigheid van God zelf in de priester.

Hij heeft me gezegd dat iedere doodzonde bij gehouden wordt door een gevallen engel. Door een engel van satan. Zijn bedoeling is die zonde vast te houden en zich te doen uitbreiden zodat hij er de zondaar mee kan verrassen aan het eind van zijn leven op het ogenblik dat die zich op het terrein van de duivel bevindt.

De Heer heeft me gezegd dat er slechts twee terreinen zijn: dat van God en dat van satan. Er is niets tussen in. Geen "onbepaalde grijze zone" zoals een groot en bedroevend evangelisch prediker, die tot een erg verflauwd christendom behoort, zou willen doen geloven! Die prediker zal u zeggen dat "Jezus ons kent. Hij begrijpt ons. Hij heeft het al voor ons gedaan… ».

Ik verzeker u dat wat ik gezien heb wel wat anders is ! Natuurlijk is het zo dat het bloed van Jezus ons gered heeft, maar we moeten doen wat Sint Paulus ons gezegd heeft : we moeten de wedstrijd wel lopen ! En we zullen "de kroon" niet krijgen vooraleer de wedstrijd ten einde is. We moeten de wedstrijd lopen en hem winnen. We moeten de strijd van het evangelie al strijdend strijden!

De Heer heeft me gezegd dat het sacrament van de biecht ons verlost en onze ketens breekt.

Hij verlost ons van de vijand die alles zal doen om ons te verzekeren dat we ons op zijn terrein bevinden in het uur van onze dood. De kans bestaat dat we dan met hem mee neerdalen. Het is vreselijk en zeer moeilijk om te weerstaan aan de druk van de duisternissen wanneer men zich tegenover dit licht bevindt. Men is niet in staat tot dit licht te naderen omdat men het niet verdraagt.

Ik ga u een voorbeeld geven. Wanneer gij een zware fout begaan hebt tegenover iemand waarvan gij houdt en die gij respecteert, dan zal het u zeer moeilijk vallen die persoon in de ogen te kijken. De waardigheid van die persoon zal u als het ware verbranden. Dat is wat ons overkwam toen wij kind waren en we iets mispeuterd hadden tegenover papa of mama. We konden hen niet aankijken omdat we kwaad hadden gedaan.

Stel u dus eens voor hoe het is u te presenteren voor dit gerecht van de Heer als gij een leven ver van Hem geleid hebt. Dat brandt. Om die reden spreekt men van vuur. Het vuur waarover men spreekt is de Liefde van God. Dat is het vuur.

De Heer heeft me gezegd dat eenmaal we de absolutie gekregen hebben en verlost zijn van de zonde, we verlost zijn van de duivel en dat God in ons neerdaalt.

Hij sprak me van een passage in de Heilige Schrift waarin verhaald wordt over het ogenblik dat Jezus zich met zijn apostelen buiten een stad bevond, naast een kerkhof. Een bezeten man rende naar Hem toe, wierp zich klagend aan zijn voeten en vroeg aan Jezus wat Hij daar kwam doen. Jezus vroeg zijn naam, maar wist dat ze met velen waren. De man antwoordde dat zijn naam "Legioen" was. Ze vroegen aan Jezus om hen te laten vertrekken in de varkens die daar in de omgeving waren, want ze wisten dat ze de man zouden moeten verlaten en dat Jezus hen niet zou toelaten bezit te nemen van een ander mens. Jezus legde me uit dat demonen intelligente geesten zijn, maar dat ze tussen ons slechts kunnen handelen door zich van onze intelligentie te bedienen. Ze hebben geen fysiek lichaam en hebben ons daarom nodig om als fysiek instrument te dienen waarmee ze kunnen handelen. Wanneer ze niet bij ons zijn, bevinden ze zich in het verderf, in de hel en bestoken ze ons met bekoringen alsof het raketten zijn. Als wij aan die bekoringen toegeven, komen ze met die verleidingen tot bij ons en veranderen ze ons in instrumenten.

Bij de biecht worden we verlost van die demonen en gaan ze terug naar de hel.

Onze ziel blijft echter gekwetst achter. Dan, heeft Hij me gezegd, kan God, zo groot, zo wondermooi, zo almachtig, zo alwetend, zo immens als Hij is, in een heel kleine hostie binnen komen. En via die kleine breekbare hostie, ontvangen wij het Lichaam en het Bloed van Jezus.

Dit onzichtbare mysterie van de transsubstantiatie dat plaats vindt op het altaar, komt de onzichtbare wonden van onze onzichtbare ziel genezen. Het is een zeer groot mysterie. Maar zo werkt dat. Het is de genezing van de ziel. Zo kunnen de onzichtbare wonden van de ziel genezen worden van alles wat voor ons overlijden vergeven is geworden. Op die manier kunnen we God omhelzen, de barmhartige God en het vagevuur vermijden.

Als wij onze ziel niet genezen zoals moet, als wij deze genezing niet voor onze dood ontvangen, zullen we verplicht zijn onze ziel te genezen door het lijden in het vagevuur om Jezus te kunnen omhelzen. Het is alsof men zout in een wonde zou strooien. De Heer heeft gezegd dat hij ons vandaag alles gegeven heeft wat we nodig hebben om dadelijk naar de hemel te gaan. Hij heeft gezegd dat vandaag, omwille van de wereld waarin wij leven, er voor een menselijk wezen nooit grotere mogelijkheden geweest zijn, om de Heiligheid te omhelzen, terwijl we nog in het vlees zijn.

Waarom vandaag? Omwille van de Barmhartigheid van God en omwille van de druk die de duisternissen op ons uitoefenen. Tegelijkertijd zijn we nooit in een dusdanig groot gevaar geweest om naar de hel te gaan. Omwille van dit gevaar moet we meer dan ooit waakzaam zijn.

Hij heeft me gezegd dat het leven als een koord is die boven een groot verderf gespannen is. Wij moeten over die koord wandelen. De evenwichtsstok die we vasthouden is ons geloof. Maar onze ogen moeten gericht zijn op Jezus die het uiteinde van de koord vasthoudt. Want als we onze ogen richten op het leven of op het geloof, dan vallen we. Dat heeft hij me gezegd over het leven.

Daarna bevond ik me in een meer, met het water tot aan mijn middel. Voor dat meer bevond zich een prachtige rots. Onbeschrijflijk. Goud van uitzicht alsof ze helemaal van goud was. Ik wist dat ik er niet naar kon kijken. Ik wist dat Jezus in die rots was, maar ik kon er niet naar kijken omwille van mijn staat van doodzonde. Ik verdroeg het licht niet, daarom probeerde ik in het water te duiken. Toen ik dat probeerde, besefte ik dat ik me op het terrein van de duivel bevond. En dit is ongelooflijk. Ik heb u al gezegd dat ik veroordeelde zielen had gezien. Menselijke wezens die gedemoniseerd waren. Maar het leger van satan had ik nog niet gezien. Oorspronkelijk waren die als engelen geschapen. Nu bevond ik me tussen hen. Ik kan u verzekeren dat ik geen horens of staarten gezien hebben. Ik zag zeer bekoorlijke geesten. Ik zag wat men de "schoonheid van het kwaad" kan noemen. Het waren ongelooflijk aantrekkelijke geesten, betoverend, charmant. Zij waren het die mij betoverd hadden gedurende mijn aardse leven. Onmiddellijk begreep ik wat me gedurende die drieëndertig jaar overkomen was ! Ik had in hun rijk geleefd.

Als men in staat van doodzonde is, kan satan, die zelf een schepsel is en niet kan scheppen, de dingen rondom u veranderen als gij op zijn domein leeft. En omdat ik op zijn terrein leefde, gaf hij mij de indruk dat al die slechte plekken waar ik kwam, goed voor mij waren. Daar waar ze in werkelijkheid slecht waren. Ik ging naar de meest decadente bars, maar ze leken mij de hemel te zijn. Ik had zin om er iedere avond weer naar toe te gaan, omdat ze mij de mooiste plekken ter wereld toeschenen. De mensen die er waren leken mij de allermooiste mensen te zijn.

Gans mijn leven had ik doorgebracht in het gezelschap van allerlei soorten demonen omdat hun uitzicht vervalst was!

Nu was ik daar. Ik keek naar hun gezichten en die leken op menselijke gezichten, maar ik wist dat ze nooit menselijk waren geweest. Ik werd gewaar dat ik mijn zonden overwoog in hun figuren. In ieder van hun gezichten zag ik iedere scène van zonde. Ik zag de verleiding, de berusting in de bekoring, het gevolg van mijn zonde, alles ! Toen voelde ik de nood van me tot de rots te keren. Nu weet ik dat die nood die ik voelde een genade was die me geschonken werd. Het was dezelfde kracht die me gedwongen had naar de hel te kijken. Het kwam niet uit mezelf, want ik was zelf niet in staat om te kijken. Ik keek daarom naar de rots en begon het meest verbazingwekkende licht te zien. En Jezus begon in Zijn persoon te verschijnen, een persoon van een ongelooflijke schoonheid. Een persoon zoals wij. Maar in Zijn goddelijkheid.

Ik verzeker u dat ik de Heer Jezus gezien heb, maar dat ik er slechts een minuscuul klein deel van Zijn persoon heb gezien omwille van mijn staat van doodzonde. Ik zeg aan de mensen: "Als gij slechts een minuscuul klein deel zoudt zien van het minuscuul klein deel dat ik van mijn Heer heb gezien, dan zoudt ge de rest van uw dagen op knieën door brengen." Want er bestaat niets groter. Niets, niets, niets, niets, nooit kan de glorie evenaren die ons wacht in de Heer Jezus.

Er is geen oordeel, geen arbeid noch beproeving, geen lijden, geen moeilijkheid, niets in deze wereld, in dit leven dat zou kunnen volstaan om ons de hemel te kunnen laten verdienen.

Wij kunnen enkel naar de hemel gaan dankzij de barmhartigheid van God. Het is te groot opdat wij het op eigen houtje zouden kunnen bereiken. De barmhartigheid brengt er ons echter naar toe als we ons aan Haar overgeven. Hij gaat immers al de tekorten aan het einde van ons leven aanvullen.

Ik keek dus naar de Heer. Ik zag Zijn gelaat dat geen leeftijd had, maar ik zag er het kind, de jongeman, de oudere, alles zag ik in Hem. Ik zag ieder van ons in Hem. Alles was in Hem behalve de toestand van de hel en die van het vagevuur. Die bevonden zich gescheiden van Hem. En ik voelde me als geamputeerd van de Liefde.

Terwijl ik naar de Heer Jezus keek, ontdekte iets teleurstellend. Je moet begrijpen dat satan expert is in het stelen van ons geloof in Jezus. Op het einde van ons leven, nadat we ons lichaam zullen verlaten hebben, zullen we verplicht zijn voor de Heer Jezus, onze rechter en meester, te verschijnen. Als we op dat ogenblik niet in staat zullen zijn onze Goddelijke rechter, onze Goddelijke Heer, in het gelaat te kijken, zullen we onze blik afwenden. Als men zijn gelaat van Hem afwendt, kijkt men naar de duisternis. En de duisternissen zullen ons opslokken. Satan weet dat.

Wat doet hij daarom om ons geloof in Jezus te stelen? Hij zorgt ervoor dat we mekaar gaan haten. Door ons te verdelen. Satan weet wat hij doet. Satan handelt als volgt : het is mogelijk dat wij om redenen van cultuur, religie, traditie waarin we zijn opgegroeid, om familiale redenen, omwille van sociaal statuur, omwille van het geld dat we bezitten, omwille van wat we vertegenwoordigen, we denken dat we aparte mensen zijn en beter dan anderen, bevoorrechten, superieur. Dat is een valkuil waarin we heel gemakkelijk vallen. Ook omgekeerd geldt dat. Veel mensen geloven dat aan hen voorrechten onthouden werden, dat ze minderwaardig zijn enz. Dat alles scheidt ons van God. Als wij niet in staat zijn ieder mens te zien als iemand die we waarderen, die we lief hebben, dan zullen we niet in staat zijn het ware gelaat van Jezus aan te kijken. En het vagevuur zal zeer moeilijk zijn. Zeer moeilijk.

Dit is waarom de Heer zegt: "bemin elkaar, zoals ik u heb bemind". Dat is één van de belangrijkste pijlers van ons geloof. We hebben er belang bij te beminnen. Zelfs als wij de meest geweldige katholieken zijn, die geweldige dingen doen, dan nog is het alsof wij niets gedaan zullen hebben als wij in ons hart verdeeld zijn, in ons

Als ge al weet dat die eerste twee weken verschrikkelijk waren voor mij, beeld u dan in hoe die volgende nacht was. Er bleef me geen enkele hoop meer over om te overleven. Het was enkel een kwestie van tijd vooraleer ik zou gedood worden. Het was alsof ik al dood was. Probeer u één seconde in te beelden wat ik mee maakte. Het was vreselijk. Hopeloos. Ik was verlamd en in een verschrikkelijke grot. Ik heb dan in mijn binnenste naar iets gezocht wat me kon helpen die beproeving te doorstaan. Iets om me aan vast te klampen. Ik dacht aan al de geniale filosofieën die ik mijn leven lang bestudeerd had. De toverkunst, de waarzeggerij, de numerologie, al die dingen. Net vooraleer ik naar Columbia vertrok had ik in California nog astrologisch advies gevraagd en er waren mij prachtige dingen voorspeld! Niets daarvan bleef nog overeind! Nu wist ik dat al die dingen waar ik me in verdiept had, dood waren. Ik vond daar niets wat me kon helpen! Nochtans was ik altijd degene die dankzij mijn grote kennis, altijd de problemen van de anderen kon oplossen. Voor mij werkte het echter niet.

Op dat ogenblik ontdekte ik dat er iets echt in mij was. Mijn geloof. Het was zo latent en zo begraven door al de duisternis waarmee ik mezelf al die jaren had bedekt, dat ik me niet het kleinste gebed kon herinneren. Ik dacht terug aan mijn kinderjaren bij mijn moeder, in de kerk, in de school, in mijn geboortestad, maar ik herinnerde me niets wat me kon helpen, niet het kleinste gebed. En ik wist dat die gebeden me hadden kunnen helpen. Ik wist dat daar de hele waarheid aanwezig was, de echte kracht. Maar ik was die kwijt. Het feit dat ik me daarvan bewust werd, verergerde de wanhoop in mijn geest nog.

En op dat punt gekomen begon die mystieke toestand waarover ik u gesproken heb. Ik had er geen idee van dat dit van God kwam, zover was ik van Hem verwijderd. Daarom heb ik Hem niet herkend.

Het eerste deel van deze ervaring heet een verlichting van het geweten. Ik heb werkelijk praktisch heel mijn leven opnieuw beleefd. Ik was even wakker en bewust als u en ik nu op dit ogenblik. Alleen bevond ik me gekneveld in die grot, maar ik was wakker.

Het tweede deel heet : een visioen van God. Er is niets mysterieuzer dan dit wat een mens kan overkomen! Ik ben er zeker van dat jullie al soortgelijken verhalen gehoord hebben, maar voor mij was dit heel onwaarschijnlijk! Ik heb het nog altijd niet verteerd.

Ik was dus aan het denken aan mijn ellende en aan mijn pijn en aan het feit dat ik wellicht die nacht in de grot zou sterven. Het was teveel. Ik was al erg ziek door de hele situatie. Ik was verzwakt, at slechts één keer per dag. Ze gaven me wortelen en wilde bessen te eten en vuil water te drinken. Het was verschrikkelijk.

Nu vandaag kan ik u wat meer zeggen over dit precieze moment. Ik besefte wat het meest mysterieus was: terwijl ik al die ellende doormaakte in de zekerheid dat ik ging sterven, besefte ik dat vooraleer God in ons kan komen om ons te raken en om te vormen, moet alles wat wij zijn en wat onszelf betreft eerst vernietigd worden. Dit omdat wij voor onszelf een ongelooflijke tempel van trots en ijdelheid gebouwd hebben gebaseerd op een dusdanig hoge waan van onszelf en van de mensen van de wereld! Die ganse constructie moet verdwijnen! Dat besefte ik.

En toen pas verscheen God. Op het ogenblik dat ik niets meer was. Ik was in stukken gebroken, in as veranderd. Niets van mezelf bleef nog over. Niets meer van dit verbazingwekkende en fantastische leven dat ik geleefd had, dit leven van glamour dat ik altijd nagestreefd had, de schatten die ik verzameld had waren niets meer waard. Absoluut niets! En alles wat in mij waarde had kunnen hebben, was in slaap… Het was gedaan voor mij!

Ineens zag ik mezelf op driejarige leeftijd op een driewieler rondjes rijden in de patio zijdelings van ons huis. Ik sloeg en vernielde de planten en bloemen daar met mijn gestrekte arm. Ik hoorde een dienstbode zeggen dat ik daarmee moest ophouden. Ik was verbijsterd. Ik begreep niet dat ik op zevenenveertig jarige leeftijd mijn kindertijd tot in de kleine details perfect kon herbeleven.

Ik probeerde in een menselijke reflex te redeneren. Ik zei tot mezelf: "Ik ben vergiftigd! Ik heb koorts door al die insectensteken! Ik hallucineer, ik zie dingen!" Maar al die argumentatie hielp me niet, want ik wist goed dat ik niet hallucineerde. Als iemand weet wat hallucineren is, ben ik dat wel! Ik heb de jaren zestig al hallucinerend doorgebracht! (gelach)

Ik wist dus dat het wel degelijk mijn leven was wat zich duidelijk afgescheiden voor mijn ogen afspeelde. Ik dacht dat ik wellicht gek aan het worden was. Maar ook dat hield geen steek. Toen herinnerde ik me mijn stervende moeder die tijdens haar doodsstrijd in een soort extase viel die ongeveer drie uur duurde. Gedurende die uren sprak ze veel over haar leven en ze stierf pas daarna. Daarom zei ik tot mezelf: "ik ben stervende zoals mijn moeder". Maar ook dat hield geen steek. Daarom stopte ik met vechten, met denken, met wat dan ook te ondernemen tegen wat me overkwam en ik liet alles los.

Op het ogenblik dat ik me op de leeftijd van elf, twaalf jaar zag, begon ik een vreselijke pijn te voelen. Ik zou u die nooit met woorden kunnen beschrijven. Een pijn zoals u zich die niet kan voorstellen. Het was de pijn van mijn zonde. En hier voor u staat een man die niet geloofde dat zonde bestond! Ik spotte met mensen die het woord « zonde » uitspraken. Ik maakte er grappen over !

Nu voelde, beleefde ik echter die pijn die niet fysiek was. Ze was geestelijk. Vandaag weet ik dankzij wat de Heer me geopenbaard heeft, dat dit de pijn is die de zielen in het vagevuur beleven. En het is ook de pijn die wij beleven wanneer wij op Christus gelijken hier op aarde. We beginnen dan de pijn van onze overtredingen te voelen. Wij beginnen de pijn van de zonden van de mensheid te voelen. Wij beginnen te lijken op Christus en beleven Zijn Passie.

Maar daar stond ik ver van af! Ik was de ellendigste en verschrikkelijkste zondaar!

Ik zou deze pijn niet hebben kunnen verdragen, maar vandaag weet ik dat de Heer me de genade geschonken heeft ze te beleven. Nu weet ik dat, maar ik wist het niet op het ogenblik dat het me overkwam! Het visioen van mijn leven ging verder. Ik zag niet alleen wat fout was, wat ik fout had gedaan, maar ook wat goed was in mijn leven. Wat goed was ging gewoon voorbij, zonder pijn. Wat fout was passeerde daarentegen niet, maar bleef als bevroren hangen, pijnlijk, voor lange tijd, als voor eeuwig.

Daarna gebeurde er iets… ik weet niet hoe, het ontgaat me en het ontgaat u ook.

Ik zag mezelf in een visioen. Met mijn gezicht op de grond, op het gras. Het leek alsof ik me op een zeer hoge berg bevond. Ik ben in de bergen geboren. Ik had de indruk me op een verbazingwekkend hoge berg te bevinden. Naast die berg was een andere berg, nog veel hoger. En boven op die berg zag ik een prachtige stad van licht. Een verlichte stad, gemaakt van licht! Geen stad verlicht met neonlichten! Ze was gemaakt van licht. Ik keek opzij en zag op verre afstand door iets wat je met een rookgordijn kan vergelijken, mijn lichaam in de grot. Voor mij was dit de bevestiging dat ik dood was. Maar wat vreemd was, was dat ik me nog nooit zo levend had gevoeld. Ik bevond me in een toestand van volmaakt geluk.

En ondanks al hetgeen me overkwam, voelde ik me dusdanig vrij dat het allerlaatste wat ik wenste wel was dat ik terug zou keren in mijn lichaam dat daar veraf lag.

Dat alles veranderde echter opeens omdat ik de stem van de Heer hoorde die zich tot mij richtte. En Zijn stem was zo immens, ze leek uit mijn binnenste te komen en ze kwam van overal tegelijk. Ik bedoel werkelijk van overal tegelijk en vanuit de schoot van het heelal. Zijn stem sprak tot mij en alles sprak tot mij met Zijn stem. De meest immense stem.

En die stem was vervuld van een barmhartigheid, van een Liefde, een medelijden, een ongelooflijke vergeving. En dit gaat gij niet geloven: alles wat ik wou, was me verstoppen, hard weg te rennen, ver weg van die Liefde, van die vergeving, van dat medelijden. Ik wou dat niet, ik verdroeg dat niet. En ik zeg u: gedurende gans mijn leven geloofde ik dat ik de geweldigste persoon was. Ik was lid van Amnesty International, van de liga van de Rechten van de Mens, en ieder jaar hielp ik samen met mijn collega’s uit Hollywood bij het verzamelen van tonnen geld voor de armen. Ik was de eerste om al wie mijn hulp vroeg, te helpen. Ik stond altijd klaar.

De mensen noemden mij een goed mens. En ik noemde mijn vrienden ook goede mensen. Zij deden zoals ik. Nu besefte ik dat ik nooit een goed mens was geweest. Alles wat ik ooit voor anderen had gedaan, had ik eigenlijk voor mezelf gedaan, uit ijdelheid, omdat het helpen van anderen me een goed gevoel gaf. Ik deed het allemaal voor mezelf. Anderen helpen vulde mijn ego, voedde mijn egoïsme en mijn egocentrisme. Het maakte me groter. Dat had ik nooit eerder dan op dat ogenblik gezien. Tot dan had ik gedacht dat ik aan liefdadigheid deed, dat ik medelijden en liefde kende, terwijl ik eigenlijk niets anders deed dan mij terug kopen voor het kwaad dat ik elders deed. In werkelijkheid was ik de grootste leugenaar, overspelpleger, bedrieger… alles wat u wil! Ik had alles in het werk gesteld voor mijn carrière en mijn relaties en daar bleef niets en niemand van over. En ik dacht dat ik een goed mens was!

Ik besefte dat op het ogenblik dat de Heer het woord tot mijn richtte: ik was zo duister als een mens maar kan zijn en mijn hart was zo hard, dat ik de Liefde niet kon verdragen, omdat ik nooit Liefde gegeven had.

Als gij nooit echte Liefde geeft, zult gij niet in staat zijn er te krijgen. Er zal geen plaats in u zijn om ze te ontvangen omdat gij er geen produceert. Die Liefde van God is een fontein die voor allen stroomt om onze lage aard te veranderen in echte Liefde die ons weer naar God brengt. Maar de lemen vaas die ik was zoals Sint Paulus dat noemde, was dusdanig van leem en niet van God gemaakt, dat ik enkel het leem toebehoorde.

Op dat ogenblik schonk de Heer me wat ik verlangde: Hij zweeg. Hij sprak niet langer tot me. Maar toen Hij zweeg voelde ik een ongelooflijke eenzaamheid, een onvoorstelbare eenzaamheid. Ik was alleen en als dood. Ik voelde me stervende en ik wou dat Hij opnieuw tot me sprak omdat ik nu nadat ik voor de eerste keer de Liefde beleefd had, er zo’n verschrikkelijke nood aan had. Nu was het mijn leven, en het ontbrak me zoals ik zuurstof zou missen. Ik was als stervend zonder die Liefde. Maar de Heer sprak niet meer tot me.

Vervolgens bevond ik me drijvend boven een verschrikkelijk verderf. Ik wist wat het was, ook al had ik er het bestaan van mijn hele leven ontkend. Gedurende drieëndertig jaar had ik tegenover iedereen betwist dat de hel bestond. Om die reden had ik allerhande filosofieën omhelsd. Nu wou ik er niet naar kijken. Vandaag weet ik dat het een genade was die me heeft doen kijken – maar op dat ogenblik begreep ik niet waarom ik verplicht werd ernaar te kijken, terwijl ik dat niet wou. Ik werd niet gedwongen, maar het was alsof het hoogdringend was het te doen.

Ik heb dus gekeken. Toen ik keek was er geen stilte meer. De meest afschuwelijke geluiden waren te horen. Ik keek naar de hel. Ik zeg de mensen dat het mij niet makkelijk was deze missie te beginnen, een missie waar ik moet getuigen dat de hel bestaat, omdat ik er geweest ben. U kan zich inbeelden dat dat niet makkelijk is! (gelach). Vooral als je bedenkt dat we zelfs katholieken ontmoeten die niet in het bestaan ervan geloven! Zelfs katholieken! Ik heb zelfs priesters ontmoet die er niet in geloven! Ik nodig u uit daarover na te denken!

Eén ding kan ik u zeggen, als ik doe wat ik hier vanavond doe – en ik zal dat blijven doen tot op het einde van mijn dagen – dan doe ik dat niet om de mensen te behagen. Het is om de Heer te behagen! Uw Heer, onze God!. Omdat het Hem is die ik wil eren, niet mezelf. Alles is voor Hem!

Hij heeft me dus de hel getoond. Ik heb dus gekeken. Op de oppervlakte zag ik geen honderden, geen duizenden, maar miljoenen veroordeelde zielen! En ik die niet nooit geloofd had, beeld u in wat er zich in mij afspeelde! Het was eenvoudigweg ongelooflijk miljoenen veroordeelde zielen te zien en nu weet ik, dan nu we hier vanavond verenigd zijn, dat er nu zielen zijn die in de hel vallen.

Ook weet ik zeker dat indien wij de katholieken zouden zijn die we geroepen zijn te zijn, velen van hen niet naar de hel zouden gaan. Dat weet ik ook. Dat bedroeft me en u ook! Als we beseffen dat we een leger vormen en dat een groot deel van dat leger ingeslapen is en dat we over de nodige wapens beschikken om de zielen te verdedigen en we het niet doen! En ik, ik was één van die deserteurs van dat leger..

Toen ik ze in het gezicht keek, als men van een gezicht kan spreken, besefte ik dat het menselijke wezens geweest waren, maar dat ze in demonen veranderd waren. Hun gezichten hadden enkel nog aan de oppervlakte nog de sporen van menselijke gezichten. Ze waren vervormd omwille van hun zonde. Ik heb volkomen begrepen welke types van zonden hen misvormden. Ik wist alles. Ik heb alles begrepen.

Nu weet ik dat het door het handelen van de Heilige Geest is dat de Waarheid onthuld wordt en dat men haar kan zien, haar kan herkennen.

Toen ik meer in de diepte keek, zag ik er die nog beestachtiger waren. Ik zou u nog lang over de hel kunnen praten. Daar wil ik echter niet teveel tijd in steken, noch met u, noch met andere mensen.

Sedert die dag breng ik geen dag meer door op deze aarde, zonder er mij van bewust te zijn wat er zich onder mij bevindt. Geen enkele dag. Ik weet wat er beneden is. Het beangstigt me niet. Ik heb daarentegen wel schrik voor de zonde, want de zonde zal er mij naar toe leiden als ik niet oplet. Dat is de werkelijkheid. De absolute werkelijkheid.

Het overkomt me soms wanneer ik doorheen een park wandel of in een station, een luchthaven of een winkelcentrum, daar waar veel mensen samen zijn, dat ik wanneer ik naast hen loop, de stemmen van de hel uit hun mond hoor komen. De reden daarvan is dat als we in staat van zonde leven, we een uitbreiding van het verderf vormen. Een uitbreiding van de hel. Een uitbreiding. We worden dan het instrument van al de krachten die van beneden komen. Het is verschrikkelijk dat de mensen zo blind zijn, dat ze niet weten dat ze het instrument zijn van een dergelijke horror en dat ze vervolgens zoveel kwaad aan iedereen toebrengen.

Vervolgens sprak de Heer opnieuw tot mij. Op het ogenblik dat Hij sprak bleef die toestand van de hel aanwezig, maar niet actief. Op het ogenblik dat Hij zweeg, was die toestand actief.

Ik zou er u weken en weken over kunnen onderhouden, want ik heb het niet nodig na te denken om u hetgeen Hij zei aan u over te brengen. Het is in mij gedrenkt, het stroomt vanzelf. Ik ben sedert acht jaar missionaris en ik heb nooit één enkele conferentie voorbereid en ik spreek over honderden onderwerpen die uit mij stromen zonder één enkele inspanning. Ik heb de Heer gezegd: "Ik wil wel getuigen, maar op voorwaarde dat ik niets moet voorbereiden." Het enige wat de Heer me gevraagd heeft om te doen alvorens te spreken is de Heilige Schrift te lezen. Ik moest Zijn Woord lezen om mijn zinnen en mijn taal en de oren en de zinnen van de mensen te zuiveren. En dan komt Hij. Zo is het dat Hij handelt. Hij heeft een grote hoeveelheid aan informatie in Mij gegoten. Hij heeft veel met me gepraat en ik ga u een aantal zaken overbrengen die Hij me gezegd heeft.

Hij heeft gezegd: "De mensheid maakt vandaag het duisterste tijdperk ooit door en de duisternissen groeien." Ik ben niet gekomen als onheilsprofeet. Verre van. Als ik iets ben, dan is het eerder een teken van hoop en barmhartigheid. Dat is wat ik geworden ben. Ik ben een voorbeeld van de Liefde en van de Barmhartigheid van God (nvdr van hoe die handelt), want de Heer heeft mij uit de klauwen van de duivel gered. Hij heeft me terug naar het licht gebracht. Ik getuig dat als Hij mij kan redden, Hij gelijk wie kan redden, de ergste van alle mensen, want ik was de ergste van alle mensen! En hier sta ik dan vandaag tussen u! Eer aan Hem! Hij redt me! Hij redt ons!

Hij wil dat niemand, geen enkele ziel, naar de hel gaat, geen enkele! Zelfs niet naar het vagevuur! Jezus nodigt ons uit thuis te komen. Enkel thuis te komen. En thuis is de hemel. Hij sprak van een geestelijke oorlog, een geestelijk gevecht tussen goed en kwaad. De laatste strijd. Hij heeft gezegd: "Satan heeft al zijn kaarten op tafel gelegd" want hij is een speler! Hij heeft al zijn speelgoed erbij gehaald! Ieder stuk speelgoed dat hij heeft. Zijn grootste offensief bevindt zich in de vrijetijdsactiviteiten. Hij wil ons 24 uur op 24 bezig houden. En dat is wat hij doet. Wij leven in de meest hyperactieve maatschappij die ooit, ooit bestaan heeft in de ganse mensengeschiedenis! We hebben nooit zoveel mogelijkheden gehad om ons bezig te houden dan vandaag.

Hij heeft gezegd dat dit de belangrijkste slag is die de duivel naar ons uithaalt. Bovendien gaat het om een sublieme zet, want zoveel mensen zijn bezig met goede werken. Te veel daarmee bezig! En ze eindigen ermee slecht te handelen door zoveel goed te willen doen. Het gaat er immers niet om van te veel te doen, maar het gaat er wel om zijn plicht te doen.

Het is als volgt dat de duivel ons misleidt: als wij te godsdienstig zijn, gaat hij ons misleiden in het domein van de godsdienst. Als wij te spiritueel zijn, gaat hij ons misleiden in het domein van de spiritualiteit. Zo is het dat hij handelt! We moeten constant waakzaam blijven, want hij komt niet met hoorns en een staart ! Zo is het niet dat hij handelt! De Heer heeft hem « de prins van deze wereld » genoemd. U weet goed hoe prinsen zich kleden!

De Heer heeft me gezegd dat alles wat de wetenschap vandaag doet, zich in grote mate concentreert op schoonheid en fysieke gezondheid. Dat vormt het centrum van de interesse van de wereld! Dat en niet de geestelijke schoonheid! Hij heeft gezegd dat er nooit zoveel mooie schepsels in de wereld geweest zijn als vandaag, maar dat er nooit zoveel lelijke zielen geweest zijn (gelach). Hij zegt: "gij kunt vandaag uw neus laten corrigeren als gij dat nodig vindt, maar wie kan uw hart veranderen?". En daar zit het probleem!

De Heer heeft gezegd dat wij omgekeerd leven. Bij onze geboorte is ons wezen gevormd door twee naturen : de natuur van het vlees, ‘t is te zeggen ons menselijk lichaam en de natuur van de geest, onze ziel, die ons lichaam tot leven brengt, die het animeert.

Omwille van het ons omringende materialisme concentreren de mensen zich op het sterfelijk lichaam, het lichaam dat zal dood gaan. Het onsterfelijke lichaam, de

Als ge al weet dat die eerste twee weken verschrikkelijk waren voor mij, beeld u dan in hoe die volgende nacht was. Er bleef me geen enkele hoop meer over om te overleven. Het was enkel een kwestie van tijd vooraleer ik zou gedood worden. Het was alsof ik al dood was. Probeer u één seconde in te beelden wat ik mee maakte. Het was vreselijk. Hopeloos. Ik was verlamd en in een verschrikkelijke grot. Ik heb dan in mijn binnenste naar iets gezocht wat me kon helpen die beproeving te doorstaan. Iets om me aan vast te klampen. Ik dacht aan al de geniale filosofieën die ik mijn leven lang bestudeerd had. De toverkunst, de waarzeggerij, de numerologie, al die dingen. Net vooraleer ik naar Columbia vertrok had ik in California nog astrologisch advies gevraagd en er waren mij prachtige dingen voorspeld! Niets daarvan bleef nog overeind! Nu wist ik dat al die dingen waar ik me in verdiept had, dood waren. Ik vond daar niets wat me kon helpen! Nochtans was ik altijd degene die dankzij mijn grote kennis, altijd de problemen van de anderen kon oplossen. Voor mij werkte het echter niet.

Op dat ogenblik ontdekte ik dat er iets echt in mij was. Mijn geloof. Het was zo latent en zo begraven door al de duisternis waarmee ik mezelf al die jaren had bedekt, dat ik me niet het kleinste gebed kon herinneren. Ik dacht terug aan mijn kinderjaren bij mijn moeder, in de kerk, in de school, in mijn geboortestad, maar ik herinnerde me niets wat me kon helpen, niet het kleinste gebed. En ik wist dat die gebeden me hadden kunnen helpen. Ik wist dat daar de hele waarheid aanwezig was, de echte kracht. Maar ik was die kwijt. Het feit dat ik me daarvan bewust werd, verergerde de wanhoop in mijn geest nog.

En op dat punt gekomen begon die mystieke toestand waarover ik u gesproken heb. Ik had er geen idee van dat dit van God kwam, zover was ik van Hem verwijderd. Daarom heb ik Hem niet herkend.

Het eerste deel van deze ervaring heet een verlichting van het geweten. Ik heb werkelijk praktisch heel mijn leven opnieuw beleefd. Ik was even wakker en bewust als u en ik nu op dit ogenblik. Alleen bevond ik me gekneveld in die grot, maar ik was wakker.

Het tweede deel heet : een visioen van God. Er is niets mysterieuzer dan dit wat een mens kan overkomen! Ik ben er zeker van dat jullie al soortgelijken verhalen gehoord hebben, maar voor mij was dit heel onwaarschijnlijk! Ik heb het nog altijd niet verteerd.

Ik was dus aan het denken aan mijn ellende en aan mijn pijn en aan het feit dat ik wellicht die nacht in de grot zou sterven. Het was teveel. Ik was al erg ziek door de hele situatie. Ik was verzwakt, at slechts één keer per dag. Ze gaven me wortelen en wilde bessen te eten en vuil water te drinken. Het was verschrikkelijk.

Nu vandaag kan ik u wat meer zeggen over dit precieze moment. Ik besefte wat het meest mysterieus was: terwijl ik al die ellende doormaakte in de zekerheid dat ik ging sterven, besefte ik dat vooraleer God in ons kan komen om ons te raken en om te vormen, moet alles wat wij zijn en wat onszelf betreft eerst vernietigd worden. Dit omdat wij voor onszelf een ongelooflijke tempel van trots en ijdelheid gebouwd hebben gebaseerd op een dusdanig hoge waan van onszelf en van de mensen van de wereld! Die ganse constructie moet verdwijnen! Dat besefte ik.

En toen pas verscheen God. Op het ogenblik dat ik niets meer was. Ik was in stukken gebroken, in as veranderd. Niets van mezelf bleef nog over. Niets meer van dit verbazingwekkende en fantastische leven dat ik geleefd had, dit leven van glamour dat ik altijd nagestreefd had, de schatten die ik verzameld had waren niets meer waard. Absoluut niets! En alles wat in mij waarde had kunnen hebben, was in slaap… Het was gedaan voor mij!

Ineens zag ik mezelf op driejarige leeftijd op een driewieler rondjes rijden in de patio zijdelings van ons huis. Ik sloeg en vernielde de planten en bloemen daar met mijn gestrekte arm. Ik hoorde een dienstbode zeggen dat ik daarmee moest ophouden. Ik was verbijsterd. Ik begreep niet dat ik op zevenenveertig jarige leeftijd mijn kindertijd tot in de kleine details perfect kon herbeleven.

Ik probeerde in een menselijke reflex te redeneren. Ik zei tot mezelf: "Ik ben vergiftigd! Ik heb koorts door al die insectensteken! Ik hallucineer, ik zie dingen!" Maar al die argumentatie hielp me niet, want ik wist goed dat ik niet hallucineerde. Als iemand weet wat hallucineren is, ben ik dat wel! Ik heb de jaren zestig al hallucinerend doorgebracht! (gelach)

Ik wist dus dat het wel degelijk mijn leven was wat zich duidelijk afgescheiden voor mijn ogen afspeelde. Ik dacht dat ik wellicht gek aan het worden was. Maar ook dat hield geen steek. Toen herinnerde ik me mijn stervende moeder die tijdens haar doodsstrijd in een soort extase viel die ongeveer drie uur duurde. Gedurende die uren sprak ze veel over haar leven en ze stierf pas daarna. Daarom zei ik tot mezelf: "ik ben stervende zoals mijn moeder". Maar ook dat hield geen steek. Daarom stopte ik met vechten, met denken, met wat dan ook te ondernemen tegen wat me overkwam en ik liet alles los.

Op het ogenblik dat ik me op de leeftijd van elf, twaalf jaar zag, begon ik een vreselijke pijn te voelen. Ik zou u die nooit met woorden kunnen beschrijven. Een pijn zoals u zich die niet kan voorstellen. Het was de pijn van mijn zonde. En hier voor u staat een man die niet geloofde dat zonde bestond! Ik spotte met mensen die het woord « zonde » uitspraken. Ik maakte er grappen over !

Nu voelde, beleefde ik echter die pijn die niet fysiek was. Ze was geestelijk. Vandaag weet ik dankzij wat de Heer me geopenbaard heeft, dat dit de pijn is die de zielen in het vagevuur beleven. En het is ook de pijn die wij beleven wanneer wij op Christus gelijken hier op aarde. We beginnen dan de pijn van onze overtredingen te voelen. Wij beginnen de pijn van de zonden van de mensheid te voelen. Wij beginnen te lijken op Christus en beleven Zijn Passie.

Maar daar stond ik ver van af! Ik was de ellendigste en verschrikkelijkste zondaar!

Ik zou deze pijn niet hebben kunnen verdragen, maar vandaag weet ik dat de Heer me de genade geschonken heeft ze te beleven. Nu weet ik dat, maar ik wist het niet op het ogenblik dat het me overkwam! Het visioen van mijn leven ging verder. Ik zag niet alleen wat fout was, wat ik fout had gedaan, maar ook wat goed was in mijn leven. Wat goed was ging gewoon voorbij, zonder pijn. Wat fout was passeerde daarentegen niet, maar bleef als bevroren hangen, pijnlijk, voor lange tijd, als voor eeuwig.

Daarna gebeurde er iets… ik weet niet hoe, het ontgaat me en het ontgaat u ook.

Ik zag mezelf in een visioen. Met mijn gezicht op de grond, op het gras. Het leek alsof ik me op een zeer hoge berg bevond. Ik ben in de bergen geboren. Ik had de indruk me op een verbazingwekkend hoge berg te bevinden. Naast die berg was een andere berg, nog veel hoger. En boven op die berg zag ik een prachtige stad van licht. Een verlichte stad, gemaakt van licht! Geen stad verlicht met neonlichten! Ze was gemaakt van licht. Ik keek opzij en zag op verre afstand door iets wat je met een rookgordijn kan vergelijken, mijn lichaam in de grot. Voor mij was dit de bevestiging dat ik dood was. Maar wat vreemd was, was dat ik me nog nooit zo levend had gevoeld. Ik bevond me in een toestand van volmaakt geluk.

En ondanks al hetgeen me overkwam, voelde ik me dusdanig vrij dat het allerlaatste wat ik wenste wel was dat ik terug zou keren in mijn lichaam dat daar veraf lag.

Dat alles veranderde echter opeens omdat ik de stem van de Heer hoorde die zich tot mij richtte. En Zijn stem was zo immens, ze leek uit mijn binnenste te komen en ze kwam van overal tegelijk. Ik bedoel werkelijk van overal tegelijk en vanuit de schoot van het heelal. Zijn stem sprak tot mij en alles sprak tot mij met Zijn stem. De meest immense stem.

En die stem was vervuld van een barmhartigheid, van een Liefde, een medelijden, een ongelooflijke vergeving. En dit gaat gij niet geloven: alles wat ik wou, was me verstoppen, hard weg te rennen, ver weg van die Liefde, van die vergeving, van dat medelijden. Ik wou dat niet, ik verdroeg dat niet. En ik zeg u: gedurende gans mijn leven geloofde ik dat ik de geweldigste persoon was. Ik was lid van Amnesty International, van de liga van de Rechten van de Mens, en ieder jaar hielp ik samen met mijn collega’s uit Hollywood bij het verzamelen van tonnen geld voor de armen. Ik was de eerste om al wie mijn hulp vroeg, te helpen. Ik stond altijd klaar.

De mensen noemden mij een goed mens. En ik noemde mijn vrienden ook goede mensen. Zij deden zoals ik. Nu besefte ik dat ik nooit een goed mens was geweest. Alles wat ik ooit voor anderen had gedaan, had ik eigenlijk voor mezelf gedaan, uit ijdelheid, omdat het helpen van anderen me een goed gevoel gaf. Ik deed het allemaal voor mezelf. Anderen helpen vulde mijn ego, voedde mijn egoïsme en mijn egocentrisme. Het maakte me groter. Dat had ik nooit eerder dan op dat ogenblik gezien. Tot dan had ik gedacht dat ik aan liefdadigheid deed, dat ik medelijden en liefde kende, terwijl ik eigenlijk niets anders deed dan mij terug kopen voor het kwaad dat ik elders deed. In werkelijkheid was ik de grootste leugenaar, overspelpleger, bedrieger… alles wat u wil! Ik had alles in het werk gesteld voor mijn carrière en mijn relaties en daar bleef niets en niemand van over. En ik dacht dat ik een goed mens was!

Ik besefte dat op het ogenblik dat de Heer het woord tot mijn richtte: ik was zo duister als een mens maar kan zijn en mijn hart was zo hard, dat ik de Liefde niet kon verdragen, omdat ik nooit Liefde gegeven had.

Als gij nooit echte Liefde geeft, zult gij niet in staat zijn er te krijgen. Er zal geen plaats in u zijn om ze te ontvangen omdat gij er geen produceert. Die Liefde van God is een fontein die voor allen stroomt om onze lage aard te veranderen in echte Liefde die ons weer naar God brengt. Maar de lemen vaas die ik was zoals Sint Paulus dat noemde, was dusdanig van leem en niet van God gemaakt, dat ik enkel het leem toebehoorde.

Op dat ogenblik schonk de Heer me wat ik verlangde: Hij zweeg. Hij sprak niet langer tot me. Maar toen Hij zweeg voelde ik een ongelooflijke eenzaamheid, een onvoorstelbare eenzaamheid. Ik was alleen en als dood. Ik voelde me stervende en ik wou dat Hij opnieuw tot me sprak omdat ik nu nadat ik voor de eerste keer de Liefde beleefd had, er zo’n verschrikkelijke nood aan had. Nu was het mijn leven, en het ontbrak me zoals ik zuurstof zou missen. Ik was als stervend zonder die Liefde. Maar de Heer sprak niet meer tot me.

Vervolgens bevond ik me drijvend boven een verschrikkelijk verderf. Ik wist wat het was, ook al had ik er het bestaan van mijn hele leven ontkend. Gedurende drieëndertig jaar had ik tegenover iedereen betwist dat de hel bestond. Om die reden had ik allerhande filosofieën omhelsd. Nu wou ik er niet naar kijken. Vandaag weet ik dat het een genade was die me heeft doen kijken – maar op dat ogenblik begreep ik niet waarom ik verplicht werd ernaar te kijken, terwijl ik dat niet wou. Ik werd niet gedwongen, maar het was alsof het hoogdringend was het te doen.

Ik heb dus gekeken. Toen ik keek was er geen stilte meer. De meest afschuwelijke geluiden waren te horen. Ik keek naar de hel. Ik zeg de mensen dat het mij niet makkelijk was deze missie te beginnen, een missie waar ik moet getuigen dat de hel bestaat, omdat ik er geweest ben. U kan zich inbeelden dat dat niet makkelijk is! (gelach). Vooral als je bedenkt dat we zelfs katholieken ontmoeten die niet in het bestaan ervan geloven! Zelfs katholieken! Ik heb zelfs priesters ontmoet die er niet in geloven! Ik nodig u uit daarover na te denken!

Eén ding kan ik u zeggen, als ik doe wat ik hier vanavond doe – en ik zal dat blijven doen tot op het einde van mijn dagen – dan doe ik dat niet om de mensen te behagen. Het is om de Heer te behagen! Uw Heer, onze God!. Omdat het Hem is die ik wil eren, niet mezelf. Alles is voor Hem!

Hij heeft me dus de hel getoond. Ik heb dus gekeken. Op de oppervlakte zag ik geen honderden, geen duizenden, maar miljoenen veroordeelde zielen! En ik die niet nooit geloofd had, beeld u in wat er zich in mij afspeelde! Het was eenvoudigweg ongelooflijk miljoenen veroordeelde zielen te zien en nu weet ik, dan nu we hier vanavond verenigd zijn, dat er nu zielen zijn die in de hel vallen.

Ook weet ik zeker dat indien wij de katholieken zouden zijn die we geroepen zijn te zijn, velen van hen niet naar de hel zouden gaan. Dat weet ik ook. Dat bedroeft me en u ook! Als we beseffen dat we een leger vormen en dat een groot deel van dat leger ingeslapen is en dat we over de nodige wapens beschikken om de zielen te verdedigen en we het niet doen! En ik, ik was één van die deserteurs van dat leger..

Toen ik ze in het gezicht keek, als men van een gezicht kan spreken, besefte ik dat het menselijke wezens geweest waren, maar dat ze in demonen veranderd waren. Hun gezichten hadden enkel nog aan de oppervlakte nog de sporen van menselijke gezichten. Ze waren vervormd omwille van hun zonde. Ik heb volkomen begrepen welke types van zonden hen misvormden. Ik wist alles. Ik heb alles begrepen.

Nu weet ik dat het door het handelen van de Heilige Geest is dat de Waarheid onthuld wordt en dat men haar kan zien, haar kan herkennen.

Toen ik meer in de diepte keek, zag ik er die nog beestachtiger waren. Ik zou u nog lang over de hel kunnen praten. Daar wil ik echter niet teveel tijd in steken, noch met u, noch met andere mensen.

Sedert die dag breng ik geen dag meer door op deze aarde, zonder er mij van bewust te zijn wat er zich onder mij bevindt. Geen enkele dag. Ik weet wat er beneden is. Het beangstigt me niet. Ik heb daarentegen wel schrik voor de zonde, want de zonde zal er mij naar toe leiden als ik niet oplet. Dat is de werkelijkheid. De absolute werkelijkheid.

Het overkomt me soms wanneer ik doorheen een park wandel of in een station, een luchthaven of een winkelcentrum, daar waar veel mensen samen zijn, dat ik wanneer ik naast hen loop, de stemmen van de hel uit hun mond hoor komen. De reden daarvan is dat als we in staat van zonde leven, we een uitbreiding van het verderf vormen. Een uitbreiding van de hel. Een uitbreiding. We worden dan het instrument van al de krachten die van beneden komen. Het is verschrikkelijk dat de mensen zo blind zijn, dat ze niet weten dat ze het instrument zijn van een dergelijke horror en dat ze vervolgens zoveel kwaad aan iedereen toebrengen.

Vervolgens sprak de Heer opnieuw tot mij. Op het ogenblik dat Hij sprak bleef die toestand van de hel aanwezig, maar niet actief. Op het ogenblik dat Hij zweeg, was die toestand actief.

Ik zou er u weken en weken over kunnen onderhouden, want ik heb het niet nodig na te denken om u hetgeen Hij zei aan u over te brengen. Het is in mij gedrenkt, het stroomt vanzelf. Ik ben sedert acht jaar missionaris en ik heb nooit één enkele conferentie voorbereid en ik spreek over honderden onderwerpen die uit mij stromen zonder één enkele inspanning. Ik heb de Heer gezegd: "Ik wil wel getuigen, maar op voorwaarde dat ik niets moet voorbereiden." Het enige wat de Heer me gevraagd heeft om te doen alvorens te spreken is de Heilige Schrift te lezen. Ik moest Zijn Woord lezen om mijn zinnen en mijn taal en de oren en de zinnen van de mensen te zuiveren. En dan komt Hij. Zo is het dat Hij handelt. Hij heeft een grote hoeveelheid aan informatie in Mij gegoten. Hij heeft veel met me gepraat en ik ga u een aantal zaken overbrengen die Hij me gezegd heeft.

Hij heeft gezegd: "De mensheid maakt vandaag het duisterste tijdperk ooit door en de duisternissen groeien." Ik ben niet gekomen als onheilsprofeet. Verre van. Als ik iets ben, dan is het eerder een teken van hoop en barmhartigheid. Dat is wat ik geworden ben. Ik ben een voorbeeld van de Liefde en van de Barmhartigheid van God (nvdr van hoe die handelt), want de Heer heeft mij uit de klauwen van de duivel gered. Hij heeft me terug naar het licht gebracht. Ik getuig dat als Hij mij kan redden, Hij gelijk wie kan redden, de ergste van alle mensen, want ik was de ergste van alle mensen! En hier sta ik dan vandaag tussen u! Eer aan Hem! Hij redt me! Hij redt ons!

Hij wil dat niemand, geen enkele ziel, naar de hel gaat, geen enkele! Zelfs niet naar het vagevuur! Jezus nodigt ons uit thuis te komen. Enkel thuis te komen. En thuis is de hemel. Hij sprak van een geestelijke oorlog, een geestelijk gevecht tussen goed en kwaad. De laatste strijd. Hij heeft gezegd: "Satan heeft al zijn kaarten op tafel gelegd" want hij is een speler! Hij heeft al zijn speelgoed erbij gehaald! Ieder stuk speelgoed dat hij heeft. Zijn grootste offensief bevindt zich in de vrijetijdsactiviteiten. Hij wil ons 24 uur op 24 bezig houden. En dat is wat hij doet. Wij leven in de meest hyperactieve maatschappij die ooit, ooit bestaan heeft in de ganse mensengeschiedenis! We hebben nooit zoveel mogelijkheden gehad om ons bezig te houden dan vandaag.

Hij heeft gezegd dat dit de belangrijkste slag is die de duivel naar ons uithaalt. Bovendien gaat het om een sublieme zet, want zoveel mensen zijn bezig met goede werken. Te veel daarmee bezig! En ze eindigen ermee slecht te handelen door zoveel goed te willen doen. Het gaat er immers niet om van te veel te doen, maar het gaat er wel om zijn plicht te doen.

Het is als volgt dat de duivel ons misleidt: als wij te godsdienstig zijn, gaat hij ons misleiden in het domein van de godsdienst. Als wij te spiritueel zijn, gaat hij ons misleiden in het domein van de spiritualiteit. Zo is het dat hij handelt! We moeten constant waakzaam blijven, want hij komt niet met hoorns en een staart ! Zo is het niet dat hij handelt! De Heer heeft hem « de prins van deze wereld » genoemd. U weet goed hoe prinsen zich kleden!

De Heer heeft me gezegd dat alles wat de wetenschap vandaag doet, zich in grote mate concentreert op schoonheid en fysieke gezondheid. Dat vormt het centrum van de interesse van de wereld! Dat en niet de geestelijke schoonheid! Hij heeft gezegd dat er nooit zoveel mooie schepsels in de wereld geweest zijn als vandaag, maar dat er nooit zoveel lelijke zielen geweest zijn (gelach). Hij zegt: "gij kunt vandaag uw neus laten corrigeren als gij dat nodig vindt, maar wie kan uw hart veranderen?". En daar zit het probleem!

De Heer heeft gezegd dat wij omgekeerd leven. Bij onze geboorte is ons wezen gevormd door twee naturen : de natuur van het vlees, ‘t is te zeggen ons menselijk lichaam en de natuur van de geest, onze ziel, die ons lichaam tot leven brengt, die het animeert.

Omwille van het ons omringende materialisme concentreren de mensen zich op het sterfelijk lichaam, het lichaam dat zal dood gaan. Het onsterfelijke lichaam, de

Schitterende getuigenis van Marino Restrepo :

"Ik ben teruggekeerd uit de hel"

Getuigenis van Marino Restrepo

Over de spreker:

Marino Restrepo, geboren in 1964 in Colombia in een familie van koffietelers. Maakte carrière in de filmwereld en werd in 1997 ontvoerd door de FARC, een guerillabeweging in Colombia. Daarbij deed hij een indrukwekkende mystieke ervaring op. Na zijn vrijlating blijft hij onvermoeibaar daarover over de hele wereld getuigen. Hij schreef er ook een Engelstalig boek over: "From darkness into the light" ISBN 13:978-1-4566-0383-0.

13-2-2013 Getuigenis van Béatrice________________________________________

Dag aan iedereen die voor Fabien gebeden heeft.

Ik moet u een prachtig getuigenis vertellen.

Op 13 februari, feestdag van de Heilige Béatrice, kreeg Fabien een ongeval. Hij kwam me halen omdat ik hem beloofd had te helpen behangen.

Het was aswoensdag en daarom ben ik naar de mis geweest samen met Jean-Paul, Virginie en Marie-Claude. Bij het binnen gaan van de kerk zagen Virginie en ikzelf een (overleden) priester. Het was niet de priester van de kerk. Virginie vroeg me: "mama, heb jij die priester ook gezien?". « Ja, ik zag een priester achter in de kerk », antwoordde ik. Ze vroeg me wie dat was. Zelf dacht ik aan Pater Pio, maar omdat ik zijn gezicht niet gezien had, heb ik dat niet bevestigd.

Na de homilie heb ik mijn twee overleden kinderen (Elisabeth en Emmanuel) gezien, mijn vader, mijn zusje (Elisabeth) en mijn grootouders langs vaders zijde, allemaal overleden.

Elisabeth en Emmanuel zeiden me : « wij zijn gekomen om voor Fabien te bidden ».

Ze knielden voor het altaar toen de priester het Heilig Offer klaarmaakte en ik zag hen bidden en aanbidden.

Ik was heel erg ontroerd en ik geef toe dat ik niet kon ophouden met naar hen te kijken.

Ik dankte de Heer voor dit geschenk en ik dankte ook onze kinderen omdat ze voor Fabien baden. Ik dacht dat ze allemaal voor Fabien baden omdat die niet meer naar de mis ging en zich van de Kerk verwijderde. Ik kon hen niet genoeg bedanken daarvoor. Gans de tijd zei ik: "dank u Heer, dank u Heer, dank u mijn kleine hummeltjes dat jullie voor hem bidden. Ik ben inderdaad verdrietig dat hij niet meer naar de Kerk gaat."

Korte tijd daarna zeiden ze me ook: "wij bidden ook voor Dany en Amélie" (ik dacht opnieuw dat dit was omdat die niet naar de mis waren kunnen komen).

Opnieuw bedankte ik mijn kleine overleden kindjes en mijn andere familieleden en het was met tranen in de ogen dat ik ze ontroerd en dankbaar aankeek.

God liet mij toe hen te zien en deze momenten van geluk door te brengen op mijn feestdag. Ik hield niet op de Heer en heel mijn familie te bedanken.

Ik kan de intensitiet van de liefde en de dankbaarheid niet beschrijven die ik gedurende die mis beleefd heb.

Nadat de mis beëindigd was, hebben ze zich omgedraaid en ik heb Jean-Paul uitgelegd wat ik gezien had en ik zei hem dat onze kinderen, mijn vader, mijn zus en mijn grootouders nog daar voor het altaar waren. Ik wou niet dat ze weg gingen, ik wou niet van hen weg gaan. Ze waren daar vóór ons.

Ik zag ze met de ogen van mijn lichaam, ik sprak met hen en ze baden met ons. Op een bepaald ogenblik heeft mijn vader dan gezegd: "nu moeten we vertrekken". Ik antwoordde met een verscheurd hart: "oh neen". Daarna zijn ze vertrokken. Ik had zo gewild dat die ogenblikken nooit stopten. We hebben erover gesproken met pater Frédéric die er erg van onder de indruk was.

Wij zijn naar huis gegaan en omdat onze buurvrouw hulp nodig had ben ik naar haar gegaan. Ik was nog maar net aan de afwas begonnen toen Marie-Claude me riep en zei dat de politie bij mij thuis was omdat Fabien een ongeval had.

Ik ben dan dadelijk naar huis gegaan en de politieman zei me: "Mevrouw, als u de wagen van uw zoon zal zien, zal u begrijpen dat hij heel veel geluk heeft gehad. Maak u niet ongerust, hij is in het ziekenhuis op de intensieve zorgen en u kan hem gaan zien." We zijn dan vertrokken en hebben naar zijn gezondheidstoestand gevraagd.

Nu ik terug denk aan de gebeurtenissen, besef ik dat op hetzelfde ogenblik dat mijn kinderen, mijn vader, mijn zus en mijn grootouders aan mij mochten verschijnen en vóór het altaar mochten komen bidden, Fabien zijn ongeval had.

In feite had ik gedacht dat ze allemaal gekomen waren om te bidden voor de mensen die niet of niet meer bidden en die niet praktizeren. Dat was een vergissing. Ze waren gekomen om Fabien te beschermen op het ogenblik van zijn ongeval.

Terug komende van het ziekenhuis herinnerde ik me dat ik een beschermheilige voor Fabien getrokken had voor dit nieuwe jaar. Raad eens wie? Pater Pio.

Al die toevalligheden ontroeren me heel erg en ik kan nooit dankbaar genoeg zijn aan God voor wat Hij me toeliet te beleven. Deze gemeenschap van liefde en van bescherming door onze overledenen is zo sterk. Dat moeten jullie werkelijk doorvertellen en geloven.

Ik hoop dat mijn getuigenis iedereen troost die het nodig heeft en die deze regels zal lezen. Ja, God is werkelijk liefde in dit alles en de gemeenschap met onze overledenen is echt wel reëel. Ik heb dat altijd wel geloofd, maar het beleven is een echt geschenk van God, een buitengewone genade.

Geen enkel woord is bij machte deze paar ogenblikken van hemels geluk op aarde en van de aarde in verbondenheid met de hemel, uit te drukken.

________________________________________

Hij heeft een gescheurde milt, ineen gedrukte wervels, longkneuzingen en meer inwendige dan uitwendige bloedingen.

Omwille van de milt blijft hij nog altijd onder observatie. De artsen opereren hem liever niet, zij hopen dat de milt weer goed aaneen zal groeien. Hij zal zeker een maand nodig hebben om te herstellen, of langer naargelang zijn gezondheid evolueert. Op dit ogenblik kan hij zich niet rechtop houden.

Hartelijk dank voor uw eenheid van gebed.

Bedankt voor uw liefde,

Béatrice en familie.

Graag wil ik je de volgende indruk meegeven. Kan je er wat mee: trek het naar je toe, zo niet: laat het los en vergeet het.

Ik neem je mee naar een hogere plaats in het geestelijke rijk zodat je met duidelijkheid kunt zien, wat Ik voor je klaar heb, zodat je kunt onderscheiden wat je belemmert op je weg in het bewegen in je geestelijke zalving. En, als je ziet en begrijpt hetgeen de vijand tegen je heeft, zal de kracht om hem te overwinnen je deel zijn. Want weet, Ik geef je macht over alle werken van de boze, zegt de Heer.

( Luc. 10: 19 )

God vraagt ook ons, als Jezus' volgelingen en hemelburgers, ons kruis te dragen. Het klinkt paradoxaal, maar door ons kruis te dragen, zullen we vrij en gelukkig worden en voldoening vinden. ( Gal. 4: 18 - 19 )

Het grote probleem van velen is dat ze niet zien dat het oude verbond van de wet vervuld is in Christus en het nieuwe verbond hun vrijheid gegeven heeft in Jezus Christus, het volmaakte offer, dat ons verlost heeft.

De Bijbel is door God gegeven en we moeten hem gebruiken om te leren wat de waarheid is en om ons te realiseren wat er mogelijk mis zit in ons leven. Het Woord corrigeert ons als we verkeerd bezig zijn en leert ons te doen wat juist is in Gods ogen.

Velen geloven dat de hel louter een plaats uit de folklore is

Maandag 11 februari 2013 12.30u

Mijn zeer geliefde dochter, het is Mijn hartenwens om die mensen, die vreselijke zonden begaan, te behoeden voor de marteling van de hel.

Voor elke bedreven doodzonde zal de pijn van het vuur de ziel verscheuren alsof zij van vlees was. De kreten van pijn en ontzetting van dergelijke zielen, wanneer zij in de diepten van de hel getrokken worden, breken Mijn Heilig Hart.

Mijn Hart is doorstoken en de verschrikkelijke pijn die Ik voel, is er door die arme zielen. Veel mensen die op dit moment op aarde leven, verkeren in groot gevaar. Dat komt doordat zovelen geloven dat de doodzonde slechts een onbeduidende fout is en deze bijgevolg rechtvaardigen. En vervolgens gaan zij voort op een weg van zelfvernietiging. Tenzij zij kunnen inzien welke grote fouten zij maken, zullen zij de verdoemenis ondergaan, waar zij voor eeuwig met een helse pijn zullen branden.

Zo weinig mensen geloven in het bestaan van de hel. Velen geloven dat de hel louter een plaats uit de folklore is. Zovelen geloven niet dat God zou toestaan dat een dergelijke plaats bestaat en dat alle zonden, hoe zwaar ook, vergeven worden. Ik wijt dit aan de fouten die gemaakt werden door die gewijde dienaren die, in de afgelopen decennia, bezweken zijn onder de druk van een seculiere wereld. Deze misleiding heeft tot het verlies van miljarden en miljarden zielen geleid. En terwijl het voor die zielen te laat is, is er voor diegenen die met de smet van doodzonde getekend zijn, nog tijd om gered te worden.

Jullie moeten bidden dat deze mensen beschermd kunnen worden tegen de snode bekoorlijkheid van Satan, die zich verheugt over het vooruitzicht van hun lot. Mijn Licht kan en zal enkel over hen uitgestort worden, wanneer zij hun ogen openen voor de waarheid van de zonde. Hoewel zij Mij kwellen door hun goddeloosheid, is er niet één onder hen die zich door zijn zonden niet onbehaaglijk of wanhopig voelt. Terwijl velen de oorzaak van dergelijke onrust kennen, zullen zij er niets aan doen aangezien zij hun zonden blijven vergoelijken en rechtvaardigen. Sommigen doen dat doordat zij omgeven zijn door de duisternis van leugens, die in hun cultuur verankerd zijn. Dergelijke leugens bevorderen de aanvaarding van de zonde.

Help Mij hen te redden door deze litanie.

Litanie (5) ‘Om de redding van diegenen in doodzonde’

Jezus, behoed alle zondaars voor het vuur van de hel.

Vergeef de zwartgeblakerde zielen.

Help hen U te zien.

Til hen op uit de duisternis.

Open hun ogen.

Open hun hart.

Toon hen de waarheid.

Red hen.

Help hen te luisteren.

Verlos hen van hoogmoed, wellust en nijd.

Bescherm hen tegen het kwaad.

Hoor hun smeekbeden om hulp.

Grijp hun handen vast.

Trek hen naar U toe.

Behoed hen voor het bedrog van Satan. Amen.

Help hen, Mijn volgelingen, door Mij dagelijks te vragen hen te vergeven voor de vreselijke beledigingen die zij Mij naar het hoofd slingeren.

Jullie Jezus

Kruistochtgebed (99) ‘Om de redding van Australië en Nieuw-Zeeland

Zondag 10 februari 2013 2.18u

O God de Almachtige Vader,

in de naam van Uw geliefde Zoon, Jezus Christus,

ontferm U over al Uw kinderen in Australië en Nieuw-Zeeland.

Vergeef ons onze afwijzing van Uw heilig Woord.

Vergeef ons de zonde van onverschilligheid.

Bevrijd ons van onze heidense cultuur

en bekleed ons met de genaden die wij nodig hebben

om de hoop, het geloof en de naastenliefde

onder onze broeders en zusters aan te wakkeren.

Wij smeken U om de gave van onderscheiding

en vragen dat U ieder van ons de zegeningen verleent die wij nodig hebben

om ervoor te zorgen dat enkel de waarheid van Uw heilig Woord gehoord kan worden

en dat aan alle zielen de sleutels tot eeuwig leven toegekend worden. Amen.

Mijn woord zal zich in Australië en Nieuw-Zeeland verspreiden

Zondag 10 februari 2013 2.18u

Mijn geliefde leerlingen, hoe laten jullie tranen van verlichting in Mijn heilige ogen opwellen.

Jullie mooie naties, vol rijke overvloedige natuurlijke hulpbronnen, zijn zonder ziel. De naties van Australië en Nieuw-Zeeland zijn aan de ene kant weelderig, door het geschenk dat Mijn Vader jullie nagelaten heeft, maar aan de andere kant zijn ze dor.

Ik roep jullie naties nu op om Mij te helpen jullie geloof te doen ontbranden en Mijn heilig Woord te verspreiden zodat het de ziel van al Gods kinderen in jullie landen zal voeden.

Mijn Woord zal door deze missie, Mijn laatste missie om zielen op aarde te redden, in Australië verspreid worden.

Aan jou, Mijn dochter, zal de gave van de Heilige Geest geschonken worden, om Mij de zielen te brengen waarnaar Ik hunker. Jullie, Mijn volgelingen, hebben een zware last te dragen omdat het Woord van God in jullie land bij miljoenen onbekend is. Zeer weinig kerken, binnen de christelijke gemeenschap, worden gebruikt op de manier dat dit zou moeten gebeuren. Het zijn lege hulzen en Ik Ben misnoegd door het zwakke geloof dat onder jullie bestaat. Jullie moeten nog veel leren en veel verwerven, terwijl jullie – uit eigen vrije wil – Mij volgen op de weg van de waarheid.

Mijn plan, om jullie ziel voor te bereiden en jullie hulp in te roepen om die zielen - die niet in God geloven - te redden, is groots. Mijn plan bestaat erin de atheïsten te roepen en hen te bekleden met Mijn Heilige Geest zodat Mijn stem snel gehoord wordt. Hier is een bijzonder kruistochtgebed voor de redding van Australië en Nieuw-Zeeland.

Kruistochtgebed (99) ‘Om de redding van Australië en Nieuw-Zeeland

O God, Almachtige Vader,

In naam van Uw geliefde Zoon, Jezus Christus,

ontferm U over al Uw kinderen in Australië en Nieuw-Zeeland.

Vergeef ons onze afwijzing van Uw heilig Woord.

Vergeef ons de zonde van onverschilligheid.

Bevrijd ons van onze heidense cultuur

en bekleed ons met de genaden die wij nodig hebben

om de hoop, het geloof en de naastenliefde

onder onze broeders en zusters aan te wakkeren.

Wij smeken U om de gave van onderscheiding

en vragen dat U ieder van ons de zegeningen verleent

die wij nodig hebben om ervoor te zorgen

dat enkel de waarheid van Uw heilig Woord gehoord kan worden

en dat aan alle zielen de sleutels tot eeuwig leven toegekend worden. Amen.

Zeer spoedig zal Mijn Heilige Geest jullie ziel verteren, en zullen jullie met een rustig vertrouwen oprukken terwijl jullie de waarheid bekendmaken aan al diegenen waarmee jullie in contact komen.

Wees dankbaar voor deze zegen waarmee Ik nu jullie naties bedek! Ik houd van jullie en Ik vertrouw erop dat jullie aan Mijn oproep gehoor zullen geven.

Jullie Jezus

Vergeet nooit dat jij de schrijfster bent! Ik ben de auteur.

Zaterdag 9 februari 2013 15.50u

Mijn zeer geliefde dochter, terwijl Mijn boodschappen zich snel verspreiden, ben jij op dit moment het slachtoffer van een woeste aanval door Satan en zijn leger van demonen. Zij dansen overal om je heen om je af te leiden, te kwetsen en te kwellen – allemaal met één doel: dit werk stop te zetten.

Ik zeg dit om je ervoor te waarschuwen dat, hoe meer Mijn heilig Woord gehoord wordt en hoe hongeriger de mens wordt om van Mijn genaden gebruik te maken, hoe meer ellende er over jou gebracht zal worden, die jij zult moeten dragen. Iedereen die betrokken is bij deze missie, zal nu de gevolgen van dergelijke aanvallen gewaarworden. Dit is hoe jullie zullen weten dat deze van de Boze komen:

Jullie zullen gekweld worden door de bekoring om de tijd, die jullie Mij door jullie gebeden schenken, in te korten. Wanneer jullie proberen de taken te voltooien, die van jullie verlangd worden, om Mijn Heilige Wil te volbrengen, zullen jullie elke seconde onderbroken worden.

Door bij elke gelegenheid getergd te worden door anderen, die de publicatie van Mijn boeken trachten te belemmeren, zullen jullie gefrustreerd raken en niet in staat zijn werk te maken van de volgende stap. Vervolgens zullen jullie, als een stomp in de maag – een echt teken van een satanische aanval – in de steek gelaten worden door diegenen die in dit werk belangrijke schakels vormen. En net als jullie denken dat deze missie onmogelijk is, zal Ik een deur openen, daarna nog één en Ik zal doorgaan met het opheffen van alle barrières tot aan al Mijn wensen voldaan werd.

Dit is een keerpunt in Mijn goddelijk reddingsplan. Vanaf nu zal Mijn Woord luider gaan klinken waardoor maar weinigen het kunnen negeren. Daarop zullen alle naties, in alle talen, de waarheid smaken. Sommigen zullen het Woord van God verslinden. Anderen zullen het uitspuwen en dan zullen er diegenen zijn, die zich erin verslikken – zo hard is hun hart geworden.

Telkens jij het gevoel hebt dat het onmogelijk geworden is om deze missie te volbrengen, weet dan dat het niet door jouw hand is dat Mijn Woord zich in alle naties laat horen. Het is door Mijn hand, Mijn stem en Mijn macht – door middel van de Heilige Geest - dat deze missie geleid wordt.

Vergeet nooit dat jij de schrijfster bent! Ik Ben de auteur. Mijn kracht stroomt door jou. Mijn lijden geselt jouw geest en lichaam. Wanneer jij pijn gewaarwordt, is dat Mijn pijn die je voelt. Wanneer jij gekweld wordt door obstakels, die door Satan op jouw weg geplaatst worden, ben Ik het, Jezus Christus, die hij treitert. Jij bent gewoon het middel. Vergeet dat nooit en wees blij dat jij gezegend werd met zo’n geschenk.

Jij zou inmiddels zeker in staat moeten zijn om die problemen aan Mij te overhandigen en dan te blijven doen wat van jou verlangd wordt, Mijn dochter. Het is Mijn plan om elke ziel, die vandaag de dag in de wereld leeft, te behouden en Satan zal een vreselijke strijd voeren om Mij tegen te houden. Iedereen die met Mij samenwerkt, zal een doelwit zijn en enkel jullie liefde voor Mij en jullie vertrouwen op Mij zullen jullie in deze woelige tijd staande houden.

Jullie Jezus

Ik Ben jullie leraar en door Mij zullen jullie de mysteries van Mijn laatste goddelijk plan begrijpen

Vrijdag 8 februari 2013 23.45u

Mijn zeer geliefde dochter, als de mensen zich bewust waren van het geschenk dat Ik de mensheid ga toekennen, waarbij Ik de doden en de heiligen tot leven zal wekken, die zich zullen aansluiten bij diegenen onder jullie aan wie het geschenk van eeuwig leven in Mijn Koninkrijk verleend wordt, zouden jullie pas echt deze zeer bijzondere zegening bevatten.

Op aarde een geliefde verliezen door overlijden, kan zeer droevig zijn en veroorzaakt een schrijnende pijn. Maar Mijn belofte, om jullie eendrachtig te verenigen met diegenen die in staat van genade gestorven zijn, zal al Gods kinderen op een werkelijk glansrijke manier verenigen.

Families zullen zich verenigen. Geliefden zullen samenkomen en dat zal resulteren in een groot feest. Al diegenen die gezegend zijn om opgenomen te worden in Mijn Nieuw Paradijs, dat eeuwig leven biedt, zullen versteld staan van de omvang van Mijn groot geschenk.

Bereid jullie voor op de dood! Wees er niet bang voor! Maar weet dat de Hemel niet gemakkelijk te betreden is! Het vereist veel geestelijke voorbereiding. Wanneer jullie het wonderlijke leven, dat jullie bij Mijn Tweede Komst te wachten staat, duidelijk vatten, dan zullen jullie begrijpen wat er van jullie verwacht wordt.

In deze tijd moeten jullie niet enkel Mijn instructies opvolgen, jullie moeten ook de verantwoordelijkheid op jullie nemen Mij te helpen de zielen te behouden van diegenen die geen interesse in Mij hebben en die niet het verlangen hebben hun ziel te redden, het weer met Mij goed te maken of de sacramenten te ontvangen. Dat komt doordat zij een bewuste keuze gemaakt hebben om Mijn bestaan van hun dagdagelijkse leven gescheiden te houden. Ik Ben iets waarvan zij zich wellicht vaag bewust zijn – één of andere geestelijke opvatting die zij niet kunnen begrijpen. De reden daarvoor is dat zij niet geïnteresseerd zijn in het doorvoeren van de veranderingen, die nodig zijn als zij Mijn Koninkrijk waardig willen worden.

Deze verdwaalde lauwe zielen zijn Mijn grootste zorg omdat hun aantal groot is en zij langzaam verder en verder van Mijn wegdrijven. Ik smacht naar hun ziel. De enige manier waarop ik hen kan bezielen, is om door de hedendaagse communicatiemiddelen hun aandacht te trekken. Elke steen zal omgekeerd worden. Alles wat in Mijn macht ligt zal gedaan worden om hen tot Mij te brengen.

Verder zijn er ten slotte de zielen die – niet door hun eigen schuld – nooit van Mij gehoord hebben. Die nooit afwisten van Mijn kruisdood of de gevolgen daarvan op de toekomst van hun bestaan. Ik moet hun de waarheid tonen. Ik moet hen onderwijzen. Ik moet Mijn boodschappen eenvoudig houden. Ik moet hun het bewijs van het bestaan van hun ziel tonen en jullie, Mijn strijdmacht, zullen Mij hierbij helpen.

Er zullen veel taken voor jullie weggelegd zijn bij de redding van alle zielen en Ik, jullie Jezus, zal jullie tonen hoe deze tot stand gebracht moeten worden. Ik zal jullie uitvoeriger onderrichten en Ik hoop dat jullie aan Mijn oproep gehoor zullen geven, hoe onmogelijk de taak ook kan lijken.

Houd van Mij en vertrouw op Mij want Ik Ben jullie Leraar en door Mij zullen jullie de mysteries van Mijn laatste goddelijk plan begrijpen. Daarna zal alles achter de rug zijn en zal de wereld klaar zijn voor Mijn glorieuze Wederkomst.

Jullie geliefde Leraar

Jezus Christus

God de Vader: Kom, volg Mijn Zoon langs de weg van de waarheid

Donderdag 7 februari 2013 23.30u

Mijn liefste dochter, wat geeft het dat Mijn kinderen zo houden van de goede dingen die Ik de aarde verschaf?

Wat geeft het dat de prachtige wereld die Ik schiep door Mijn kinderen zo geliefd en bewonderd wordt?

Wat geeft het dat Mijn kinderen van elkaar houden en in anderen vreugde vinden?

Dat zijn allemaal geschenken van Mij, jullie geliefde Vader. Jullie moeten deze wonderbaarlijke geschenken nooit vrezen en jullie hoeven je evenmin schuldig te voelen wanneer deze jullie plezier bezorgen.

Maar het belangrijkste geschenk dat Ik jullie breng, is Mijn liefde voor elk van jullie. Dit is een unieke liefde en de liefde die jullie voor anderen in jullie hart dragen, vertoont slechts een kleine gelijkenis met Mijn almachtige liefde.

Het is maar wanneer jullie je liefde voor deze bijzondere geschenken laten voorgaan op jullie liefde voor God, dat jullie er niet in zullen slagen vrede te voelen. Hoewel jullie dus vreugde zullen vinden in de geschenken die Ik jullie gaf, kan er pas echt naar behoren van genoten worden, wanneer deze gepaard gaan met een zuivere liefde van het hart voor jullie Schepper.

Toen Ik jullie Mijn eniggeboren Zoon zond om jullie van de zonde te bevrijden, was dat Mijn bewijs aan jullie van Mijn altijd allesomvattende liefde. Hij was Mijn grootste geschenk, en door Hem zullen jullie eeuwig leven vinden in Mijn Nieuw Paradijs.

De weg werd voor jullie bereid en er zal door deze laatste missie van de Hemel, helemaal tot aan de poorten van het Paradijs, zorgvuldig vorm aan gegeven worden.

Kom, volg Mijn Zoon langs de weg van de waarheid en sta Hem toe om jullie, door Zijn grote barmhartigheid, in een cocon van veiligheid bijeen te brengen.

Ik steek Mijn heilige armen uit en neem jullie op in het Verbond van Mijn Zoon terwijl Hij de laatste fase voorbereidt om Mijn kinderen thuis, naar Mij, te brengen.

Jullie thuis zal met de Mijne verstrengeld zijn. Geduld, volharding, lijden, tranen en liefde voor Mijn Zoon zullen allemaal verenigd zijn als jullie deze moeizame weg, naar Mij toe, bewandelen. Enkel diegenen die sterk genoeg zijn, zullen de laatste stappen bereiken.

Jullie geliefde Vader

God de Allerhoogste

Kruistochtgebed (98) ‘Opdat de genade van God de wereldleiders zou bekleden’

Woensdag 6 februari 2013 14.55u

O mijn gezegende Moeder van de Verlossing,

vraag a.u.b. aan Uw Zoon

om Zijn genaden en liefde uit te storten over die leiders, die de wereld beheersen.

Bid dat het Licht van God hen zal genezen van de blindheid

en hun hart van steen zal ontsluiten.

Belet hen aan onschuldige mensen vervolging op te leggen.

Bid a.u.b. dat Jezus hen zal leiden en hen zal beletten te voorkomen

dat de waarheid van Zijn Leer verspreid wordt naar naties over heel de wereld.

Amen.

Kruistochtgebed (97) ‘Om de kruistochtgebedsgroepen te verenigen’

Dinsdag 5 februari 2013 19.45u

O geliefde Moeder van de Verlossing,

ik smeek U om, door Uw gebeden,

wereldwijd heel het restleger van God te verenigen.

Bekleed alle kruistochtgebedsgroepen met de genade van redding,

die door de barmhartigheid van Uw Zoon, Jezus Christus, over ons uitgestort wordt.

Zend Uw engelen om ieder van ons te beschutten,

vooral die priesters die de kruistochtgebedsgroepen leiden.

Help ons de afleidingen te vermijden, die onder ons verdeeldheid veroorzaken,

en bescherm ons met Uw geschenk van de wapenrusting

zodat we immuun worden voor de aanvallen die we,

vanwege onze liefde voor Jezus Christus,

zullen moeten ondergaan in deze missie om zielen te redden.

Amen.

De Moeder Gods: Jullie moeten bidden voor al diegenen die hoge plaatsen, met macht over jullie naties, bekleden

Woensdag 6 februari 2013 14.55u

Mijn kind, jullie moeten al jullie gebeden nu wijden aan die verdwaalde zielen, die het bestaan van God niet zullen erkennen.

Verstrooid over de hele wereld, maken deze arme zielen een tijd door waarin zij door leugens gekweld worden. Die leugens worden door de Bedrieger in hun hart geplant. Zonder het Licht van God in hun hart, hebben zij niets om naar uit te kijken. Zij eren God niet, dus proberen zij in plaats daarvan een vervanging te vinden. Deze vervanging neemt gewoonlijk de vorm aan van afgoderij voor andere mensen of materiële dingen. Al wat zij ontvangen, aan het einde van hun zoektocht naar vrede, is onrust en verwarring. Zij zullen nooit vrede vinden zonder God lief te hebben.

Mijn geliefde Vader stort, door de barmhartigheid van Zijn Zoon, Jezus Christus, Zijn Licht en liefde uit over dergelijke zielen. Zij aanvaarden deze genaden niet en keren, de enige manier die zij hebben om eeuwige vrede en geluk te bereiken, de rug toe.

Jullie moeten bidden voor al diegenen die hoge plaatsen bekleden, met macht over jullie naties, aangezien zij enorm te lijden hebben. De Boze heeft het dagelijks op hen gemunt opdat zij gebruikt kunnen worden als een middel om Gods kinderen ontberingen op te leggen. Hun plan, om elk spoor van God te wissen uit het leven van die naties die zij controleren, is al voorhanden. Als zij hun ware bedoeling onthullen, zullen ook zij – evenals die zielen die onder hun regime te lijden hebben – slachtoffers worden.

Hier is een kruistochtgebed dat jullie moeten bidden om de overheden te verlichten zodat de genade van God zich over de wereldleiders kan uitstrekken.

Kruistochtgebed (98) ‘Opdat de genade van God de wereldleiders zou bekleden’

O mijn gezegende Moeder van de Verlossing,

vraag a.u.b. aan Uw Zoon

om Zijn genaden en liefde uit te storten over die leiders,

die de wereld beheersen.

Bid dat het Licht van God hen zal genezen van de blindheid

en hun hart van steen zal ontsluiten.

Belet hen aan onschuldige mensen vervolging op te leggen.

Bid a.u.b. dat Jezus hen zal leiden en hen zal beletten te voorkomen

dat de waarheid van Zijn Leer verspreid wordt

naar naties over heel de wereld.

Amen.

Jullie geliefde Moeder

Moeder van de Verlossing

De Moeder Gods: Velen zullen alleen staan in hun streven om gebedsgroepen te vormen

Dinsdag 5 februari 2013 19.45u

Mijn kinderen, jullie moeten bij elkaar de bemoediging zoeken, terwijl jullie op elke hoek van de aarde samenkomen, om het restleger van Mijn Zoon te vormen.

Velen zullen alleen staan in hun streven om gebedsgroepen te vormen en kunnen nu en dan het gevoel hebben dat het vruchteloos is. Bij elke gebedsgroep die opgericht wordt om de kruistochtgebeden te bidden, zal jullie door Mijn dierbare Zoon een bijzondere genade geschonken worden.

Hij is in elke groep aanwezig en Hij zal jullie daarvan bewust maken. Jullie zullen Zijn liefde voelen en jullie zullen bovendien getuige zijn van de vruchten, daar deze eruit zullen voortstromen en Zijn allerheiligste Woord verspreiden.

Kinderen, jullie zijn gezegend dat jullie de gave van nederigheid geschonken wordt, want enkel diegenen onder jullie die het Woord van Mijn Zoon zonder enige twijfel aannemen, zullen veel bekeringen voortbrengen door jullie gebedsgroepen.

De Heilige Geest beweegt zich nu snel onder jullie, liefste kinderen, en het bezorgt Mij zoveel vreugde te zien hoezeer Hij jullie ziel opwekt.

Jullie moeten verenigd blijven, Mijn kleine kinderen, want Mijn Zoon heeft jullie liefde en inzet nodig zodat Hij de mensheid kan redden. Jullie zullen echter een doelwit worden voor de Boze, die elke demon onder zijn hoede op de been zal brengen, om bij jullie binnen te dringen en verdeeldheid te veroorzaken. Herken deze pogingen voor wat ze zijn en vertrouw volkomen op Mijn Zoon. Roep Mij aan, jullie geliefde Moeder, om jullie kruistochtgebedsgroepen verenigd te houden.

Kruistochtgebed (97) ‘Om de kruistochtgebedsgroepen te verenigen’

O geliefde Moeder van de Verlossing,

ik smeek U om, door Uw gebeden,

wereldwijd heel het restleger van God te verenigen.

Bekleed alle kruistochtgebedsgroepen met de genade van redding,

die door de barmhartigheid van Uw Zoon, Jezus Christus,

over ons uitgestort wordt.

Zend Uw engelen om ieder van ons te beschutten,

vooral die priesters die de kruistochtgebedsgroepen leiden.

Help ons de afleidingen te vermijden,

die onder ons verdeeldheid veroorzaken,

en bescherm ons met Uw geschenk van de wapenrusting

zodat we immuun worden voor de aanvallen die we,

vanwege onze liefde voor Jezus Christus,

zullen moeten ondergaan in deze missie om zielen te redden. Amen.

Ga heen in vrede, Mijn geliefde kinderen, en weet dat het restleger van God, door de genade van Mijn Zoon, Hem zal helpen om miljarden zielen te behouden.

Jullie geliefde Moeder

Moeder van de Verlossing

De mens moet zich te allen tijde inspannen om zoals Mij te zijn

Maandag 4 februari 2013 22.45u

Mijn zeer geliefde dochter, terwijl de rampen over de hele aarde toenemen, moet de mens zich op een eenvoudig niveau te allen tijde inspannen om zoals Mij te zijn.

In jullie dagelijks leven is het belangrijk anderen te behandelen zoals Ik het jullie geleerd heb tijdens Mijn tijd op aarde. Jullie moeten altijd eerst nadenken voordat jullie enige actie, die iemand anders zal raken op een manier die tot conflicten zou kunnen leiden, ondernemen. Wanneer je om hulp gevraagd wordt, geef deze! Indien iemand ruzie met jullie uitlokt, waarvan jullie weten dat dit anderen zal kwetsen, moeten jullie dit tegenhouden! Hoe jullie met anderen spreken, zal een rechtstreeks effect hebben op jullie gemoedsrust. Behandel anderen oneerlijk, spreek kwaad over hen of probeer hen te bedriegen en jullie zullen dat jezelf aandoen. Want Ik zal jullie oordelen naar de manier waarop jullie anderen behandelen. Alles wat goed is in jullie hart kan gekoesterd worden om jullie in staat te stellen een vat te worden, zodanig dat jullie anderen kunnen behandelen zoals Ik hen zou behandelen. Want elke actie die jullie ondernemen om Mij te behagen, geeft grote eer aan God.

Zoek in jullie dagelijks leven altijd naar de waarheid want het zal jullie helpen in jullie strijd tegen het kwaad, waartegen jullie het in elk stadium van deze tocht met mij zullen moeten opnemen.

Jullie Jezus