Ik ben Christophe De Smet, en gebruik soms ook wel de schuilnaam The Shark.
Ik ben een man en woon in Merelbeke (België) en mijn beroep is verkeersleider.
Ik ben geboren op 07/08/1972 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Britse humor,games,non fictie boeken en waanzin.
Ben een goedlachse,schalkse 30er.
Samenwonend met de lieve Sandrine.
Ben de trotse vader van 3 bloedmooie kids;Kjell,D
Er zijn enkele links en een shortcut naar het spelletje Sudoku bijgekomen. Ze zijn te vinden in de rechterkolom van de site. De eerste link brengt je naar de site van Tattoo-shop Body Design gelegen te Gent. Deze artiesten zijn verantwoordelijk voor mijn 2 laatste kunstwerkjes op mijn onderarmen. Tevens zullen zij op een later nog te bepalen datum en tijd, een volgende tattoo (vermoedelijk laatste) plaatsen op mijn rug (midden tussen de schouderbladen). Sandrine zal ook bij hun een nieuwe tattoo laten zetten, eens ze over het definitieve design 100% zeker is. Nodeloos te vertellen aan eventuele aspiranten, dat je niet alleen 100% zeker moet zijn over wat en waar je het laat plaatsen. MAAR belangrijker OF je er wel één laat plaatsen !!! Weet dat ik nagels met koppen sla. Maar het staat definitief op je lichaam, dus bezint eer ge begint. Stel het liever uit of annuleer het gewoon als je er niet volledig achterstaat. De tweede is een absolute aanrader voor mensen die zich soms met hun email ergens moeten aanmelden.Maar dat liever niet met hun eigen emailadres doen. 10minute-mail is ,wat de naam al doet vermoeden, een site waar je een emailadres kan aanmaken dat maar (je raadt het al) 10minuten blijft bestaan. Dus voor die sites die een adres vragen ter verificatie is deze tool onontbeerlijk. In de strijd tegen spam en andere email-nonsens is dit een zware aanrader. De derde is Woodvale Ocean Rowing. Iets waar ik een programma over heb gezien op Discovery. Heb mezelf de opdracht gegeven om in 2010 deel te nemen aan de Atlantic Rowing Race. Een ongeveer 40dagen durende uitdaging die je van de Canarische eilanden naar de Nederlandse Antillen brengt. Heb er mijn zinnen op gezet en er zal veel moeten gebeuren om me van gedacht te doen veranderen.
En dan Sudoku. Een aanklikbare link staat net onder de "mijn favoriete links" segment. Veel plezier.
Cheers, The Shark
PS: foto van één van de deelnemende boten tijdens de 2006 editie van de Atlantic Rowing Race.
8 juni zit er weer op. Vaderdag zit weer voor een jaar opgeborgen in de diepvriezer. Het was een mooie dag voor me aangezien mijn 3 kids bij me waren. Door het toeval was het net mijn weekend met mijn 2 oudste schatten ; Kjell en Dagmar. Net als mijn verjaardag is alles wat "mij" eventueel in de bloemetjes zou kunnen zetten(zoals vaderdag) een maat voor niets. Ik zie er het nut niet van in! Ik heb veel liever eens een lief woord, schouderklopje of attentie op een dag wanneer je het niet verwacht. Laat ons toch ook "onze" verminderde koopkracht niet uit het oog verliezen. Net als al die andere kompleet overbodige stimulansen om toch maar te kopen!! Zoals ; nieuwjaar, Halloween , St. Valentijn , moederdag , secretaressendag , 90km/u door smog-dag , Oostenwind-dag , mijn gsm is 3 maand oud en dus volledig out of date-dag, etc , etc ,....... Dit allemaal ons steenhard opgedrongen door de kleine en middelgrote middenstand. Want ah ja, die mensen hebben ook last van verminderde koopkracht, waardoor de mallemolen maar blijft draaien !! Denk dat jullie begrijpen dat ik het er niet mee heb...... Wat ik daarentegen probeer te doen (ondanks die verdomd verminderde koopkracht) is de mensen dicht bij me op NIET verplichte dagen eens een attentie te geven of me eens van mijn attenste kant te laten zien. Klein voorbeeld : Sandrine heeft niets met Valentijn gekregen. Maar wel 4 dagen later,zuiver om dwars te liggen. Dan krijg je zelfs nog een smalende opmerking van diezelfde middenstand : " Kadoke vergeten voor Valentijn, mijnheer?!". Momenten dat ik blij ben dat ik rustiger van aard geworden ben. Ze zeggen dat ik een gat in mijn hand heb qua geld. Wel dat klopt. Maar als ik dan eens wat extra heb(zie opmerking ivm koopkracht hierboven) zal ik het niet laten om dat te delen met mijn dichte kring. Net zoals mijn vader ! Soit, waarvoor ik deze blog eigenlijk schrijf is dus voor mijn vader en zoals typisch ben ik weer doorgeschoten in relatie tot het onderwerp.
Mijn vader en ik zijn een verhaal in opbouw. Hoe ouder ik (vermoedelijk hij ook) word, hoe beter we eigenlijk opschieten. Heb een enorm respect voor mijn vader en dat groeit nog dagelijks. Hij is al meer dan eens mijn rots in de branding geweest. Door mijn karakter, laat ik hem dat maar bar weinig zien. Hetgeen niet wil zeggen dat ik dat voor normaal neem. Kan alleen spijtig genoeg de teugels van mijn gevoelens maar enkele malen per jaar laten vieren. Het is raar en moeilijk uit te drukken. Maar heb met mijn vader een soort relatie die rust op mijn pogingen om goed te doen in zijn ogen. Wil hem trots maken want hij verdient dat. Er komt een tattoo op mijn rug van 2 ruiters op 1 paard met de tekst : In hoc signo vincit.Hij weet hiervan. Wat hij niet weet is ; de eerste ruiter refereert naar hem. Want zolang je als vader-zoon leeft overwin je alles. Mijn pa, cum laude.
Mijn vader is de man , die zolang hij leeft mij vertrouwen en bescherming geeft De man die me rechtvaardig advies kan geven die heeft gezorgd dat ik vooruit kom in het leven Nu ik ouder ben zie ik dat ik op hem lijk en dat ik eigelijk op dezelfde manier naar het leven kijk De band is nu nog hechter en alles wat ik eigenlijk wou is hem heel simpel zeggen dat ik van hem hou.
In nomine feliciter.
Cheers The Shark
PS: foto's : MIJN PA !! Laatste foto, niet te vergeten, Sandrine haar veel te vroeg overleden vader; Bernard.Mijn gedachten vandaag waren meer dan eens bij hem. Had hem ZEER graag gekend. Volgens Sandrine hadden we vermoedelijk zeer goed overeengekomen! Betwijfel het geen seconde. Leeft ergens verder in zijn kleinzoon Till Bernard De Smet.(op foto bovenaan links, net thuis en enkele dagen oud,slapend op mij).
8 juni zit er weer op.
