De baai van San Sebastian met de haven en één van de stadsstranden.
San Roque feest
In Deba
Gernika historische hoofdstad
Vroeger werd onder deze eeuwenoude eik de eed afgelegd. (wetten)
Bilbao ligt in het noorden van Spanje
Aan de rivier Nervión
Castro Uridiales
De Santa Mariakerk is in gotische stijl gebouwd.
Liendo Het pad tot Playa de San Juliàn in Liendo
Requejada Een van de vele stuwmeren.
St Vincente de la barquera Een oud vissersdorpje.
Llanes Pena tu puertas de Vidiago
Kerk van San Juan de Villapañada
Penaseta
Grandas de Salime
Alberque in Lugo
Melide
Kleren verbranden einde camino
Sfeerbeelden over de laatste 780 km
San Sebastian-Zumaia-Deba
Lezama - Bilbao
Pobena Muskiz
Pobena/Muskiz-Castro/Urdiales
Markina-Xemein-Gernika
Castro Urdiales - Liendo
Liendo - Guemes
Santander - Camplengo
Camplengo - Comillas.
Comillas/San Vinc. d/ l Barquera
San Vinc. d/l Barquera/La Franca.
La Franca - Poo
Poo - Ribadesella.
Ribadesella - La Isla
Grado - Salas
Vervolg in de rechterkolom
Claire & Jean Pierre op weg naar Santiago
12-08-2010
Oviedo op YouTube
Oviedo hoofdstad van Asturië, ligt in het noorden van Spanje
(Automatische update) als ze op schema zijn komen ze vandaag in Oviedo aan, met morgen de laatste rustdag om dan op 14 augustus aan hun laatste etappe te beginnen tot in de Compostela Oviedo is een belangrijke stad i.v.m. de camino. Vanuit deze stad vertrok Alfonso II naar Compostela wanneer het graf van Santiago was ontdekt.
Deze morgen zijn we met de regen wakker geworden en ook met de regen op stap gegaan. Het was weer van die vieze motregen die je doornat maakte. Het duurde gelukkig niet te lang en koud was het ook weer niet. Ons parcour verliep overwegend over verharde kleine wegen naar Oviedo. Het was ongeveer rond de middag toen we Oviedo bereikten. We hadden nog ruim de tijd om de stad te bezoeken, en omdat het weer niet zo denderend is zijn we van plan morgen gewoon ons route verder te zetten en onze planning aan te passen volgens de mogelijkheden.
We zijn nog steeds op schema en de conditie is nog prima in orde . Waar we morgen naartoe trekken, moeten we nog eens bekijken, eerst een douche nemen en dan zien we wel hoe we de dag nog vullen. Tot de volgende keer.
Vandaag is het Villaviciosa geworden omdat we al voor de middag in Sebrayo waren vandaar beslisten we door te stappen tot Villaviciosa waar we verplicht waren een pensionkamer te huren omdat hier geen refuges zijn. De stad is wel aangenamer om eens door te wandelen. We hadden een redelijk pittig parcour en een warme temperatuur 28 graden. De last begint door te wegen voor sommige mensen. Onze Louis denkt morgen een stuk met de trein te doen, en onze spaanse vriendin legt er vandaag ook het bijltje bij neer. We duimen voor onszelf en gaan rustig verder Tot later Doei
Goed geslapen deze nacht en wakker geworden met het geluid van de golven op zee. We namen dan ook ons ontbij met zicht op zee, waarom niet. Het weer was iets minder goed, het hqd geregend deze nacht. Het was een zwoele dag vandaag. We hadden terug weer een zeer mooi parcour met beperkte moeilijkheidsgraad. La Isla is een van de laatste kuststadjes waar we doorkomen. Klein gezellig en redelijk toeristisch. Een oud schooltje fungeerde als albergue. Er kwamen hier terug en paar tendinitis patienten toe, gelukkig zijn wij daar nog van gespaard gebleven. Het was vandaag eerder bewolkt waardoor we minder goed zicht hadden op de kust.
Onze km stand. 403,9 gestapt Nog te stappen. 390,1
Deze morgen zijn we vroeg vertrokken omdat ze warm weer voorspelden. We hadden een ontbijt a l' improvist. Koekjes, zoals de spanjaarden dat hier veel eten, een stuk kaas limonade en een blik perzikken. In de winkel hadden we daags voordien niet gevonden wat we nodig hadden voor een degelijk ontbijt vandaar uw plan trekken. Ook vandaag krijgen we weer een onvergetelijk parcour langsheen groene paadjes en langs een bergflank vanwaar we nog zicht hadden op de oceaan. Langs de ene kant vergezelden ons de picos de Europe en langs de andere kant de oceaan, echt de moeite. In Llanes wa het ons afgeraden om naar de albergue te gaan, omdat daar dit week-end feesten gepland waren. We stapten even verder door tot Poo waar we een prive albergue hadden, ook daar waren al sporen van de festiviteiten en was er daar een bandje aan het spelen tot 24 u. Als je moe genoeg bent hoor je dat toch niet meer . Ook dqqr was ook weer alles volzet. Dan zeggen dat het op de norte niet druk is.
' s Morgens was er een beetje rumoer geweest met de hospitalero, omdat iemand vond dat 1 voldoende was voor hetgeen hij gekregen had als volpension. Bij de start liepen we in het voetspoor van een spaans koppel waarmee we al een paar dagen in de voetsporen liepen en daardoor hebben we een aftakking gemist van N634. Zo volgden we het niet officiele parcour . Vandaag verlieten we definitief Cantabrie en stapten ons parcour verder in Asturië. Na een aantal km stappen kwamen we in Colombrië aan en konden daar genieten van de prachtige koloniale huizen die daar nog te zien zijn. Omdat er in Colombrië de jeugdherberg volledig volzet was, opteerden we nog een paar km verder te stappen tot La Franca waar we een kamer huurden in een gezellig famillie hotelletje . Het was een superdag, we hadden weer een prachtige tocht gehad en een angenaam wandelweertje.
Deze morgen van de Jeugdherberg vertrokken en onderweg onze croissantjes met chocomelk opgegeten. Plots stapte onze spaanse vriend daar alleen voorbij. Zijn vrouw had last van tendinitis en zou met de bus naar Ribadesella rijden. Wij stapten verder en een paar uur later zoals gepland kwamen we in Ribadesella aan. Gezien de feestelijkheden in de stad, hoopten we nog een beetje van de sfeer te kunnen opsnuiven, maar inderdaad snuiven was het, maar zeker niet aangenaam. We kwamen daar in een nooit geziene mesthoop terecht,je moest echt een knijper op je neus zetten om erdoor te geraken. We hadden ook hier weer een jeugdherberg net aan de dijk van de oceaan.
Het was rotweer deze voormiddag. We hadden regen tot we ons eindpunt bereikt hadden. Gelukkig was de refuge vroeg open en konden wij onze rugzakken daar achter laten en de stad binnenlopen. We zijn hier in een heel mooi schilderachtig vissersdorpje die ook veel toeristen aantrtekt.
Toen we terug naar de refuge stapten was het nog maar rond de middag, we namen eerst een douche en aten onze pic nick op die we voor onderweg meegebracht hadden. De hopsitalero bood ons onmiddellijk een glas wijn aan en ook nog een bord paella.
Deze namiddag houden we ons rustig en hebben we ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om onze rugzak inhoud eens in de wasmachine te gooien.
Morgen wordt het weer een korte etappe maar we zitten nog goed op schema
Uitstekend wandelweertje voor een schitterend parcour. Kort na het vertrek kwamen we in Santilla del Mar aan, een heel artisanaal en toeristisch stadje. In Ciguenza wachtten een aantal kinderen ons op en boden ons spontaan een drankje of een hapje aan. Omdat we toch van plan waren daar even te stoppen gunden we de kinderen het genoegen van hen een drankje te nemen tot hun grote vreugde. Ze waren heel sympathiek en probeerden hoe dan ook een gesprekje aan te knopen.
Even verder kwamen we na een steile beklimming en dito afdaling in het schilderachtige dorp Cobreces terecht. Voor we Comillas binnen stapten, liepen we nog door een zeer archtiecturale wijk van prachtige oude huwen met fantisch mooie balkons uitgewerkt in hout.
Toen we even later bij de refuge aankwamen, was het al heel druk, en er waren maar 20 plaatsen. We etelden het aantal personen en het zou net nipt zijn. Om 16 uur toen de refuge openging stuurde de hospita een aantal fietsers terug op pad naar een volgende halte. Het was ons geluk , wij kregen juist de laatste 2 bedden toegewezen.
Na het douchen bezochten we nog de stad die ook zeer toerisch is en veel te bieden heeft.
Ondertussen zijn we al aan km 319 en hebben we er nog 454 km te stappen
In Santander sliepen we als haringen in een ton. We warern blij weer op stap te kunnen gaan. We vertrokken via de mooie winkelstraat die nu nog heel rustig was. Na een paar km stappen, namen we een verplichte rust. De trein van 10u32 was juist vertrokken. We namen dus de trein van 11u32 omdat wij het niet riskeerden de sopoorwegbrug te voet over te steken. We hadden een rustig parcour zonder noemenswaardige hoogtepunten behalve dat we een aantal km langs een pijpleiding gelopen hebben die zeer ergerlijk was. Normaal zouden we stappen tot Requejade, maar omdat er daar maar 6 slaapplaatsen waren, beslisten we door te stappen tot Camplengo. We kwamen daar in een prive refuge waar het al bij al niet zo slecht was. Wij waren er als enige Belgen en moesten ons verstaanbaar maken in het Spaans, Engels, Duits of Frans. De mama had voor ons gekookt. Tegen etenstijd zaten we met 10 aan tafel te smullen van een heerlijke maaltijd. We sloten af met een gezellige ineternationale babbel onder pelgrims.
Tot heden hebben we goed wandelweer gehad. Niet overdreven warm en geen regen. Na eem paar klimmetjes over goed begaanbare paadjes parallel met de zee kwamen we in La Madeleine aan, waarna we onmiddellijk aan een lange en steile klim begonnen op onverharde rotspaden. De vreugde de top bereikt te hebben was van korte duur bij de derde bocht in de afdaling is JP uit de draai gevlogen en is hij in de keien terecht gekomen, Gelukkig geen verwondingen en we konden stilletjes verder stappen. I
In Liendo kwamen we in een gloednieuwe refuge terecht., samen met 4 Denen, een Duitser en drie Spanjaarden . Om 20 uur gingen we naar de mis in het kleine kerkje. Niettegenstaande het er zeer muf rook, was er toch veel volk in de kerk. Voor 's avonds hadden we een improvisatie menu klaargemaakt.
Eindelijk nog eens gelukt om te internetten, we gaan vlug een beetje verslag geven van de voorbije dagen.
Omdat J.P het niet zag zitten om terug de altamira te beklimmen met de rugzak, besloten weonze weg te vervolgen langs het water; Het was niet zo makkelijk om de vuile industiestad Bilbao uit te stappen. Uiteindelijk kwamen we in Zorrotza aan het geboortedorp van Zorro en Sr Garcia. Vandaar stapten we verder naar Portugalete waar we door een paar volksfiguren door de stad geleidt werden. We kwamen op een fiets en wandelpad van 11km die ons naar het strand van Pobena Muskiz bracht, Toen we in de refuge aankwamen (een oud schooltje) zei men ons onmiddellijk dat er voor de volgende etappe nieks te bekomen wa onderweg. Omdat er in het dorp geen winkels waren , gingen we naar de kust om daar onze voorraad op te doen . Daar aangekomen was er ook geen enkele winkel . We gingen een bar binnen en bestelden ons een paar broodjes om 's anderendaags mee te nemen en in een restaurantje in het dorp gingen we een dagmenu eten.
Deze morgen zijn we opgestaan in de gietende regen. Toen we vertrokken bleef het maar regenen, gelukkig was het parcour verhard en slechts 12 km. Door een dubbelzinnige uitpijling gingen we de verkeerde weg op waardoor we na x aantal km beseften dat we duidelijk van onze eindbestemming afweken. Met z'n drieën hadden we dan maar besloten om autostop te doen tot Somo waar we de overzet naar Santander namen. Onze km hadden we ruim gestapt. In Santander aangekomen, wa het terug water aan het gieten. Eerst de refuge opgezocht en dan maar een dagschotel gaan eten. Op dit moment is het droog maar bewolkt
Op dit moment hebben we al 251,4 km gestapt Nog te stappen 522,6 km
De voetjes doen het nog goed en de moed blijft erin.
We vertrokken vandaag later dan gepland, met een paar nijdige klimmetjes op goede paden naar Laredo. Eens door het centrum hadden we nog een vijftal km te stappen tot aan de veerboot. De oversteek ging naar de kaai van Santona. Voorbij het centum wezen de gele pijlen rechtsaf een stijl en smal rotspad omhoog met ernaast diepe afgronden. Het was Jp zijn ding niet gezien zijn chute van daags voordien. Bij het strand aangekomen, moesten we nog 3 tot 4 km door het mulle zand om het dorpje Noja te bereiken. Vanaf hier konden we terug de wegmarkeringen volgen en via sterk golvende wegen Guemes bereiken. Het onthaal bij Don Ernesto is er een om niet te rap te vergeten. Volledig avondmaal, ontbijt en camino gezaang begeleid op gitaar. We waren hier in een internationaal gezelschap, maar niemand maakte onderscheid voor elkaar , we wareen vrienden onder elkaar.
Pelgrim zijn is je pelgrimstaf nemen en op weg gaan. Je kleine zekerheden verlaten om te ervaren wat en wie de grote zekerheid is en daarop mogen steunen als op een staf.
tekst : Vlaams genootschap van Santiago de Compostela
Zoeken in blog
Sfeerbeelden Claire&jean Pierre in Bilbao 2010 klik hier
Archieffoto's 2007
Archieffoto's 2008
Archieffoto's 2009
Kerk van San Martin in Askizu
Patroonheilige v/d pelgrims
Bolibar gelegen nabij de grens met Gipuzkoa
Beschut door de berg Oiz (1026m)
Pelgrimroute
Lezama/ Bilbao
Pobena Muskiz In deze badplaats kan je genieten van het betoverende landschap.
Güemes Alberque in Güemes sterk aanbevolen voor de pelgrims
Santander De stad is gelegen aan de Costa Verde, aan de Cantabrische Zee
Cobreces Plaats waar overnacht kan worden
Unquera een van minst bezochte plekjes van Spanje
Ribadesella Ribadesella heeft twee duidelijk onderscheiden kanten
(Automatische update)
