Het is me wat, die hele bachelor en masterhervormingen. Alles is (wordt) anders en voor diegene die in het nieuwe systeem gestart zijn kunnen dan maar voor proefkonijn spelen. Ikzelf ben 1 onder hen. Eén van deze wijzigingen betreft de zogenaamde "meesterproef". Een ietwat middeleeusachtig klinkende naam voor de vroegere thesis of eindwerk. Hét grote verschil is dat je nu maar 1 jaar de tijd krijgt om aan deze meesterproef te werken en dat het minimum aantal bladzijden naar 60 wordt gebracht. Je vraagt je nu misschien af waarom ik over iets bezig ben dat maar pas over zo'n 2 maanden relevant voor me zal zijn. Wel, ik was lange tijd van plan om de master bedrijfscommunicatie te gaan studeren volgend jaar en binnen deze master vervangt een verplichte stage de meesterproef. Welnu, na heel veel rondrvraag te doen en verschillende meningen bij elkaar te voegen heb ik definitief besloten om te gaan voor de master communicatiewetenschappen ( optie communicatiemanagement), wat eigenlijk een verderzetting/uitbreiding is van hetgeen ik nu studeer. Binnen deze master moet je echter wél een meesterproef maken en omdat ik vind dat je nooit vroeg genoeg aan iets kan beginnen, ben ik dan ook al beginnen denken aan een onderwerp. Ik zou dolgraag iets willen maken rond 1 van mijn passies, namelijk Cirque du Soleil. Ik had al wat ideeën uitgewerkt en deze een goede maand gelden voorgelegd aan programmaverantwoordelijke voor de opleiding communicatiewetenschappen, professor Jan van den Bulck. Hij kon zich vinden in mijn project en zei dat het normaliter geen enkel probleem zou zijn dat dit onderwerp zou kunnen worden goedgekeurd door de onderwijscomissie die hun uiteindelijke fiat moeten geven. Zonder medewerking van Cirque du Soleil zelf begin je natuurlijk niet veel om je onderwerp op een wetenschappelijk verantwoorde manier uit te werken. Maar ja, hoe geraak je binnen in zo'n entertainment gigant? Een 1ste contactpoging met het hoofdkwartier van Cirque du Soleil in Montréal (Canada) leverderde niets op, dan maar het over een andere boeg gooien. Cirque heeft haar Europese hoofdkwartier in Amsterdam, misschien dat het via deze weg wél zou lukken. Op de brief die ik gestuurd heb, heb ik nooit reactie gekregen ( later zou blijken dat Cirque verhuist is en dat de brief ook nooit is aangekomen geweest). De moed begon me in de schoenen te zakken maar opgeven staat nu 1X niet in mijn woordenboek. Een 3e poging dan maar, via medina factory, een organisatie dat ondermeer gespecialiseerd is in culturele marketing en vaak als tussenpersoon opdraaft wanneer 1 van de shows van het wereldbefaamde Canadese circusgezelschap in ons land vertoeft. De dame in kwestie was zo vriendelijk om mijn mail door te sturen naar de " European marketing manager" en gisteren kreeg ik deze mail terug:
"Beste Christophe,
Dank je wel voor je brief. Onze excuses dat het een tijdje heeft geduurd voordat we bij je terugkomen. Normaliter gaan wij niet op dit soort verzoeken in maar Shawn Kent, onze marketing director en ikzelf vonden je brief en project zo interessant dat we zeker geinteresseerd zijn om mee te werken.
Misschien kunnen we binnenkort een keertje bellen om helder te krijgen wie/wat/wanneer geinterviewd kan worden.
Tot gauw en nogmaals onze excuses voor de late reactie."
Yes, yes en nog eens yes! Het was me dan toch weer maar eens gelukt. En het geluk zou niet opkunnen want diezelfde dag stond er ook nog iets anders op het programma, een reisje naar Planckendael.
Ik heb het de afgelopen dagen ontzettend druk gehad. Elke dag stond er wel iets anders geprogrammeerd. Morgen of overmorgen beloof ik jullie dan ook dat ik jullie zal overladen met een hele reeks nieuwe berichten op mijn blog, tot dan.
Zon, eindelijk zon! Na meer dan 6 weken achter de boeken te hebben gezeten, was het eindelijk is tijd om iets sportiefs te doen. Tot hiertoe was het weer echter niet echt aan mijn kant, maar gisteren was het dat duidelijk wel. Fietsen, dat zou het worden. Zalig zo fietsen op de dijk met de Rupel als gids. Blijkbaar was ik niet de enige die deze fietstocht in gedachten had want je kon letterlijk over de koppen (rijden) lopen. Een warme zon, een lichte bries en genieten maar. 6 weken stil zitten lieten zich wel al snel voelen: de conditie was er duidelijk niet! Toch was deze tocht meer dan de moeite waard en ben ik helemaal tot in Mechelen gereden ( en terug natuurlijk), al stond er eigenlijk Lier bovenaan mijn verlanglijstje, ik moet een verkeerde afslag genomen hebben .
Afgelopen donderdag was niemand minder dan " the voice of Europe", of te wel Eddy Wally te gast in de zomerse talkshow " Zomer 2007 " op één. En wat was Eddy weer goed op dreef! Het deed mij onmidellijk terugdenken aan het eigen interview dat Tom ( een goede vriend van me) en ikzelf met Eddy hadden, enkele maanden terug. In plaats van de 5 minuten dat ik gevraagd had, spraken we in totaal bijna 2 uur met de heer Wally! Wat een persoonlijkheid, wat een man. Ik was er zelfs nog meer van onder de indruk, dan de ontmoeting die ik ooit had met illusionist David Copperfield. Vreemd? Zéér zeker. Eddy is gewoon...Eddy, maar op hetzelfde ogenblik ook heel gewoontjes. En gelachen dat we gedaan hebben daar in de bar van het hotel in Gent. " Geweldig". Eddy was zelfs zo vriendelijk om onze drank en parking te betalen . Respect! Of zoals hij het zelf zegt wanneer men met hem lacht: " laat ze maar doen, Eddy pakt toch maar de poen", en gelijk heeft hij! Het interview is trouwens nog steeds te bekijken via deze link: http://youtube.com/watch?v=t0r3PvS8qAs
Na 3 jaar werken en zwoegen ( om de prestatie wat extra glans mee te geven ) eindelijk een (nieuw) diploma op zak: bachelor in de communicatiewetenschappen (geslaagd met onderscheiding, maar dat klinkt een beetje stug,niet?). Hoe dat voelt? Ik voel eigenlijk helemaal niets. Of jawel, krampen, maar dat is van te veel te eten. Fiere ouders zorgen voor een lekker etentje op restaurant om het resultaat van zoonlief te vieren. Lekker, dat wel ja: trio van tonijn, lamsbout en overdosis aardbei. Lekker. Echt lekker. Alleen is mijn buik op dit moment het niet echt met me eens. 3 maanden vakantie. Zalig, alhoewel. 3 maanden is echt wel een beetje van het goede te veel hoor, daarom ga ik vanaf volgende week op zoek naar een vakantiejob voor de maand augustus. 3 maand luieren zou een beetje te veel van het goede zijn, niet waar? Eind september kan ik dan aan mijn master beginnen. Maar dat is nog wel een hele tijd veraf...
Tja, de 1ste keer, het is nooit echt makkelijk. De 1ste keer naar het kleuterklasje gaan, de 1ste keer met de auto leren rijden,én de 1ste keer een tekst schrijven voor je blog. Bloggen is "in" hoor je continu op het nieuws, dus vraag ik mij af waarom het zolang geduurt heeft vooraleer ik er zelf mee begon. Het moest er ooit eens van komen, en bij deze , mijn blog!
Christophe
( oh ja, de spellingsfouten zal je er maar bij moeten nemen, zo zit ik nu 1X in elkaar )
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Het is geleden van mijn stage bij Fata Morgana van vorige zomer dat ik nog eens in Oostkamp was geweest. De laatste keer dat ik in Brugge ben geweest, was samen met mijn goede vrienden tijdens het "Chocolaté"-festival (
. Oh ja, nog een tip, als het een warme dag is steek dan nooit een chocoladebonbon samen met je gsm samen in je broekzak, ik weet wat de gevolgen kunnen zijn
Het moet al van in mijn zéér jonge kinderjaren geleden zijn dat ik nog eens in Planckendael ben geweest. De eerste zonnestralen van de maand juli van dit jaar dreven me er heen. Het werd een warme en gezellige dag. Planckendael en de zoo van Antwerpen zijn 2 totale uitersten. Waar in de zoo van Antwerpen alles compact en sysmmetrisch is, is het in Planckendael daarentegen weids en grillig. Meermaals kon je achter elke hoek wel iets nieuws ontdekken. een heel ander concept in vgl met de Zoo, maar zeker zo boeiend. Als een ware Japanner trok ik ten strijde om toch maar die ene foto te kunnen maken. Al moest ik 5 minuten blijven stilstaan, ik moet en zou die éne foto moeten hebben 
. Het resultaat van dit alles ( of allesziens een kleine impressie ervan) kan je bekijken op mijn msn space via deze link: 
Het is me wat, die hele bachelor en masterhervormingen. Alles is (wordt) anders en voor diegene die in het nieuwe systeem gestart zijn kunnen dan maar voor proefkonijn spelen. Ikzelf ben 1 onder hen. Eén van deze wijzigingen betreft de zogenaamde "meesterproef". Een ietwat middeleeusachtig klinkende naam voor de vroegere thesis of eindwerk. Hét grote verschil is dat je nu maar 1 jaar de tijd krijgt om aan deze meesterproef te werken en dat het minimum aantal bladzijden naar 60 wordt gebracht. Je vraagt je nu misschien af waarom ik over iets bezig ben dat maar pas over zo'n 2 maanden relevant voor me zal zijn. Wel, ik was lange tijd van plan om de master bedrijfscommunicatie te gaan studeren volgend jaar en binnen deze master vervangt een verplichte stage de meesterproef. Welnu, na heel veel rondrvraag te doen en verschillende meningen bij elkaar te voegen heb ik definitief besloten om te gaan voor de master communicatiewetenschappen ( optie communicatiemanagement), wat eigenlijk een verderzetting/uitbreiding is van hetgeen ik nu studeer. Binnen deze master moet je echter wél een meesterproef maken en omdat ik vind dat je nooit vroeg genoeg aan iets kan beginnen, ben ik dan ook al beginnen denken aan een onderwerp. Ik zou dolgraag iets willen maken rond 1 van mijn passies, namelijk Cirque du Soleil. Ik had al wat ideeën uitgewerkt en deze een goede maand gelden voorgelegd aan programmaverantwoordelijke voor de opleiding communicatiewetenschappen, professor Jan van den Bulck. Hij kon zich vinden in mijn project en zei dat het normaliter geen enkel probleem zou zijn dat dit onderwerp zou kunnen worden goedgekeurd door de onderwijscomissie die hun uiteindelijke fiat moeten geven. Zonder medewerking van Cirque du Soleil zelf begin je natuurlijk niet veel om je onderwerp op een wetenschappelijk verantwoorde manier uit te werken. Maar ja, hoe geraak je binnen in zo'n entertainment gigant? Een 1ste contactpoging met het hoofdkwartier van Cirque du Soleil in Montréal (Canada) leverderde niets op, dan maar het over een andere boeg gooien. Cirque heeft haar Europese hoofdkwartier in Amsterdam, misschien dat het via deze weg wél zou lukken. Op de brief die ik gestuurd heb, heb ik nooit reactie gekregen ( later zou blijken dat Cirque verhuist is en dat de brief ook nooit is aangekomen geweest). De moed begon me in de schoenen te zakken maar opgeven staat nu 1X niet in mijn woordenboek. Een 3e poging dan maar, via medina factory, een organisatie dat ondermeer gespecialiseerd is in culturele marketing en vaak als tussenpersoon opdraaft wanneer 1 van de shows van het wereldbefaamde Canadese circusgezelschap in ons land vertoeft. De dame in kwestie was zo vriendelijk om mijn mail door te sturen naar de " European marketing manager" en gisteren kreeg ik deze mail terug:
.
Afgelopen donderdag was niemand minder dan " the voice of Europe", of te wel Eddy Wally te gast in de zomerse talkshow " Zomer 2007 " op één. En wat was Eddy weer goed op dreef! Het deed mij onmidellijk terugdenken aan het eigen interview dat Tom ( een goede vriend van me) en ikzelf met Eddy hadden, enkele maanden terug. In plaats van de 5 minuten dat ik gevraagd had, spraken we in totaal bijna 2 uur met de heer Wally! Wat een persoonlijkheid, wat een man. Ik was er zelfs nog meer van onder de indruk, dan de ontmoeting die ik ooit had met illusionist David Copperfield. Vreemd? Zéér zeker. Eddy is gewoon...Eddy, maar op hetzelfde ogenblik ook heel gewoontjes. En gelachen dat we gedaan hebben daar in de bar van het hotel in Gent. " Geweldig". Eddy was zelfs zo vriendelijk om onze drank en parking te betalen 
