Ter gelegenheid van kermis Vlekkem, deelgemeente van Erpe-Mere, konden verschillende kunstenaars, waaronder ikzelf, hun werken tentoonstellen. Er was een tombola met als hoofdprijs een uit te kiezen kunstwerk. Een man uit Zottegem had geluk met zijn lotje en won de prijs... en hij koos ... de "fuchsia".
Een fluweelboom, vingerhoedskruid, klaprozen, vrouwenmantel, lupinen... volop zomer in mijn tuin. Leuk om te doen terwijl buiten de winter aan zijn laatste offensief bezig is.
Dit zijn ze dan alle vier mijn rozen. De laatste was de moeilijkste. Zeer ingewikkeld lichtpatroon. Een poosje afstand van nemen, niet meer naar kijken helpt dan om weer met een heldere blik verder te gaan. Het is de bedoeling om er één werk met vier mini's van te maken.
Hoewel onze blik naar de lente gericht is, toch nog even een winterschilderijtje. Het was niet vanzelfsprekend om de koude, ijzige pracht weer te geven.
Om de kou van vorig wintertafereel te kompenseren, hier dan een vrolijk en zonnig warm zomerbeeld. Geïnspireerd op mijn eigen tuin, maar gekruid met de nodige fantasie.
Deze zomer kwam ik er nog eens voorbij. De luiken zijn opnieuw open en de bloemen bloeien mooier dan ooit. Mocht dit huis kunnen spreken ... Bij zulke gelegenheden wou ik dat ik dichtertalent bezat want het is een gedicht op zich.
Wat doet een mens op een zonnige zondagvoormiddag om eens op andere gedachten te komen ? ...Een ritje maken met paard en kar. Werken in de tuin en wandelen door de mooie natuur zijn twee andere passies, zodat het schilderen serieus concurrentie krijgt. Ik veronderstel dat het nog wel genoeg zal regenen om binnen aan de slag te gaan. Misschien moet ik mijn blog wel eens een andere naam geven.
De laureaten zijn gekozen voor de regionale tentoonstelling van Kiezen voor Kunst en ... ik ben er bij... met mijn "Bevroren Ochtend" Nu kan ik in december deelnemen aan de provinciale tentoonstelling in Gent.
Dit is zo'n echt typisch lentebeeld : schaapjes en lammetjes. En dan te zeggen dat de meeste lammetjes op tafel eindigen met pasen... niks voor mij in ieder geval.
Dit is één brok nostalgie. Vroeger was dit een bruisend café,midden in het bos. Mijn ouders gingen er toen ze jong waren dansen. Ik ben er ooit nog meegeweest als klein kind, maar toen was het al geen café meer. Ik zie mij nog zitten op het overdekt terras, tussen de klimrozen ... Na de dood van de vorige eigenaresse stond het een tijdje leeg. Nu is het weer verkocht, maar de glorie van toen komt nooit meer terug. De foto die als basis van dit werkt diende is al enkele jaren geleden genomen toen het huis leeg stond. Ik vond dat ik dit ooit eens moest schilderen. De bloemen bloeiden er nog steeds, maar de luiken waren dicht, een boek; een leven was afgesloten...
Hier is het ongeveer 20 jaar geleden mee begonnen : een "schets" met waterverf van mijn dochtertje en tekenpapier. Toen heb ik besloten om opnieuw beginnen te schilderen. Ik heb me toen meteen een doos met goeie aquarelverf en een blok aquarelpapier aangeschaft en een boek over hoe het allemaal moest. Sindsdien is het niet bij één boek gebleven, ondertussen heb ik een hele verzameling waaruit ik veel geleerd heb. Maar het doen, het oefenen is natuurlijk het allerbelangrijkste.
Het huisje heb ik ondertussen al meerdere keren geschilderd en ik mag hopen dat het erop vooruitgegaan is
Ik ben Christine
Ik ben een vrouw en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 11/06/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Aquarellen maken, wandelen, tuinieren, natuur, lezen, creatief bezig zijn....
Ik wil graag mijn werk aan jullie voorstellen. Reacties worden zeer op prijs gesteld. Welkom op mijn blog.
 "Very Happy"){kind=icon}
