van zingende kinderen tot kwaaie vietnamese madammen
Dag 4:
Hetgeen we vorige keer vergeten vermeldden waren, we hadden uitzicht op een betonnen muur van het aanpalende gebouw, dus havenzicht was nog net te zien als ge goe naar links keek. Soit, het eten van de avond ervoor deed nog deugd en kon veel goedmaken. Ook de zalige douche en bed waren het belangrijkste.
Vandaar vertrokken richting Hong Phong (neen niet Kong) een piepklein dorpje in de middle of nowhere (allez Noord Vietnam) waar we werden opgewacht door een school 2-3 jarigen die ons een ode brachten over uncle Ho (Chi Mhin). Ook de juffen deden goe mee. We voelden ons precies Filip en Mathilde
Daarna tochtje door het dorp en bezoek aan het oudste huisje, die madam is nog aan het bekomen dat wij wzijn langsgewest denk ik. Vervolgens een originele waterpoppenshow waarbij iedereen van het dorp aan wezig en het goed vond. Alle kinderen waren supercontent en den oudste lahtte zijn twee tanden bloot. Voor diegene die Vietnamese TV kunnen ontvangen via Sateliet: als ge twee blonde, blauwogige en zwetende toeristen ziet uitleg geven over de show: da zen WELLE!!!! De nationale TV was daar aanwezig en moesten perse weten wat we ervan vonden. Onze gids (den toinne) deed de simultaanvertaling.
Vandaar richting ons hotel in Ning Bing. Niet echt bijzonder aangezien TV slechts twee sneeuwkanalen had, deur die geen deur was maar eigenlijk een raam dat ;et een gordijn moest toegedaan worden maar dat te klein was. Een haarklem van Vicky bracht de oplossing voor ons privacy probleem ;-). De airco was ene van voor den oorlog (tegen de franse of tegen de amerikanen scheelt nu niet zoveel extra jaren) en alle opties werkten nog zolang ge maar de op/af toest gebruikte. Hetgeen het gratis heeft opgeleverd is een snotvalling voor Vicky (snif).
Dag 5:
Vertrek per ossenkar naar een aanlegplaats voor sampanbootjes (typische lage vietnamese bootjes, ref rambo films voor meer uitleg). Braaf beestje dat af en toe zijn baasje met de staart op de kop sloeg. Vandaar dat die zo ne vietname helm op had tegen de vele aanvallen ;-). Onderweg vele roze slakken tegengekomen, volgens onze gids chinese delicatessen, volgens ons gewoon tuttefrut die tegen de boom plakte. Aangekomen stapte we in ons bootje en begon de kwaaie madam waarvan sprake van haren tak te maken omdat onze gids niet mee mocht. Ze tierde gans de buurt bij elkaar en foeterde iedereen uit wie in hare weg 'stond'. Ging blijkbaar over het feit dat er slechts 2 ipv 3 personen in zulke bootjes mochten. Na een paar keer 360 graden in het rond gevaren te hebben, mocht onze gids dan toch mee, bood ze haar verontschuldigingen aan en probeerde ze ons een set van 6 lelijke tafellakens te verpatsen voor 25$, 15$ ... . Ze liggen nog in het bootje uiteraard, of in ne fransman zijn valies, da kan ook maar zeker niet in de onze.
Daarna nog een pagodeke of 3 gezien (begint wel een ...) en lekker gegeten in een lokaal restoke. Superlekker en ook veel. We beginnen te snappem waarom die allemaal zo mager zijn: ze geven gewoon alles aan ons!!
Dan richting Hanoi voor ons binnenlanse vlucht richting Hue. Is perfect verlopen, op tijd vertrokken en geland, op 30 minuten in ons hotel. Dat is een suppersjiek hotel waar we dan nog eens een honeymoon-upgrade gekregen hebben. (witte stenen in badkamer, zicht op lotus vijver, hemelbed, alles in hout, nen tiptop in orde airco ;-), duo-ligbed op terras, ... ). Dat is geen hotelkamer meer, dat noemen ze bij ons een huis. Ge krijgt dan ook een planneke mee van het complex (verschillende restaurants, bar's, spa, shops, lounges, zwembaden ...) om niet verloren te lopen. Maar eigenlijk hebt ge dat niet nodig want als ge ne local om gelijk welk moment van de dag tegenkomt en de weg vraagt, gaat die vlot met u mee tot aan uw voordeur.
Dag 6:
Vandaag iets mindere dag wat weer betreft, beetje druilerige dag, maar bezoek aan Hue was voornamelijk binnen. De citadel, twee mausoleums, plaatselijke markt en uiteraard nog ne pagode. Zijn we vlot de ganse dag bezig mee geweest en was zeer leerrijk.
Subiet nog cocktailke drinken, diner-a-deux en de rest gaan we niet aan jullie neus hangen.
C&V
ps: deze tekst werd door Chris twee keer ingetypt omdat Vicky erin slaagde om alles voor 'Subiet nog cocktailke ...' met de druk op de toets te verwijderen, en dit zonder ergens aan te komen! She's simply the Best, better than all the rest
Hier zijn we dan in Hai Phong aangekomen, de belangrijkste havenstad van Vietnam. Dag 1: Geland in Hanoi om 5u30, omstreeks 6u buiten waar gids en chauffeur ons stonden op te wachten, het zou het begin worden van een loodzware dag. Enerzijds kwam de regen ons al tegemoet en heeft ons heel de dag blijven teisteren (stel ons voor als twee kletsnatte toeristen in hun KW-kes de eerste tempels bezoeken). Anderzijds hadden we chronisch slaaptekort. Doordat het in Vietnam 6u later is dan bij ons, werd 'middernacht' plots 'ochtend'. We hebben nog wel wat proberen te slapen op het vliegtuig, maar dat lukte amper. Gevolg was dus dat we heel dag 1 als zombies hebben rondgelopen. Wat ons wel is bijgebleven is het hectische verkeer, de vietconghelmpkes (wordt hier gebruikt als helm of hoofddeksel), de toeters, de macht is hier aan de brommerkes, de tocht met de rikja (ocharme die kleine mannekes die ons moesten voortkrijgen), de beperkte engelse woordenschat van deze manneskes (bij het naderen van de koffiemarkt kon hij zeggen 'coffee', maar als we vroegen of hij het elk ochtend/dag dronk, kregen we opnieuw 'coffee' als antwoord (net zoals elke andere vraag hierover)) en de waterpoppenshow.
De gids spreekt een engels met veel haar op. Zo zijn de Fransen de friends, ne kilometer is ne kilomister, en walking ze heel hard (working uiteraard). Er zijn er nog zo een paar die we na veel ontcijferen door hebben, maar die houden we voor de volgende Gelukkig hield onze gids rekening met onze vermoeidheid en mochten we vanaf 4u naar de hotelkamer. Daar hebben we geslapen van half 5 tot 7u de volgende dag, we hadden het echt wel nodig maw.
Dag2: Vertrokken naar Ha Long Bay om 8u. Onderweg bezoek aan ceramiek fabriek en aan beschermde werkplaats voor slachtoffers van de bommen van de laatste oorlog. Het schilderen van zo een pot gebeurd op minder dan 5m met de hand. We weten niet hoeveel diedame verdiende, maar allicht veel te weinig voor hetgeen ze kon. Aamgekomen op de boot zaten we opgescheept met nen hoop duitsers van boven de 60, waarbij er nog nen heer flick bijzat met een stokske die zijn bord niet zomaar zonder slag of stoot liet afpakken. Het eten was een persoonlijke overwinning voor Vicky: Krab (jaja het hele beest op uw bord), caracollen uit de schelp, inktvis, gamba's, scampi's, allez, alles wat ge in de zee tegenkomt en kunt klaarmaken (op zeewier na). We zijn een paar keer gaan rondvaren met een kleinere boot, waarbij we dan enkele grotten en binnenmeren konden bezoeken. Het weer was op dat moment schitterend en konden met volle teugen genieten van de aangename temperatuur.
Dag 3: terug aangekomen zijn we dan vertrokken richting Hai Phong waar we in een schitterend hotel met alles op en aan zitten.We zijn net terug van enkele bezienswaardigheden in de stad en gaan ons nu voorbereiden op een gezellig avondje met ons tweetjes.
Zodra we kunnen zullen we iets posten op onze blog. Voor diegene die zich zorgen maken over het weer hier. Dat is alle dagen beter en beter aan het worden(we trekken dan ook dagelijks meer en meer zuidelijker) en Chris is daarnet al licht verbrand van 20m in het zonneke te lopen.
