Vandaag niet zo'n goed nieuws. Ik zal beginnen bij het begin. Vorige week maakte ik ruzie met de conciërge van het huis van de Kalmans. Hij wou kleine Simcha's hand tussen de deur van de lift steken omdat hij deze vergeten was dicht te doen. ik sprong ertussen en scheurde per ongeluk zijn jas. Als reactie barricadeerde hij de gag zodat ik niet meer door kon totdat ik zijn jas terug zou betalen. Ik kon niet meer naar buiten en wou niet langs hem komen zodat ik het moest betalen dus ging ik langs de regenpijp naar beneden. Mevrouw Kalman vond dit niet leuk en wou de rust terugbrengen in huis. Hierdoor mocht ik een week niet naar Simcha. Vandaag was eindelijk de dag dat ik terug mocht. Ik had me helemaal opgemaakt en was klaar om te vertrekken tot meneer Apfelschnitt naar mijn zolderkamer kwam. Ik vertelde dat ik juist ging vertrekken toen hij mij het slechte nieuws kwam brengen. "Simcha.... Simcha Kalman is dood" zei hij.. Mijn hart brak in duizend stukken. Simcha was in de vijver gesprongen als een eend en verdronk. Ik mis hem enorm. Simcha zal altijd in mijn hart zitten. Slaap zacht kleine Simcha!
Ik ben Simcha Kalman. Ik ben 4 jaar en Chaja is mijn oppas. Toen Chaja hier voor het eerst kwam werken waren mijn vader en moeder niet zo blij. Maar na een tijdje werd mijn moeder beter gezind op haar. Ze moest lachen toen Chaja met mij speelde. Wanneer ik met Chaja en mijn zusjes naar het park wandel, komen we voorbij een grote vijver. In deze vijver zwemmen allemaal kwakende eendjes. We gaan dan altijd met de kinderwagen aan het bankje zitten en dan verteld Chaja mij over eendjes. Ooit heeft ze mij leren kwaken. Sindsdien loop ik altijd kwakend voorbij de vijver en in huis. Vroeger plaste ik altijd in mijn broek en dan werd papa altijd boos. Mijn grote broers lachten me dan altijd uit, maar sinds Chaja mij een rijdende eend aan een stok heeft gegeven plas ik niet meer in mijn broek. Deze eend helpt mij; Later wil ik net als de eendjes in de vijver worden. En Chaja zegt dat ik dan overal kan plassen waar ik wil, niemand die het ziet want ik zit dan toch al in het water. Ik ben dol op Chaja. Morgen zie ik haar weer.
Ik ben Chaya en studeer filisofie. Ik woon op een zolderkamer in Antwerpen en werk in een bloemenwinkel. Vandaag ben ik gaan solliciteren bij de familie Kalman als een soort van babysit. Zij hebben 5 kinderen, maar ik moet me maar bezighouden met 3 omdat de 2 oudste naar school gaan overdag. Ik maakte kennis met meneer en mevrouw Kalman. Het is een Joods gezin. Ze hebben een meisjes-tweeling. Het jongste jongetje heet Simcha, Simcha Kalman. Ik heb geen idee waarom want ik ken hem niet, maar ik voel een band tussen ons. Toen ik binnenkwam was hij heel verlegen en verstopte zich in de zetel. De ouders vinden mij niet zo leuk denk ik. Ookal mag ik wel aan de slag bij hen. Ik moet met de tweeling en simcha gaan wandelen in het park en ze veilig thuis brengen. Verder moet ik ze nog bezig houden, pampers verversen en vooral mij aan de Joodse regels houden. Ik moet mij zeker aan de regels houden want ik kan het mij niet permitteren om deze job te verliezen. Deze job heb ik nodig om mijn studies en kleine zolderkamer te blijven betalen. Mijn ouders werden onuitstaanbaar dus ik MOEST er wel weg. Omdat ik niet zoveel geld had kwam ik terecht op de zolderkamer waar ik nu zit. Maar nu ga ik slapen om morgen te gaan werken bij de bloemenwinkel en daarna bij familie Kalman.
