Ik ben Simcha Kalman. Ik ben 4 jaar en Chaja is mijn oppas. Toen Chaja hier voor het eerst kwam werken waren mijn vader en moeder niet zo blij. Maar na een tijdje werd mijn moeder beter gezind op haar. Ze moest lachen toen Chaja met mij speelde. Wanneer ik met Chaja en mijn zusjes naar het park wandel, komen we voorbij een grote vijver. In deze vijver zwemmen allemaal kwakende eendjes. We gaan dan altijd met de kinderwagen aan het bankje zitten en dan verteld Chaja mij over eendjes. Ooit heeft ze mij leren kwaken. Sindsdien loop ik altijd kwakend voorbij de vijver en in huis. Vroeger plaste ik altijd in mijn broek en dan werd papa altijd boos. Mijn grote broers lachten me dan altijd uit, maar sinds Chaja mij een rijdende eend aan een stok heeft gegeven plas ik niet meer in mijn broek. Deze eend helpt mij; Later wil ik net als de eendjes in de vijver worden. En Chaja zegt dat ik dan overal kan plassen waar ik wil, niemand die het ziet want ik zit dan toch al in het water. Ik ben dol op Chaja. Morgen zie ik haar weer.