Je kan geen winkel meer binnenkomen, of de nieuwste (of oudere) technologieën zijn er aanwezig.  En al die snufjes zijn er enkel en alleen op gericht om je zoveel mogelijk zélf te laten doen.  Marketing boys krijgen er zowaar natte dromen van.. technologie is "hot", iedereen wil meedoen!  Hiphoi!

Om op de parking te raken moet je zélf een parkeerticket nemen, dat je moet zélf laten valideren aan de kassa en/of inruilen voor een ander parkeerticket, waarmee je dan zélf terug buitenkan.  Je groenten moet je zélf wegen, zélf op de juiste knop duwen, zélf je etiket op je courgette plakken.  Je mag tegenwoordig zélf kassa spelen, dus zélf je artikelen inscannen, zélf op de band plaatsen, zélf aangeven hoe je wil betalen en zélf je kassaticket afdrukken (mét parkeercode ;-) ).  En dat allemaal in naam van de snelheid en de klanttevredenheid.  Of toch niet?

Ikke dus dit weekend naar de GB.  De inrijslagboom stond open, de uitrijslagboom was dicht :-p.  Iedereen zo verward als 'n konijn, de helft van de mensen reed gewoon binnen, de andere helft nam toch maar 'n ticketje, "voor 't geval dat".  Aan de uitrijslagboom stond een man in piekfijn maatpak, met bijhorende das, uitvoerig transpirerend.  De "manager" van het lokale warenhuis zag de chaos voor z'n ogen gebeuren en er zat voor hem niets anders op dan zélf aan de slagboom te gaan staan, om voor elke aanrijdende wagen zijn eigen persoonlijke code in te tikken om de slagboom te openen.  Alleen is dat vanop afstand niet zo duidelijk, en de meeste klanten (vooral die zonder inrijticket) hadden de situatie niet echt door.  De meeste mensen (meestal oudere mannen met 'n pet, of oudere vrouwen met purper haar) slaan in paniek als ze in hun auto stappen om terug te vertrekken en dan zien dat de slagboom toe is, en ze geen ticket hebben.  Gevolg, een ellelange rij aan't onthaal van mensen die "weg wilden", maar niet "weg mochten", of dat toch dachten.  De middagshift was net achter de rug en een jonge verkoopster tierde bijna constant door de luidsprekers dat de directeur zich dringend aan het onthaal moest melden.  Deze arme man stond helaas de ganse middag met z'n badge bij slagboom, écht wel belangrijk te wezen...  Het 'systeem' werkt echt super :-p.

Groeten en fruit zitten genetisch gezien gewoon niet in m'n genen geregistreerd, dus 'k doe al véél moeite om ooit zo eens een courgette te gaan kopen voor in de soep, of om te stoven ofzo.  De doe-het-zelf-maar weegschaal had de juiste knopjes, de juiste software, de juiste vanalles, behalve etiketjes.  Nu, zo'n ding werkt eigenlijk maar bij de gratie van de etiketjes, doch deze waren vandaag vervangen door een potserige gezette dame, uitgerust met de voorloper van de etiketjes, de 'alcoholstift'.  Het wegen ging nog, dan las deze vriendelijk dame 't bedrag af, en schreef dat vrolijk op m'n courgette :-s.. Tot daar m'n stoofpotje :-p.  En je mag je der geen vragen bij stellen hé ...

Self-scanning kassas zijn gewoon gemaakt om niet te werken .  Bedoeling is dus om zelf alles in te scannen, op de band te plaatsen, ... dus om eigenlijk 4 handen te vervangen door 2.  Kwestie van sneller, goedkopen en klantgerichter te werken!  Niet dus.  Om te beginnen hebben ze bij elke kassa een vriendelijke winkeljuffrouw geplaatst, om je te helpen "wanneer het nodig zou zijn".  Jeezes, heb ik niet nodig, dacht ik zo met mijn redelijk verstand en 't feit dat 'k gewoon ben om met 'systemen' om te gaan.   Je begint te scannen, waarbij de mevrouw IN het machientje ('k zal de "Linda" noemen) blijft herhalen dat 'k mijn happy days kaart niet mag vergeten.  Na veel vijven en zessen gevonden, en 't ding doet "piep" (niet de laatste keer trouwens).  Dan begin je dingen uit je karretje te halen, "piep" te laten zeggen en op de band te plaatsen.  Ocharme 5 dingen ver, en de zaak loopt al uit de hand.  "Linda" begint te eisen dat 'k mijn spullen die over de band zijn gegaan terug moet verwijderen, terwijl mij karretje nog halfvol is.  Maja, simpel is anders... dus 'k begin de spullen dan maar over op 't nabije bankje, op de grond, in een mandje te leggen, waarbij het "Scan uw producten" deuntje monotoon door Linda verder wordt afgedrild.  Ik heb de indruk dat ze zelfs kwaad begint te worden..
 De sympathieke winkeljuffouw komt me te hulp. "Kzal u even helpen meneer"... De dame tracht de boel wat te herschikken, maar mijn zak frieten blijft problemen geven.  "Product niet beschikbaar.  Er is assistentie onderweg".  Linda weet van aanpakken en kan prima delegeren.  Blijkt dat als de winkeljuffrouw scant, het 'systeem' wél werkt, maar er waarschijnlijk een banvloek rust op me, wanneer ik het zelf probeer.  Ik ben daar 'n kwartier bezig geweest voor ocharme 10 dingen door het 'systeem' te krijgen, want ook de venusschelpjes voor bij de pasta 's avonds waren 'niet herkenbaar'. 

Toch heerlijk dat mijn warenhuis zo innovatief en technologisch "hip" is.  Het 'systeem' werkt feilloos, en is snel, efficient en klantvriendelijk!  Vooral dankzij de winkelmanager, de groentemevrouw en de assistente van ons "Linda".

Bij het buitenrijden heb 'k ns vriendelijk naar de man in maatpak gezwaaid.  Hij gaf me een vermoeide indruk...

25-02-2008 om 15:54 geschreven door Joris Van der Auwera