“Twenty years from
now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the ones
you did do. So throw off the bowlines, sail away from the safe harbor. Catch
the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.”
Beoordeel dit blog
16-02-2011
foto's
er staan nieuwe foto's van de rodeo van vorig weekend in het mapje costa rica + nieuwe foto's in het mapje van de verjaardag van Maria
gisteren werd mami Maria ... jaar! Ik denk 43 / 44 maar was het niet meer zeker en we wilden het haar niet vragen! Maandag waren Claire en ik een hele mooie halsketting gaan kopen! Gisteren hadden we haar 's morgens niet gezien en toen we terug van school kwamen moesten we onze plannen realiseren. We gingen snel naar Mega Super om ijs, cake, drank,... om haar te verrassen. Ze wilde niets doen voor haar verjaardag omdat ze het geld wilt sparen voor Eduardo die sinds deze week naar de universiteit gaat. We verstopten alles in mijn kamer. De nonkel maakte eten klaar en buiten werd er snel heen en weer gelopen met hout en stoelen voor het kampvuur later op de avond. We aten samen met de familie en gaven haar nadien toen we naar een film keken de verjaardagskaart die we gemaakt hadden! Claire en ik hadden alles geregeld en Ayla wist van niets, ze was zelfs vergeten dat het haar verjaardag was. Ze spreekt sinds zondag niet meer tegen de familie en aangezien ik maandag kwaad was op haar (omdat ze mij zwart probeert te maken bij de familie, wat niet lukt!) wilde mama Maria niet dat we haar vertelden dat het haar verjaardag was. Ze zat vies aan tafel en liep daarna snel naar de kamer. Ze had dus echt niets door. Na de film hebben we onze kado gegeven en we hadden veel geluk, ze vond de kado prachtig! Nadien toen de hele familie er was zijn we naar het kampvuur gegaan en Maria was superblij! Er was eten en drank en toen we alles op hadden gingen Claire en ik snel de cake halen met de vele kaarsjes en Maria was zoooooo gelukkig! Ze had het nooit verwacht. We aten cake en ijs en het was zo gezellig! Bijna iedereen was er. Plots begon het voor de tweede keer op de avond te regenen (tien minuten) dus liepen we snel naar binnen. ( derde keer regen in tien dagen tijd terwijl er vorig jaar geen druppel gevallen is tussen januari en mei!) We zaten binnen in de zetel wat na te praten en toen heeft ze ons zeker duizend keer bedankt. We zijn blij dat ze nu toch een feest had en dat ze er van genoten heeft! Ayla hebben we niet meer gezien want die zat in haar kamer. Deze morgen heb ik Maria gezien en ze glunderde nog na!
Vrijdagavond was ik alleen thuis want mijn ene huisgenoot is in Nicaragua en mijn andere huisgenoot was naar een afscheidsfeestje van een meisje op school die ze kende. Was leuk keer op het gemak thuis te zijn met de familie en keer vroeg te gaan slapen.
Zaterdagmorgen ben ik om acht uur opgestaan en heb wat op mijn computer gewerkt, film gekeken, ontbeten, huiswerk gemaakt en gewacht tot de familie thuis was om dan om half drie warm te eten. Nadien heb ik lang met de mama gebabbeld. Om af en toe eens iets terug te doen voor de familie koop ik dan eens ijsjes in de supermarkt of koekjes om uit te delen aan hen en zaterdag ben ik ijs gaan kopen! Was superlekker en ze waren blij! Daarna wilden we een horrorfilm zien maar Eduardo en Karolina waren superbang en plots vloog de TV uit en hadden ze nog meer schrik dus zijn we maar gestopt met kijken en begon Maria over legendes te vertellen. Ze vonden het raar dat ik niet bang was en toen ik ging slapen stond Esteban op mijn raam te tikken en toen ik mijn gordijn open deed stond hij daar met een masker. Ik had de slappe lach en nog begrepen ze niet dat ik niet bang was. Hilarisch.
Na een goede nacht stond ik op en vroegen ze of ik geen nachtmerries gehad heb maar weer moest ik hen zeggen dat ik geen schrik gehad heb. Maria had speciaal voor mij mijn lievelingsontbijt klaar gemaakt : pannenkoeken met siroop en fruit! Jammieeee! Heb er zo van genoten. Normaal eten we dat in de week ook maar sinds die puber ontdekt heeft in de eerste week dat het mijn lievelingontbijt is, is ze aan de familie gaan vertellen dat ze geen pannenkoeken meer wilt eten en aangezien Maria weinig tijd heeft s morgens kan ze maar een ontbijt maken en dat is voor iedereen hetzelfde. Daarom dat ze de zondag voor mij dan eens pannenkoeken maakt. Daarna ben ik met Karolina naar Tamarindo vertrokken rond 10.30. We gingen eerst naar het strand maar na vijf minuten zijn we terug vertrokken omdat het er zo waaide. We zijn dan maar naar school gegaan om wat te zwemmen en daar in de zon te liggen. We zijn rond 14.00 uur terug gekeerd na een lekkere smoothie. Om vier uur zijn we met haar nonkel naar Santa Cruz vertrokken om daar inkopen te doen in de supermarkten en van daar zijn we dan door gereden naar een rodeo in een dorpje daar dicht bij. Die nonkel is van daar afkomstig en de hele familie ging er zijn dus zaten we bij hen. Het was leuk en ik was waarschijnlijk de enigste blonde en buitenlandse op die rodeo. Was wel grappig. De rodeo was zot want de stieren waren super in form en ze waren redelijk geweldig. We zijn dan terug gekomen en na een lange rit lag ik om twaalf uur in mijn bed en om kwart voor zeven ging de wekker terug...
de laatste dagen heb ik niets speciaals gedaan. Naar school geweest, bij het gezin gezeten en geslapen. Had nergens zin in en wilde gewoon op mijn gemak zijn. Na dertien maanden voel ik nu wel dat ik meer en meer nood heb om keer alleen te zijn en op mijn gemak te zijn. Het is superleuk om veel mensen te leren kennen van over de hele wereld maar na zo een lange tijd altijd maar samen te zitten voel ik nu dat ik af en toe eens op adem moet komen. Vandaag, vrijdag, zijn er dertig studenten vertrokken naar Nicaragua. Ik ben niet mee omdat ik er al geweest ben met gevolg dat er vandaag bijna niemand in school is. Het voordeel is dat ik het zwembad voor mij alleen heb en alle ligstoelen rond het zwembad voor mij heb. Heb net beetje in de zon gelegen en gezwommen en deed deugd. Voor dit weekend heb ik niets gepland aangezien iedereen bijna op weekend is. Ga wat thuis blijven bij het gezin en misschien zaterdag of zondag nog keer dagje naar school komen. Voor de rest niets speciaals buiten dat ik nu mijn laatste twee weken ga inzetten! Bijna definitief terug thuis!
Fotos van de rodeo staan in apart mapje, fotos van parque
nacional de santa rosa staan in apart mapje en er staan nieuwe fotos bij mijn
mapje waar ik altijd mijn fotos in plaats.
Vandaag zijn we voor een schooluitstap naar Parque Nacional
de Santa Rosa geweest. We zijn om twaalf uur met de schoolbus vertrokken en na
een rit van iets meer dan twee uren zijn we er aangekomen. We hadden lunch
gekregen in de auto dus konden we meteen beginnen met de toer. We kregen een
hele rondleiding in het huis dat er stond. Ging over de geschiedenis van Costa
Rica en zagen er fotos van natuurparken, voorwerpen van vroeger en historische
dingen. Was leuk en interessant en daarna zijn we wat door het park gaan
wandelen. We hebben apen, vlinders, kolibris en herten gezien. En natuurlijk
zoals altijd muggen en mieren. We kregen geld terug en we zijn daarmee een ijsje
gaan eten in Liberia op de terugweg! Was een toffe dag met een toffe groep.
Zaterdag
was het de verjaardag van Stephany die op school werkt dus zijn we vrijdagavond
sushi gaan eten in de sushiclub. Het was superlekker en plezant!
Dit weekend
was het weer RODEO!!!!! Mijn favoriete evenement van het jaar en mijn favoriete
evenement in Costa Rica. Zaterdagavond zijn we met het gezin geweest en
Karolina en ik zijn tot drie uur gebleven. We zijn nog naar de salsa gaan
kijken en naar de karaoke geweest. Er waren nog studenten van school en heb ook
Yendry mijn leerkracht en Sandra van het secretariaat gezien. We hebben een
suikerspin gegeten (traditie van vorig jaar) , een roze. De zondag gingen we
terug naar de rodeo en Yendry was niet komen opdagen dus hadden we de
suikerspin maar gekocht om maandag in school op te eten. Het was een rustig
weekend, overdag in school wat gezwommen en in de zon gelegen en s avonds
rodeo! Vind dat zo leuk want de hele familie gaat en dat is echt tof om met hen
mee te gaan. Vind de sfeer ook altijd leuk en je leert tenminste echte ticos
kennen. Maandag had ik school en kreeg ook mijn punten terug. 82 % voor
luisteren, 77 % voor schriftelijk en 100% voor oraal examen. 86% in totaal en
ben blij! Zeker voor schriftelijk want had veel minder verwacht. Maandagavond
zijn we dan weer naar de rodeo geweest en was ook weer plezant. We zaten deze
keer bovenaan op de ronde maar na een aanval van insecten en toch wel zeer
gewelddadige stieren ben ik naar beneden geklommen om achter het hekken te
staan op een veiligere plaats. Anahi was er ook en we hadden veel plezier. We
zijn dan allemaal samen terug gekeerd na drie leuke avonden rodeo.
Vanmorgen
ging mijn wekker om 5.45 af maar na een slechte nacht zonder al te veel te
slapen heb ik dit jammergenoeg niet gehoord. Aan de ene kant is het misschien
ook mijn fout want wie zet nu krekelmuziek als alarm. Om 06.10 moest ik buiten
op straat staan want ze gingen er rond 06.10-06.15 zijn. Om 06.08 ben ik wakker
geschoten en als een gek heb ik mijn boel gepakt, mij aangekleed en om 06.12
stond ik buiten op straat en twee minuten later waren ze er. Net op tijd. Na
een rit van 3 uren zijn we in Puntarenas aangekomen waar we met een bootje en
de gids naar het eiland San Lucas gevaren zijn. Na een dolle zeerit ben ik wat
auto/zee ziek toegekomen. De gevangenis was open van 1871 tot 1991. Het was
enkel voor de meest gevaarlijke gevangenen. We klommen de trappen omhoog om
naar de ingang van de gevangenis te gaan. Daar zagen we twee kleine vertrekken.
De gevangenen die toe kwamen moesten per 20/30 in zo een klein vertrek voor
twee dagen zonder naar buiten te gaan. Ze moesten daar hun behoeften doen en
kregen maar een keer per dag te eten. Een keer was er een gestorven en ze
hadden dat verzwegen omdat ze zijn eten zouden krijgen. We zijn daarbinnen
geweest en ik moet zeggen dat ik mij echt niet kon inbeelden hoe het geweest
moest zijn. Verschrikkelijk dat weet ik wel. We liepen de baan verder op en aan
de rechterkant zagen we het ziekenhuis. Op een bepaald moment was er op het
eiland een verpleegster aangekomen om de zieken te helpen. Zij werkte in het
ziekenhuis en op een bepaald moment hebben enkele gevangenen haar meegekregen
naar hun cel waar ze met 70 zaten. Ze hebben haar daar verkracht en vermoord.
Niemand weet wie het gedaan heeft of hoeveel er haar verkracht hebben want het
was een complot. Nadien hebben ze haar hart opgegeten en haar bloed gebruikt om
te schilderen op de muren (daar komt straks meer over). Nadien kwamen we aan
bij de kerk. Was mooi maar heel vervallen. We liepen verder en daar zagen we de
bakkerij, de keuken, de eetplaats en toen kwamen we op de binnenplaats aan van
de cellen. Er waren een paar kleine huisjes die in een halve cirkel stonden en
daar leefden ze met superveel gevangenen bijeen. Je had de cel van de
moordenaars, de cel van de verkrachters, de cel van de dieven,... aan de andere
kant stond een groot gebouw waar de politie uitzicht had over alle cellen en
dat was de achterkant van de keuken en de bakkerij en zo.Op de binnenplaats waren er twee gaten,
niet al te groot. Bleek dat de gevaarlijksten en degene die iets misdaan hadden
daar in moesten als straf. Je zou denken oh plezant ze zitten eens alleen maar
ze zaten daar in de vlakke zon zonder eten en het tweede gat was om hen af en
toe iets te drinken te geven.We
moesten ons hand in dat gat steken en het was er gewoon kokend heet. Een man
heeft zeven jaar in zo een gat moeten leven. Onvoorstelbaar. In alle cellen
waren de muren vol met tekeningen. Ze gaan vooral over hoop, verwachtingen,
seks, frustratie, ... Sommige waren echt heel mooi. Voor ze die verpleegster
(zoals eerder vermeld) vermoord hebben, hadden ze al een tekening gemaakt en
hebben ze het ondergoed met haar bloed geschilderd. Moet eerlijk zeggen dat de
tekening supermooi was maar je mag je er gewoon niet bij voorstellen dat het
met bloed gemaakt is en dat iemand daar het leven heeft moeten bij laten. Echt
erg. Nadien zijn we doorgelopen en kwamen we bij een ander deel terecht waar er
drie vertrekken waren zonder ramen. Het was er superdonker. Ze mochten die
cellen enkel maar een uur per dag verlaten en zij hadden geen toilet , niets.
De anderen hadden tenminste nog een toilet en een douche maar zij niets. Als
het hoogtij was dan kwam het water tot daar binnen en met de uitwerpselen was
dat een echte smurrie en stonk dat superhard dus smeten ze daar iets in om de
geur te neutraliseren. Een man heeft daar jaren in doorgebracht. Er was ook een
man die twintig jaar in die gevangenis heeft gezeten omdat hij beschuldigd was
van diefstal en na twintig jaar bleek dat hij er niets mee te maken had. Hij
heeft een boek geschreven over zijn ervaringen en hopelijk kan ik het ooit eens
lezen want ik denk dat er veel dingen zijn die we tot op de dag van vandaag
niet weten. Als ze wilden ontsnappen konden er vier dingen gebeuren. Ofwel
zwommen ze kilometers ver tot ze aan land waren en waren ze vrij, ofwel werden opgegeten
door de haaien, ofwel verdronken ze ofwel werden ze toch nog door de politie
opgepakt. Een man is ooit veilig en wel aangekomen aan de andere kant en is zes
maanden kunnen vluchten voor de politie en toen hij opnieuw opgepakt werd,
kreeg hij er onmiddelijk zes jaar bij. We hoorden ook dat ze geen bezoek
mochten krijgen maar op een bepaalde tijd kregen de mensen toch toelating om
naar de stranden te gaan op het eiland als daguitstap. De gevangenen zaten wel
vast in hun cel maar ik kan niet begrijpen dat families met kinderen net dat
eiland uitkiezen tussen hele zware criminelen om naar het strand te gaan.
Daarom was er ook een supermarkt. Na de toer die echt overdonderend was,
vaarden we rond het eiland en gingen we naar eens trand. Wij waren de enigsten
die er waren en het was zaaaalig!We kregen een lunch (typisch Costa Ricaans met
vlees, bonen, rijst en bananen) en daarna zijn we in de zee gaan zwemmen. Ik
had wat schrik na de verhalen van de haaien maar de gids zei dat er niets van
gevaar was tot... een vis in mijn teen beet. Voor de rest was er niets maar ik
was niet meer op mijn gemak en ben dan maar terug naar het strand gegaan. We
zijn nadien terug met de boot naar het vasteland gegaan en daarna terug met de
bus naar huis. Het was een lange, vermoeiende maar heel interessante dag!
maandag ben ik terug naar school gegaan en na een weekend zonder internet heb ik mij de hele morgen bezig gehouden met mailtjes te beantwoorden, mijn facebook te bekijken, mijn blog te schrijven en zoveel meer. De lessen waren leuk maar we waren niet zo in form na het weekend. Maandagavond zijn Linda, Anahi en Brandon weer komen spelen en we hebben superveel tekeningen gemaakt. Was nog grappig. Gisteren was het les en moest ik mijn tekst indienen in school omdat ik in in de catalogus van EF kom voor 2011 - 2012 + moesten ze nog een foto nemen. Was grappig. Heb dan gisterenmiddag nog op skype gezeten en nog anderhalf uur met Stefany gepraat, een meisje uit Frankrijk die hier stage doet. Gisterenavond was het de laatste avond van Linda en we zijn een ijsje gaan halen in de supermarkt. Nadien hebben we nog wat gespeeld en daarna heb ik nog wat gestudeerd. Vandaag, woensdag heb ik examen! Heb daarnet nog wat herhaald maar tis gewoon geluk hebben denk ik. Het zijn alle tijden in het verleden, toekomst door elkaar in een lange tekst. We zien wel. Morgen ga ik een dag op uitstap maar daar schrijf ik dan vrijdag wel weer over! We gaan naar het eiland San Lucas waar er jaren een gevangenis was. Nu is die gesloten en je kan die bezoeken. De verhalen komen vrijdag wel.
Vrijdagavond
ben ik na het eten wat bij de familie blijven zitten om te praten maar ben
vroeg gaan slapen want was moe.
Zaterdagmorgen
ben ik om half negen wakker geworden en mijn twee huisgenoten waren toen al
weg. De ene naar Monteverde voor twee dagen en de andere naar Rincon de la
Vieja voor een dag. Heb pannenkoeken gegeten en ondertussen naar een film
gekeken. Daarna heb ik wat met Anahi en Linda gespeeld. Daarna weer een film
gekeken maar dan met Edouardo. Heb nog wat met Maria gebabbeld en fotos getoond
van de sneeuw in december-januari. Ik heb ondertussen ook mijn fotoboek van
Parijs afgewerkt. s Avonds hebben we ook kampvuur gedaan met de familie. Was
gezellig.
Zondag ben
ik opgestaan en heb een echt Costa Ricaans ontbijt gehad. Gallo Pinto! Rijst
met daarin zwarte bonen, paprika, ei en vlees. Was lekker! Ben het ondertussen
al weer gewoon om s morgens warm te eten alhoewel het vorig jaar toch
gemakkelijker ging. Daarna ben ik begonnen aan mijn fotoboek van Costa Rica
terwijl ik met Maria naar een programma keek op TV. Rond twee uur na pasta te eten zijn Anahi, Brandon en Linda op bezoek gekomen. We hebben twee uren gespeeld en gekleurd en gebabbeld. Was leuk! Daarna heb ik film gekeken. Rond half zeven hebben we gegeten en daarna hebben Claire en ik naar een film op TV gekeken! Was heel plezant en op het gemak!
Nadien ben ik gaan slapen want moest er vanmorgen weer vroeg uit.
Was blij van gewoon keer op mijn gemak thuis te
zijn en bij de familie te zitten.
Vrijdagavond
ben ik na het eten wat bij de familie blijven zitten om te praten maar ben
vroeg gaan slapen want was moe.
Zaterdagmorgen
ben ik om half negen wakker geworden en mijn twee huisgenoten waren toen al
weg. De ene naar Monteverde voor twee dagen en de andere naar Rincon de la
Vieja voor een dag. Heb pannenkoeken gegeten en ondertussen naar een film
gekeken. Daarna heb ik wat met Anahi en Linda gespeeld. Daarna weer een film
gekeken maar dan met Edouardo. Heb nog wat met Maria gebabbeld en fotos getoond
van de sneeuw in december-januari. Ik heb ondertussen ook mijn fotoboek van
Parijs afgewerkt. s Avonds hebben we ook kampvuur gedaan met de familie. Was
gezellig.
Zondag ben
ik opgestaan en heb een echt Costa Ricaans ontbijt gehad. Gallo Pinto! Rijst
met daarin zwarte bonen, paprika, ei en vlees. Was lekker! Ben het ondertussen
al weer gewoon om s morgens warm te eten alhoewel het vorig jaar toch
gemakkelijker ging. Daarna ben ik begonnen aan mijn fotoboek van Costa Rica
terwijl ik met Maria naar een programma keek op TV. Rond twee uur na pasta te eten zijn Anahi, Brandon en Linda op bezoek gekomen. We hebben twee uren gespeeld en gekleurd en gebabbeld. Was leuk! Daarna heb ik film gekeken. Rond half zeven hebben we gegeten en daarna hebben Claire en ik naar een film op TV gekeken! Was heel plezant en op het gemak!
Nadien ben ik gaan slapen want moest er vanmorgen weer vroeg uit.
Was blij van gewoon keer op mijn gemak thuis te
zijn en bij de familie te zitten.
voor de eerste keer sinds lange lange lange tijd heb ik een dag heimwee! Vind eigenlijk dat het in dit lange jaar (dat eigenlijk snel ging) nog niet zoveel heimwee gehad heb. Mis Baptiste zo hard en zou vijf minuten thuis willen zijn voor hem keer vast te pakken en dan terug te keren! Nog 4 weken en dan lukt het terug ;-)
we zijn al weer aan week drie bezig en het gaat allemaal veel te snel! Maandag zat ik in school toen ik een berichtje zag dat er twee vrienden van mijn broer hier waren en dat ze wilden afspreken. We zijn 's avonds iets gaan drinken in de beachclub en daarna iets gaan eten in de Voodoo Lounge. Was tof. Daarna zijn we naar Aqua geweest, DE discotheek van Tamarindo waar ik nog nooit geweest was. Het historische moment was aangebroken en ik ging Aqua binnen. Heb een toffe avond gehad met veel tequila maar Aqua is toch niet echt mijn ding. Om vier uur zat ik in mijn bed. Dinsdag ben ik over de middag iets gaan eten met Mailyn, ze was terug voor een paar dagen en daarna ben ik naar huis gegaan. Dinsdagavond zijn we dan naar Voodoo Lounge geweest. Salsamuziek van een liveband. De Belgische vrienden waren er , mensen van school, Mailyn,... Was leuk! Veel gepraat en wat gaan dansen op de dansvloer want om twaalf uur was Belinda jarig. Om een uur zat ik dan in mijn bed en gisterenavond zijn we iets gaan eten in de beachclub voor Belinda haar verjaardag. Daarna zijn we naar Pacifico geweest maar ik was moe en ben om half twaalf vertrokken. Vanmorgen was de helft van de klas maar aanwezig dus zijn we een smoothie gaan drinken en een spelletje gaan spelen. Was tof. Deze week was al druk druk druk en vanmiddag blijf ik thuis, filmpje kijken en daarna op tijd in bed. Voor dit weekend heb ik niets gepland maar we zien nog wel.
vrijdag zijn we om een uur vertrokken vanuit school richting Manuel Antonio. We waren met 18 personen van school in een minibusje met een chauffeur. We hadden een rit van zeven uren voor de boeg maar we zagen het allemaal zitten. Twee uren voor we gingen aan komen is het beginnen regenen en regenen en regenen, we dachten dat het nooit ging stoppen. De goten aan de kant van de baan konden het niet meer aan en alles stroomde over straat. Het was nog zot. Toen we aan kwamen zijn we moeten rennen naar de kamer op onze blote voeten want het water stroomde tot over onze enkels. In de kamer hebben we snel onze kleren veranderd om te gaan eten. We zijn in een tof restaurant gaan eten en daarna gaan slapen want iedereen was doodmoe. 's Morgens zijn we na het ontbijt vertrokken naar het natuurpark van Manuel Antonio. Het is een regenwoud en we gingen een toer doen van drie uren met een gids in twee groepen. Het was super! We hebben om de zoveel meter wel een ander dier gezien door een lens of van heel dicht bij en we konden foto's trekken door de lens waardoor ik echt zotte foto's heb. We hebben spinnen, luiaards, apen, vogels, kikkers,.. en zoveel meer gezien. Het was heel interessant en tof. Het was wel een heel ander weer dan in Tamarindo. Het was daar minder warm maar door de vochtigheid hadden we moeite om te ademen en was het echt zweetweer. We zijn daarna samen iets gaan lunchen en daarna terug naar het strand gegaan. We zijn naar het strand geweest in het natuurpark waar het veel minder druk was en veel toffer. De golven waren reuzehoog en we hebben meer dan twee uren in het water gezeten. Eigenlijk tot het park gesloten was, precies kleine kinderen die voor de eerste keer in zee zaten. Toen we wilden terug keren konden we niet meer door het riviertje want door het water die op kwam was het nu dus helemaal ondergelopen en moesten we met een bootje met een man oversteken. Was wel tof tot we hoorden.. dat het er vol krokodillen zat en dus in de zee ook. Plezant om te weten nadat we er in gezeten hadden. Hij zei wel dat ze enkel 's nachts in de zee zaten en 's morgens terug naar de rivier zwommen en normaal geen mensen eten omdat ze daar genoeg eten vinden in de rivier. Tot als er keer een gaat achter blijven in de zee... haha! Was niet meer op mijn gemak. Toen we aan de andere kant waren zijn we dan naar de bus gegaan, terug naar het hotel. We zijn daarna in een restaurant gaan eten met zijn allen. Het was superlekker en plezant. We zijn daar nog cocktails blijven drinken en daarna in het hotel hebben we nog wat gepraat. Zondagmorgen na het ontbijt ben ik gevallen. De parking in het hotel was zo steil en op mijn slippers een smak gemaakt. Heb wat schaafwonden aan mijn voet en mijn bil maar voor de rest ben ik oke. Ben gelukkig op mijn zak gevallen. Nadien zijn we terug naar het strand gegaan en aangezien we geen ticketje meer hadden om naar het strand te gaan in het natuurpark moesten we naar het andere boemvolle strand. We hadden daar geen zin in dus zijn we langs de rotsen naar het andere strand geklommen tot we betrapt werden en terug uit het park gezet werden. Na tien minuten werden we toch door de bewaker binnen gelaten maar we moesten in kleine groepjes zitten. We zijn terug in de zee geweest maar iedere keer als ik iets voelde of bubbels zag dacht ik dat mijn laatste minuut in gegaan was. We hebben het allemaal overleefd en om twaalf uur zijn we naar het andere strand gegaan om op de bananaboot te gaan. Ik zat in de eerste groep en zat achteraan. We zijn er allemaal een keer samen van gevallen, een keer de twee eerste meisjes en ik een keer alleen. Nadien zijn we ons gaan douchen, eten gaan kopen en terug met de bus vertrokken. Toen we bijna in Santa Cruz aankwamen zagen we dat er net een zwaar ongeval gebeurd was. Nog geen vijf minuten. We zagen een auto in de berm met allemaal mensen er rond en de hele voorkant was kapot en een beetje verder was er een bus van de baan gevlogen, recht tegen een elektriciteitspaal. We zagen de mensen in de berm zitten, velen met een hoofd vol bloed en aan het wenen. Was echt erg. We zijn verder gereden en zagen de ambulances toe komen. Vanmorgen hoorde ik dat de autobestuurder dronken was en veel te snel reed en van de baan geweken was. Hij is overleden en zijn passagier is zwaar gewond. De mensen in de bus waren gewond maar niemand heel erg. We zijn dan verder naar huis gereden. Het was een superleuk weekend en we hebben zoveel dieren, mooie natuur, prachtige stranden gezien en leuke dingen gedaan. Manuel Antonio is een echte aanrader!
