“Twenty years from
now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the ones
you did do. So throw off the bowlines, sail away from the safe harbor. Catch
the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.”
Beoordeel dit blog
30-06-2012
Roadtrip
Holaaaa !
vandaag weer vroeg opgestaan. Wel heerlijk om met de zon en het warme weertje op te staan. We zijn gaan ontbijten in Mandarina, heerlijke fruitsalade en een smoothie.
Nadien zijn we op roadtrip vertrokken langs de stranden. We zijn naar het noorden gereden, richting Nicaragua. Onderweg hebben we lifters mee genomen tot in Playa Conchal. Eerst zijn we door Playa Braselito gereden om dan naar Playa Conchal te rijden. Playa Conchal had ik al eens gedaan twee jaar geleden toen mijn ouders en Baptiste op bezoek waren. We reden op het strand en over hobbels en bobbels. Daar aangekomen zagen we een superblauwe zee met veel groen in de omgeving en een prachtig strand dat niet uit zand bestaat maar uit schelpen. We zijn daar dan op het gemak wat gaan wandelen.
Nadien zijn we verder gereden tot aan Playa Flamingo, Playa Portrero, Playa Danta en Playa Dantita. Overal zijn we uitgestapt om de streek wat te verkennen en foto's te nemen. Het ene strand al mooier dan het andere. Was wel tof om zo eens te doen. We kwamen op stranden waar we alleen Tico's en Tica's zagen. De wegen zijn al redelijk beter dan vroeger maar blijven toch nog 'gevaarlijk' op sommige delen.
We zijn rond de middag terug naar Tamarindo gekomen om iets te eten. Na het eten zijn we vertrokken naar de stranden langs de andere kant. Nu naar beneden, richting Panama. We hebben Playa Avallenas en nog andere stranden bezocht.
Was eigenlijk wel tof om eens die stranden te zien en vooral de rit er naar toe was prachtig. We reden door heuvellandschappen, op het strand, stofwegen,... Heel plezant.
In Tamarindo zijn we dan wat gaan winkelen, hebben we wat op het strand gelegen, surfles voor Sofie geboekt en eten gaan kopen voor deze avond. Na een geslaagde dag kijken we al weer uit naar morgen.
vanmorgen hebben we uitgeslapen tot rond 06.30. Lang leve de jetlag! Alhoewel, het valt precies al heel stuk mee overdag maar 's avonds zijn we doodop! We zijn tot tien uur lui in ons bed blijven liggen. Nadien zijn we met de auto vertrokken richting Huacas. We moesten ons gaan voorstellen om vrijwilligerswerk te mogen doen. Onderweg naar Cepia kwamen we Mauricio tegen (een leerkracht waar ik nog les van gekregen heb) en is met ons mee gegaan in de auto. Was heel gezellig.
Cepia is een organisatie opgericht door een Belgische vrouw die vooral bezig is met kinderen en jongeren uit probleemgezinnen. Daar krijgen ze de kans om bij te leren en krijgen ze psychologische en medische hulp. Toen we er toe kwamen was het echt heel tof om te zien. De gebouwen hadden felle kleuren en er liepen overal kinderen rond. We hebben lang moeten wachten (lang leve de Costa Ricaanse levenswijze) voor we konden praten met Laetitia. We hadden het gesprek in het Engels en kregen te horen hoe de organisatie te werk gaat en wat we mogen doen in de komende twee weken. Volgende week en de week nadien is er vakantie voor de kinderen en is er een soort van zomerkamp waar we mogen helpen. Wij mogen knutselles geven. We hebben verschillende groepen met kinderen tussen 5 en 12 jaar. Zal heel tof worden. Ondertussen hadden we al kennis gemaakt met Valeria en Chelsea, twee meisjes die daar ook rond lopen van zeven jaar. We hebben er al mee gespeeld en wat mee gepraat. Was alvast heel leuk. Maandag starten we dan met onze eerste dag. We zijn heel enthousiast om er aan te beginnen en vooral dat we ons steentje kunnen bijdragen aan deze organisatie die in hun zeven jaar bestaan toch al veel heeft kunnen realiseren.
We zijn kort na de middag terug naar Tamarindo gekomen en zijn wat gaan wandelen. Het was snikheet en heel vochtig. Denk dat er onweer op komst is. Hoor het al rommelen in de verte. We zitten midden in het regenseizoen maar buiten vijf minuten wat spetten, hebben we nog geen regen gehad. Nu zijn we terug in het hostel en gaan we gewoon op het gemak wat lezen, blog schrijven, mailen, praten met andere mensen, ...
Voor morgen hebben we nog geen plannen. We zien wel wat komt. Zaterdag zit al redelijk vol en voor zondag hebben we ook nog niets op het programma staan.
Voor degene die interesse hebben om meer te weten te komen over CEPIA kunnnen altijd hun website eens bekijken :
Hola, na 14 maanden eindelijk terug in Costa Rica!
Dinsdag 26 juni ben ik 's morgens vroeg samen met Sofie (die samen met mij in school zat in Parijs) vertrokken richting Rijsel. Daar hebben we de TGV genomen richting Parijs om dan onze eerste vlucht naar Houston, Texas te nemen. Daar hadden we een tussenlanding om dan richting Liberia, Costa Rica te vliegen. De vlucht viel heel goed mee maar was wel lang. In Costa Rica stond Adriaan (vroegere buschauffeur van school) ons op te wachten om samen met ons en onze huurauto naar Tamarindo te rijden. Was superleuk om hem terug te zien! Na wat problemen met de auto en het hostel zijn we dan eindelijk na een reis van rond de dertig uren in Tamarindo aangekomen. We reden langs het huis van mijn gastgezin en kon niet langer meer wachten om hen te zien. We zijn gestopt en Adriaan is op de deur gaan kloppen om te vertellen dat hij een verrassing had. Ik sprong uit de auto en mami Maria was suuuuperblij! We zijn daar een kwartiertje gebleven om wat bij te praten. Om half twaalf lagen we dan eindelijk in ons bed.
Woensdagmorgen zijn we dan opgestaan en kreeg ik onmiddellijk mijn punten van mijn examens te zien. Voor een examen niet geslaagd deze keer. Wel herexamens deze zomer maar had er toch meer dan 4 verwacht na een heel schooljaar ziek te zijn. Ben dus heel blij!
We zijn gaan ontbijten in Mandarina, een smoothie-fruitbar. Heerlijk! Was zo lekker. We zijn dan inkopen gaan doen in de supermarkt. Nadien zijn we naar de school gereden. Heb er Sandra (van de receptie), Yendry (leerkracht) en Greivin (leerkracht) terug gezien. Was superleuk! Om twee uur stond Adriaan hier terug aan het hotel om samen met ons naar Santa Cruz te rijden.
Mariam, mijn leerkracht die vorig jaar in België op vakantie was, is twee weken geleden bevallen van haar eerste kindje Lucas. Ze wilde zo graag dat ik hem zag maar aangezien ik niet kon komen (leugentje om bestwil) had ze mij totaal niet verwacht. Toen ze mij zag is ze beginnen wenen en kon niet meer stoppen. Waarschijnlijk nog de hormonen van de zwangerschap ;-) Heb toen Lucas gezien. Zo een schatje! Hij is zo lief. Had kadootjes mee voor haar gezin en voor Lucas natuurlijk. Ze was heel blij. We zijn daar 2,5 uren gebleven om veel bij te praten maar het was nog veel te kort. Heb Lucas mogen vasthouden en hem helpen verzorgen. Hij heeft een infectie op zijn ogen en navel. Hij is echt veeeel te schattig. Hij lijkt helemaal op zijn papa, Pedro. Haar familie kwam thuis en die waren ook superblij om mij eindelijk eens te zien. Had ze wel al op skype gezien en op facebook maar nog nooit in het echt.
We zijn dan terug naar huis gegaan omdat we niet zeker wisten of we de weg terug zouden vinden en wilden niet in het donker rijden. We zijn goed en wel in het hostel aangekomen. We hebben dan pasta gemaakt met kip en tomatensaus en ondertussen hebben we ook weer nieuwe mensen leren kennen in het hostel.
Heb iedereen al terug gezien, heb al veel mensen aan telefoon gehad en ben zo blij om hier terug te zijn. Het zullen weer drie onvergetelijke weken worden!
mijn laatste dag in school was heel raar. Ook omdat het een donderdag was. Normaal is de vrijdag altijd de laatste dag dus ik liep er wat verdwaald. Na school zijn we naar de supermarkt gegaan om al het eten te gaan kopen (hamburgers,drank,ijs,blubberpudding,....) en daarna naar mijn kamer om nog een deel van mijn valies te maken! Het feestje was heel gezellig! Er waren er een paar van school, Yendry en Mariam waren er en de hele familie! We hebben lekkere hamburgers gegeten en daarna vele desserts! We hebben enorm veel foto's getrokken en nadien zijn we nog uit geweest in Tamarindo om cocktails te drinken! Het was zooo gezellig en leuk en ik zat rond half twee in mijn bed. 's Morgens ben ik heel vroeg wakker geworden omdat ik nog een deel van mijn valies moest maken en mijn haar ging laten invlechten door mami Maria. Nadien moest ik afscheid nemen en dat was wel raar. Ik was nog niet echt verdrietig omdat ik nog niet helemaal wakker was maar ik besefte het toch wel voor een deeltje. Nadien ging ik naar school en daar moest ik ook van iedereen afscheid nemen. Het was zooo emotioneel en zo vreemd want ik besefte het totaal niet. We zijn nadien nog om een broodje gegaan en daarna naar de luchthaven gereden. De vlucht naar huis is heel goed verlopen zonder al te veel te slapen en om negen uur de zaterdagmorgen ben ik goed geland in de Brussel. Toen ik naar buiten kwam stonden mijn ouders er, mijn oma, Baptiste en ons Els! Was super dat ze er allemaal stonden! Nadien zijn we naar huis gereden en hebben nog een lekkere aperitief gedronken met de buren om daarna in mijn bedje te kruipen en te slapen voor enkele uren. 's Avonds was er een klein feestje en toen besefte ik het helemaal dat het gedaan was! Ik ben superblij om terug thuis te zijn maar mis ook mijn leventje die ik de laatste maanden heb mogen leven!
ik heb een heleboel nieuwe fotos in het mapje gezet van costa rica , terug in het paradijs. vanavond is mijn afscheidsfeestje bij mij thuis dus ga ik mijn blogbericht + de fotos ook nog online zetten. als ik morgen geen tijd heb zal ik het zo snel mogelijk doen als ik thuis ben dus zeker terug komen naar mijn blog om mijn allerlaatste avonturen te lezen!!!
Ik had pas
les om elf uur en ging Edwin (die in school werkt) iets vragen over mijn
vertrek en hij had zoveel werk, er waren 26 nieuwe studenten en moest nog al
die ingangsexamens verbeteren dat ik voorstelde om die te verbeteren. Hij was
supergelukkig. Dus zat ik in het kantoor de ingansexamens te verbeteren. Was
nog grappig. We zaten ook wat te praten. En net zoals zovelen vandaag gezegd
hebben : die zeven weken zijn voorbij gevlogen. Nadien ging ik naar Sandra die
aan de receptie werkt en ook hier hetzelfde, de tijd ging veel te snel. Daarna
zat ik in de klas en ook weer hetzelfde, de tijd is veel te snel gegaan. Nadien
zag ik Mariam en Yendry en weer hetzelfde... ik werd er constant op gewezen en
dat was iets minder leuk, haha. Toen ik op skype ging met mijn papa, weer
hetzelfde! Ik wilde mijn maandag op mijn gemak door brengen zonder al te veel
aan vrijdag te denken maar het ging dus niet. Iedereen vroeg of ik geen zes
maanden langer wilde blijven en dat ze voor mij gingen zorgen zolang ik hier was
maar jammergenoeg lukt dit niet. Zou het zo aanvaarden hoor!! Toen ik thuis
kwam na een hele dag Spaans te spreken met Franse en Engelse woorden er tussen
ging ik met Maria naar Mega Super om inkopen te doen en ijs te kopen voor de
familie vanavond. Was tof. Nadien ben ik mijn album van Costa Rica gaan verder
maken, mijn huiswerk gaan maken en salsamuziek beluisterd. Heb een supergoeie
groep gevonden waarvan ik al een liedje had en ze spelen hier alle dagen live
in Tamarindo. Son del Barrio (weet niet meer of het Bario of Barrio is).
Zaaaalige muziek! Mijn dag is voorbij gevlogen en heb er maar 3 meer te gaan,in
een vingerknip sta ik thhuis!
Xx
Dinsdag
Vanmorgen
lekkere pannenkoeken gegetenmet
watermeloen, jammie! Nadien naar straat gegaan om op de bus te wachten maar de
bus was zo laat. In school direct naar de klas gelopen want was al te laat. We
waren het eerste lesuur maar met twee dus hebben we anderhalf uur gepraat met
de leerkracht. Was heel leuk en goed voor ons Spaans. Na de pauze waren we dan
met drie en deden we verder met grammatica. Nadien had ik nog les maar had er
echt geen zin in dus ben ik maar gaan shoppen en heb twee topjes gekocht, hele
mooie! Nadien ben ik iets gaan halen om te eten om terug te keren naar school.
Jammergenoeg was er de hele middag geen internet dus verveelde ik mij dood. Had
geen bikini mee, niets om te lezen, geen laptop, NADA! Ik heb mijn middag dan
toch nog leuk doorgebracht met Brandy. Zij zit in een rolstoel dus duw ik haar
van hier naar daar en terug over de kiezelstenen. Ze is zoo grappig en we
hadden veel plezier. Heb dan ook maar eens een toer gedaan in school met de
camera om de natuur (bloemen en planten) te fotograferen. Nadien zijn we met de
schoolbus naar huis gegaan en ze waren hier in het huis aan het werken toen we
binnen kwamen. Er komt internet in huis omdat Eduardo het nodig heeft voor de
universiteit. Ik ben met Brandon en Anahi een ijsje gaan halen in de supermarkt
en voor elk een zakje snoep omdat het mijn laatste week is, had het hen beloofd!
Was leuk en we hebben samen het ijsje gegeten en wat fotos getrokken en
gespeeld. Nadien hebben we gegeten, was waarschijnlijk een van de laatste keren
gallo pinto! Zooooo heerlijk! Rijst met bruine bonen,jammie! Na het eten hebben
we weer een film gekeken, Resident Evil. Was de beste film van de drie tot nu
toe maar had die al gezien. Ben rond half tien gaan slapen want was doodop.
Morgenavond afscheidsfeestje in de sushiclub en de dag erna thuis, er staan nog
lange avonden te wachten!
Xxx
Woensdag
Vandaag was
het superleuk. Ben om half negen naar Tamarindo vertrokken om kadootjes voor
Baptiste te kopen en was na een uurtje terug. We zijn dan met Bart, Lena en
Brandy met een Taxi naar Tamarindo gegaan omdat Brandy in een rolstoel zit. We
zijn een smoothie gaan drinken, heb ondertussen ook een lekkere salade met kop
gekocht, en dan we zijn dan terug naar school gegaan. Had om 11.15 les en was
leuk. We hebben vooral gepraat. Nadien had ik heel de middag les maar er is
hier een groep studenten van Amerika en die zijn allemaal 16 jaar oud en zitten
voor twee dagen bij ons. Ten eerste hebben ze ons niveau niet dus moeten we ons
aanpassen aan hen en ten tweede hebben ze een zot accent waar ik niets van
begrijp dus ben ik de tweede les maar niet gegaan. Het is mijn laatste week en
heb toch een goede aanwezigheid. Nadien zijn we in school gebleven tot rond
half acht en dan zijn we naar shushiclub vertrokken om sushi te eten voor mijn afscheid. We waren met acht
en het was zooooo lekker. Nadien ben ik naar huis gegaan om mijn valies te
maken. Ik ben met 30 kilo toe gekomen en nu alles bijna ingepakt is zit ik nog
maar aan 13 kilo, vreemd! Nuja alle chocolade is uitgedeeld, mijn shampoo is
opgebruikt,... Kan nu nog wat
dingen halen in Mega Super om thuis eens de lokale eetcultuur van Tamarindo uit
te proberen. Toen ik mijn valies nam zag ik iets op de grond kronkelen, een
vieze, lange, slijmerige duizendpoot. Ieuw!!! Mami Maria heeft het met een
superlang mes dood gedaan en nadien had ik toch de kriebels. In de douche zaten
er drie reuzekikkers maar dat is geen probleem voor mij. Oh en in een vorige
blog schreef ik over die spin in de douche die in mijn kamer gelopen was, bleek
dat een onvolwassen tarantula te zijn! Dat ontbrak er nog aan!!!
Vrijdag ben
ik na school naar huis gegaan met de schoolbus. Thuis aangekomen zijn we met de
familie boodschappen gaan doen in de supermarkt. Nadien hebben we gegeten,
superlekker! Kip met banaan, salade, tomaten en rijst. Heerlijk! Er zijn hier
zoveel lekkere dingen die ik weer ga moeten missen! Nadien ben ik met Lionel,
de nonkel, Maria en Karolina naar Belen gereden om Eduardo op te halen omdat
hij heel laat gedaan had op de universiteit. Er rijden enkel nog bussen tot
daar. Normaal ging hij vanaf deze week in Liberia of Santa Cruz bij een tante
blijven slapen omdat hij vrijdagavond laat gedaan heeft en de zaterdagmorgen
heel vroeg terug met school begint. Maar deze week hebben we een beetje te veel
over de Mica (een heksaap) gepraat. La mona (vrouwelijke aap in het spaans) is
hier superpopulair. Ze zeggen dat verschillende vrouwen die aan hekserij doen
zich kunnen veranderen in een aap met een lelijk gezicht en lang haar die voor
haar gezicht hangt. Vaak zien dronken mensen haar maar als ze je lastig valt
bij je thuis (dan klopt ze s nachts op je dak) is het omdat ze verliefd is op
de man die daar woont of weet ze dat je over haar gesproken hebt. Iedereen
gelooft hier in en aangezien ze in bepaalde dorpen vaak komt proberen de mensen
die wat te vermijden. Eduardo had dus schrik om bij zijn tante te slapen omdat
ze daar vaak verschijnt. We zaten in de auto en waren er weer heel de tijd over
bezig en Karolina en Eduardo waren superbang. We passeerden Cartagena waar de
Mica ook vaak verschijnt. We reden er door en constant zagen ze iets. Ze
kregen mij echt niet bang en toen reden we verloren. We zijn meer dan drie uur
onderbaan geweest om hem op te halen door een uur verkeerd te rijden. We vonden
het dorpje niet en ze zeiden dat de Mica ons liet verkeerd rijden. Ben
uiteindelijk in slaap gevallen en wakker geworden toen we terug thuis kwamen.
De Mica hebben we niet gezien en ik geloof er nog altijd niet in. We waren
doodop en zijn direct gaan slapen. Zaterdagmorgen heb ik ontbeten
(pannenkoeken) en daarna wat gewerkt voor school en wat op mijn pc bezig
geweest.Voor derest niets speciaals meer gedaan. Zondagmorgen ben ik rond negen
uur wakker geworden. Rond half elf ben ik naar school vertrokken met Claire.
Heb wat in de zon gelegen, gezwommen en op internet gezeten. We zijn daarna een
smoothie gaan drinken om dan met een taxi terug te keren. Claire en ik hebben
dan naar een film, Sweeney Todd, gekeken en na het eten hebben we met de hele
familie naar Mirrors gekeken, een horrorfilm. Was een gezellig laatste weekend
in Costa Rica, buiten de douche. Stond in de douche toen er plots een reuzespin
tussen mijn voeten liep en kon er dus moeilijk achteraan gaan. Zag ze onder de
deur zitten en toen ik klaar was en de deur open deed liep ze recht mijn kamer
binnen. Heb ze uiteindelijk kunnen dood doen en hoop dat dit de laatste keer
was.
woensdag heb ik niets speciaals gedaan buiten met de familie naar een film gekeken. Was nog gezellig. Gisteren hele dag in school gezeten en had bijna geen les maar heb mij goed kunnen bezig houden met van alles en nog wat. Ik ben dan snel naar huis gegaan om mij te verkleden want moest om acht uur al terug in school zijn. Ik had er met Mariam, mijn leerkracht, afgesproken om iets te gaan eten in Tamarindo. We zijn naar La Baula geweest om pizza te eten. Was superlekker en heel plezant. We hebben dit jaar geen enkele klas samen gehad en aangezien het nog redelijk druk is in school voor haar hebben we niet altijd de kans om eens bij te praten. Nu hebben we drie uren zitten babbelen en babbelen en het was heel tof. Ze zei dat mijn Spaans heel goed is nu en dat ik veel vooruit ben gegaan in die zeven weken. Vond het wel leuk om te horen. Nadien wilden we nog iets gaan drinken en we waren zo aan het praten dat we eigenlijk al bijna Tamarindo uitgewandeld waren zonder ergens te stoppen. We waren dan Karolina, mijn zus, en nog andere studenten tegen gekomen en zijn wat bij hen gebleven. Nadien zijn we terug naar huis gekeerd en zat rond twaalf uur in mijn bed. Vandaag heb ik vier lesblokken maar heb echt geen zin in les dus zit ik hier nu te typen ipv in de les te zitten. Heb nog bijna niets gemist dus vind ik dat ik wel eens een les mag skippen. Straks ga ik wel gaan. Voor de rest is er niets speciaals buiten dat de muggen mij deze week echt aanvallen terwijl ik mijn pillen pak en een spray gebruik. Vreemd vreemd vreemd. Ik spuit met die spray en nog geen vijf minuten later zie ik daar alweer een bloeddorstige mug op mijn arm of been zitten. Heb paar dagen lange broek aan gedaan en was beter maar met de warmte zag ik daar tegen op dus vallen ze mij sinds dinsdag weer aan. Dit was echt mijn recorddag. In half uur tijd, zat buiten op de bus te wachten, had ik er dertig nieuwe bij. Mijn benen, mijn rug en mijn armen moesten er aan geloven. Ze zitten dan dik en rood door mijn allergie en zit nu met infectie op mijn been door een beet die open gegaan is. Heb nu zalf met antibiotica en sinds vandaag is het iets beter. Dit is echt het ENIGE dat ik thuis niet ga missen. Gelukkig zal het nog niet te warm zijn in Belgie zodat ik nog niet met mijn SEXY benen moet pronken, haha! Vanavond gezellig thuis en dit weekend nog geen plannen, is dan ook mijn laatste weekend, snif snif!!
gisteren werd mami Maria ... jaar! Ik denk 43 / 44 maar was het niet meer zeker en we wilden het haar niet vragen! Maandag waren Claire en ik een hele mooie halsketting gaan kopen! Gisteren hadden we haar 's morgens niet gezien en toen we terug van school kwamen moesten we onze plannen realiseren. We gingen snel naar Mega Super om ijs, cake, drank,... om haar te verrassen. Ze wilde niets doen voor haar verjaardag omdat ze het geld wilt sparen voor Eduardo die sinds deze week naar de universiteit gaat. We verstopten alles in mijn kamer. De nonkel maakte eten klaar en buiten werd er snel heen en weer gelopen met hout en stoelen voor het kampvuur later op de avond. We aten samen met de familie en gaven haar nadien toen we naar een film keken de verjaardagskaart die we gemaakt hadden! Claire en ik hadden alles geregeld en Ayla wist van niets, ze was zelfs vergeten dat het haar verjaardag was. Ze spreekt sinds zondag niet meer tegen de familie en aangezien ik maandag kwaad was op haar (omdat ze mij zwart probeert te maken bij de familie, wat niet lukt!) wilde mama Maria niet dat we haar vertelden dat het haar verjaardag was. Ze zat vies aan tafel en liep daarna snel naar de kamer. Ze had dus echt niets door. Na de film hebben we onze kado gegeven en we hadden veel geluk, ze vond de kado prachtig! Nadien toen de hele familie er was zijn we naar het kampvuur gegaan en Maria was superblij! Er was eten en drank en toen we alles op hadden gingen Claire en ik snel de cake halen met de vele kaarsjes en Maria was zoooooo gelukkig! Ze had het nooit verwacht. We aten cake en ijs en het was zo gezellig! Bijna iedereen was er. Plots begon het voor de tweede keer op de avond te regenen (tien minuten) dus liepen we snel naar binnen. ( derde keer regen in tien dagen tijd terwijl er vorig jaar geen druppel gevallen is tussen januari en mei!) We zaten binnen in de zetel wat na te praten en toen heeft ze ons zeker duizend keer bedankt. We zijn blij dat ze nu toch een feest had en dat ze er van genoten heeft! Ayla hebben we niet meer gezien want die zat in haar kamer. Deze morgen heb ik Maria gezien en ze glunderde nog na!
Vrijdagavond was ik alleen thuis want mijn ene huisgenoot is in Nicaragua en mijn andere huisgenoot was naar een afscheidsfeestje van een meisje op school die ze kende. Was leuk keer op het gemak thuis te zijn met de familie en keer vroeg te gaan slapen.
Zaterdagmorgen ben ik om acht uur opgestaan en heb wat op mijn computer gewerkt, film gekeken, ontbeten, huiswerk gemaakt en gewacht tot de familie thuis was om dan om half drie warm te eten. Nadien heb ik lang met de mama gebabbeld. Om af en toe eens iets terug te doen voor de familie koop ik dan eens ijsjes in de supermarkt of koekjes om uit te delen aan hen en zaterdag ben ik ijs gaan kopen! Was superlekker en ze waren blij! Daarna wilden we een horrorfilm zien maar Eduardo en Karolina waren superbang en plots vloog de TV uit en hadden ze nog meer schrik dus zijn we maar gestopt met kijken en begon Maria over legendes te vertellen. Ze vonden het raar dat ik niet bang was en toen ik ging slapen stond Esteban op mijn raam te tikken en toen ik mijn gordijn open deed stond hij daar met een masker. Ik had de slappe lach en nog begrepen ze niet dat ik niet bang was. Hilarisch.
Na een goede nacht stond ik op en vroegen ze of ik geen nachtmerries gehad heb maar weer moest ik hen zeggen dat ik geen schrik gehad heb. Maria had speciaal voor mij mijn lievelingsontbijt klaar gemaakt : pannenkoeken met siroop en fruit! Jammieeee! Heb er zo van genoten. Normaal eten we dat in de week ook maar sinds die puber ontdekt heeft in de eerste week dat het mijn lievelingontbijt is, is ze aan de familie gaan vertellen dat ze geen pannenkoeken meer wilt eten en aangezien Maria weinig tijd heeft s morgens kan ze maar een ontbijt maken en dat is voor iedereen hetzelfde. Daarom dat ze de zondag voor mij dan eens pannenkoeken maakt. Daarna ben ik met Karolina naar Tamarindo vertrokken rond 10.30. We gingen eerst naar het strand maar na vijf minuten zijn we terug vertrokken omdat het er zo waaide. We zijn dan maar naar school gegaan om wat te zwemmen en daar in de zon te liggen. We zijn rond 14.00 uur terug gekeerd na een lekkere smoothie. Om vier uur zijn we met haar nonkel naar Santa Cruz vertrokken om daar inkopen te doen in de supermarkten en van daar zijn we dan door gereden naar een rodeo in een dorpje daar dicht bij. Die nonkel is van daar afkomstig en de hele familie ging er zijn dus zaten we bij hen. Het was leuk en ik was waarschijnlijk de enigste blonde en buitenlandse op die rodeo. Was wel grappig. De rodeo was zot want de stieren waren super in form en ze waren redelijk geweldig. We zijn dan terug gekomen en na een lange rit lag ik om twaalf uur in mijn bed en om kwart voor zeven ging de wekker terug...
de laatste dagen heb ik niets speciaals gedaan. Naar school geweest, bij het gezin gezeten en geslapen. Had nergens zin in en wilde gewoon op mijn gemak zijn. Na dertien maanden voel ik nu wel dat ik meer en meer nood heb om keer alleen te zijn en op mijn gemak te zijn. Het is superleuk om veel mensen te leren kennen van over de hele wereld maar na zo een lange tijd altijd maar samen te zitten voel ik nu dat ik af en toe eens op adem moet komen. Vandaag, vrijdag, zijn er dertig studenten vertrokken naar Nicaragua. Ik ben niet mee omdat ik er al geweest ben met gevolg dat er vandaag bijna niemand in school is. Het voordeel is dat ik het zwembad voor mij alleen heb en alle ligstoelen rond het zwembad voor mij heb. Heb net beetje in de zon gelegen en gezwommen en deed deugd. Voor dit weekend heb ik niets gepland aangezien iedereen bijna op weekend is. Ga wat thuis blijven bij het gezin en misschien zaterdag of zondag nog keer dagje naar school komen. Voor de rest niets speciaals buiten dat ik nu mijn laatste twee weken ga inzetten! Bijna definitief terug thuis!
Fotos van de rodeo staan in apart mapje, fotos van parque
nacional de santa rosa staan in apart mapje en er staan nieuwe fotos bij mijn
mapje waar ik altijd mijn fotos in plaats.
Vandaag zijn we voor een schooluitstap naar Parque Nacional
de Santa Rosa geweest. We zijn om twaalf uur met de schoolbus vertrokken en na
een rit van iets meer dan twee uren zijn we er aangekomen. We hadden lunch
gekregen in de auto dus konden we meteen beginnen met de toer. We kregen een
hele rondleiding in het huis dat er stond. Ging over de geschiedenis van Costa
Rica en zagen er fotos van natuurparken, voorwerpen van vroeger en historische
dingen. Was leuk en interessant en daarna zijn we wat door het park gaan
wandelen. We hebben apen, vlinders, kolibris en herten gezien. En natuurlijk
zoals altijd muggen en mieren. We kregen geld terug en we zijn daarmee een ijsje
gaan eten in Liberia op de terugweg! Was een toffe dag met een toffe groep.
Zaterdag
was het de verjaardag van Stephany die op school werkt dus zijn we vrijdagavond
sushi gaan eten in de sushiclub. Het was superlekker en plezant!
Dit weekend
was het weer RODEO!!!!! Mijn favoriete evenement van het jaar en mijn favoriete
evenement in Costa Rica. Zaterdagavond zijn we met het gezin geweest en
Karolina en ik zijn tot drie uur gebleven. We zijn nog naar de salsa gaan
kijken en naar de karaoke geweest. Er waren nog studenten van school en heb ook
Yendry mijn leerkracht en Sandra van het secretariaat gezien. We hebben een
suikerspin gegeten (traditie van vorig jaar) , een roze. De zondag gingen we
terug naar de rodeo en Yendry was niet komen opdagen dus hadden we de
suikerspin maar gekocht om maandag in school op te eten. Het was een rustig
weekend, overdag in school wat gezwommen en in de zon gelegen en s avonds
rodeo! Vind dat zo leuk want de hele familie gaat en dat is echt tof om met hen
mee te gaan. Vind de sfeer ook altijd leuk en je leert tenminste echte ticos
kennen. Maandag had ik school en kreeg ook mijn punten terug. 82 % voor
luisteren, 77 % voor schriftelijk en 100% voor oraal examen. 86% in totaal en
ben blij! Zeker voor schriftelijk want had veel minder verwacht. Maandagavond
zijn we dan weer naar de rodeo geweest en was ook weer plezant. We zaten deze
keer bovenaan op de ronde maar na een aanval van insecten en toch wel zeer
gewelddadige stieren ben ik naar beneden geklommen om achter het hekken te
staan op een veiligere plaats. Anahi was er ook en we hadden veel plezier. We
zijn dan allemaal samen terug gekeerd na drie leuke avonden rodeo.
Vanmorgen
ging mijn wekker om 5.45 af maar na een slechte nacht zonder al te veel te
slapen heb ik dit jammergenoeg niet gehoord. Aan de ene kant is het misschien
ook mijn fout want wie zet nu krekelmuziek als alarm. Om 06.10 moest ik buiten
op straat staan want ze gingen er rond 06.10-06.15 zijn. Om 06.08 ben ik wakker
geschoten en als een gek heb ik mijn boel gepakt, mij aangekleed en om 06.12
stond ik buiten op straat en twee minuten later waren ze er. Net op tijd. Na
een rit van 3 uren zijn we in Puntarenas aangekomen waar we met een bootje en
de gids naar het eiland San Lucas gevaren zijn. Na een dolle zeerit ben ik wat
auto/zee ziek toegekomen. De gevangenis was open van 1871 tot 1991. Het was
enkel voor de meest gevaarlijke gevangenen. We klommen de trappen omhoog om
naar de ingang van de gevangenis te gaan. Daar zagen we twee kleine vertrekken.
De gevangenen die toe kwamen moesten per 20/30 in zo een klein vertrek voor
twee dagen zonder naar buiten te gaan. Ze moesten daar hun behoeften doen en
kregen maar een keer per dag te eten. Een keer was er een gestorven en ze
hadden dat verzwegen omdat ze zijn eten zouden krijgen. We zijn daarbinnen
geweest en ik moet zeggen dat ik mij echt niet kon inbeelden hoe het geweest
moest zijn. Verschrikkelijk dat weet ik wel. We liepen de baan verder op en aan
de rechterkant zagen we het ziekenhuis. Op een bepaald moment was er op het
eiland een verpleegster aangekomen om de zieken te helpen. Zij werkte in het
ziekenhuis en op een bepaald moment hebben enkele gevangenen haar meegekregen
naar hun cel waar ze met 70 zaten. Ze hebben haar daar verkracht en vermoord.
Niemand weet wie het gedaan heeft of hoeveel er haar verkracht hebben want het
was een complot. Nadien hebben ze haar hart opgegeten en haar bloed gebruikt om
te schilderen op de muren (daar komt straks meer over). Nadien kwamen we aan
bij de kerk. Was mooi maar heel vervallen. We liepen verder en daar zagen we de
bakkerij, de keuken, de eetplaats en toen kwamen we op de binnenplaats aan van
de cellen. Er waren een paar kleine huisjes die in een halve cirkel stonden en
daar leefden ze met superveel gevangenen bijeen. Je had de cel van de
moordenaars, de cel van de verkrachters, de cel van de dieven,... aan de andere
kant stond een groot gebouw waar de politie uitzicht had over alle cellen en
dat was de achterkant van de keuken en de bakkerij en zo.Op de binnenplaats waren er twee gaten,
niet al te groot. Bleek dat de gevaarlijksten en degene die iets misdaan hadden
daar in moesten als straf. Je zou denken oh plezant ze zitten eens alleen maar
ze zaten daar in de vlakke zon zonder eten en het tweede gat was om hen af en
toe iets te drinken te geven.We
moesten ons hand in dat gat steken en het was er gewoon kokend heet. Een man
heeft zeven jaar in zo een gat moeten leven. Onvoorstelbaar. In alle cellen
waren de muren vol met tekeningen. Ze gaan vooral over hoop, verwachtingen,
seks, frustratie, ... Sommige waren echt heel mooi. Voor ze die verpleegster
(zoals eerder vermeld) vermoord hebben, hadden ze al een tekening gemaakt en
hebben ze het ondergoed met haar bloed geschilderd. Moet eerlijk zeggen dat de
tekening supermooi was maar je mag je er gewoon niet bij voorstellen dat het
met bloed gemaakt is en dat iemand daar het leven heeft moeten bij laten. Echt
erg. Nadien zijn we doorgelopen en kwamen we bij een ander deel terecht waar er
drie vertrekken waren zonder ramen. Het was er superdonker. Ze mochten die
cellen enkel maar een uur per dag verlaten en zij hadden geen toilet , niets.
De anderen hadden tenminste nog een toilet en een douche maar zij niets. Als
het hoogtij was dan kwam het water tot daar binnen en met de uitwerpselen was
dat een echte smurrie en stonk dat superhard dus smeten ze daar iets in om de
geur te neutraliseren. Een man heeft daar jaren in doorgebracht. Er was ook een
man die twintig jaar in die gevangenis heeft gezeten omdat hij beschuldigd was
van diefstal en na twintig jaar bleek dat hij er niets mee te maken had. Hij
heeft een boek geschreven over zijn ervaringen en hopelijk kan ik het ooit eens
lezen want ik denk dat er veel dingen zijn die we tot op de dag van vandaag
niet weten. Als ze wilden ontsnappen konden er vier dingen gebeuren. Ofwel
zwommen ze kilometers ver tot ze aan land waren en waren ze vrij, ofwel werden opgegeten
door de haaien, ofwel verdronken ze ofwel werden ze toch nog door de politie
opgepakt. Een man is ooit veilig en wel aangekomen aan de andere kant en is zes
maanden kunnen vluchten voor de politie en toen hij opnieuw opgepakt werd,
kreeg hij er onmiddelijk zes jaar bij. We hoorden ook dat ze geen bezoek
mochten krijgen maar op een bepaalde tijd kregen de mensen toch toelating om
naar de stranden te gaan op het eiland als daguitstap. De gevangenen zaten wel
vast in hun cel maar ik kan niet begrijpen dat families met kinderen net dat
eiland uitkiezen tussen hele zware criminelen om naar het strand te gaan.
Daarom was er ook een supermarkt. Na de toer die echt overdonderend was,
vaarden we rond het eiland en gingen we naar eens trand. Wij waren de enigsten
die er waren en het was zaaaalig!We kregen een lunch (typisch Costa Ricaans met
vlees, bonen, rijst en bananen) en daarna zijn we in de zee gaan zwemmen. Ik
had wat schrik na de verhalen van de haaien maar de gids zei dat er niets van
gevaar was tot... een vis in mijn teen beet. Voor de rest was er niets maar ik
was niet meer op mijn gemak en ben dan maar terug naar het strand gegaan. We
zijn nadien terug met de boot naar het vasteland gegaan en daarna terug met de
bus naar huis. Het was een lange, vermoeiende maar heel interessante dag!
maandag ben ik terug naar school gegaan en na een weekend zonder internet heb ik mij de hele morgen bezig gehouden met mailtjes te beantwoorden, mijn facebook te bekijken, mijn blog te schrijven en zoveel meer. De lessen waren leuk maar we waren niet zo in form na het weekend. Maandagavond zijn Linda, Anahi en Brandon weer komen spelen en we hebben superveel tekeningen gemaakt. Was nog grappig. Gisteren was het les en moest ik mijn tekst indienen in school omdat ik in in de catalogus van EF kom voor 2011 - 2012 + moesten ze nog een foto nemen. Was grappig. Heb dan gisterenmiddag nog op skype gezeten en nog anderhalf uur met Stefany gepraat, een meisje uit Frankrijk die hier stage doet. Gisterenavond was het de laatste avond van Linda en we zijn een ijsje gaan halen in de supermarkt. Nadien hebben we nog wat gespeeld en daarna heb ik nog wat gestudeerd. Vandaag, woensdag heb ik examen! Heb daarnet nog wat herhaald maar tis gewoon geluk hebben denk ik. Het zijn alle tijden in het verleden, toekomst door elkaar in een lange tekst. We zien wel. Morgen ga ik een dag op uitstap maar daar schrijf ik dan vrijdag wel weer over! We gaan naar het eiland San Lucas waar er jaren een gevangenis was. Nu is die gesloten en je kan die bezoeken. De verhalen komen vrijdag wel.