Hallo, mijn naam is Charlie en ik ben zoals dat heet (ook) 'n bedrogen echtgenote. Ik heb geprobeerd mijn huwelijk te redden en mijn gevoelens opzij te zetten zodat ik verder kon met mijn leven. Niet alleen mijn leven, maar ook dat van de kinderen. Omwille van de kinderen, ten koste van mezelf; voor de buitenwereld, immers we waren zo'n perfect stel. Bah, bah, ze moesten eens weten.

Mijn echtgenoot bleef echter de notoire leugenaar die in zijn eigen verhalen geloofde, zogenaamd niets meer wist en daar kon ik niet mee overweg.
Na een maand of drie van ontwijkende antwoorden, leugens en een verschrikkelijk Kwalitatief Uitermate Teleurstellend gevoel zag ik de film Phone Booth en werd ik enorm geinspireerd om via "andere ogen" dit hele spectakel te benaderen. Maar goed, dan moest ik natuurlijk wel weten wat er allemaal gebeurd was tijdens zijn "relatie" met deze vrouw.

Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost om de onderste steen boven te halen. Ik heb 'm vervloekt, gehaat en naar de andere kant van de wereld gewenst tijdens mijn zoektocht maar ik ben oh zo blij dat ik het gedaan heb.

In de fase van boosheid en verdriet heb ik een dagboek bijgehouden en heb ik een opzet gemaakt voor het verhaal "Charlantan's Chatbooth". Het is een heel gepuzzel om dat nu in een mooie opzet hier te plaatsen maar ik ga er mijn best voor doen.

29-08-2010 om 00:00 geschreven door Charlantan  

Personage in Charlantan's Chatbook:
Hij; de hoofdpersoon is John
Zij: zijn geliefde Naomi
Ik; Charlie, het slachtoffer
Char[l]antan: de Shirlock Holmes

Ik besluit op een bepaald moment het verleden te laten voor wat is. Ik merk aan hem dat hij gaat voor ons, mij, zijn gezin. Zijn liefde is oprecht, ik ervaar dat ook zo. Ik hou van hem en hij houdt van mij. Hij heeft niet hoeven te kiezen, -in weze natuurlijk wél, maar het basis gevoel was sterker, veiliger en echter. Echter dan zijn deels virtuele relatie met haar.

Ik heb hem zien worstelen met zichzelf, met zijn gevoelens. Vooral met zijn gevoelens voor haar en het afscheid nemen van haar én van hém, de charlatan. De identiteit die hij voor zichzelf aangenomen had in zijn vlucht. Vanwege het "zwarte gat" in zijn herinnering ontstaat Char[l]antan. Een zoektocht naar de ECHTE waarheid.

Char[l]antan, afgeleid van het woord charlatan, de versierder, maar dan met een vleugje van mezelf.
Ikke, Charlie, door intimie, ooit MIV vrouwtje genoemd, -maar juist dat, was hij vergeten.

Een charlatan is een speciaal soort oplichter die voorziet in zijn behoeften, door systematisch mensen te bedriegen over zijn afkomst, vaardigheden, intenties of prestaties. Een charlatan maakt gebruik van zijn charme. Het woord wordt ook wel gebruikt voor mensen die zonder zelf de bewuste intentie te hebben te misleiden, ideeën of denkbeelden presenteren die zij zelf voor waar houden, maar die de wetenschappelijke toets der kritiek niet kunnen weerstaan.

Natuurlijk heeft hij mij pijn gedaan. Ontzettend veel en eigenlijk was het voor mij onverteerbaar. Maar ik wilde ook genoegdoening. Wraak vind ik een verkeerd woord, maar hij mocht best wel voelen wat hij me aangedaan had. Natuurlijk zag hij dat wel aan mij. Voelde hij zich ook wel schuldig en zag hij mijn boosheid. Maar boosheid geeft een andere emotie dan pijn van verdriet. Pijn je verraden te voelen, verraden door de man, waar je zo ontzettend veel van houd. Die pijn. [*]

Hij liep emotioneel gezien weg voor zijn daden. Gooide het in een gat, een zwart gat, en wilde er niet meer aan terug denken of mee geconfronteerd worden. Weg ermee, nooit meer aan terug denken. Maar zoals al gezegd; dat kon ik niet.

Maar, de scrupple-loze Charlatan krijgt zijn geheugen terug; inclusief zijn geweten.
Zodat ook hij, het nooit meer zal vergeten omdat hij die pijn [*] gevoeld en gezien heeft.

Hij was ziek, kampend met Lost memories………, Zij teleurgesteld, vol van Liefdesverdriet.

Shirlock Holmes ging op onderzoek om het plaatje in te kunnen vullen en zijn "Lost Memories" terug te halen.

30-08-2010 om 00:00 geschreven door Charlantan