Ondertussen is mijn eerste maand hier in Nederland gepasseerd en de tijd vliegt hier echt wel voorbij. Op stage begin ik nu echt met het onderzoekdeel aangezien ik de opdracht gekregen heb om immunohistochemische kleuringen van collageen in de aortawand uit te testen. En het blijkt toch een hele opgaven aangezien de eerste resultaten toch wel behoorlijk tegenvallen, maar dat is onderzoek zeker..? 

Maandag 19 maart 2012

 Maandagmorgen een nieuwe week en een wekker die om 6u30 afgaat na zo een lastig weekend is echt wel veel te vroeg. Na een stevige douche en een goede fietstocht kwamen we toch een beetje wakkerder op de stage toe. Die dag stond in het teken van coupes snijden verkregen volgens de lijst van Margreet. Na labelen van de (100 tal) draagglaasjes, dat toch wel een klein uurtje in beslag nam, gingen we bijna een volledige dag aan slag met coupes snijden. Daarnaast ging ik samen met Margreet het resultaat van mijn tweede poging tot collageenkleuring bekijken. Desondanks de hogere concentratie van het primair antlichaam was het resultaat toch betreurend. Er was een klein beetje bruinkleuring waarneembaar, maar dit moest eerder als achtergrondkleuring beschouwd worden. En dit was toch wel een vreemd resultaat aangezien de kleuring bij haar vorige stagair wel op een lagere verdunning lukte. Mijn opdracht voor de komende week was dus de kleuring nog eens herhalen en hopen dat we dan wel resultaat krijgen. Na het snijden van de coupes zocht ik ook nog wat informatie op voor mijn eindwerk. Toch konden niet alle coupes vandaag gesneden worden, aangezien er twee losgekomen waren uit de paraffine en deze dus opnieuw ingebed moeten worden.  Eenmaal terug op kot waren we natuurlijk doodop en blijkbaar was dat ook duidelijk aan mij te merken, want vanaf dat er mij iemand zag was het van ‘hoe voel je je?’ en ik dan maar gans me uitleg van me weekendje en de meeste verstonden het dan ook wel :p. Dus met het gevolg dat er die avond van werken niet veel meer in huis kwam en we reeds om 21u30 onder de wol kropen.

Dinsdag 20 maart 2012

 Het weertje in Nederland begint hier ook stilletjes aan beter te worden, waardoor het fietsen hier des te leuker wordt. Voornamelijk ’s morgens bij het ochtendgloren is fietsen in de weilandrijke omgeving zalig.  Eenmaal op stage begon opnieuw het dagelijkse werk. Eerst ging ik aan de slag met het verder snijden van de laatste twee blokjes. Om in de middag te starten met het eerste deel van de collageenkleuring type 3 met de verdunning 1:100. Margreet weet zeker dat deze verdunning ook daad werkelijk werkt, dus moet ik echt hopen dat het me deze keer wel lukt, anders heb ik toch wel een klein probleempje. Dan ligt het niet aan de antilichamen, maar zou het wel eens aan mijn werkwijze kunnen liggen. Daar in het protocol ook redelijk wat wachttijden zitten, houd ik mij ondertussen bezig met wat computerwerk. Na aanbrengen van het primair antlichaam gaan de coupes de koelkast in, daar het een overnacht kleuring is. Na plaatsen van de kleurbakjes in de koelkast was het tijd om naar huis terug te keren. Ik nam me voor om ook een beetje te kuisen in de keuken hier, want koken gebeurd hier echt in vuile toestand. Dus ging ik het aanrecht met zeep en spons te lijf en iedereen die me bezig zag bedankte me voor de bewezen diensten (en ik maar mooi lachen hoopende dat ze mijn voorbeeld volgen :p)

Woensdag 20 maart 2012

 Het binnenkomen in de keuken vanmorgen was toch wel een kleine teleurstelling. Alles was zo mooi opgekuist gisteren en vanmorgen was alles weer even erg als voordien :(. Daar gaat al mijn kuiswerk van gisteren dus.

Op stage beloofde het een drukke dag te worden vandaag. ’s Morgens gingen we verder met de collageenkleuring type 3 om dan ’s middag vlug nog een andere collageenkleuring type 5 in te zetten om op tijd klaar te zijn voor de wekelijkse bespreken met Margreet en Catherine. Daar tussen keek ik ook nog vlug eventjes door de microscoop voor het resultaat van mijn type 3 collageen en wat ik zag (was volgens mijn mening en de info van Margreet) toch wel goed, de vezels waren namelijk mooi aangekleurd. Ik toch wel een beetje gelukkig aangezien het dus hoogstwaarschijnlijk niet aan mij werkwijze ligt. Na de bespreking met mijn begeleiders trok ik samen met Catherine naar de paardenkliniek. Op de kliniek was namelijk een Fries paard aanwezig die met 90% zekerheid een aortaruptuur heeft.  Na aan bijna de ganse kliniek voorgesteld te zien als ‘onze Belgische telg’ en te horen te krijgen dat ik niet mocht verschieten van het paard gingen we uiteindelijk na een wandeling in verschrikkelijk veel gangen de Fries bezichtigen. Het beeld dat ik kreeg was niet zo erg als ik verwachtte, maar zo gezond zag hij er toch niet meer uit (ze geven hem nog maximaal 14 dagen te leven). De vochtophoping in de buik was duidelijk te zien en te voelen en ook de hartslag was (te) sterk te voelen. Nadien keerde ik met de volle zon op mijn gezicht terug naar de dienst Pathobiologie om mijn spullen op te halen en terug te keren naar mijn kot. Het zonnetje schijnt hier de laatste dagen volop en ook de temperaturen klimmen de hoogte in. Morgen wordt in Utrecht een 15-tal graden verwachten en vrijdag zelf 18 :). 

Donderdag 21 maart 2012

 De voorlaatste dag van de week en we beginnen dat in de ochtend toch wel de voelen. Naarmate de week verstrijkt wordt het opstaan lastiger en lastiger. Door ’s morgens in de spiegel te kijken wordt dat nog maar eens bevestigd, want de wallen onder de ogen staan behoorlijk diep. Maar na een frisse douche en een heerlijke fietstocht bij het ochtendgloren is al de vermoeidheid terug verdwenen. Vandaag gingen we terug verder met de collageenkleuring type 5. In de middag konden we dan het resultaat bezichtigen en deze waren behoorlijk teleurstellend. Opnieuw was niets van resultaat waarneembaar en was alles blauw in plaats van de gewenste bruine kleur. :( Misschien ligt het aan het openbreken van de eiwitten, dus in plaats van citraat te gebruiken gingen we in de middag aan de slag met protease en voor de rest hetzelfde protocol. Met een klein hartje zette ik de kleurbak met mijn coupes opnieuw in de koelkast en hoopte echt dat het antilichaam zou werken en morgen een resultaat zichtbaar was. Na nog even enkele kleine inkopen te doen (ik mag er namelijk niet te veel meer doen en dan voornamelijk frigospullen, want me vakje zit stampende vol :p), gingen we nog even langs bij mijn kotgenote voor haar treinticket te overhandigen en haar een fijne terugreis te wensen. Nadien kropen we vroeg onder de wol, want het was echt nodig. Blijkbaar ben ik nog altijd niet gerecupereerd van mijn weekendje België. 

Vrijdag 22 maart 2012

 Vanmorgen opgestaan met een heerlijke lentezonnetjes. Vandaag werd namelijk een kleine 18 graden voorspelt hier in Utrecht en ik mag aannemen dat het zo was aangezien het terugfietsen kon gebeuren in een lichte trui :). Op stage toegekomen begon ik snel met het afwerken van de collageenkleuring aangezien ik zeer nieuwsgierig was naar het eindresultaat. Maar mijn nieuwsgierigheid sloeg bij het bekijken van de resultaten snel om in een grote teleurstelling. Alle drie de coupes waren opnieuw blauw in plaats van bruin aangekleurd. Met de handen in het haar ging ik tenrade bij de mensen op het lab en werden mij enkele alternatieven aangeboden. Met deze hoop informatie kan ik volgende week opnieuw starten en hopen dat het deze keer wel lukt. (want de moed zakt af en toe wel in de schoenen wanneer het weer niet lukt en ook over je handelingen begin je dan af en toe te twijfelen). In de middag ging ik nog wat coupes snijden. Mijn dagje werd hierdoor ook wat beter, aangezien het maken van coupes toch al aardig begint te lukken. Wegens het mooie weer stopte iedereen wat vroeger met werken, dus maakte ik daar nuttig gebruik van en stopte ik rond 16u30. Eenmaal op kot zette ik mijn stoeltje buiten op mijn balkon in het zonnetje, nam een boekje erbij en las gedurende een uurtje. De rest van de avond verliep behoorlijk rustig en ik maakte het ook niet te heel laat. Morgen ben ik van plan om (een poging tot) lekker lang uit te slapen, want dat kan ik echt wel gebruiken. Zondag trek ik dan richting het centrum van Utrecht. Het is een culturele dag daar en blijkbaar is er vanalles te doen, dus ga ik daar eventjes de sfeer opsnuiven.