Inhoud blog
  • HOUSE FOR RENT
  • AUDRIUS JANUSONIS
  • SYBILLE ONNEN
  • EMMA RODGERS
  • ESTHER SHIMAZU
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    artworks
    information professional ceramic artists, artworks, exhibitions, etc.
    Waar amateurisme eindigt en kunst begint is vaak zeer moeilijk in te schatten en zorgt ongetwijfeld voor grote controversen. Maar smaakvolle keramiek zoeken op het net, is al zo vaak bijzonder ontmoedigend gebleken, dat ik me heb voorgenomen een alternatief te bieden. Door een te groot aanbod worden de prachtige resultaten die men met klei/porselein, glazuren en de verschillende uiteenlopende bakprocedés kan bereiken, uit het oog verloren. Smaak is en blijft subjectief, maar het meesterschap, de kennis, en m.a.w. het professionalisme dat nodig is om een kunstwerk tot meesterstuk te maken, ontbreekt bij deze selectie niet.
    02-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.to be expected
    Klik op de afbeelding om de link te volgen                                                  
     

    Omdat schrijven veel tijd vergt, en het verlangen naar meer blijft bestaan, geef ik hier enkele sites op die de moeite waard zijn om bekeken te worden.
    www.artworks.be
    http://www.allain.info
    www.michael-cleff.de
    www.doris-kaiser.de
    http://www.vanbekbergen.be





    02-06-2009 om 00:00 geschreven door MM  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (69 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.book review: Herman Muys:10x10:100 containers

    Herman Muys behoort tot één van de meest toonaangevende kunstenaars in zijn vakgebied en is gerenommeerd omwille van zijn verrassende creaties. Bekendheid verwierf hij door de trefzekerheid en de fragiliteit waarin zijn keramische figuren uitblinken. De combinatie van eindeloze creativiteit en een meesterlijke techniek maken van ieder kunstwerk een waar huzarenstuk.

    Zo ook met de containers die hij sinds enkele jaren maakt. Elke container is uniek, maar allen zijn gebaseerd op eenzelfde principe: doosjes van 10 bij 10 cm. Het strakke, de schijnbare eenvoud en de virtuositeit van de constructies spreken tot de verbeelding.

    Verzamelen is bewaren.

    Bewaren is opbergen.

    Opbergen noodzaakt ruimte.

    Ruimte wordt gecreëerd.



    Herman Muys creëert:

    Doosjes:

    om te plaatsen in de ruimte;

    om in op te bergen;

    om te bewaren

    en tenslotte, als het even mee zit, om te verzamelen.

    Herman Muys is beeldend kunstenaar en maakt voornamelijk keramische sculpturen. De containers zijn in wezen een spielerei en kennen een zeer aparte oorsprong.Naast het artistieke werk, doceerde Herman jaren aan de academie. Een van de studentenopdrachten hield in om op creatieve wijze kubussen van 10 bij 10 steeds vernieuwend anders te creëren. De basis bleef identiek, maar het patroon verandert door de experimenten. Via deze opdracht konden de leerlingen kennis maken met de mogelijkheden van glazuren: glazuren in hun algemeenheid, maar ook in relatie tot andere omstandigheden. Hoe reageren glazuren op metaaloxides? wat gebeurt er wanneer glazuren op verschillende temperaturen worden gebakken? Hoe gedraagt glazuur zich op een gladde dan wel op een ruwe ondergrond? Is er een verschil tussen glazuren op een vertikaal of op een horizontaal vlak? Al doende moeten de leerlingen tot het besef komen dat de mogelijkheden met klei en glazuur quasi onuitputtelijk zijn. Ligt het überhaupt wel in ons vermogen de materie dusdanig te manipuleren of blijft het uiteindelijke resultaat toch steeds een verrassend nieuwe vinding?Om zich ten volle te kunnen concentreren op al deze facetten van het werken met klei, en om op relatief eenvoudige wijze empirisch onderzoek te kunnen verrichten, werd gekozen voor een eenvoudige vorm als basis: de kubus. Er kwam protest. Het leek een saaie opdracht, met weinig uitdaging. Herman ging in de aanval en zou bewijzen dat precies hierin de creatieve geest tot nadenken genoodzaakt werd en dat precies met een zo schijnbaar eenvoudige opdracht het creatieve leerproces tot het uiterste wordt gedreven en de superioriteit van de maker wordt beproefd. Hij besloot de uitdaging aan te gaan om honderd verschillende en steeds vernieuwende containers te maken. Inmiddels zijn we al enkele jaren verder en hebben, dankzij het aanhoudend succes, reeds meer dan honderd containers het daglicht gezien. Eind 2005 werd een prachtig kijkboek uitgegeven, waarin de honderd meest recente containers worden voorgesteld.



    Herman Muys is een creatieve duizendpoot, die zich niet enkel toelegt op de creatie van keramische figuren, maar die even graag een interieur of tuin creëert, die meubels ontwerpt, passende in kleine ruimtes, die zijn hersens pijnigt over de perfecte inpakmethode van zijn kunstwerken. Jaren geleden doceerde Herman o.a. vorm en kleurenleer aan de Antwerpse academie en ook dat heeft zijn invloed laten gelden doorheen zijn creatieve loopbaan. Hij heeft oog voor geometrische vormgeving, denkt perfect in drie dimensionaliteit en is verbazend goed in het opwekken van sfeer. Hij bezit de gave om gemoedstoestanden te creëren. Bij de keramische sculpturen is dat meteen herkenbaar dankzij ons referentiekader van uitdrukkingen en poses. Bij de containers is dit op een andere wijze gerealiseerd: via een abstracte, geometrische vormentaal wordt sfeer gecreëerd. Onbewust wordt de toeschouwer gefascineerd door de architecturale expressie. Het strakke, de schijnbare eenvoud en de virtuositeit van de constructies spreken tot de verbeelding.

    Herman werkt gevoelsmatig. Doorheen de jaren is een emotionele verbondenheid ontstaan met de materie. Al bij een eerste behandeling van de kleiplaat wordt een nieuwe identiteit vastgelegd. Met één vloeiende beweging manipuleert hij het oppervlak. Hij rolt de klei tot gewenste dikte; de kleurschakeringen in de klei worden schijnbaar willekeurig gevormd, net als de fijne nivelleringen in het kleioppervlak. Niets is echter willekeurig. Alles, iedere afdruk van het mes, ieder scheurtje in de klei , iedere kleibraam op het oppervlak, is daar aanwezig omdat Herman het goed vond.
    Vertrekkend van een zuivere vorm creëert hij een nieuw universum van vlakken en bewegingen. Vormen worden in elkaar gepast en uit elkaar getrokken. Strikt noodzakelijk bestaat de container uit zes vlakke zijden, zij aan zij in kubusvorm, maar de virtuositeit bestaat erin steeds weer opnieuw, soms met slechts kleine alternaties iets geheel nieuw te creëren. Daarenboven wordt met ruimte geëxperimenteerd. Schaduw en lichtinval krijgen een substantiële rol toebedeeld. Externe factoren worden in het geheel betrokken. De ruimte maakt deel uit van het kunstobject. Lichtinval legt accenten. Schaduwen brengen meer diepte. Zijden worden weggelaten: openheid wordt gecreëerd. Zijden worden open geplooid: een nieuwe dimensie wordt toegevoegd.


    Honderd containers, speciaal gecreëerd voor de realisatie van het boek, allen gemaakt in een relatief korte tijdspanne, en toch is er evolutie merkbaar.


     

    Bij de eerste containers wordt nog vastgehouden aan het oorspronkelijke plan: de vier zijden van de kubusvorm worden gerespecteerd en er wordt vooral aandacht geschonken aan de variaties in het deksel. Het doosje kan in deze eerste fase, ook nog werkelijk dienst doen als opbergobject.

    Van een solide vormgeving gaat het geleidelijk over naar lucide creaties. Het gesloten karakter maakt plaats voor openheid en wordt in zijn uiterste vorm tot transparantie gedreven.

    Vlakken worden weggesneden, doorkijkjes worden gerealiseerd. Geometrische patronen worden uitgewerkt, om luciditeit tot het uiterste te drijven. Het is tijdrovend om op minutieuze wijze het ene gaatje naast het andere uit te snijden in het kleioppervlak, en bijzonder enerverend te weten dat iedere stukje klei dat te veel wordt weggesneden, kan leiden tot kromtrekking van het oppervlak tijdens het latere bakproces.

    Bij ieder doosje wordt gestreefd naar nog grotere transparantie. Herman Muys bereikt zijn doel door het inschakelen van andere materialen. Glas wordt gebruikt als drager van de inmiddels zeer fragiele keramische constructies. Soms wordt een vierkante metalen raster toegevoegd om het doosje het effect van zweven mee te geven. Hoewel het bij deze serie doosjes vaak moeilijk wordt een verwijzing te vinden naar het oorspronkelijke concept, is bij iedere container een oppervlakte van 10X10 in acht genomen


     

    De realisatie van deze recente containers toont de virtuositeit van Herman Muys. Dit is een perfect voorbeeld van constante herbronning: Romaanse vesting, verlichte kathedraal, volkse rituelen, fabelachtige constructies, warme kleuren, gouden toetsen, minutieuze vormgeving, meestal abstract, met hier en daar herkenbare symboliek. Het is als wandelen door de geschiedenis, van fabel naar realiteit en weer terug.



    02-06-2009 om 00:00 geschreven door MM  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (14 Stemmen)
    Tags:Herman Muys, ceramic containers
    30-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Keramische reliëfs Monique Muylaert

    Monique Muylaert maakt keramische reliëfs die doorheen de jaren tot het uiterste verfijnd werden. Hoewel ze aanvankelijk eerder interesse had in het grafisch tekenen, hebben de vele toepassingsmogelijkheden van klei uiteindelijke de doorslag gegeven. In de jaren zeventig, kort na haar afstuderen oogstte zij veel succes met grote keramische reliëfs. Samen met haar echtgenoot Herman Muys realiseerde zij verschillende monumentale werken voor o.a. de feestzaal en de raadszaal van het Antwerps Provinciehuis, electrabel etc. De grote opdrachten waren fysiek uitputtend en daarom besloot ze kleiner te gaan werken.

    Op dunne keramische kleiplaten, doorgaans niet groter dan 1 meter in het vierkant, brengt ze een hele wereld aan nieuwe vormen en kleuren tot leven. Vroeger zorgden de golvende kleilagen en de toegevoegde driedimensionale figuurtjes voor een gezellige barokke sfeer, maar door de jaren werd alles strakker, fijner en vooral fragieler. Fijne strookjes porselein worden met elkaar verweven in abstracte motieven, die in golvende bewegingen hoogtes en dieptes aangeven. Door het strategisch plaatsen van fijne kleifragmenten worden bewegingen geïnsinueerd. Soms worden razende kolkende bewegingen van verwoestende natuurfenomenen gerealiseerd, een andere keer is het de volkomen rust, een broze stilte die voelbaar wordt door de fragiliteit van de porseleinen constructies. Haar kunstwerken zijn niet enkel creaties van vlak versus ruimtelijk of ruw versus breekbaar, maar zijn evenzeer meesterlijk in de weergave van een sterke emotionele gevoeligheid.


    Monique Muylaert, Opus1, 2009, fotograaf:Melissa Muys


    Monique Muylaert, Gouden tempel, 2008, fotograaf:Melissa Muys

    30-05-2009 om 00:00 geschreven door MM  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (11 Stemmen)
    Tags:Monique Muylaert
    29-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MICHAEL CLEFF
    Klik op de afbeelding om de link te volgen





    Met slechts een beperkt aantal geometrische vormen slaagt Michael Cleff er  in compacte, krachtige objecten te creëren,  die hoewel minimalistische van uitvoering toch bijzonder veelzijdig zijn.  Eenvoudige vormen worden op verschillende manieren gecombineerd. En hoewel  de sculpturen duidelijk refereren aan architecturale vormgeving, is het voornamelijk de daaraan gekoppelde gevoelswereld die de meerwaarde van deze sculpturen bepaald. Het zijn net watertorens, kathedralen, auditoria, ruimtes met sociale, culturele of meditatieve doeleinden. Het gaat over bouwvormen die refereren aan onze relatie met anderen, met de gemeenschap, die een  link leggen met  geborgenheid, maar die evenzeer status en grootmoedigheid in zich meedragen.  

    Soms open, soms gesloten, futuristisch maar gelijktijdig ook archaïsch; de plaatsing van ieder element , van iedere structuur, ieder kleursegment is bepalend. Uitsnijdingen in zwart op een wit vlak is mysterieus als daar waar het licht niet binnendringt; dat wat voor het oog verborgen blijft. de plaatsing van die uitsnijdingen, hoog en onbereikbaar is bijna contemplatief.

    Er heerst ook steeds een dualiteit in zijn werk:  glad versus ruw; afgerond versus hoekig, lijnen versus ruimtes, licht versus donker en toch zorgt het contrast voor eenheid. Het zijn en blijven strikte vormen, maar  ze zullen nooit dogmatisch zijn.
    MM

    29-05-2009 om 00:00 geschreven door MM  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (10 Stemmen)
    28-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.exhibition review : vier vrouwen, vier visies

    Vier vrouwen, vier visies

    Keramiek en Porselein

    Monique Muylaert; Mieke Everaet; Gundi Dietz & Doris Kaiser








    In het verleden werd klei/keramiek vooral gegeerd omwille van zijn degelijkheid; duurzaamheid; waterresistentie, manipuleerbaarheid,... kortom eigenschappen die massaproductie tegemoet komen. Als gebruikskeramiek is klei al eeuwen bijzonder populair!

    Sinds een aantal decennia wint klei ook terrein op artistiek niveau. Men heeft een heel gamma aan nieuwe eigenschappen ontdekt, voor de kunstenaar kwaliteiten, voor de ambachtsman misschien eerder futiliteiten. Maar de broosheid, de veranderbare structuur, de warme uitstraling, het bijzondere kleurenbereik alsook de doorzichtigheid en lichtdoorlatendheid van een flinterdunne keramiekhuid zijn onweerlegbare kwaliteiten die een intrinsieke meerwaarde kunnen bieden.

    Vier kunstenaars, hier in deze tentoonstelling samengebracht, beseffen dit en vullen een hiaat binnen de keramiekgeschiedenis.

    Via innovatieve technieken slagen ze er elk op hun manier in om die eigenschappen in hun werk te integreren, meer zelf deze deelgenoot te maken van de inhoud. Dankzij hun technische meesterschap en de aandacht voor vormelijke aspecten, heeft elk van hen een eigen herkenbare stijl gecreëerd : van komsculptuur tot figuratieve vormgeving, van driedimensionale bas-reliëfs tot strakke, uiterst minimalistische benaderingen.

    Vanuit de traditionele vormgeving, de oervorm, creëert Mieke Everaet (B), komsculpturen. Hoewel ze haar vorm uitpuurt tot de essentie, spreekt men hier al lang niet meer van gebruiksvoorwerp. Vol van kleur of net in overwegend grijzen, haar porseleinsculpturen zijn uiting van een broze, maar toch sterke, evenwichtige gevoelswereld.


    Mieke Everaet, Porselein object, 32x8x10cm, 2009,fotograaf Michèle Francken

    Gundi Dietz (A) creëert schaars geklede volslanke porseleinen vrouwenfiguren, die wars van ieder gangbaar schoonheidsideaal erotiek uitstralen. Ze spiegelt een herkenbare realiteit, die men misschien liever niet meteen als de zijne wenst te beschouwen. Haar oeuvre is een zoektocht naar de impact van de gevoelswereld.


    Gundi Dietz, Hoofd voor aan wand, 2007, fotograaf:Melissa Muys

    Bij Monique Muylaert (B) daarentegen refereren emoties zelden naar een intermenselijke gevoelswereld. In haar reliëfs, een mix van abstract en figuratief, deels in de klei gekrast, deels ruimtelijk, gaat alle aandacht naar het ondoorgrondelijke, bevreemdende, vaak ook chaotische en onvoorspelbare van een grotere samenhangend geheel, dat continu evolueert.
     

    Monique Muylaert, Baldakijn van warme schaduw, 66x66cm, 2007, fotograaf Melissa Muys

    Doris Kaiser(D) creëert minimalistische reliëfs, waar eenvoudige vormen, scherpe hoeken, schakeringen in wit en hier en daar een gevoelige kromming de weg naar perfectie voorbereiden. Door de klei te combineren met de hardheid en rechtlijnigheid van het spierwitte gips, worden de zachte, warme, gevoelige eigenschappen van de klei nog sterker benadrukt.


    Doris Kaiser, wandobject 07-10-20, 2007, fotograaf Klaus Hoefges
    Een tentoonstelling waar de typische vrouwelijke intuïtie de bovenhand neemt, waar kennis, materie, vormgeving en inhoud als vanzelfsprekend in elkaar vloeien. Een parel van een tentoonstelling, het bezoeken meer dan waard!

    M.M.

    Tentoonstelling “Vier vrouwen, vier visies” 23 April 2009 tot 24 mei 2009

    Galerie Van Campen & Rochtus, Antwerpen
    Organisator tentoonstelling: Melissa Muys

    28-05-2009 om 00:00 geschreven door MM  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (34 Stemmen)
    Tags:Monique Muylaert,Mieke Everaet, Doris Kaiser, Gundi Dietz


    Archief
  • HOUSE FOR RENT
  • AUDRIUS JANUSONIS
  • SYBILLE ONNEN
  • EMMA RODGERS
  • ESTHER SHIMAZU
  • REFLECTIE
  • michael flynn, all about balance
  • Finding Mo Jupp
  • Herman Muys & Monique Muylaert
  • Gundi Dietz: de doorsnee vrouw in al haar complexiteit
  • Doris Kaiser :de weg naar perfectie
  • Monique Muylaert: The poetry of contrasts
  • Evoluerende architectuur bij een kunstenaarskoppel
  • MIEKE EVERAET
  • DORIS KAISER
  • The Human Form - International ceramics
  • to be expected
  • book review: Herman Muys:10x10:100 containers
  • Keramische reliëfs Monique Muylaert
  • MICHAEL CLEFF
  • exhibition review : vier vrouwen, vier visies

    Foto

    Gastenboek
  • een fijne donderdagavond

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Categorieën
  • nederlandse teksten (10)
  • text in english (1)


  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs