information professional ceramic artists, artworks, exhibitions, etc. Waar amateurisme eindigt en kunst begint is vaak zeer moeilijk in te schatten en zorgt ongetwijfeld voor grote controversen. Maar smaakvolle keramiek zoeken op het net, is al zo vaak bijzonder ontmoedigend gebleken, dat ik me heb voorgenomen een alternatief te bieden. Door een te groot aanbod worden de prachtige resultaten die men met klei/porselein, glazuren en de verschillende uiteenlopende bakprocedés kan bereiken, uit het oog verloren. Smaak is en blijft subjectief, maar het meesterschap, de kennis, en m.a.w. het professionalisme dat nodig is om een kunstwerk tot meesterstuk te maken, ontbreekt bij deze selectie niet.
29-05-2009
MICHAEL CLEFF
Met slechts een beperkt aantal geometrische vormen slaagt Michael Cleff er in compacte, krachtige objecten te creëren, die hoewel minimalistische van uitvoering toch bijzonder veelzijdig zijn. Eenvoudige vormen worden op verschillende manieren gecombineerd. En hoewel de sculpturen duidelijk refereren aan architecturale vormgeving, is het voornamelijk de daaraan gekoppelde gevoelswereld die de meerwaarde van deze sculpturen bepaald. Het zijn net watertorens, kathedralen, auditoria, ruimtes met sociale, culturele of meditatieve doeleinden. Het gaat over bouwvormen die refereren aan onze relatie met anderen, met de gemeenschap, die een link leggen met geborgenheid, maar die evenzeer status en grootmoedigheid in zich meedragen.
Soms open, soms gesloten, futuristisch maar gelijktijdig ook archaïsch; de plaatsing van ieder element , van iedere structuur, ieder kleursegment is bepalend. Uitsnijdingen in zwart op een wit vlak is mysterieus als daar waar het licht niet binnendringt; dat wat voor het oog verborgen blijft. de plaatsing van die uitsnijdingen, hoog en onbereikbaar is bijna contemplatief.
Er heerst ook steeds een dualiteit in zijn werk:glad versus ruw; afgerond versus hoekig, lijnen versus ruimtes, licht versus donker en toch zorgt het contrast voor eenheid. Het zijn en blijven strikte vormen, maarze zullen nooit dogmatisch zijn. MM
Monique Muylaert; Mieke Everaet; Gundi Dietz & Doris Kaiser
In het verleden werd klei/keramiek vooral gegeerd omwille van zijn degelijkheid; duurzaamheid; waterresistentie, manipuleerbaarheid,... kortom eigenschappen die massaproductie tegemoet komen. Als gebruikskeramiek is klei al eeuwen bijzonder populair!
Sinds een aantal decennia wint klei ook terrein op artistiek niveau. Men heeft een heel gamma aan nieuwe eigenschappen ontdekt, voor de kunstenaar kwaliteiten, voor de ambachtsman misschien eerder futiliteiten. Maar de broosheid, de veranderbare structuur, de warme uitstraling, het bijzondere kleurenbereik alsook de doorzichtigheid en lichtdoorlatendheid van een flinterdunne keramiekhuid zijn onweerlegbare kwaliteiten die een intrinsieke meerwaarde kunnen bieden.
Vier kunstenaars, hier in deze tentoonstelling samengebracht, beseffen dit en vullen een hiaat binnen de keramiekgeschiedenis.
Via innovatieve technieken slagen ze er elk op hun manier in om die eigenschappen in hun werk te integreren, meer zelf deze deelgenoot te maken van de inhoud. Dankzij hun technische meesterschap en de aandacht voor vormelijke aspecten, heeft elk van hen een eigen herkenbare stijl gecreëerd : van komsculptuur tot figuratieve vormgeving, van driedimensionale bas-reliëfs tot strakke, uiterst minimalistische benaderingen.
Vanuit de traditionele vormgeving, de oervorm, creëert Mieke Everaet (B), komsculpturen. Hoewel ze haar vorm uitpuurt tot de essentie, spreekt men hier al lang niet meer van gebruiksvoorwerp. Vol van kleur of net in overwegend grijzen, haar porseleinsculpturen zijn uiting van een broze, maar toch sterke, evenwichtige gevoelswereld.
Gundi Dietz (A) creëert schaars geklede volslanke porseleinen vrouwenfiguren, die wars van ieder gangbaar schoonheidsideaal erotiek uitstralen. Ze spiegelt een herkenbare realiteit, die men misschien liever niet meteen als de zijne wenst te beschouwen. Haar oeuvre is een zoektocht naar de impact van de gevoelswereld.
Gundi Dietz, Hoofd voor aan wand, 2007, fotograaf:Melissa Muys
Bij Monique Muylaert (B) daarentegen refereren emoties zelden naar een intermenselijke gevoelswereld. In haar reliëfs, een mix van abstract en figuratief, deels in de klei gekrast, deels ruimtelijk, gaat alle aandacht naar het ondoorgrondelijke, bevreemdende, vaak ook chaotische en onvoorspelbare van een grotere samenhangend geheel, dat continu evolueert.
Doris Kaiser(D) creëert minimalistische reliëfs, waar eenvoudige vormen, scherpe hoeken, schakeringen in wit en hier en daar een gevoelige kromming de weg naar perfectie voorbereiden. Door de klei te combineren met de hardheid en rechtlijnigheid van het spierwitte gips, worden de zachte, warme, gevoelige eigenschappen van de klei nog sterker benadrukt.
Doris Kaiser, wandobject 07-10-20, 2007, fotograaf Klaus Hoefges Een tentoonstelling waar de typische vrouwelijke intuïtie de bovenhand neemt, waar kennis, materie, vormgeving en inhoud als vanzelfsprekend in elkaar vloeien. Een parel van een tentoonstelling, het bezoeken meer dan waard!
M.M.
Tentoonstelling Vier vrouwen, vier visies 23 April 2009 tot 24 mei 2009
Galerie Van Campen & Rochtus, Antwerpen Organisator tentoonstelling: Melissa Muys
