Vandaag verwacht ik Giorgio voor het uitgraven van de put met de watermeter. Ik zeg wel degelijk "verwacht" want ik ben er bijna zeker van dat hij niet zal opdagen. Ik zeg wel degelijk bijna, want als het over de Italiaanse loodgieter gaat dan ben ik helemaal zeker, die komt niet wanneer je hem verwacht (ook niet als je hem niet verwacht). Dus opnieuw bellen, en ja hij wist het nog maar zou toch niet kunnen voor de middag, dus namiddag. Nog wat voorbereidend werk verricht en samen met Maud onze belastingsbrief ingevuld zodat Maud deze nog kan ingeven bij haar thuiskomst. Na de middag afscheid genomen van Maud en op Giorgio gewacht. Hij heeft een kleine bulldozer/kraan bij (nee geen bobcat, iets groter; de cinquecento van de bulldozers/kranen). De put wordt uitgegraven, al gauw blijkt dat de bestaande leidingen (en de "niet bestaande" leidingen lager er ook tussen) verroest en in zeer slechte staat zijn. Ik besluit om de ganse boel te laten vervangen. De loodgieter wordt erbij gehaald; om de werken te sturen en aan te geven wat er moet gebeuren, dan is hij er altijd als de kippen bij, ongelooflijk de flexibiliteit die hij dan aan de dag legt. Om 17.00h is de put uitgegraven, alle leidingen zijn bloot gelegd, de waterleiding naar de keuken zal vervangen worden, evenals de leiding naar de kraan buiten in de tuin. Wanneer iedereen weg is, besluit ik nog snel de twee badkamers te voegen. Tegelijkertijd wordt het pikdonker en krijgen we een stortvloed over ons hoofd, op een wip staat de put vol water, een achtergebleven kruiwagen is in minder dan een uur volgelopen: indrukwekkend. Het voegen gaat minder snel dan gedacht. Pas om 21.00h is dit klaar. Nog een douche buiten, enkel warm water is nodig, het koude is gratis. Snel naar binnen voor een lekkere ravioli die Maud 's middags nog was gaan halen in het dorp. De 5 kranten van de afgelopen week nog gelezen en dan het bed in. Slaap lekker.
