Ik krijg enkele dagen geleden volgend bericht op mijn laptop, nadat ik mijn bloedjes veilig heb afgezet op school:

"Dear Parents & Friends, Your child/ren will possibly come home and mention the excitement of a lock-down that was held today. We had a large snake that was visiting and wanting to join our St Francis family. We felt it was safer to keep everyone in their classroom until John had moved it on."

Bij het lezen van dit bericht moet ook ik eerst enige "excitement" wegwerken. Maar ik bedenk me: de school heeft de nodige maatregelen getroffen en mijn kinderen zijn veilig. No worries! Moet en passant toch even geamuseerd fronsen bij de zoveelste verwijzing naar de grote "familie" waartoe mijn kinderen behoren sinds hun toetreding tot de grote St-Francis-familie... ze laten toch geen kans voorbijgaan om te zeggen hoe graag ze mekaar zien, die Aussies. Maar dit volledig terzijde...
Mijn zielenrust blijkt echter volstrekt ongegrond. Want wat blijkt: niemand minder dan MIJN dochter heeft het slangenalarm op haar geweten! De juffrouw was namelijk belast met het wegdragen van documenten naar het secretariaat. En dat dient te gebeuren langs een "veilig" pad, dat door alle kinderen van de school ook officieel wordt erkend als geëikt pad. Door iedereen, behalve door Pauline. Want die vindt haar eigen interpretatie van een veilig pad veel interessanter: een pad dat door de bosjes loopt. Alle waarschuwingen van haar vriendinnetje, dat tevergeefs probeert om de dochter op het rechte pad te houden, ten spijt. Njet. Paulines pad, juiste pad. Tot ze oog in oog komt te staan met een slang. En dan nog een beruchte brown snake, zowat de giftigste te lande. Het alerte vriendinnetje en enkele toegesnelde leerkrachten sleuren het kind mee naar het dichtstbijzijnde gebouw. Het slangenalarm wordt ingedrukt. Alle klasdeuren gaan toe en de leerlingen blijven opgesloten totdat den John, een lokale kruising tussen snakehunter en klusjesman, het dier naar minder bevolkte oorden heeft gelokt. Later aan de schoolpoort word ik even terzijde genomen door de juf: of ik even de dochter de beginselen der veilig betreden van de schoolpaden wil bijbrengen. YOU bet I will!!!

Ik denk dat ze het nu wel begrepen heeft, mijn koppige dochter.

Maar vanmorgen kom ik dus weer op school. En kom ik toch weer een slang tegen. Hij kruipt net voor mijn voeten zijn hol in, nota bene pal naast het padje dat zowat honderden kinderen 's morgens nemen op weg naar de fietsenstalling. Ik hol dus naar principal "Andy": "Euhm... Mr. Nicholls, I saw a snake. I think it is a brown one. I'm slightly worried, because it is on the school yards... so I think you should do something about it?" Antwoord: "Wroaaahhh, snaaijks!! I love snaaaijks!" Kijk, Andy, ik heb respect voor de slangen, maar een slang naast mijn kind is een slang teveel, you see?? Andy geeft toe dat de locatie van het slangenhol ietwat ongelukkig is en belooft dat hij Den John zal aansturen.

Ik ga straks toch stiekem een kijkje nemen... een beetje controle kan in deze toch geen kwaad, toch?

Love you all, tot later!
Groetjes van Caro, Bert, Lou en Pauline

24-10-2012, 05:25 Geschreven door Caroline