Mijn eerste week van vrijwilligerswerk is bijna achter de rug! Ik werk in een schooltje, Asvin, op het platteland. Het schooltje zelf bestaat uit twee huisjes, beiden hebben 2 verdiepen. Het ene heeft de groep voor mij blauw geschilderd en daarin zitten de kinderen. (in 4 klaslokalen, twee op elke verdieping) In het andere schooltje heb je op de benedenverdieping de 'keuken' en daarnaast de 'eetzaal'. De keuken bestaat uit een gasvuur, een lavabo (zonder water) en een stenen plaat waar de bekers op staan. Er zijn ook twee toiletten, waaraan een wasbak grenst. Het water daarvoor komt letterlijk uit de rivier die beneden stroomt, dat water is geel/groen/bruin. Daar wassen de kinderen zich, want dat doen ze thuis niet. Ik heb nog nooit zo'n vuile kinderen gezien. Het snot stroomt permanent uit hun neus, hun handen en wangen schilferen van de vuilligheid en er is geen een kind met hele kleren. We proberen hen aan te leren dat ze hun handen moeten wassen voordat ze eten, want dat doen ze overduidelijk niet thuis. Sommigen steken af en toe hun hoofd onder het rivierwater en zo wassen ze hun haar. (geen shampoo, is duur) Dat zijn dan de propersten. Elke ochtend moeten we vijf blokken omlopen, naar beneden naar de rivier. Daar wordt het water 'gefilterd' (je moet het nog altijd eerst koken voor je het drinkt, want goed gefilterd wordt het niet). Nadat we 2 reusachtige emmers vol met water naar boven hebben gesleurd, maken we het ontbijt klaar. We maken drie verschillende dingen: pap, bonenpap en chocolade melk. Maar ik heb nog nooit een verschil geproefd. Wat we maken bestaat altijd voor 80 procent uit water en laten we zeggen 15 procent gecondenceerde melk. De overige vijf procent hangt af van welke dag het is. Soms voegen we een beetje chocoladepoeder,bonenpoeder of havermoutpoeder toe. Gelukkig is er ook suiker want anders zou het niet te drinken zijn. Naast hun bekertje water krijgen ze ook een stuk brood. Maar het ontbijt is enkel mogelijk omdat een Fransman drie maand geleden daarvoor betaald heeft. We hebben nog melk tot halverwege september en dan zitten de kinderen zonder. Mijn eerste dagen heb ik in mijn tweede helft (na het ontbijt) in de tweede klas gewerkt. Kindjes van 6 tot 8. Het is heel moeilijk om hier les te geven, omdat de kinderen hier een dagje school als 'cadeau' krijgen. Maar dat zorgt er dus voor dat ze helemaal niet gemotiveerd zijn en zich helemaal niet kunnen concentreren. Echt een ramp als je ze probeert les te geven want ze schreeuwen gewoon door elkaar. Geen van die klas kon lezen noch schrijven, hoewel ze zinnen moesten kopieren... Maar volgende week werk ik in groep vier, van 8 tot 11. Dat zijn de oudsten en ook wel de moeilijksten om les te geven, omdat ze heel brutaal zijn. Spannend he;) Tot nu toe heb ik dus samengewerkt met een leerkracht, maar die klas is dus de komende drie weken de mijne.
Het schooltje is heel armzalig en vuil, maar het is ontzettend leuk om daar te werken. In de pauze komen de kinderen aan je hangen en speel je spelletjes met hen (als vliegtuigje en zo, de typische dingen) en dat vinden ze heerlijk. Ik draag wel speciaal mijn vuilste kleren want je hangt vol met vuil en snot na vijf minuten! Maar het blijft geweldig. De kindjes zijn zo lief en schattig;) (dat verandert wel in de klas, maar ja dat is altijd zo he) En met zo weinig tevreden! Hun speelplaats grenst aan een afgrond, met beneden dat riviertje voor het waswater. Heel gevaarlijk dus, want de ballen (we hebben er twee;)) rollen naar beneden om de vijf minuten en die kinderen hollen er gewoon achteraan. De speelplaats zelf, bestaat eigenlijk gewoon uit stenen. (soms hout, metaal en glas) Ze hopen hier ooit cement te leggen, maar dat wordt natuurlijk heel duur. Maar dus, de kinderen zijn gelukkig vanaf dat ze daar mogen spelen, ook al hebben ze eigenlijk niks om mee te spelen. Ik ga proberen om mijn foto's om het internet te zetten, via mijn slecht fototoestel. De foto's op mijn ander zijn mooier, maar die krijg ik hier nergens op de pc omdat ik geen verbindingsdraad heb.
En voor de rest is het hier nog altijd even geweldig. Het enige jammere is dat iedereen die ik ken of al vertrokken is, of deze zaterdag vertrekt. Er blijft letterlijk niemand over. Gelukkig komen er volgende week twee nieuwe vrijwilligers naar de school, hopelijk zijn zij een beetje leuk;) En zo niet, ik vind wel een bezigheid. Ik ga sowieso heel veel tijd moeten steken in het lesgeven, omdat ik mijn lessen moet voorbereiden. De voorbije weken waren er twee vrijwilligers in mijn klas en zij spendeerden beiden de hele namiddag om de helft van de les voor te bereiden. Ik zal mijn handen dus wel vol hebben;)
