weet je wat zo raar is en toch mooi, toen ik aan dit gedicht begon wat dit blad nog wit en nu staat er dit een gedrukt gedicht.
op een mooie zomerdag zat ik buiten te genieten van de warme zonnestralen ik zat in de tuin en zag opeens een vlinder zitten op de mooiste bloem die er stond ik hield haar in de gaten en zag hoe vrolijk ze met haar vleugels fladderde ik werd daar ook zo vrolijk van ik dacht bij mezelf was ik ook maar zo'n mooie vlinder dan kon ik ook zo vrolijk door de tuin fladderen wat moet dit toch heerlijk zijn zo vederlicht met de wind mee vliegen.
wat gaat de tijd snel als je bij je geliefde bent en wat gaat de tijd traag voorbij als je op hem zit te wachten. jammer dat we de tijd niet zelf in handen hebben dat we de tijd gaan en komen niet zelf kunnen bepalen misschien is dit maar best zo, want de tijd holt ons nu soms al voorbij.