|
Cantorij Jubilate op uitstap
Zondag 20 september stond als familieuitstap aangestipt op de
kooragenda. Waarheen? Niemand die het wist, zelfs ook niet de groten van het
bestuur, zeer dubieus
Toch gaf iemand vage instructies: op een straal van ongeveer 65 km verwijderd
van Oostkamp
. Ja, dat was al iets, maar eigenlijk ook niets: zuidwaarts,
oostelijke of westelijke richting?? Zingen
we? Uiteraard, groene map.
Druppelsgewijs vielen in de loop van
de week vage tips, noeme het cryptische omschrijvingen binnen om de
reisbestemming te duiden. Wat doe je in godsnaam met: vloeibaar metaal; het mag van de havenmeester op de trap
; met een
buitenaards ventje samen achter de wastobbe
De nieuwsgierigheid was gewekt. Er
werd gegoogled, gefluisterd tijdens de repetitiepauze, gediscussieerd aan de
bar en Bart bleef maar vaag antwoorden op de gestelde vragen. En toch
Na het rotweer van de voorbije dagen
was de lucht helder blauw en scheen de zon op de bewuste zondagmorgen. Er werd
verzameld op het Pastorieplein, daar werd het reisdoel onthuld: DIKSMUIDE (pff,
we wisten het toch al!).
Een gegeerd Dedoelderke smeedde de keel en op de trap, met aan de overkant de IJzertoren, weerklonken onze
gezangen voor een nog schaars publiek: een eenzame visser, enkele
wielertoeristen aan de overkant.
We togen richting markt: met het buitenaards ventje op de achtergrond
gaven wij opnieuw een serenade: meer publiek, applaus, zelfs meezingen ,
uitdelen van ons visitekaartje.
Daarna trokken we naar de Sint Niklaaskerk
die tijdens W.O.I volledig verwoest werd, ook tijdens de 2° wereldoorlog. Eind
1950 werd de heropbouw voltooid.
We kregen er uitleg door deken Wilfried
Jonckheere. Natuurlijk dat we er ook gezongen hebben: mooi! een zeer goede
akoestiek! De deken nodigde ons uit een zondagsmis te komen opluisteren
De doopplechtigheid van de kleine
Jaydn zou volgen: bij het binnenkomen vergastten wij de dopeling, zijn
Cambodjaanse mama, Diksmuidse papa en de ganse familie met het zingen van het
wondermooie Tibie Paiom,
aandoenlijk!
Terug een Dedoelderke als aperitief en Vaardig
gesmeed, liggend op mezelf naast een eigen toren, verbind ik aartsvijanden
.
Ja, dat was de restaurantboot Water en Vuur waar we op een zonovergoten dek
onze magen vulden met een soepje van rode biet, lekker! Menig varkenskaakjes
waren in de pruttelpot beland en werden keurig op ons bord geserveerd omringd
met allerlei lekkers.
Verrassing: onze proost deken Luc
Deschodt verscheen aan dek en genoot verder mee!
Op weg naar Bokrijk ontwaren we zwarte bergen; Een warme slok bij de
bevroren berg. Deze
tip leidde ons naar Izenberge waar we een bezoek brachten aan het Heem-en
Volkskundig Openluchtmuseum en konden genieten van een kop koffie met
appeltaart.
Veel, heel veel materiaal staat er
opgestapeld: heiligenbeelden die destijds op (over)grootmoeders schouw
prijkten. Een heus kapperssalon, tandartsen-spullen, de bakkerij en buiten: de
talrijke (door oxydatie aangetaste) landbouwwerktuigen, waarvan de werking door
sommigen onder ons heel levendig en duidelijk uitgelegd werd
, kortom, niet te
noemen: een aangename, eerder wild verzameling.
Hoogtepunt: de kiosk van waarop de
Cantorij Jubilate, voor het hier wel talrijke publiek, een serenade gaf die
onthaald werd op een staande ovatie
Na nog wat rondgekuierd te hebben,
hier en daar een oh, heb je dat al
gezien? en recht uit het hart: wat
hebben we toch een zeer mooie dag gehad, het was echt prachtig! kon
iedereen op eigen tempo (zeer druk verkeer!) huiswaarts keren.
Een zeer geslaagde kooruitstap!
Proficiat aan de iniatiefnemers, de bedenker. Bedankt Bart!
Denise Piceu
05-10-2015 om 00:00
geschreven door Cantorij Jubilate 
|
