“Op zondag 20 september 20015 vertrok ons koor, in het zonnig weer, om 09. 30u via carpooling (FOTO'S 12 en 13) naar de bestemming,  die ons tot nog toe in 6 cryptogrammen werd opgegeven. Dat vloeiende metaal was 'de IJZER,  maar geen vloeibaar kwik.

 “Via autowegen, die door ons minder worden bereden -N 363,  N 364 en n 369 - (leve de GPS !!!) konden wij doorheen de ruiten sluimerende dorpkens met hun kerkjes ontwaren die ons aan W. O. I hadden kunnen doen denken. Met de moderne auto's, (FOTO 5) waren wij vlug op de markt te Diksmuide met de St. -Niklaaskerk in het zicht om onze stem te oefenen in open lucht. Hier kan geen enkele dirigent positieve kritiek leveren op de 'akoestiek ' van zijn eigen gekozen locatie.

Gelegenheid was er te over na de H. Mis, om een doopkind (FOTO 10) in te zingen en om van de E. H. Jonckheere, uitleg te krijgen over de attributen die in de vorige Kerk waren tentoongesteld (FOTO 14), de figuratieve ramen, over de na-oorlogse brokstukken, het pronkstuk de Doopvont en andere zaken. In zijn aanwezigheid mocht het koor ook zijn 'kunnen en musicerende kunst ' laten horen, doch, dit maal bij het altaar.  

“Nadien leidde een wandeling ons naar de Ijzer, waar de boot 'WATER en VUUR ' (FOTO 6  aangemeerd lag bij de PORTA DIXMUDA. Nabij de trap, aan de overkant (FOTO 11),  werd het terug een repetitie. Niemand begreep het gebruik van de 'groene ' kaft,  tenzij vanwege de harmonie met het groene milieu. (FOTO 7 en FOTO 15).  

“In afwachting dat onze E. H. Deken Deschodt zich vervoegd had bij ons, werd nog eens gerepeteerd (FOTO 7),  waarbij ik het gebruik van een goede stemvork(FOTO  7) aldaar niet zag zitten. Een standaarddiner (FOTO  16), vlotte bediening, het decor, zorgden voor een verdere goede ambiance. De Heer Deken bedankte ook voor de twee foto's die hem persoonlijk per e-mail door mij werden overgebracht.

De namiddag werd voortgezet met bezoek en. . . met repitities (wat dacht je wel ?).  

“In het museum bachten de Kuppe (foto 1) te Izenberge (LAATSTE FOTO: de kerk van YZENBERGHE,) waar wij, onder het geschenk van een hap en koffie, (FOTO met Hilde en Annemarie) afdelingen met oude landbouwwerktuigen en -methodes kennisnamen, werd nog eens gerepeteerd op de kiosk. 's Zondags gaven dorpsfanfares vroeger daar regelmatig middagconcerten. (FOTO 3 en 4     ). Het mag worden gezegd : voor ons gaf ons zingen in de Kerk van O. L. Vrouw van Barmhartigheid (FOTO 2), onder de  unieke klanken van het fijnspelend orgel en de vaardige hand van onze dirigent, de hoogste voldoening. Een grootse kerk van Yzenberge zie je op de laatste foto.

 ECHT: een reden om eens een concertje te geven in dit beschermd neo-klassicistisch monument van Onze lieve Vrouw van Barmhartigheid.  met liederen uit ons repertoire, die er op afgestemd zijn.Voelt onze dirigent daar in alle stilte daar iets voor? (een lied, zoals 't Klinkt zo zacht mij in d'oren. . . )

Een beste dank aan alle organisatoren van deze uitstap.

02-10-2015 om 11:55 geschreven door Cantorij Jubilate