Dit uiterst westelijke punt van Spanje is werkelijk de echte eindbestemming van de pelgrimstocht.

Op de uiterst westelijke heuveltop is een klein museum neergepoot met een bar, natuurlijk tal van souvenirs maar vooral een mooi zicht over de oceaan.



Hier staan we dan, aan kilometerpaal 0,00 als bewijs van het werkelijke einde van de pelgrimstocht.

Traditiegetrouw verbranden de pelgrims hier hun dagelijks gebruikte kledij, doch de laatste jaren is er een nieuwe wet gekomen waarbij vuurtje stoken niet meer toegelaten is omwille van de vele ongelukken die er regelmatig gebeuren, voornamelijk te wijten aan de sterke zeewind en ... te enthousiaste onvoorzichtigheid.

Dus als verbranden niet meer toegelaten is, dan wordt de kledij maar neergelegd aan een gedenksteen waar de soms grote hopen kledij en tal van andere rommel regelmatig opgeruimd worden.

's Avonds weer terug naar Santiago naar de Parador, in het rijkelijk versierd restaurant in de kelders van het complex, dit voor een laatste diner op Spaanse bodem.

De volgende dag rijden we dan naar Porto waar het vliegtuig wacht voor de terugreis naar België.

 

De eigenlijke ingang van de kathedraal bevindt zich aan de achterzijde, vooral nu tgv de renovatiewerken aan de voorgevel.

Aan de overzijde van de kathedraal bevindt zich het oorspronkelijk bisschoppelijk paleis uit de 18de eeuw.

Dit gebouw fungeert momenteel als het eigenlijke gemeentehuis van Santiago de Compostela.



Zijdelings van de kathedraal en van het gemeentehuis ligt het Hostal de los Reyes Catolicos, een parador (staatshotel) met 5 sterren.

Wij hebben hier ook één overnachting doorgebracht, net op het ogenblik dat een grote delegatie van het UNESCO Werelderfgoed hier was aangeland en waardoor er gigantische veiligheidsvoorzieningen en bewakers in de inkomhal aanwezig waren.



Het hoofdaltaar van de kathedraal, rijkelijk met goud bekleed, met op de voorgrond in het midden het enorme wierooksvat van meer

dan 60 kg, opgehangen aan een lange stalen kabel aan het plafond zodat het volledig doorheen de dwarsbeuk van de kathedraal kan zwieren. Deze traditie wordt nog steeds voortgezet op het einde van de dagelijkse pelgrimsmis en tijdens de hoogmis op zondag.

In de kelders, net onder het hoofdaltaar, vinden we de graftombe van Sint-Jacob die je als pelgrim MOET gezien hebben.

Nog een beeld van het rijkelijk versierde hoofdaltaar met op de voorgrond een mannenkoor in volle actie.

Afgelegd traject: 2248 + 48 = 2296 km.

 

Oef ! Eindelijk ! Finito ! Gedaan !

Totaal 2296 km, 35 dagen, 156 uren effectief gefietst.

Wel jammer dat de kathedraal hier helemaal achter de stellingen staat verstopt voor onderhoud van de gevels maar dat is helemaal geen reden om minder te feesten.

De zon is verdwenen, het is erg grijs maar het blijft droog, fris en een weinig wind.

De fietstocht begint al onmiddellijk met een lange slome klim over 14 km.

Dan volgt een erg heuvelig traject: eerst een flink stuk klimmen om dan telkens weer snel af te dalen.

In Melide is buiten één oude kerk en een ernaast liggende kapel niet veel bijzonders te zien. 

We lunchen daar wel ter plaatse om dan door te rijden naar Arzua, op nog slechts een 50 km van onze eindbestemming Santiago de Compostela. 

 

's Morgens zie je grote groepen pelgrim-wandelaars vertrekken naar hun volgende bestemming. 

 

In de kerk in Melide vind je ook nog steeds van die rijkelijk versierde en vergulde altaren.

 

We hebben in Arzua met enige moeite een slaapgelegenheid gevonden op zowat 1,2 km buiten het centrum: de zeer mooi gerenoveerde Paza Santa Maria.

Nog altijd mooi fietsweer, zonnig en weinig wind.

Vermits we goed op schema zitten hebben we beslist om wat langer in de grotere steden voor Santiago rond te kijken zoals Sarria, Portomarin, Melide en Arzua.

Maar in Sarria is haast niks bijzonders te vinden of te bezoeken.

We nemen tussendoor een Peregrino lunch menu in Paradela.

Portomarin is wel een boeiend stadje. Hier blijven we dan ook overnachten.

 

Portomarin rijd je binnen over de beroemde brug over het meer.

 

Tijdens de weder heropbouw werden de stenen allemaal genummerd zoals hier nog altijd heel duidelijk is te zien.

 

Frank vergaapt zich hier aan wat er allemaal staat uitgestald hier in deze sjieke albergue.

Hij vergeet haast dat hij op pelgrimstocht is gekomen.