Dit uiterst westelijke punt van Spanje is werkelijk de echte eindbestemming van de pelgrimstocht.

Op de uiterst westelijke heuveltop is een klein museum neergepoot met een bar, natuurlijk tal van souvenirs maar vooral een mooi zicht over de oceaan.



Hier staan we dan, aan kilometerpaal 0,00 als bewijs van het werkelijke einde van de pelgrimstocht.

Traditiegetrouw verbranden de pelgrims hier hun dagelijks gebruikte kledij, doch de laatste jaren is er een nieuwe wet gekomen waarbij vuurtje stoken niet meer toegelaten is omwille van de vele ongelukken die er regelmatig gebeuren, voornamelijk te wijten aan de sterke zeewind en ... te enthousiaste onvoorzichtigheid.

Dus als verbranden niet meer toegelaten is, dan wordt de kledij maar neergelegd aan een gedenksteen waar de soms grote hopen kledij en tal van andere rommel regelmatig opgeruimd worden.

's Avonds weer terug naar Santiago naar de Parador, in het rijkelijk versierd restaurant in de kelders van het complex, dit voor een laatste diner op Spaanse bodem.

De volgende dag rijden we dan naar Porto waar het vliegtuig wacht voor de terugreis naar België.