What a happy feeling: de koerskleren terug uit de kast halen. Al heeft het wat voeten in de aarde gehad voor ik aangekleed was. M'n "zaakje" bleef maar pruttelen.Leek wel of het me van m'n voornemen wou doen afzien. Maar dan kent het me nog nie. Zeker met dat beetje zon vandaag.Het deed me deugd om weer op de fiets te stappen na meer dan een maand inactief. Ver geraak ik niet; maar alles is beter dan op "rollen". Stevoort-Wijer-Kortenbos. De conditie is ver te zoeken; het heuvelke in Kozen leek wel en col.maar zal maar nie klagen zeker? Kan alleen maar beter worden. Maandag laatste kuur; dan uitkijken naar operatie; daarna kan de opbouw beginnen.
Waar ik hier anders wekelijks 3 tot 4 verhaaltjes, anekdotes, belevenissen en/of fietsavontuurtjes kon neerpennen, moet ik nu content zijn met wat gewone nieuwsjes. Want van fietsen is niks meer gekomen: niente, nada, nogabollen. Lukt me voorlopig nog nie. En als ik dan meer dan goesting heb en het zonneke schijnt zoals afgelopen zondag, dan lig ik ofwel strike te bed, ofwel te slappekes om op de fiets te stappen. Krachten sparen lijkt verstandigste. Het einde van de tunnel begint stilaan in 't zicht te komen. Patience, geduld en volhouden. Dagen opvullen met af en toe een kleine wandeling, kruiswoordraadsels oplossen en rusten. Gelukkig heb ik nog een andere hobby: m'n gitaar.
Voor gene meter gefietst de voorbije week. Geraak amper over zadel: te slappekes. Niks aan te doen. Volhouden en ondergaan, meer zit er nie in voorlopig.
Ik had gedacht dat ik na m'n 2 wekelijkse chemo kuur een paar dagen goed zou zijn, zoals de vorige weken. Helaas platte kaas deze keer.Donderdag was ik nogtans met m'n makkers vertrokken; Luc die wist me mooi thuis terug af te zetten na exact 65km.Doch onderweg voelde ik al opkomende buikkrampen. Het werd echter erger en erger. Vrijdag ganse dag "strike"in bed; zaterdag en zondag kon ik toch al van de zetel naar zetel en waren de krampen verdwenen. Doch zo slappekes te poot, je zou voor minder als de weegschaal nog amper 58kg aanduid.Wie weet wat me nog te wachten staat. Doch doorgaan, moet tenslotte maar 3 chemos meer krijgen: het begint te minderen. Krachten sparen voor herstelling lijkt me nu het meest aangewezen.
Eindelijk eens een wat "betere"dag; heb genoeg leed en kwebbel gehad de voorbije week. Maar da zal er wel bijhoren zeker? Laat dan vandaag het zonneke nog heerlijk schijnen, dan is het snel beslist om wat te fietsen. Bijna eind september en je kan nog in zomers tenueke rondrijden: zaligDat m'n kracht met de week afneemt voel ik meer dan goed. De paar molshoopkes deden me vies pijn.Maar ik klaag nie, zal wel goed komen als alles achter de rug is.Een ritje alleen, want in groep zie ik mezelf nog nie direct fietsen. Even buiten Montenaken kwam ik onze C groep tegen die al op de terugweg waren. Ik had nog wat tijd en goesting overDoch verder dan Bertree hoefde het niet. Wat gezellig babbelen met de andere boys in ons tijdelijk, nieuw lokaal.M'n zondag is geslaagd. Morgen op voor de, hopelijk, 5de chemo kuur.
Sorry voor het wat lang wachten op het ritverslag van zondag, maar ik heb de 2 vorige dagen een echte offday gehad. Meer dan m'n bed en de canapé zat er nie in.Maar uitstel is geen afstel hé en dus volgt het verslag nu maar. Het was maar een betrokken dag afgelopen zondag. M'n trui/lange mouw kwam goed van pas.Nog maar net vertrokken of in Zepperen kwam ik Rudi tegen. Hij nodige mij uit om samen een ritje te maken. Wel moesten we Jan nog oppikken. Beiden moesten wat recupereren na hun nachtelijke uitstapKwam mij goed uit.Met m'n 2 maten op kop kon ik moeiteloos genieten van het ritje.Jan wist ons zelf nog te verrassen in Hoepertingen met onbekende wegjes en steegjes( de kattensteeg of zoiets)
Gippershoven-Hoepertingen-Gelmen; Jeuk-Bettincourt-Grand Axhe-Darion. Meteen het verste punt en tijd voor de retour. Via Berloz-Muizen dan maar. Op terras wat zeveren met de rest van de boys, altijd fijn.
Bewolkt; zon in reces; zou de herfst op komst zijnMaar het lukte nog om in zomerse outfit te fietsen.Voor hoelang nog, tja that's the question. Maar wat we gehad hebben , nemen ze ons nie meer afEen solo ritje over Metseren naar Zoutleeuw; Linter-Landen en via Niel-Jeuk en over Zepperen terug huiswaarts. Tussen Mielen en Aalst viel en wat gedruppel. Niks om voor naar huis te schrijven. Het was echter van 14 juni geleden dat ik nog wat nattigheid gevoeld heb op de fiets.Neeje, nie dat ik een "saloncoureurke" geworden ben; de omstandigheden newor
Zouer toch een "specialleke" in da potteke chemo zitten, of zou het te wijten zijn aan die 3 medrol tablettenIch weit het nie, maar het is een feit dat ik me na de chemokuur beter voel. Gisteren was ik halfweg, nog 4 te gaan. Het kort af. Vandaag dan maar een fietstochtje op het programma. Het weer?In één woord: schitterend. Weliswaar nie meer zo snikheet als de vorige dagen, maar bij een 27° zijn we best tevree. Het zal ons varen als ze de temperatuur terug draait.
Via Wellen-Jesseren naar Zamelen. Tongeren-Waremme: das rechttoe, rechtaan. Door Berloz en over de Via Roma terug naar 't stad. Nog even en ik was weer home sweet home
De seizoenen zijn blijkbaar opgeschoven: het is nu volop zomer. Nie dat we daar treurig om zijnLaat maar schijnen, zullen nog lang genoeg kou, ellende en nattigheid krijgen. Als wat het vandaag wat meer betrokken en kwam de zon pas in de namiddag echt door, maar we zullen maar nie klagen en de vooruitzichten zijn tropisch. Sneu dat ik nu niet optimaal kan profiteren van de zon. Vandaag eens een "planta" ritje ( moet ni altijd "solo" zijn) Separate ways vandaag de "madam" en ich. Beetje doorfietsen en wa heuvelkes inlassenAls zijn die beiden relatief, amai. Ondanks het feit dat ik nu een echt klimmergewicht heb; 62kg, beschik ik nie over klimmersbenen. Eerder weipalenMaar ja, mag al blij zijn dat dat me nog lukt, zeker na een mindere voorbije week.
Hoepertingen-Borgloon waar ik nie kon weerstaan aan dat kort venijn dingVechmaal-Opheers en via Bettincourt terug naar St-Truiden. Even bijkletsen op terras met m'n "ouwe makkers"
Nog eens een ritje samen met vrouwke.Bedoeling was om de fruitoogstrit te fietsen; doch blijkbaar hebben die mannen geen kaas gegeten wat betreft uitpijlen van de rit.Maar allez, het was voldoende in afsrtand voor ons tweetjes. De rit opgepikt hier op Kortenbos. De naam van de rit hebben ze blijkbaar nie gestolen: meer dan peren en appelen heb ik nie gezienHier en daar zelfs op voor mij onbekende verkavelingswegen: das een pluspunt. Eenmaal terug uit Herk de Stad: pijlen weg of slecht geplaatst. Links van de rijbaan; te kort op kruispunt. Noorden kwijt Via Nieuwerkerken zijn we dan maar huiswaarts gefietst.
Het ritje vandaag was maar van korte duur; mede door wat hinder, maar zeker wegens de 2 stops onderweg voor een babbeltje met oude kennissen. Moet kunnen hé. Maar elke kilometer die ik fiets, telt. Van St-Truiden naar Boekhout; Gelinden-Terbiest.
Van gisteren weer "verlost" van m'n "bidonneke"; goed gevoel vanmorgen; dan maar wat fietsen. De zon nam blijkbaar een snipperdag vandaag, gelukkig viel het qua temperatuur nog mee. Die vervelende tintelingen in m'n vingertoppen, zelfs de vingers verkrampten een beetje. Maar nu in korte mouwen fietsen en toch dikke handschoenen aan, zou helemaal geen zicht zijnDus nemen we de tintelingen er maar bij en hopend dat de zon er gauw doorkomt; helaas. In Landen eens binnengewipt in nieuwe fietsenwinkel: Mundo Cyclo. Mooie winkel en meteen ook dealer van m'n "spaanse" Goed om te weten: mooie "chicas"in de toonzaal Via Niel naar Jeuk en in 't stad even dagje gaan zeggen aan de maten die klaarstonden om hun donderdagritje te maken. Ze waren meteen bereidt om mij naar huis te vergezellen.Toch sneu dat ik dan hier moet afhakenMaar alles op z'n tijd.
Van onweer, regen en wind zijn wij gelukkig hier gespaard gebleven. Alhoewel de weg van Opheers naar Waremme nog gezaaid lag met afgerukte takken, bladeren en slijk. Gelukkig was da laatste weer opgedroogd. De temperatuur nam vandaag heel wat graadjes terug, de wind was wat meer present. Maar toch al bij al een mooi weerke om de fiets weer van stal te halen. Een soloritje vandaag, de madam verkoos ook een solootjeZo kon ik wat meer doorrijden. Als is dat laatste heeeel veel gezegd.Maar ja ;snelheid is van geen belang dit jaar. Bezig zijn; paar uurtjes fietsen als ik me goed voel, das wa telt.
Hoepertingen-Klein Gelmen-Batsheers-Borgworm. Jeuk-St-Truiden; op terras wat zeveren met de bendeIedereen was ruimschoots op tijd binnen blijkbaar; moet ook voor de kermisrit. Ik kreeg meteen ook mijn drankbonnetjes van de voorzitter; thxs hoor. Alleen jammer dat het dan o zolang duurt alvorens onze staminée uitbater de bestelling komt opnemen.Je zou voor minder lang wachten uitdrogenZou toch hoog tijd er iets moeten aan doen. Per 2 stuks bestellen dan maar
Waar ik de vorige edities telkens rond de 32 gem. fietste op de langste afstand, ben ik al blij vandaag met een gem.van 10 km/h minder en de kortste afstand(M'n makkers legden er vandaag de pees op: 33,3gem.en da in een tropische warmte ). Samen met m'n vrouwke besloten we om de fietsen in de wagen te laden en richting Wilderen te rijden. Kwestie van toch nie teveel kms te doen vandaag.Misschien zijn we bijna als laatsten van start gegaan, komt goe uit: geen gefriemmel van voorbij stekens. Weg voor ons alleen.Wederom een mooi parcours; heel bekende regio, doch Nico wist hier en daar toch nog een onbekend veldwegje of binnenwegje. Niks forceren, time enought. Zo heb ik vandaag eens genoten van de mooie streek. Andere jaren is dat er niet bij.flying Een frisse Kanunnik was verdiend na aankomst
Amai, het was me een weekje; afzien. Eerst 2 dagen vreselijke buikkrampen; dan dagje diarreeJe zou voor minder.....Maar gisteren voormiddag was de lokroep toch te groot en ben ik maar een toerke gan doen. Een toerke groot St-Truiden met verste punt Neerlanden-Attenhoven.Meer dan voldoendezeker met zulke tropische temperatuur. Normaal voel ik me dan best in m'n sas, maar dit jaar.....
Dit weekend heeft "onze" Willy Vannitsen Classic plaats en dit reeds voor de 20ste keer. Wat gaat de tijd toch snel: ik herinner me nog de eerste keer met start en aankomst op de veemarkt. Slecht 1 editie hebben ik moeten passen: in 2000 toen ik pas uit ziekenhuis was en nog op krukken liep. Voor deze jubileum wist parcours bouwer en bedenker Rohnny er een heel nieuwe rit van te maken: chapeau. Hulp bij de bevoorrading is er dit jaar voor mij niet bij: is momenteel van ondergeschikt belang. Thuis konden m'n vrouwtje en ik pas om 10h.vertrekken. De bedoeling was om samen te fietsen en haar op sleeptouw te nemen. Doch met de wind pal op haar neusje, nie bepaald haar beste vriend, moest ze er in Roost Statie al de brui aan geven en huiswaarts keren. Ik heb de tocht dan maar solo verder gezet. Aanvankelijk was het niet m'n bedoeling om de afstand, 80km, volledig te fietsen. Doch is was al bijna in BodegnéeEen babbeltje met m'n "werkende" maten op de bevoorrading was welkom. Hoog tijd om huiswaarts te keren, want de ongemakjes staken hun kop op
Vandaag eens gekozen voor een "echte" vlakke rit. Zo kan het vrouwtje ook mee Stevoort-Schakkebroek. Komen we daar een oude bekende tegen op wandel met haar hondje: Ria. Dan moet er zeker gestopt worden voor een babbeltje en wederzijds wat laatste nieuwsjes vertellen. Op de uitnodiging om binnen te gaan zijn we wijselijk niet op in gegaan. We kennen die bar van Ria maar al tegoed.Het zou wel eens een korte rit in kms kunnen worden ,maar een lange in tijdVerder door Geetbets naar Landen om terug huiswaarts te keren.
Morgen krijg ik m'n 2de "bidonneke" aangekoppeld. Hopelijk kan ik in het weekend wat fietsen. Het is "onze" WVC, doch dit jaar zonder deelname van mij. Tenzij de "kleine", wie weet.
Bij het ontwaken, was de zon al van de partij. Doch naar mate wat later werd, trok ze haar snuitje wat terug. Maar we zullen maar nie klagen. Niks koud en droog, en naar de middag toe was ze het verstoppertje spelen moe. Goed zo. Zo werd het dan toch nog een mooie dag. "No particular place to go" zong Chuck Berry 54jaar geleden: is voor mij tegenwoordig ook zo wat als ik op de fiets stap. Maar ik weet altijd toch wel rond te toeren. Rijkel-Rukkelingen-Oleye. daar kom ik oude bekenden tegen: Danny en Ludo. samen besloten we dan maar huiswaarts te keren via Waremme-Corswarem. Onderweg lekker keuvelend: fijn.Thxs mannen voor de gezelligheid.
Als de pijltjes van Dwars door Limburg hier op de hoek van de straat staan, dan is de keuze voor een tochtje snel gemaakt. In Vrolingen kon ik m'n wagonnetje aanpikken bij een groep uit Scherpenheuvel. Zalig om eens terug in een pelotonneke te fietsen. Zeker als je dan velen achter je laat op de klimmetjesBen dus nog nie alles verleerd of kwijtJammer dat de groep halte hield op de bevoorrading in Vliermaalroot. Maar veel verder fietsen zat er voor mij toch nie in. Krijt was voor vandaag het keerpunt.Dan maar huiswaarts via Kortessem-Bulst-Ulbeek
Niet te ver uit de regio was best vandaag. Brrr het lijkt wel een dagje herfst. Las in de krant dat het vandaag zelfde temperatuur is als op 26 dec. vorig jaar. Toen spraken we van en lentedag; zon en geen regen. Vandaag moeten we echter da gesmodder er nog bijnemen. Ik was net op tijd terug In Wellen kwam ik nog joggende Johan tegen.Dan maar een babbeltje slaan: hij al joggend, ik al fietsend.Rara, waar zou de conversatie over gegaan zijn?Just, muziek.Kerniel-Borgloon was vandaag ver genoeg.
 "Wink"){kind=icon}
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
 "Question"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
