No particular place to go vandaag; geen zin om de doortocht van de Tour te zien. Dan maar een voorstel van Rudi om naar Banneux te fietsen. Geen al te zware inspanningen en op tijd back home om de Tour op tv te zien. De zon verschool zich regelmatig achter de wolken, doch zwoel, zweterig en droog was het genoegbij een dikke 25°. Welcome aan de 2 nieuwelingen al is 1tje ervan al eens meegeweest in ons groepje. De andere, Peter, uit Montenaken is een ex Ford collega.Maurice offerde zich dan maar op als reisleider. Plat naar Banneux gaat nu eenmaal nie, dus moest er toch nog talrijke heuveltjes overwonnen worden. 36 Bochten; Côte d' Esneux ( Dolembreux); Côte d' Andoumont; Côte de Banneux. Eindelijk koffie pauze.
Downhill Trasenster; Côte de Nessonvaux; Côte d' Olne. Nog even door Visé alvorens de Hautain aan te vatten. In Gors-op-Leeuw kon één van m'n zeunekes aanpikken en ons vergezellen naar St-Truiden.
Amai, wat een rit vandaag: 151km en terug om 12h15. Slecht 1 woord: gevlogenAchter de rit van vandaag stond mijn naamGelukkig kon ik op Luc rekenen om overname Sommigen hadden hun "kruippakske"aan; Luc wou eens testen tot wat zoiets kan bijdragen. Landen-Hannuit-Eghezée-Namen; Hoei-Amay-Horion. Geen tijd om na even te sjipoteren of ze zijn vliegenOp weg naar Bovelingen, zocht Stefan de wagen op; Jo en Erwin staakten de strijd. Deze laatste kon inbrengen dat ie z'n eten rookOf die reden aangenomen wordt, valt nog te betwijfelen
Voor mij was het meer dan aanklampen en afzien. Maar ja, eind goed ,al goed. Pijn is rap vergeten na een paar "tulpkes"
Snikheet vandaag: 36°. Wel een eerlijk weer: nu zweten zelfs de luierikenMaar ja aan de andere kant, we hebben er lang genoeg op gewacht. Laat maar bakken en bradenZo oordeelden er nog 8 vanmiddag. Low drive vandaag, kwestie van geen al te grote of zware inspanningen te leveren.Langs een wirwar van straatjes naar Bokrijk: Eikenbos,Henegouw,Wolske. Halfweg en hoog tijd om neer te puffen op terras. Onder commando van Geert, die ons in Bokrijk vervoegd had, een warwir om huiswaarts te keren.Eikbos, Hengelhoef, Wijve, Kuringen, Hofveld, Kozen. Jongste zeuneke van Maurice kreeg een warmteditje in Stevoort. En da als king van IbizaHoog tijd om vocht reserve terug op peil te brengen in onze staminée
Terug een dinsdagritje. Op de kalender een trip naar het hoogste punt van Nederland: 3Landenpunt,323mVaals. Dat het bij wijlen puffen zou worden daar twijfelde niemand aan bij een temperatuur flirtend met de 30°. Ook al was ik vorige week nog warmer gewendMet z'n 17 aan de start; 2 moesten echter vroeger de return home maken wegens andere verplichtingen. Met Luc als "captain" moogt je je altijd aan een mooie rit verwachten.
Zepperen-Zammelen-Ketsingen-Riemst. De Hallembaye was vandaag onze eerste klim, terug op belgische bodem. De Voeren in en over de Planck naar Teuven-Vijlen om in Vaals te komen. Na de pauze met koffie en rijsttaart, sommigen zelfs pannekoeken, werd de terugtocht aangevat. Plombières- Aubel-Dalhem Wèrihet. Hier had Luc nog een verrassingske: Trou du Moulin 18%. Oupeye even een" pitstop" om bij te tanken. Fexhe Slins-Nerem-Vechmaal. Een foutje in de communicatie zorgde ervoor dat onze groep in 2 viel.Wij vervolgden onze weg via Gutshoven-Groot Gelmen naar Brustem. Zalig om daarna wat na te kaarten op terras. Is voor mij meer dan 1 terras gewordenWant m'n vrouwke zat nog na te genieten van haar trip op het terras hier van de forellenvijver. En vermits ik gauw verleid ben.........Kwestie van het verbruikte vocht terug aan te vullen
Onze jaarlijkse fietsvakantie zit er weer op. Dit jaar terug naar de Provence: Mont Ventoux. Het was ondertussen 12 jaar geleden dat ik er de eerste keer was. Wat gaat de tijd toch snel. Met z'n 9 dit jaar: 5 girls, 4 boys. Al moest Marc wegens blessure, als gevolg van z'n valpartij in Trier, de fiets thuislaten. Maar zo kon ie de bezemwagen ( Cayenne ) besturen en de dames bijstand bieden waar nodig.
Zaterdag namiddag arriveerden we in Malaucene. Onderweg hadden we de strakke wind al gevoeld. Later hoorden wij van deelnemers aan de Ventourist dat er meer genoeg wind was en dat er vaak voet aan de grond moest gezet worden. Het beklimmen was zelfs op eigen risico. Gelukkig zaten wij op een zonovergoten terras met een Jup van 1/2 liter. Guy en eddy besloten de omgeving al wat te verkennen per fiets. Bibi verkoos het terras
Zondag dan de eerste echte rit. De 3 musketiers op pad , Guy had in zeven haasten de avond ervoor een ritje uitgedokterd. Hij wordt nog een "echte". De wind was al heel wat gaan luwen in verhouding met gisteren, doch nog geen Ventoux vandaag. Meteen na de start in Malaucene Col de Suzette; door Beaume-de-Venise naar Mazan-Varnasque. Naar Murs toe: een pittig klimmetje. Hier en daar losse kiezel tijdens de afdaling. In Monieux tijd voor een broodje en drank. Gorges de Nesque blijft mooi. Via Flassan naar Bédoin en over Col de Madeleine ( de provencaalse ) terug naar onze villa in Malaucene. Hoog tijd om te zonnen op ons terras bij de pool. Een pittige start van onze vakantie: niks plat hier en warm genoeg:34°
Info: 131km; avg.23,6km/h; 1948hm
Maandag een ritje samen met de vrouwkes. Vandaag Rita als gids. Malaucene-Bédoin-Sault. De meisjes wisten meteen hoe vlak het hier is Een spaghettitje kon er bij mij wel binnen op een terrasje. Dan vanuit Sault naar de top van de Mont Ventoux 26,5 km verder. De easiest way; 20,5 km tot Chalet Renard met een gemiddelde van 4,5% met een max van 9%. Elke musketier probeerde z'n eega zo goed mogelijk bij te staan met woorden en soms ook met daden Tja met Marc als chauffeur kon Mireille niks anders doen dan in de wagen te stappen nog voor het echte klimwerk begonEven m'n vrouwke wat laten bijkomen aan Chalet Renard om dan de zware 6 km aan te vatten. Even voor het monument van Simpson hield zij het echter voor bekeken en besloot à pied naar boven te gaan. Zodoende kon ik dan toch nog even mijn tempo rijden.Hergroepering op de top; de nodige kiekjes en dan downstairs naar Malaucene. Dan kan een 50cl smaken
Info: 92km; avg.16,2 km/h; 2215hm
Dinsdag: rustdag. Een echte voor mij. Ik zag een citytrip naar Avignon nie zitten. Dolce far niente op ons terras. Laat de zon maar "bakken"
Woensdag nog een ritje van Guy; amai wordt met de dag beterEntrechaux- Eygaliers Col de Fontaube, Col des Aires. Het pittoreske dorpje Brantes beneden in het dal nodigde ons uit om een kijkje te gaan nemen. Een trap uitgehouwen in keien: amai onze schoenplaatjes. Terug op de goei weg naar Montbrun via Savoillan. Nu was het tijd voor de innerlijke mens te verstevigen. Een stokbroodje dan maar. Al was het meer "stok" dan brood. Gelukkig liep er een bobbie in de omtrek. Reilhanette-Saint Léger du Ventoux naar Veaux. Nog een stevige klim naar Beaumont. Dan is onze stek kortbij.
Info: 89km; avg.22km/h; 1262hm
Donderdag stond de uitdaging van 3x Ventoux op het programma. Malaucene-Ventoux-Bédoin. Bédoin -Ventoux. Normaliter zouden we dan dalen naar Sault om dan opnieuw naar de top te fietsen. Doch m'n kwetsuur speelde me parten. Guy en Eddie keerden van de Chalet terug naar Sault om dan opnieuw de top te bereiken. Voor mij was 2x Ventoux enough. De vers aangebrachte steenslag naar Malaucene toe genoodzaakte tot extra voorzichtigheid
Info: 87km; avg 18km/h; 3078hm
Laatse dag: een gezamenlijk ritjr. Vasion-la-Romane: de klim naar het oude stadsdeel was voor enkele dames te veel. Sugeret-Beaume-de-Venise-Barroux. Ook al leek het soms bergaf te gaan: schijn bedriegt. Genoeg gefietst want namiddag stond een bezoek aan een wijnboer op het programma.
Info: 52km; avg. 21,2km/h; 568hm
De terugweg naar huis op zaterdag zou voor ons in mineur verlopen. Temperatuur van de wagen, constant te hoog. Na bezoek aan een garage in Montilemar, kwam er zelfs later een depanage aan te pas.Want met een buitentemperatuur van rond de 40° in een file, koelt de wagen niet af. Met een jerrycan van 25l water aan boord toch op weg naar huis. Niks of niemand achter laten hé. Dat het een lange rit zou worden, namen we er maar bij. Regelmatig moest er water worden bij gedaan. Uiteindelijk kwamen we dan toch thuis na meer dan 18uur. Benieuwd wat te oorzaak zou geweest zijn: waterpomp?
Zo heb ik ondanks m'n blessure toch m'n 2 doelstellingen kunnen volbrengen: 3 daagse Trier; en weekje Ventoux.Ook al heeft het me vaak moeite gekost. Maar ja ben dan ook geen saloncoureurke
Alhoewel de zon van de partij was, bleef het toch maar een wat bewolkte dag: 22°, we zijn meer gewend de laatste dagenDoch om te fietsen was het best doenbaar. Het grote aantal starters is wat geslonken: "slechts" 10 man sterk vandaag. Maar ja, enkelen mss op verlof of recupererend na het na het zware weekend.Zelfs "onze Rohnny" moest vandaag verstek laten gaan. Maar als dan Luc instaat voor de rit, dan kun je er donder op zeggen dat het de moeite loont en kun je meteen je borst natmaken voor de nodige klimwerkWaar we aanvankelijk met 9 vertrokken waren, sloot Wim bij ons aan in Aalst.( den diene heeft blijkbaar de smaak te pakken gekregen
Via Opheers-Haneffe geraakten we in Engis. Côte de Poudrerie dan maar als warming up: 2500m;5,8%; 8%. Er zouden en nog velen volgen vandaag,Côte de Limont al In Chanxhe nog eens de steengroeve, da was een tijdje geleden. In Lincé wachtte ons nog een paar kuitenbijterkes. Dalend naar Aywaille, maar eerst werd Rouvreux nog even gepasseerd. Eindelijk tijd voor koffie. Meteen na de start Côte de Kin: 4100m; 5%; 11%. Houssonloge-Harzé-Fanson. Valsplat: La Rock. Hody-Moulin-Scry-Amay. Eerste rondpunt: de kasseitjes omhoogGene kattepis : als je denkt boven te zijn, rest er nog een deel van Côte de Viamont te beklimmen. Bodegneé-Vaux-Berloz. Jeukeneer Wim passeerde bijna voor z'n deur: einde rit voor hem. Voor ons restte er nog even de Via Roma.
Eindelijk terug in mijn groepjeNiet dat m'n blessure helemaal genezen is, maar het deed me toch goed om weer terug tussen "my guys" te kunnen fietsen. Dat het nie van de poes zou zijn, wist ik zo. Gelukkig lag de snelheid wat lager dan vorige weekBergop lukt me beter: ik sta toch altijd recht op de trappersMet z'n 18 aan de start onder een stralend blauwe hemel met de zon al van de partij. Reinaldo, ook terug na even weggeweest te zijn, verliet ons al heel snel en keerde met z'n mtb wijselijk huiswaarts. Peter was onze gids vandaag en besloot de rit ietswat te wijzigen. Niks Kanne vandaag; de Voeren.
Via Heks-Herstappe naar Bassenge. De Hautain over en door Heure le Romain naar Argenteau. Dan maar de Richelle erbij om in Saint Rémy uit te komen. Van Dalhem de vallei van de Berwinne wat volgend om dan klimmend in Neufchâteau uit te komen. s'Gravenvoeren-Loën: Hallembay-Zichem-Spouwen-Alden Biesen. Via Gors-op-Leeuw -Herten naar Zepperen, waar Erwin nog een lekke band wist te "versieren"
Nog ver van "helemaal den ouwe" maar ik zal maar nie klagen zekerVandaag stond een ritje naar Durbuy( weeral ) op onze dinsdagkalender. En aangezien het droog zou blijven; wat zon; tja de schrale NO wind nemen we er maar bij; kriebelde het om er vandaag bij te zijn. Als Rohnny dan nog voor het goede verloop instaat, wordt het nog moeilijker om te passen.Met14 aan de start, Guy en Rudi hadden echter nog andere verplichtingen en verlieten ons in de voormiddag al.
Aalst-Werik-Aineffe-Bodegnée. De Maas over in Amay; Klimwerk op Côte de France gevolgd door de Mûr de Scry. Na Pailhe fietsten we door een paar pittoreske dorpjes met namen waar wellicht nog maar weinigen van ons al gehoord hebben: Verlée-Buzin-Porcheresse, Barvaux Condroz-Somal. Somme Leuze klinkt dan weer bekendIn Durbuy was het hoogtijd voor innerlijke mens te verstevigen. Genoeg getreuzeld op terras: omhoog naar Palenge. Borlon-Ocquier-Pont de Bonne-Hoei. Niks rechttoe rechtaan: Ahin-Antheit: die dekselse weg omhoog tussen die bloembakkenom halfweg de Vinalmont uit te komen. Warnant-Berloz-Brustem: slechts 5 hadden nog dorst
Ben al blij dat ik vandaag weer wat kon fietsen met de B groep. Want als ik het gemiddelde van mijn groep achteraf hoorde, 36km/h, heb ik nog veel achterstand in te halenZelf de laatste "cartouche" ontbreekt me nog bij een beklimming. Laat staan als er dan nog " gevlogen" wordt17 Starters voor een ritje van Eddy W. naar mijn geliefkoosd oord: over de Maas. Als dan ook nog de zon al meteen van de partij is, dan vergeet je dat andere ongemak makkelijker.
Corswarem-Viemme-Bodegnée. Eens geen Pirka vandaag, maar rechtsaf naar Paix Dieu. Even de N684 volgend en dan een eerste "echte" Thier du Moulin: 700m; 9,4%; 18%. Hoei in: de "liefhebbers" mochten de Mûr overwinnen: 1300m, doch echt steil is het 800m met een paar pieken ( bochten) van 22%. Terug naar beneden waar de niet-muur veroveraars reeds op terras zaten. Meteen na de re-start Côte de Cherave: 1300m; 8,1%; 16%. Ahin-Wanze-Moha. Dat venijntje in rue Georges Hubin met aansluiting op de Bruyére dan maar Hergroepering en dan door Wansoul naar Warnant. Les Waleffes-Crenwick-Kerkom: enough is enough
Een nieuwe poging vandaag om te fietsen: redelijk meegevallen. Het ongemak( pijn) achteraf neem ik er dan maar bij.Wat een opkomst vanmiddag: 19 man. Iedereen wou blijkbaar wat profiteren van het mooie weer. Via Budingen-Bekkevoort geraakten we in Scherpenheuvel. No time voor kaarskes te brandenMeteen via binnenwegen door naar Tessenderlo. Om uiteindelijk aan de Paalse plas uit te komen.Hier opteerden de groep voor een terrasje.Doch het zitten op een stoel en daarna opnieuw in het zadel, leek mij geen goed idee. Mene arrière weet je welDan maar alleen huiswaarts over Schaffen-Halen-Binderveld.
Ondanks m'n kwetsuur nog ver van genezen is, zal ik maar nie klagenIk heb minder last op de fietszadel dan bij een gewone zit Bewolkt voormiddag; zelfs wat gedruppel toen ik thuis vertrok. Maar veel zou er nie vallen; dus go. Nog wat "friemelen" op het zadel tot ik een ietswat comfortamelijke zithouding gevonden had. Met de wind op kop ( 3-4 Bft ) vertrokken. Doch nie voor lang: meer wind van vanachter bij een koersverandering. Tegen de wind in dan maar op de terugweg. Tja: blijkbaar moet er toch in Lummen geraakt worden op donderdagYoung Holebeke besloot om met de andere groep mee te gaan: wellicht zat Rue de Pierreuse van dinsdag nog in z'n beentjes
Velm-Neerwinden-Kortenaken-Lummen. In Viversel op het jaagpad tot Stokrooie. Stevoort-Kozen om terug naar onze staminée te geraken.
Om 07h ontbijt; bagage ingeladen en om 8h "en route" voor de terugreis. Donkere wolken aan het firmament; hopelijk konden we het droog houden. Door de autoluwe stad ( wat een verschil met zaterdag ) naar Igel. Echternach-Wallendorf-Diekirch. Bourscheid-Esch-Sauer . Ondertussen hadden we al een buitje over ons gehad. Nie al te erg, doch de regenjasjes waren welkomGelukkig klaarde het al snel weer om en verdwenen de jasjes in de wagen. Een eerste stop was vandaag in Wolz voorzien. Net op tijd trouwens voor een tweede buiMaar da was niks vergeleken wat we later op de dag zouden krijgen. Fertsch-Bourcy-Vaux-Bertogne-La Roche. Hier waren we wederom just in time. Want nu gingen de hemelsluizen helemaal open. Maar na regen komt zonneschijn. Rendeux-Hotton-Somme Leuze. Nu kregen we nog kuitenbijters onder de wielen geschoven naar Ocquier toe. Modave-Hoei om te bekomen Hiena is het heeeel bekend terrein. Om het eind van de Via Roma, moest ik verdikke nog even uit de wielenOnze madammen kwamen de bagage ophalen, dat er nog nagekaart werd bij een "lampedeirke" stond in de sterren geschreven.
Een mooi 3 daagse, voor mij zeker geslaagd gezien m'n kwetsuur. Ook al speelde die me nog parten. Maar ik zou de trip voor geen geld willen missen hebben. Vandaar ook m'n trainingen de voorgaande dagen. Een fijne, toffe groep. Dikke merci aan Dirk als onze leider( soms met een lange ij) en tevens boekhouder.
Na wat langer te "mogen"uitslapen en een stevig ontbijt, de fietstenue aan. Vandaag stond een kort ritje op het programma: een rondje Moezel. Heerlijk da zonnetje: 22°. Trier-Keun-Schweich. Hier vonden we een mooi zonovergoten terrasje. Ook al was het maar een kort ritje: onze dorst was er nie minder omOok de menukaart sprak ons aan, bijgevolg werd maar beslist om daar de magen te vullen. Op de terugweg besloten enkelen van ons om de druivenstruiken wat nader te bekijken en maakten een steil ommetje. Terug aangekomen in ons hotel zaten Geert en Alain op terras. Met z'n tweetjes hadden zij de rit St-Truiden-Trier afgehaspeld. Chapeau mannen.Weliswaar via een andere route dan wij en een 30km minder, maar daarom zeker nie makkelijker.
Moezel: ontspringt bij Col de Bussang in de Vogezen ( klinkt bekend in de oren) om na 544km uit te monden in de Rijn. Geert had goed zoeken naar ons hotel
Ons lang verwachtte weekend met een uitstap naar Trier kwam er eindelijk aan. Om 06.30 u werd er verzameling geblazen bij Michel. Ik had toen al 8km op de teller staan. 12 man klaar om de tocht aan te vatten. Eddy-Eric en Alain moesten jammer genoeg afzeggen wegens ziekte. Rohnny had als vanouds de heen en terug tocht mooi voorbereid.
Waremme-Engis-Esneux; Remouchamps-Coo. Hier was de eerste stop voorzien. Nog heel weinig volk te bespeuren, veel zaken waren nog dicht. Het was dan ook nog vroeg in de voormiddagVielsalm-Burg Reuland-Dasburg. Een 2de stop in Vianden. Nu was het nog even doorbijten om via Echternach naar Trier te fietsen. Het eerste wat opvalt bij het binnenrijden van de stad is de Romeinse Porta Nigra: de best bewaarde stadspoort ten noorden van de Alpen, daterend uit de 2de eeuw. Nog even door het drukke stadsverkeer om ons hotel te vinden even buiten het centrum: IAT Plaza Tower ****. Dirk, onze "voorzitter " zorgde meteen voor de juiste kamer indeling en zorgde ervoor dat we dadelijk aan tafel konden gaan voor een pastaatje. Zodat onze eerst honger al wa gestild werd.Alles doorgespoeld met een frisse 0,50cl bier en dan kon er gedoucht worden. De 4 gangen menu later op de avond mocht er ook zijnNog wat nakaarten in de bar en iedereen tevree naar z'n nestje
Ondanks dat de wind wat gaan luwen was in verhouding met eergisteren, bleef het toch geen al te aangename fietsdag. Iedereen kijkt vol ongeduld uit naar wat warmere temperatuur. Een bijna typisch" donderdagritje" vandaag onder impuls van Marc. eddy hield het al heel vlug voor bekeken zodat we nog met een dozijn overbleven. Wellen-Alken-Stevoort; Lummen-Genebos en dan het jaagpad volgend tot Wolske. Wimmertingen-Alken. Aangezien we aan m'n deur voorbij kwamen, hield ik het ook maar voor bekeken.
Van een winderig ritje gesproken: amai. Zw wind: 5Bft met rukwinden tot meer dan 70km/h. Vaak was het "stoempen" om vooruit te komen, zeker in de open vlakten. Daarbij een te frisse temperatuur: 10°- 14°. Bijna thuis dan nog een hagelbuitje maakte de dag "af"Vertrokken met z'n 14, doch na een "pitsstop" van Kim in Moha, hielden er 5 de rit voor bekeken. Maar de diehards laten zich nie zogauw uit hun loods slaanEen ritje van Luc. Op de kalender stond dan wel Aywaille vermeld, doch onze "captain" bracht ons naar andere oorden.
Berloz-Fallais: hier al de nodige klimmetjes. Lampré-Bas Oha-Seilles. De spoorweg volgend tot Sclayn. De lange klim naar Bonneville toe. Strud- Faulx-les-Tombes en dan "valsplat" door Bois de Grand Pré naar Courriere toe. Maillen-Lustin. Hier was het tijd voor de koffie. Gelukkig zaten we binnen , want en viel een klein buitje. Van geen tel echter. Terwijl wij nog zaten te wachten op een 2de consumtie, deed Wouter nog gauw een Triple Mûr de Monty De mooie lange afdaling terug naar de Maas toe om dan via Dave-Naninne-Wierde even in de Samson Vallei uit te komen. In Namêche wachtte ons "de kuitenbijter" van de dag: Rue d' Erable. Hier wees de gps een max van 20% aan. In Vezineen communicatie stoornis met de vooruit lopers. Gsm komt dan goed van pas. Na de hergroepering Landenne-Petit-Waret via Chant des Oiseaux. Héron-Oteppe-Tourinne. Naar Geer toe werden de wolken dreigender; we hebben daar nog ooit last van gehad Een regenbuitje ging over in hagel en genoodzaakte ons om schutting te zoeken. Sommigen onder struiken, anderen onder een hangar. Wouter bood me spontaan z'n regenvestje aan; thxs. Gelukkig klaarde het nu ook weer spoedig op en konden we onze weg naar huis aanvatten via Jeuk Statie naar Bevingen.
Soms toch nog wat last van kwetsuur, maar blijkbaar elke dag wa beter. Ook de conditie komt stilaan terug. M.a.w: klaar voor onze 3 daagse naar Trier.
Nog steeds nie "bekwaam" om mee te vlammen met de Agroep; dan nog maar eens een tochtje met de B groep. Hier stond vandaag een lange rit op de kalender: La Redoute. Goed voor mij, om terug wat kilometers te maken en meteen terug wat klimwerk. Wederom met z'n 13 en one lady. Benny volgde ons met de bezemwagen. Een ritje onder leiding van Didier. Dat deze laatste de weg op z'n duimpje kent in het Luikse, zou op de terugweg blijken.Maar ja, nie moeilijk, hij is tenslotte van die regio. Ook al woont ie nu al jaren in de "flamant"
Waremme-Horion- Flemalle. Net voorbij de cristalblazerij van Val Saint Lambert de mooie klim naar Bois d' Abbaye en Bois de la Vecquee naar Neupré toe. Esneux-Rivage: even wachtten op de volgauto. Door Aywaille naar Remouchamps. Hier wachtte ons La Redoute: 1650m; 9,8%; 20%. Voor sommigen was het de eerste kennismaking met deze puist, bekend uit Luik-Bastenaken-Luik. Boven werd gewacht op Pino, deze had een schakelprobleem. Al leek dat niet het enige te zijnBoven gekomen voelde ik maar al te goed de opgelopen achterstand van de laatste weken. Ik heb deze beklimming al beter weten te doenIn Sprimont was het tijd voor spijs en drank: Peter verdeelde de rijsttaart, voor z'n verjaardag Meteen na de herstart wachtte er nog een kuitenbijterke: Côte du Hornay: 1100m; 6,2%; 8%. De afdaling naar Mèry was welkom. Niet voor lang echter: er moest nog uit Tilff geraakt worden. De Sart Tilman dan maar: 4000m; 5%, maar met hier en daar een piek schommelend rond de 10% doet ie best pijnIn Ougrée door Rue Ferdinand Nicolay: eens een bloeiende straat, nu lijkt het eerder een "spookstraat" Times they are a-changin, zong den Bob Aan het stadion van de Rouches bewees onze gids Didier z'n terreinkennis. Gestaag omhoog naar Cointe-St Gilles-Grace Hollogne-Awans. Via Hognoul naar Crisnée en door Heks-Hoepertingen terug naar ons vertreklokaal. Lang nakaarten zat er niet in voor mij: ik werd op kermis Vliermaal verwacht
naar mate het einde van de rit, voelde ik de vermoeidheid opkomen; er is nog heel wat werk aan de winkel, eer ik m'n oud niveau terug heb. Van m'n kwetsuur zal ik maar zwijgenThxs aan de groep om me mee te nemen, en chapeau aan de " captain" voor deze mooie rit.
Eindelijk terug een ritje in de club kunnen rijden; het was van 6april geledenNie dat m'n kwetsuur helemaal van de baan is, maar gaat toch de goei weg op. En ik moest tenslotte de testzadel proberen. Nog nie bekwaam om in de A groep te fietsen, dan maar mee in de B groep. Hierbij is nogmaals het nut van verschillende groepen bewezen. Het was een ritje van croissyke: Vezin. Met 13 mannekes en 1 vrouwtje op weg, warm was het echter niet. Maar droog, dan zijn we al content ( moeten wel ).
Borlo-Crehen-Wasseiges. Wartet en dan de afdaling van de steengroeve van Marche-les-Dames. Eindelijk nog eens de Maas overIn Namêche was het tijd voor een"pitsstop" op terras. Sclayn en dan wachtte ons de mooie klim door Bois de Foresse naar Landenne toe -.Héron-Braives-Omal-Berloz en dan de Via Roma
Al bij al valt m' n "derriere" mee. Of zou da te maken hebben met de kleine" verdoving" tijdens den aprés
Op controle bij de behandelende dokter, kreeg ik vandaag groen licht om opnieuw te fietsen. Fietskledij eindelijk opnieuw uit de kast en een kort ritje als test. Het was nog veel zoeken en schuiven op het zadel om een degelijke positie te vinden. Een tussenstopje bij m'n makkers op terras, fijn weerzien. Zij blaasden even uit na een ritje naar Pepinster. Maar bij thuiskomst stelde ik vast dat er nog veel zal moeten verbeteren. De eerstkomende ritten maar eens met de B groep proberen en hopelijk dan terug in orde voor onze 3 daagse uitstap naar Trier.
Wederom een mooie rit moeten missen wegens m'n kwetsuur, alhoewel het stilaan aan de betere kant gaat( hoog tijd ), Landen-Trois Ponts-Landen Deze staat al jaren in vette letters op onze kalender. Telkens een mooie rit; start en finish in onze regio; prima organisatie en prachtig parcours. Zwaar, maar daar doen we het voor Om toch de sfeer op te snuiven en met de "bende" mee te zijn, ben ik maar als co-voyeur meegeweest met Pino in de volgwagen. Bij de start nog wat frisjes, maar al spoedig werden de mouwstukken en bodies in de wagen "gekiept" Met een dozijn aan de start en meteen een stevig tempootje. Her en der pikt er wel eens een vreemde eend aan; doch lang duurt dat nooit Jan verkoos om in Hamoir de splitsing van de 155 te volgen. Van uit de wagen zagen wij de 11 resterenden vaak opboksen tegen de wind. Chevron-Rahier: even een dipje voor Rohnny; opkomende krampen op de Lorcé voor Kevin; mieremetten in de benen van Erwin op de Cahotte; bobijntje op naar de finish toe voor Jo. Maar chapeau mannen om toch tot de eindmeet vol te houden. En om het resultaat moeten jullie zeker nie beschaamd zijn: 215km; 2903hm en een gemiddelde van 29,4km/h. Al zijn er enkelen die nog meer kilometers hebben, daar zij de afstand Thuis-Landen-Thuis ook per fiets afgelegd hebben. Op hun computerke zal wel 235-240km staan Ik had zograag in jullie midden gefietst. Volgend jaar dan maar zeker