Onze jaarlijkse fietsvakantie zit er weer op. Dit jaar terug naar de Provence: Mont Ventoux. Het was ondertussen 12 jaar geleden dat ik er de eerste keer was. Wat gaat de tijd toch snel. Met z'n 9 dit jaar: 5 girls, 4 boys. Al moest Marc wegens blessure, als gevolg van z'n valpartij in Trier, de fiets thuislaten. Maar zo kon ie de bezemwagen ( Cayenne ) besturen en de dames bijstand bieden waar nodig. Zaterdag namiddag arriveerden we in Malaucene. Onderweg hadden we de strakke wind al gevoeld. Later hoorden wij van deelnemers  aan de Ventourist dat er meer genoeg wind was en dat er vaak voet aan de grond moest gezet worden. Het beklimmen was zelfs op eigen risico. Gelukkig zaten wij op een zonovergoten terras met een Jup van 1/2 liter. Guy en eddy besloten de omgeving al wat te verkennen per fiets. Bibi verkoos het terras

Zondag dan de eerste echte rit. De 3 musketiers op pad , Guy had in zeven haasten de avond ervoor een ritje uitgedokterd. Hij wordt nog een "echte". De wind was al heel wat gaan luwen in verhouding met gisteren, doch nog geen Ventoux vandaag. Meteen na de start in Malaucene  Col de Suzette; door Beaume-de-Venise naar Mazan-Varnasque. Naar Murs toe: een pittig klimmetje. Hier en daar losse kiezel tijdens de afdaling. In Monieux tijd voor een broodje en drank. Gorges de Nesque blijft mooi. Via Flassan naar Bédoin en over Col de Madeleine ( de provencaalse ) terug naar onze villa in Malaucene. Hoog tijd om te zonnen op ons terras bij de pool. Een pittige start van onze vakantie: niks plat hier en warm genoeg:34°

Info: 131km; avg.23,6km/h; 1948hm

Maandag een ritje samen met de vrouwkes. Vandaag Rita als gids. Malaucene-Bédoin-Sault. De meisjes wisten meteen hoe vlak het hier is  Een spaghettitje kon er bij mij wel binnen op een terrasje. Dan vanuit Sault naar de top van de Mont Ventoux 26,5 km verder. De easiest way; 20,5 km tot Chalet Renard met een gemiddelde van 4,5% met een max van 9%. Elke musketier probeerde z'n eega zo goed mogelijk bij te staan met woorden en soms ook met daden  Tja met Marc als chauffeur kon Mireille niks anders doen dan in de wagen te stappen nog voor het echte klimwerk begon Even m'n vrouwke wat laten bijkomen aan Chalet Renard om dan de zware 6 km aan te vatten. Even voor het monument van Simpson hield zij het echter voor bekeken en besloot à pied naar boven te gaan. Zodoende kon ik dan toch nog even mijn tempo rijden.Hergroepering op de top; de nodige kiekjes en dan downstairs naar Malaucene. Dan kan een 50cl smaken

Info: 92km; avg.16,2 km/h; 2215hm

Dinsdag: rustdag. Een echte voor mij. Ik zag een citytrip naar Avignon nie zitten. Dolce far niente op ons terras. Laat de zon maar "bakken"

Woensdag nog een ritje van Guy; amai wordt met de dag beter Entrechaux- Eygaliers Col de Fontaube, Col des Aires. Het pittoreske dorpje Brantes beneden in het dal nodigde ons uit om een kijkje te gaan nemen. Een trap uitgehouwen in keien: amai onze schoenplaatjes. Terug op de goei weg naar Montbrun via Savoillan. Nu was het tijd voor de innerlijke mens te verstevigen. Een stokbroodje dan maar. Al was het meer "stok" dan brood. Gelukkig liep er een bobbie in de omtrek. Reilhanette-Saint Léger du Ventoux naar Veaux. Nog een stevige klim naar Beaumont. Dan is onze stek kortbij.

Info: 89km; avg.22km/h; 1262hm

Donderdag stond de uitdaging van 3x Ventoux op het programma. Malaucene-Ventoux-Bédoin. Bédoin -Ventoux. Normaliter zouden we dan dalen naar Sault om dan opnieuw naar de top te fietsen. Doch m'n kwetsuur speelde me parten. Guy en Eddie keerden van de Chalet terug naar Sault om dan opnieuw de top te bereiken. Voor mij was 2x Ventoux enough. De vers aangebrachte steenslag naar Malaucene toe genoodzaakte tot extra voorzichtigheid

Info: 87km; avg 18km/h; 3078hm

Laatse dag: een gezamenlijk ritjr. Vasion-la-Romane: de klim naar het oude stadsdeel was voor enkele dames te veel. Sugeret-Beaume-de-Venise-Barroux. Ook al leek het soms bergaf te gaan: schijn bedriegt. Genoeg gefietst want namiddag stond een bezoek aan een wijnboer op het programma.

Info: 52km; avg. 21,2km/h; 568hm

De terugweg naar huis op zaterdag zou voor ons in mineur verlopen. Temperatuur van de wagen, constant te hoog. Na bezoek aan een garage in Montilemar, kwam er zelfs later een depanage aan te pas.Want met een buitentemperatuur van rond de 40° in een file, koelt de wagen niet af. Met een  jerrycan van 25l water aan boord toch op weg naar huis. Niks of niemand achter laten hé. Dat het een lange rit zou worden, namen we er maar bij. Regelmatig moest er water worden bij gedaan. Uiteindelijk kwamen we dan toch thuis na meer dan 18uur. Benieuwd wat te oorzaak zou geweest zijn: waterpomp?

Zo heb ik ondanks m'n blessure toch m'n 2 doelstellingen kunnen volbrengen: 3 daagse Trier; en weekje Ventoux.Ook al heeft het me vaak moeite gekost. Maar ja ben dan ook geen saloncoureurke